به چهارمین همایش اتحادیه جمهوریخواهان ایران

پیام جنبش آذربایجان برای دمکراسی و یکپارچگی ایران
به چهارمین همایش اتحادیه جمهوریخواهان ایران

برگزارکنندگان و شرکت کنندگان در همایش، درود بر شما
و درود پر مهر ما به تمامی هم میهنانمان در ایران به ویژه آنانی که با شجاعت و درایت تمام در یک خیزش اعتراضی و مدنی بر علیه یک حکومت استبدادی شرکت نموده و با نثار جان جمعی از یاران خود تشت رسوایی حکومت جمهوری اسلامی را از بام جهان به زیر انداخته و گاهشمار سرنگونی آن را آغاز نموده اند.

جنبش سبز پیش و پس از انتخابات
حرکت سبز در پیش و پس از انتخابات ویژگی‌های نادری را در یک حکومت تمامیت خواه و مذهبی از خود بروز داده است. این ویژگی‌ها در چهارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی و الهام گرفته از تجربیات انقلاب مشروطه و دیگر حرکت های پیروز و نا فرجام سیاسی و اجتماعی ایران و جهان بوده است. رهبران جنبش سبز از ماه ها قبل از انتخابات و پس از آن در تظاهرات میلیونی بدلیل آشنایی کامل با شیوه حاکمان بر جامعه ، یک رهبری گسترده عرضی را به جای یک رهبری عمودی وهرمی به نمایش گذاشتند. در این حرکت مدرن سیاسی چگونگی رهبری بر تمرکز و اطاعت از رهبری چیره می شود. سران این جنبش با این متد قرن بیست و یکمی به درستی آشنا بوده و به شایستگی آن را به اجرا در آورده اند. آگاهی کامل این رهبران به قوانین و نوع عمل کرد ماشین سرکوب حکومت که خود آنها در طول سه ده این نهادهای آشکار و پنهان را بوجود آورده اند راهنمای اصلی آنها و دلیل عدم وابستگی آنها به دیگران است.
با توجه به کارنامه چهار ماهه این حرکت در درون و برون کشور، از یک سو احزاب و گروه‌های اصلاح ‌طلب به خاطر آشنایی به روش های همدیگر تا حدی با یکدیگر هماهنگ عمل می‌کنند. اما از سوی دیگر در میان جنبش، نیروهای غیرمذهبی، چپ، ملی، مشروطه‌خواه و مردمانی با دغدغه‌های قومی، زبانی ، جنسی و مذهبی به ویژه در نسل جوان و پویا و آشنا به دنیای شگفت انگیز دیجیتال و ارتباطات مدرن و جهانی که از طریق اینترنت حضور دارند ، بعنوان بازوان توانمند و دگرگون ساز عمل می کنند. از این روی با احتیاط می توان بخشی ازاین حرکت را تا حدودی یک حرکت ملی و فرا قومی خواند.
رهبری غیرمتمرکز جنبش امکان پیوستن فعالین مدنی میانه رو اپوزیسیون خارج از کشور را فراهم آورده تا تأثیرگذاری خود را از طریق رسانه ها، مطبوعات و شاهراه جهانی اینترنت در ابعاد جهانی گذاشته و تعامل با متن حرکت و رهبران داخل را به دست آورند. نیروهای خارج از کشور در رساندن صدای جنبش به گوش جهانیان نقش شایسته ای ایفا نموده اند و کوشش خستگی ناپذیر آنان در همراهی با نیروهای داخل کشوربرای شکستن سد سانسور رژیم همواره مورد تحسین دولت فردان و رسانه های جمعی جهانی قرار گرفته است. علیرغم ددمنشی که نیروهای وابسته به رهبری نظام برای سرکوب حرکت اعتراضی مدنی و بدون خشونت مردم ایران نشان میدهد لیکن در هر فرصت و موقعیتی مردم ایران بویژه در تهران با حضور انبوه خود در تظاهرات عزم راسخ خودشان را برای عبور از دیکتاتوری و برقرار نظامی دموکراتیک برخاسته از رای آزاد مردم را به نمایش می گذارند. این امر خود یکی از گره گاههای جنبش سبز است . تا کنون بارها رهبران شناخته شده این جنبش بطور آشکار از هرگونه حرکت ساختار شکنانه انتقاد نموده اند.
آذربایجان و جنبش سبز

هنگامی که به روند رشد تاریخ و تمدن ملت ها نگاهی می افکنیم ، درمی یابیم که هر چیزی برآمده از بنیادهای پیشین است. در کشور ما ایران نیز که یکی از گهواره های تمدن جهان است گواهیم که نیاکان فرمند ما چگونه توانسته اند بارهای بار پس از خاکستر شدن، دوباره ققنوس وار بپا خیزند ، خود و کشورشان را از ستم بیگانگان و بیگانه پرستان رهایی بخشند. در این فراز و فرود تاریخ ایران بسیاری از دگرگونی ها از آذربایجان آغاز شده است.

بیشتر صاحب نظران آذربایجانی بر این باورند که دلیل روشن نپوستن آذربایجان به ویژه تبریز به حرکت جنبش سبز ناکافی بودن خواسته های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی رهبران جنبش سبز است، یعنی این همان است که بود. در نتیجه پیوستن و دنباله روی از آن اشتباه است.
از طرفی باز اغلب همین صاحب نظران معتقدند که اساس 51 درصدی همین حرکت نیمه ملی جنبش سبز هم آذربایجانی است. برای اثبات این نظریه به مواردی اشاره می کنند.

الف : دستگاه رهبری و مهندسی انتخابات هر چه کوشیده، نتوانسته است موسوی را بمانند کروبی نادیده بگیرد، کارشناسان این تصمیم حکومت را هراس از آذربایجان می دانند نه از آقای موسوی.
ب : بررسی ها حاکی از این است که شکل گیری اولیه خروش روز 23 خرداد در پایتخت اغلب به پیشگامی آذری ها بوده است.
پ : نخستین کسی که سنگ بزرگی را به شیشه ولی فقیه کوبید و ترکی در آن ایجاد کرد، آیت الله غفاری بود و به دنبال او موسوی تبریزی، دکتر پزشکیان و آیت الله بیات زنجانی و دیگران.....

از دیدگاه ما طیف های گوناگونی از جنبش سبز پشتیبانی نموده اند که در ابتدا دو گروه در این میان هزینه پرداختند.

گروه نخست، نوجوانان و جوانانی که با جان و دل به خیابان ها آمده و مورد ضرب و شتم ، زندان، تجاوز و کشته شدند آنها بطور یقین خواستار پس گرفتن رای خود بودند.

گروه دوم، رهبران شکست خورده و کنار گذاشته شده دوران اصلاحات در درون نظام اسلامی هستند که آنها هم بدنبال حکومت و پست و مقام خودشان می باشند.

به نظر می رسد این دو انگیزه مردم آذربایجان را برای پیوستن کامل و هزینه کردن جان و مال خود در راه قانون اساسی مورد قبول رهبران جنبش سبز راضی نمی کند و پیوستن آنها به این حرکت بعید بنظر می رسد. هزاران سال است ما اقوام مرزدار ایران بویژه آذری ها از این کشور عزیز حفاظت نموده و دگرگونی و انقلاب های فراوانی صورت داده ایم و هم میهنان عزیز ما در میانه ایران در امنیت و آسایش زندگی کرده اند. اینک زمان آن فرا رسیده که با هم برای گذار از جمهوری اسلامی و برقراری نظامی سکولار و دموکراتیک با رای آزاد ملت ایران با یک دیگر متحد شده و برای رهایی ایران از استبداد مذهبی بکوشیم.

سخن پایانی : چنانچه خواسته های اقوام ایران به ویژه مردم آذربایجان در حرکت جنبش سبز یا هر حرکت دیگری هویدا و مورد تایید آنها قرار بگیرد، شاید تاریخ باز هم تکرار شود و یک بار دیگر صاحبان اصلی سرزمین هزاران ساله، خود سرنوشت خود را رقم خواهند زد و ثابت خواهند نمود که در سرنوشت ملت ها هیچ نیرویی به اندازه خود ملت ها تعیین کننده نمی باشد.

زنده باد آزادی و دمکراسی
پاینده باد ایران و ملت ایران
دفتر سیاسی جنبش آذربایجان برای دمکراسی و یکپارچگی ایران
24 اکتبر 2009