سكوت در برابر سنگسار يك در افغانستان

• در برابر چشم نيروهاى وابسته به ارتش آلمان كه در فيض آباد مشغول كمك به امر بازسازى هستند، نخستين سنگسار يك پس از سقوط طالبان در افغانستان به وقوع پيوست. در حاليكه بازسازى دموكراسى در افغانستان در شمار اهداف والاي دولت آلمان بحساب مىآيد. در شمار آن اهدافى كه سالانه ۳۱۰ ميليون يورو براى دولت آلمان هزينه در بر دارد. مفسر روزنامه آلمانى هامبورگر مورگن پست اما مي پرسد: اين دموكراسى كه ما از سال ۲۰۰۱ تا كنون سرگرم ايجادش هستيم چگونه دموكراسى است؟ چگونه دموكراسى است كه نه ميتواند مانع از سنگسار بشود، نه از افزايش بيسابقه توليد ترياك؟

براى نخستين بار پس از سرنگونى رژيم طالبان در افغانستان باز ى را به اتهام داشتن رابطه اى خارج از روابط اشويى با سنگسار اعدام كردند.
پليس افغانستان روز يكشنبه ۲۴ آوريل اعلام كرد كه ى ۲۹ ساله به نام امينه در اين كشور سنگسار شده است. به گزارش خبرگزارى آلمان اين نخستين بار است كه پس از روى كار آمدن دولت جديد به رهبرى حامد كرزاى ى در افغانستان سنگسار مى‌شود. در دوره حكومت اسلام‌خواهان تندروى طالبان اين نوع مجازات بسيار متداول بود.

اين واقعه در ولايت دورافتاده بدخشان، در ارغو واقع در غرب فيض‌آباد، مركز بدخشان، رخ داده است. در فيض‌آباد نيروهاى ارتش آلمان مستقر هستند. هم اكنون گروهى مسئول تحقيق در اين باره شده است. يك سخنگوى دادگاه عالى جنايى افغانستان گفت كه روشن نيست كه چه كسى حكم سنگسار را صادر كرده است. وى افزود كه فكر نمى‌كند كه دادگاه محلى مسئول صدور اين حكم باشد. به گفته سخنگوى دادگاه عالى جنايى سنگسار ۲۹ ساله در روز پنجشنبه گذشته ۲۱ آوريل انجام گرفته است. اما افسر پليس افغانستان ژنرال شاه جهان نورى به خبرنگار خبرگزارى فرانسه گفت كه اين جنايت در روز جمعه صورت گرفته است. وى گفت: ”به ما گزارش داده‌اند كه در روز جمعه ى به اتهام اينكه ا كرده تا حد مرگ سنگسار شده و حكم سنگسار را هم ملايى به نام ملا محمد يوسف در ارغو صادر كرده است.“ شاه افزود: ”ما براى آنكه حقيقت روشن شود هياتى را به منطقه فرستاده‌ايم.“ شاه گفت كه مقامات دولت افغانستان اين عمل را، در صورت واقعيت داشتن آن، به شدت محكوم مى‌كنند. شاه تاكيد كرد كه صدور حكم براى مجازات افراد بر عهده دادگاه است. اگر معلوم شود كه روحانى‌اى محلى حكم صادر كرده، دستگير و محاكمه خواهد شد.

از سوى ديگر به گزارش خبرگزارى فرانسه سخنگوى كميسيون مستقل حقوق بشر افغانستان كه جداگانه هياتى را به محل وقوع سنگسار فرستاده است، گفت كه اين سنگسار نشده، بلكه به دست خانواده شوهرش به قتل رسيده است. اين سخنگو گفت: ”گزارشهايى كه ما داريم حاكى از آنند كه خانواده شوهر امينه وى را به اتهام داشتن رابطه نامشروع كشته‌اند.“

يك شاهد عينى به خبرنگار خبرگزارى رويتر گفت كه اين به توسط نمايندگان مقامات دولتى و شوهرش از خانه پدر و مادرش به زور به بيرون كشانده شده و در پى آن سنگسار شده است. مردى كه گفته مى‌شود اين با او ارتباط داشته است، به ۱۰۰ ضربه شلاق محكوم شده، كه پس از تحمل آن آزاد گشته است.

مقامات پليس محلى و سخنگوى كميسيون حقوق بشر افغانستان گفتند كه شوهر سنگسار شده به تازگى پس از ۵ سال از ايران بازگشته بود و وى تقاضاى طلاق از وى را كرده بود، دليل تقاضاى خود را نيز ناتوانى شوهر از پرداخت هزينه دگى ذكر كرده بود. اما شوهر و خانواده شوهر اين متوجه مى‌شوند كه وى با مردى ديگر نيز رابطه دارد.

نماينده دولت در اين محل حاجى شمس الرحمان در اين رابطه گفت كه حتى اگر اين رابطه‌اى نامشروع داشته اين وظيفه دادگاه است و نه وظيفه يك روحانى و ملاى محلى كه به اتهام وى رسيدگى كند.

سنگسار يك در افغانستان پديده تازه‌اى نيست. در دوران حكومت طالبان بارها خبر مجازاتهايى اين چنين منتشر شده بود. شايد از همين روست كه مفسران روزنامه‌هاى امروز آلمان و جهان به اين موضوع آنگونه كه بايد و شايد نپرداخته‌اند. اما مفسر روزنامه آلمانى هامبورگر مورگن پست تفسير امروز خود را به اين پديده اختصاص داده و از جمله چنين نوشته است:

صداي آلمان: "خبر سنگسار يك همسردار در افغانستان به جرم همخوابگى با مرد ديگر تنها در چند خط و به شكل يك خبر كوتاه بر روى تلكس خبرگزاريها رفت. چرا كه شهروندان اروپا حتما خواهند انديشيد كه پديده سنگسار يك به جرم مسائل اخلاقى و ناموسى در خاورميانه چيز نو و جديدى نيست. اما اين موضوع از يك نظر تازگى دارد. چرا كه اين سنگسار در واقع در برابر چشم نيروهاى وابسته به ارتش آلمان صورت مىگيرد. نيروهاى وابسته به ارتش آلمان در فيض آباد مشغول كمك به امر بازسازى هستند. اما بازسازى دموكراسى در افغانستان در شمار اهداف والا بحساب مىآيد. در شمار آن اهدافى كه سالانه ۳۱۰ ميليون يورو براى دولت آلمان هزينه در بر دارد. اما پرسش اين است كه اين دموكراسى كه ما از سال ۲۰۰۱ تا كنون سرگرم ايجادش هستيم چگونه دموكراسى است؟ چگونه دموكراسى است كه نه ميتواند مانع از سنگسار بشود، نه برقع و نه افزايش بيسابقه توليد ترياك؟ حامد كرزاى، رهبر كابلستان ميبايست در ايالتهاى ديگر افغانستان عرضه اندام كرده و حتى در صورت لزوم با فرمانداران و ايلخانان حاكم بر اين و يا آن منطقه دست و پنجه نرم كند. در غير اين صورت، ارتش آلمان ميبايست از افغانستان خارج شود. تصور كنيد سربازان آلمانى به هنگام گشت بگونه‌اى دوستانه سرگرم گپ زدن با پيرمردان روستايى هستند كه همين چند لحظه پيش در آن پيكر جوانى در اثر اصابت بىامان سنگ، آش و لاش شده است. براستى كه چندش آور است!