برنامه اتمى جمهورى اسلامى، درتحليل وتفسير روزنامه هاى آلمان و جهان

عليرغم آنكه جمهورى اسلامى توقف برنامه غنى سازى اورانيوم را اعلام كرده، با قاطعيت نميتوان گفت كه آيا پيشرفتى حاصل شده يا نه. نخست مسئله بر سر اين است كه آيا ميتوان به رهبرى ايران اعتماد كرد يا نه.

November 23, 2004 11:53 PM

سايت جمهوری - گروه خبر:

راديو صداي آلمان :
برنامه اتمى جمهورى اسلامى، همچنان مورد توجه تحليلگران و مفسران روزنامه هاى آلمان و جهان قرار دارد، از جمله روزنامه وزين آلمانى فرانكفورتر آلگماينه كه در شماره امروز خود تفسيرى تحت عنوان «مسئله اعتماد» به اين موضوع ميپردازد.

فرانكفورتر آلگماينه در تفسير خود از جمله مينويسد: ”بايد از پيشرفتهايى كه در زمينه جلوگيرى از گسترش سلاحهاى كشتار جمعى بدست ميايد، استقبال كرد. اما عليرغم آنكه جمهورى اسلامى توقف برنامه غنى سازى اورانيوم را اعلام كرده، با قاطعيت نميتوان گفت كه آيا پيشرفتى حاصل شده يا نه. نخست مسئله بر سر اين است كه آيا ميتوان به رهبرى ايران اعتماد كرد يا نه. نكته مهمتر آنكه آيا ميتوان واقعا ايران را به واداشت كه از مسلح كردن خود به سلاحهاى اتمى صرفنظر كند يا نه.”

مفسر اين روزنامه در ادامه خاطرنشان ميسازد: ” آژانس بين المللى انرژى اتمى از اين سخن ميگويد كه ايران چند تن اورانيوم را تا اندازه اى غنى ساخته كه ميتوان آنرا در توليد سلاحهاى هسته اى به كار برد و اين امريست كه باعث برانگيخته شدن شك و ترديد ميشود. جمهورى اسلامى به احتمال قوى به اين خاطر غنى سازى اورانيوم را متوقف كرد تا از خطر روبرو شدن با تحريمات بگريزد. اما مشكل همچنان به قوت خود باقى است و ايران به جامعه بين الملل اجازه امر و نهى كردن نخواهد داد.”

در پايان تفسير روزنامه فرانكفورتر آلگماينه آمده است: ”جمهورى اسلامى از استفاده صلحجويانه از انرژى اتمى ميگويد، بى آنكه بگويد كه چرا جهان بايد به ايران اعتماد كند. از اين رو بايد همچنان هوشيار بود و درصورتى كه جمهورى اسلامى حاضر به سازش نباشد، بايد پيامدهاى اين قضيه را نيز تحمل كند.”

روزنامه بريتانيايى گاردين چاپ لندن نيز يكى از تفاسير امروز خود را به اين موضوع اختصاص داده و از جمله متذكر ميشود: ”ميان وضع فعلى ايران و جنگ عراق در سال گذشته، تفاوتهاى فاحشى وجود دارد. تصميم ايران به موافقت با خواستهاى آژانس بين المللى انرژى اتمى گامى درست بود. علاوه بر آن در پاريس، لندن و برلين صحبت بر سر آن است كه نومحافظه كاران آمريكا كه در مورد حمله به عراق، اعمال فشار و نفوذ كرده بودند، قادر به انجام چنين كارى در ارتباط با ايران نيستند. اين فرصتى براى اروپاست و اين بار بريتانيا اروپا را همراهى ميكند و نه آمريكا را.”