" ايران پس از انتخابات مجلس هفتم"

به گزارش خبرنگار" ايلنا", ميزگرد سياسی" ايران پس از انتخابات مجلس هفتم" به همت انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه خواجه نصير در سالن آمفی تئاتر دانشکده علوم اين دانشگاه برگزار شد.

در اين مراسم، ابراهيم يزدی؛ دبيرکل نهضت آزادی ايران، فاطمه حقيقت جو؛ نماينده مستعفی تهران در مجلس ششم، محمد بسته نگار؛ از فعالان سياسی ملی - مذهبی و حبيب​الله پيمان؛ دبيرکل جنبش مسلمانان مبارز حضور داشتند و به ايراد سخنرانی پرداختند.


April 30, 2004 01:31 AM

سايت جمهوری - گروه خبر:

خبرگزاری کار ايران

ميزگرد سياسی" ايران پس از انتخابات مجلس هفتم" در دانشکده علوم دانشگاه خواجه نصير برگزار شد.

به گزارش خبرنگار" ايلنا", ميزگرد سياسی" ايران پس از انتخابات مجلس هفتم" به همت انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه خواجه نصير در سالن آمفی تئاتر دانشکده علوم اين دانشگاه برگزار شد.

در اين مراسم، ابراهيم يزدی؛ دبيرکل نهضت آزادی ايران، فاطمه حقيقت جو؛ نماينده مستعفی تهران در مجلس ششم، محمد بسته نگار؛ از فعالان سياسی ملی - مذهبی و حبيب​الله پيمان؛ دبيرکل جنبش مسلمانان مبارز حضور داشتند و به ايراد سخنرانی پرداختند.

ابراهيم يزدی: جريان برنده انتخابات مجلس هفتم با بحرانهای جدی روبروست .قبول دارم که ما در انتقال افکارمان به مردم دچار مشکل بوده​ايم

دبيرکل حزب نهضت آزادی ايران, گفت: ترديد جدی در تحقق وعده​های جريان برنده در انتخابات مجلس هفتم وجود دارد و اين جريان با بحرانهای مختلف و جدی از جمله بحران مديريت مواجه خواهد بود.

به گزارش خبرنگار" ايلنا", ابراهيم يزدی با حضور در ميزگرد"بررسی فضای ايران پس از انتخابات" گفت: در ۷ سال گذشته به اضافه ۱۷ سال قبل از آن ما را به سخت جانی خود اينچنين گمان نبود، در اين سالها بارها با ما برخورد شده و در اين فضا نهضت آزادی ايران به دلايلی مبارزه قانونی مدنی و مسالمت آميز را انتخاب کرده است.

وی افزود: وقتی جريانی راه​حل مبارزه قانونی و مسالمت​آميز را برای خود بر می​گزيند بايد چارچوب امکانات قانونی را نيز در فعاليت خود رعايت کند.

يزدی با اشاره به اينکه مردم کشور ما صد سال است که برای تحقق مردم سالاری تلاش می​کنند، گفت: برای شکل​گيری دموکراسی نيازمند شرايط لازم و کافی هستيم. شرايط لازم تحقق دموکراسی اين است که اولا قدرت مافوق قانون در جامعه وجود نداشته باشد و هيچ نهادی هم نتواند به قدرت فائقه تبديل شود و ديگر اينکه حيات و بقای تمام نيروها مشروط به حيات و حضور ساير نيروها باشد و اما شرط کافی برای دستيابی به دموکراسی نحوه عملکرد کنش​گران سياسی است.

دبيرکل حزب نهضت آزادی تصريح کرد: دموکراسی ياد گرفتنی است، بايد در صحنه حضور داشت و آن را ياد گرفت. همانقدر که نظامهای استبدادی تماميت​خواه هستند ما به عنوان مردم اين کشور نيز روحيه تماميت خواهی داريم و می​خواهيم با يک يا دو بار شرکت در انتخابات، همه چيز درست شود.

وی با بيان اين مطلب که اولين کارکرد يک سازمان سياسی، تاثيرگذاری آن بر فرايندهای سياسی است، افزود: ارزيابی ميزان تاثيرگذاری حزب نهضت آزادی از عهده من خارج است و ديگران بايد در اين خصوص قضاوت کنند. آنچه می​توانم بگويم اين است که نهضت آزادی در اين مقطع تاريخی در مورد رسالتی که دارد مستمر و مقاوم است و اين رسالت را دنبال می​کند.

يزدی در بخشی از سخنان خود آزادی را در دو محور قابل بحث خواند و افزود: از يک منظر آزادی از خشونت, از استبداد, از تفتيش عقايد مطرح است و از منظر ديگر آزادی برای بيان, برای شغل, برای عقيده و... مورد نظر است.

وی با تاکيد بر اينکه نهضت آزادی پس از ۴۳ سال فعاليت هنوز هم ده است، گفت: نهضت آزادی جنبش است برای آزادی, در اين جنبش يک نفر و دو نفر مطرح نيست بلکه يک فکر مطرح است اما من قبول دارم که ما در انتقال افکارمان به مردم دچار مشکل بوده​ايم و دليل آن هم اين است که نه روزنامه​ای داريم که حرفمان را بيم و نه تريبونی.

يزدی در بخش ديگری از سخنان خود اظهار داشت: هر مبارزه​ای قانونمندی خود را براساس اهداف و آرمانهايش تعيين می​کند. بايد توجه داشته باشيد که اگر می​خواهيد درون نظام حرکت کنيد بايد قانونمنديهايی​ داشته باشيد و اگر می​خواهيد بيرون از نظام حرکت کنيد نيز قواعد خاصی داريد. به عنوان مثال اگر بيرون از نظام حرکت کنيد نمی​توانيد سازمان علنی داشته باشيد. اما مبارزه سياسی علنی و قانونی يعنی ايجاد يک نيروی بالفعل در جامعه برای اينکه اگر صاحبان قدرت خواستند کاری کنند, نتوانند. انتقاد من به اصلاح طلبان درون حاکميت اين است که نتوانستند از آرای مردم برای بالفعل کردن نيروهای بالقوه استفاده کنند.

يزدی ادامه داد: مرحوم مصدق وقتی​که در مجلس بود, ارتش و اکثريت مجلس با او مخالف بودند اما او هنر ارتباط برقرار کردن با مردم را داشت و با استفاده از اهرم فشار مردم مانع از فشار آوردن اقتدارگرايان می​شد و هر اتفاقی که می​افتاد، مصدق مردم را به ميدان بهارستان فرا می​خواند. يک سال پس از دوم خرداد به آقای خاتمی گفتيم يک فراخوان بگذارد و مردم را به ميدان آزادی دعوت کند، پيش​بينی هم کرديم که يک ميليون نفر بيايند، اگر آقای خاتمی اينکار را می​کرد، امروز وضعيت به گونه​ای ديگر بود.

وی همچنين افزود: يک حزب سياسی بايد به دنبال قدرت باشد اما قدرت ارتباط با مردم، ما در چارچوب همين قانون هم می​توانيم حرکت کنيم و احتياجی به حرکت​های فرا قانونی نداريم.

دبيرکل حزب نهضت آزادی ايران خاطرنشان کرد: تحقق مردم سالاری در ايران از عهده يک سازمان و گروه خارج است و نهضت آزادی آمادگی خود را برای ائتلاف با گروههای ديگر در مسير تحقق مردم سالاری اعلام می​کند.

يزدی در آخرين بخش از سخنان خود ابراز داشت: پيامدهای انتخابات مجلس هفتم به آرايش سياسی نيروهای اصلاح​طلب و محافظه​کار موثر خواهد بود و من به اينکه جريان راست برنده اين انتخابات بوده است، بسيار خوشبين هستم. اين جريان که انتخابات را برده است از اين پس با بحرانهای مختلف اقتصادی, سياسی, اجتماعی و فرهنگی و نيز بحران مديريت روبرو خواهد بود و امکان پاسخگويی در مورد اين مشکلات را نخواهد داشت، ضمن اينکه با مسائل بين​المللی نيز مواجه خواهد بود و در داخل نيز در تحقق و مددهايی که جريان راست در اين انتخابات به مردم داده است، ترديد جدی وجود دارد.

حبيب ا... پيمان: منطق مسلط بر تعامل​های سياسی ايران بايد عوض شود

دبيرکل جنبش مسلمانان مبارز گفت: منطق مسلط بر تعامل​های سياسی کشور که منطق ستيز و خشونت است و هنوز هم تاثيرگذار است، بايد عوض شود.

به گزارش خبرنگار" ايلنا"، حبيب ا... پيمان با حضور در جلسه " بررسی فضای ايران پس از انتخابات" که در دانشگاه خواجه نصيرالدين طوسی برگزار شد، گفت: اين منطق که در تاريخ ايران به طور عمده عمل کرده است، عامل همگرايی و واگرايی بوده است و اين منطق قرنها بر سرنوشت جامعه ما مسلط بوده و هنوز هم اثر گذار است.

وی در ادامه افزود: همواره برنده های سياسی، کسانی هستند که قدرت بيشتری دارند و برای ورود به اين بازی بايد قدرت داشت، مانند اصلاح طلبان که تلاش کردند با کسب جايگاه بالاتری در قدرت، اهداف خيرخواهانه خود را عمل کنند اما بايد گفت که شکست اصلاح طلبان درحوزه قدرت، مشخص بود و دليل آن همين منطق بود.

پيمان با تاکير بر لزوم اين منطق در کشور اظهار داشت: تا وقتی که ما در اين بازی عمل می​کنيم به طور عادی مردم برنده نيستند البته شايد در لحظات کوتاهی برنده باشند اما پايدار نيست.

وی همچنين تصريح کرد: جنبش​ها و انقلابهای سياسی بسياری در ايران رخ داده است اما پس از آن سلسله مراتب قدرت تغيير نکرده و دوباره کسانی قدرت را به دست گرفته و بدون حضور مردم عمل کرده اند.

دبيرکل جنبش مسلمانان مبارز افزود: متاسفانه اين منطق منحصرا راهنمای عمل کسانی که در حکومت حضور دارند نيست، بلکه نخبگان سياسی هم به طور ناخواسته به اين منطق عمل می کنند البته اين از روی سوء نيت نيست بلکه به خاطر اين است که احساس می کنند تحقق نيت های خالص آنها در گروی رعايت اين منطق است و چون دموکراسی​خواهان و آزادی خواهان هم متوجه اين مساله نيستند و نمی توانند امکان بازتوليد اين منطق را از بين ببرند، اين منطق همچنان ادامه می يابد و مناسبات نهادينه شده در تعاملات اجتماعی هم براساس همين منطق صورت می گيرد.

وی در بخشی از سخنان خود بيان کرد: معمولا در بيان عوامل شکست، تقصير را گردن ديگری می انداد و حتی منصف​ترها هم که خود را نقد می​کنند با قرارگرفتن در موقعيت​های گذشته، همان اشتباهاتی را که نقد کرده بودند، تکرار می کنند.

پيمان ادامه داد: اين مشکل ساختاری و فرهنگی ماست که نمی توانيم کنش​هايمان را با عقل انديشی توام کنيم.

ما پيوسته در شتاب و عجله هستيم و فرصت تشخيص اينکه" که هستيم و می خواهيم چه کنيم؟" را به خود نمی دهيم.

دبيرکل جنبش مسلمانان مبارز در پايان افزود: در واقع ما به امتناع انديشه رسيده ايم و همواره بر اساس کنش​های جمعی عمل می​کنيم نه براساس انديشه، ما بيش از از هر چيز به شرايطی امن و نسبتا پايدار نيازمنديم تا به خود جمعی و تاريخی مان بينديشيم.

فاطمه حقيقت​جو: خاتمی خود را در حد رياست جمهوری تنزل داد و رهبری جريان اصلاحات را نپذيرفت. سقف اصلاح​طلبی در ساختار سياسی کشور همين اندازه بوده است

نماينده مستعفی مجلس شورای اسلامی گفت: در جبهه اصلاحات آمادگی لازم برای راهبری اين جبهه از سوی آقای خاتمی وجود داشت ليکن به دليل عدم وجود مسايلی، آقای خاتمی خود را در حد رياست جمهوری تنزل داد و رهبريت جريان اصلاحات را در واقع و در عمل نپذيرفت و همين عامل باعث شد که از تمام ظرفيت​هايمان نتوانيم استفاده کنيم.

به گزارش خبرنگار" ايلنا", فاطمه حقيقت​جو در ميزگرد سياسی بررسی فضای ايران, پس از انتخابات مجلس هفتم در سخنانی با تشکر از انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه خواجه نصيرالدين طوسی در خصوص برگزاری به موقع اين ميزگرد در حوزه سياسی ايران، گفت: نقد گذشته و تبيين راهکارهای آينده در فضای سياسی کشور, از مهمترين مباحثی است که بايد از اين مقطع زمانی پس از انتخابات مجلس هفتم به آن پرداخته شود.

وی با طرح اين سئوال که آيا در ۷ سال گذشته که از آن به عنوان دوره اصلاحات ياد می​شود, هيچ اتفاقی در جامعه نيافتاده است؟, تصريح کرد: فکر می​کنم که به اين سئوال پاسخی منفی نمی​توان داد، چرا که اقداماتی در اين زمينه صورت گرفته است که قابل انکار نمی​باشد.

حقيقت جو تصريح کرد: دومين منظری که بايد مورد توجه قرار گيرد, اين مسئله است که در ابتدای اين دوره چه مطالباتی مطرح شد و عملکرد فعلی اصلاح​طلبان نسبت به اين مطالبات قياس شود و ميزان پيشرفت آنان چقدر بوده است؟

نماينده مستعفی مجلس شورای اسلامی با اشاره به عملکردهای مثبت صورت گرفته در حوزه اجتماعی و اقتصادی در طول ۷ سال گذشته, افزود: معتقدم کارهای زيادی انجام شده است هرچند که فاصله کارهای انجام شده با مطالبات مردم فاصله زيادی دارد. بعضی از شعارها در جامعه چنان جا افتاده است که حتی رقيب سياسی اصلاح​طلبان هم مجبور است که اين شعارها را به زبان بياورد.

وی تصريح کرد: شاهد اين مطلب, شعارهای آبادگران در انتخابات مجلس است. اگر به مصاحبه​های آقايان پس از پيروزی در مجلس دقت نمائيد, اين مطلب کاملا مشهود است.

حقيقت​جو با اشاره به نام​گذاری سال ۸۳ به عنوان سال پاسخگويی مسئولين, گفت: امسال را سال پاسخگويی مسئولين نام​گذاری شده ​است, فکر می​کنيد که اين مطالب براساس خواست جامعه نبوده است؟ هر چند اميدوارم با توجه به فرصت باقی مانده از عمر دولت, محافظه​کاران با استفاده از طرح پاسخگويی دولت, نقد دولت را از يک نقد منصفانه به ابتذال نکشانند, اما به هر حال وقتی بحث پاسخگويی مطرح می​شود در تمام حوزه​ها مطرح است.

حقيقت​جو با بيان اين مطلب که در حوزه سياسی, مجلس موفق عمل نکرده است, اظهار داشت: در حوزه سياسی, مجلس به هيچ عنوان موفق نشد، مگر تصويب تنها يک مصوبه در راه تحقق حقوق افراد, اما در حوزه اقتصادی قوانين خوبی تصويب شد.

وی از عدم وجود رهبری در تشکيلات اصلاح​طلبان به عنوان عمده​ترين مشکل اين جريان ياد کرد و افزود: متاسفانه يک جبهه متحد اصلاحات در کشور نداشتيم, در درون خود نتوانستيم که از يک رهبری واحد سود ببريم.

عضو جبهه مشارکت ايران اسلامی ايران, ضمن اشاره به تشتت آراء در درون جبهه اصلاح​طلبان از بحث ناکارآمدی اين جبهه به عنوان عامل ضعف ديگر اين تشکل ياد کرد و افزود: يکی از مباحث اصلی در ۷ سال گذشته, عدم نابرابری قدرت جريان اصلاح​طلب با جريان اقتدارگرا بود. اگر نهادهای انتخابی را در يک کفه ترازو و نهادهای انتصابی را در کفه ديگر بگذاريم، آيا اين عدم توا به دليل بی​لياقتی دوم خردادی​ها می​باشد؟

وی تصريح کرد: معتقدم که با تمام ضعفهای موجود, تلاش ما اين بود که از ظرفيت​های قانونی خود استفاده کنيم اما اصولا ساختار سياسی کشور اجازه بيشتر در مورد انجام اصلاحات را به ما نداده و معتقدم سقف اصلاح​طلبی در ساختار سياسی کشور همين اندازه بوده است.

حقيقت​جو با رد تفکری که معتقد است؛ پس از انتخابات مجلس هفتم اصلاحات به پايان رسيده است, تاکيد کرد: اگر تفکر اصلاحی در کشور وجود نداشت اين همه دانشجو در اين محل جمع نمی​شد که به بررسی فضای سياسی کشور بپردازد, لذا از اين تاريخ به بعد بايد براساس ظرفيت​های خود عمل کنيم.

نماينده مستقعی مجلس ششم در پاسخ به سئوال يکی از دانشجويان در خصوص زمان استعفاء نمايندگان, گفت: معتقد نيستم آن​روز که قانون مطبوعات از دستور کار مجلس خارج شد, می​بايستی استعفاء می​داديم، چرا که آن موقع شروع کار مجلس بود و می​توانستيم به صورت قوی​تر به کار خود ادامه می​داديم.

وی ادامه داد: اتفاقی در حوزه مطبوعات رخ داد که متناسب با قانون مجلس پنجم نبود بلکه با قوانينی براساس اهل دقيانوس, مطبوعات تعطيل شدند و حتی در توقيف فله​ای مطبوعات هم به همان قانون عمل کردند. بحث ما با آقايان اشکال در قانون مطبوعات نبود بلکه عدم اجرای قانون بود.

حقيقت​جو از استعفاء نمايندگان پس از رد صلاحيت​های گسترده در انتخابات مجلس هفتم, ادعا کرد: دليل استعفای ما در اسفند ماه به اين دليل بود که حق حاکميت مردم زير سئوال می​رفت که متاسفانه اين امر محقق شد.

گفتنی است که در هنگام ايراد اين قسمت از صحبتهای حقيقت​جو, دانشجويان حاضر به وی اعتراض کردند و صحبتهای وی را قانع کننده ندانستند.

محمد بسته​نگار: اصلاح​طلبان به مسائل اصلاحی فقط از منظر سياسی نگاه کردند

فعال سياسی ملی - مذهبی, گفت: اصلاح​طلبان در طول اين سالها به مسائل اصلاحی فقط از منظر سياسی نگاه کردند و از لحاظ اجتماعی و برقراری عدالت توجه​ای نشد.

به گزارش خبرنگار" ايلنا", عصر ديروز ميزگرد سياسی با عنوان" بررسی فضايی ايران پس از انتخابات هفتم" توسط انجمن اسلامی دانشجويان دانشگاه خواجه نصيرالدين طوسی در سالن آمفی تئاتر دانشکده علوم اين دانشگاه برگزار شد.

در اين مراسم"محمد بسته​نگار" از فعالان سياسی ملی - مذهبی طی سخنانی با اشاره به اهداف جريان اصلاحی در ايران از آزادی و عدالت اجتماعی به عنوان ۲ رکن اصلی اصلاحات در ايران نام برد و گفت: مسئله اصلی که می​بايستی در زمينه اصلاحات مورد توجه قرارگيرد, اين مطلب است که بايد نيازهای تمام طبقات جامعه در نظرگرفته شود نه يک گروه يا يک حزب خاص سياسی.

وی ادامه داد: مسئله مهمی که بايد در نظر گرفته شود، اين است که در مسير اصلاحات نبايد آزادی محدود شود. هرچند که اصلاحات بايد از بالا انجام گيرد اما بايد توجه داشت که مردم بايد به يک نيروی اجتماعی قدرتمند تبديل گردند.

بسته نگار با تاکيد بر اين مطلب که بايد عملکرد حاکميت در تمامی جنبه​ها مورد قضاوت قرار بگيرد, افزود: بايد بصورت صريح عملکرد حاکميت در جنبه​های اجتماعی, سياسی, فرهنگی و اقتصادی مورد نقد و بررسی قرار گيرد, لذا بايد بررسی شود که در طول ۲۵ ساله گذشته چه کارهايی انجام شده است.

وی با اشاره به گذشت ۷ سال از جريان اصلاح​طلبی در ايران, تصريح کرد: جريان اصلاحات در اين سالها فراز و نشيب​های زيادی به خود ديده است. هر کسی از ظن خود به اين جريان نگاه کرده است. معتقدم با توجه به طرز ديدگاه دکتر مصدق انتقاداتی نسبت به جريان اصلاح​طلبان وارد است.

وی تاکيد کرد: برای انسان همانطور که کرامت انسانی آزادی مطرح است, بهره​مندی از زندگی مناسب نيز مهم می​باشد.

بسته نگار با انتقاد از طرز تفکر برخی از تئوريسن​های جريان اصلاح​طلب مبنی بر وجود فقر و فاصله طبقاتی, گفت: چنين تفکری باعث شده که جامعه در اين وضعيت قرار گرفته است.

وی در ادامه اين نشست در پاسخ به سئوال يکی از دانشجويان در خصوص فعاليت​های جريان ملی​ - مذهبی, مدعی شد: متاسفانه شرائطی برای ما ايجاد کردند که نمی​توانستيم حرفهای خود را در جامعه مطرح کنم." ايران فردا" تنها نشريه​ای که نظرات ما را در جامعه انعکاس می​داد، تعطيل شد, ليکن ما به هر زحمتی که شده عقائد خود را در جامعه مطرح کرديم.

وی در قسمت پايانی سخنان خود از جنبش دانشجويی ايران به عنوان يکی از مستقل​ترين جنبش​های جامعه ياد کرد و افزود: برای تحقيق و نهادينه کردن دموکراسی, ابراز قدرتی در دست نداريم لذا جنبش دانشجويی بهترين محمل برای به نهادينه کردن دموکراسی در ايران است.