لیلی پورد به شهروند: پدرم گفت «خوب شد سكته كردم تا بگذارند برای دقایقی صدای تو را بشنوم»
مصاحبه شهروند با لیلی پورزند:
|
... می شنیدم به او هشدار میدهند كه اگر نتواند آرام باشد پزشكش دیگر اجازه گفتگو نخواهد داد. او رو به فردی كه هشدار میداد گفت، چه كنم هیجان زده هستم سپس او به من گفت: خوب شد سكته كردم كه بگذارند برای دقایقی صدای تو را بشنوم. ما مصرا خواهان انتقال او به بیمارستان مورد نظر خودمان هستیم تا بتوانیم امكانات بهتری را در اختیار او بگذاریم. |
April 25, 2004 03:17 PM
شهروند، خسرو شمیرانی
آیا سرانجام با پدرتان صحبت كردید؟
ــ بله امروز (پنجشنبه) پنج صبح به وقت كانادا با او صحبت كردم. تلفن زنگ زد و پدرم بود. تمام دیروز و دیشب منتظر این تلفن بودم. تقریبا 3 دقیقه صحبت كردیم.
آیا هنوز جیر بر پای دارد؟
ــ خیر، دیروز دو مامور از دان رفتند و جیرها را باز كردند. اما همچنان دو مامور در كنار او نگهبانی میدهند.
پدرتان چه وضعی داشت؟
ــ صدایش ضعیف بود اما لحن او از روحیه خوبی حكایت میكرد. مثل من هیجان زده بود. یك سال و نیم بود كه با هیچ یك از ما صحبت نكرده بود. ظاهرا در اثر هیجان ضربان قلب و نبض و... به هم ریخته بود. میشنیدم به او هشدار میدهند كه اگر نتواند آرام باشد پزشكش دیگر اجازه گفتگو نخواهد داد. او رو به فردی كه هشدار میداد گفت، چه كنم هیجان زده هستم سپس او به من گفت: خوب شد سكته كردم كه بگذارند برای دقایقی صدای تو را بشنوم.
از خودش چه میگفت؟
ــ گفت كه از CCU خارج شده اما همچنان تحت مراقبت ویژه است. كاردیوگرافی شده و احتمالا آنژیوگرافی نیز خواهد شد. چرا كه بعضی از عروق قلبی او تنگ یا مسدود شده اند. درد كلیه آزارش میداد، به دلیل برجسته شدن پروتستات، آزمایشاتی در این رابطه انجام داده اند كه هنوز جوابی نیامده است. دیگر این كه غده ای بر روی سینه اش رشد كرده است كه هنوز مورد آزمایش قرار نگرفته است.
میگفت دیسك مهره های فوقانی ستون فقراتش چنان پیشرفت كرده است كه نشستن، خوابیدن و حتی نوشتن برایش دردآور است. او یك سال پیش نامه ای از دان نوشت و به وضعیت وخیم مهره های گردنش اشاره كرد. اما هیچگاه جوابی نگرفت. میگفت به محض ایستادن عضلات پای چپش منقبض شده و باعث درد شدید میشود.
گفته شده بود كه سیامك پورد ممنوع الملاقات شده است، اما دان این موضوع را تكذیب كرد.
ــ دو روز پیش از بیمارستان با عمه ام [مهین پورد] تماس گرفتند و گفتند كه از دان حكم ممنوع الملاقات پدرم را صادر كرده اند.
پس از آن عمه ام با دان تماس گرفته بود. فردی به نام «دوست محمد» كه ظاهرا رئیس بند یا رئیس دان است گفته بود كه ممنوعیت فقط برای خبرنگاران است و نه اعضای خانواده. این در حالی است كه قبلا تاكید شده بود اعضای خانواده نیز حق ملاقات ندارند. به هر حال من فكر میكنم انعكاس وسیع اخبار وضعیت پدرم در لغو این ممنوعیت بی تاثیر نبوده است.
خواسته های شما در رابطه با پدرتان چیست؟
ــ خانواده ما خواهان آن است كه اولا مدارك پزشكی پدرم به خانواده تحویل شود تا پزشكان معتمد ما خارج از فشارها و محدودیت های دستگاه های امنیتی بتوانند ما را در جریان واقعیت های مربوط به سلامتی پدرم قرار دهند.
دیگر این كه ما مصرا خواهان انتقال او به بیمارستان مورد نظر خودمان هستیم تا بتوانیم امكانات بهتری را در اختیار او بگذاریم.
و بالاخره ما خواهان آن هستیم كه پدرم برای ادامه معالجه و پرستاری مناسب به خارج كشور نزد خانواده منتقل شود.
آیا اعضای خانواده در ایران قادر به رسیدگی به او نیستند؟
ــ پدر من در ایران تنها خواهرش را دارد. عمه من 85 سال سن دارد و خودش به نوعی نیاز به پرستاری دارد، در هر صورت او یقینا در وضعی نیست كه بتواند از پدرم پرستاری كند.
آیا پدرتان به نكته دیگری اشاره كرد؟
ــ زمان گفتگو كوتاه بود. پدرم علاوه بر توضیح وضعیت خودش گفت كه از زحمات پرسنل بیمارستان عمیقا سپاسگزاری میكند. تاكید داشت كه به او لطف دارند و رسیدگی میكنند.
این گفتگو پنجشنبه 22 اپریل ساعت 12:30 ظهر به وقت تورنتو انجام شده است