سايت جمهوری - گروه خبر: |
|
بیانیه 615 نفر از آزاداندیشان، نویسندگان، فعالان سیاسی، دانشجوئی، کارگری و اجتماعي ایران:
• مشارکت حداکثری در انتخاباتی که به دموکراسی و حاکمیت ملی ختم نمیشود و نقش تزئینی و ظاهر مشروعیت بخش را برای حاکمیت موجود ایفا میکند ، نه تنها بیگانگان را در ترغیب چنگ اندازی بر حاکمیت ملی باز نمیدارد بلکه امید تغییر و تحول از درون کشور را از بین برده و نگاهها را به سمت بیرون معطوف میدارد. راه خروج از بن بستهای ساخته و پرداخته حاکمیت ، ممانعت از دخالت بیگانگان و حفظ استقلال و تامین منافع ملی ، تسلیم و تمکین به خواست ملت میباشد.
• آنچه اکنون برای مردم حائز اهمیت است تعیین تکلیف مدیریت کشور و پاسخگو بودن مسئولان در برابر ملت است. اگر فصلالخطاب کلیه امور شخص رهبری هستند و امور جاری میتواند با احکام حکومتی به سامان برسد چه حاجت است به این همه هزینههای گزاف برای گزینش رئیس جمهور و چه حاجت به وجوه میلیاردی شورای نگهبان برای نظارت برجریان انتخابات غیررقابتی و غیرموثر؟. در این صورت آیا بهتر نیست مقام رهبری با صدور حکمی ، یکی از نزدیکان مورد اعتماد خودرا به سمت رئیس جمهوری منصوب نمایند تا این همه هزینه از بیت المال مسلمین و بودجه عمومی صرف نشود. |
به نام خدا
هموطنان عزیز:
در دهه گذشته و در جریان هفتمین انتخابات ریاست جمهوری، این امید برای بسیاری از افراد و گرایشها به وجود آمد که با یک جنبش همگانی در راه اجرای اصول مغفول و نادیده گرفته شده قانون اساسی و با رویکرد "اصلاح از درون حاکمیت" و حتی المقدور با هزینه کم ، راهی به سوی دموکراسی و پیشرفت کشور ایجاد شود. مشارکت بینظیر مردم درانتخابات ریاست جمهوری خرداد ١٣٧٦ و انتخابات اولین دوره شوراهای شهر و مجلس ششم و انتخابات بعدی ریاست جمهوری ، ناشی از شکل گیری این امید در مردم بود لکن اراده لجوجانه ودیرپای اقتدارگرایان ونهادهای انتصابی درمقابله با اصلاحات، بیاعتنائی به آراء ملت و جلوگیری از تحرک نهادهای انتخابی چون ریاست جمهوری و مجلس ، از یک سو و ناتوانی بخش عمدهای از اصلاح طلبان حکومتی در تحقق بخشیدن به برنامهها و شعارها و استحاله تدریجی آنان در ساخت قدرت از دیگر سو، امید مردم را مبدل به یاس کرد و در مجموع منجر به بنبستهای کنونی و شکست گردید. در مقطع انتخابات پیش رو، نیز درحالی مردم، به مشارکت حداکثری فراخوانده میشوند که همچنان بسیاری از محافل اصلی قدرت و حکومتگران انتصابی، با تسلط کامل بر نهادهای اصلی اعمال حاکمیت در عرصههای گوناگون، انحصار کامل رسانههای ملی و تحدید فضای اطلاع رسانی هر نوع نظر مخالف و مطالبه ابتدائیترین حقوق شهروندی را با توطئه و براندازی نظام مساوی میانگارند و به جای رفع موانع واقعی شرکت در انتخابات ، با نفی ماهیت آزاد و داوطلبانه مشارکت مردم، آن دسته از فعالان سیاسی را که در انتخابات غیر آزاد و غیر رقابتی شرکت نخواهند کرد، به "براندازی نرم" متهم میکنند.
تردیدی وجود نداردکه پیش نیازهای انتخابات آزاد، آزادی بیان و اجتماعات ، آزادی عمل احزاب و تشکلهای جامعه مدنی ، نبود دانیان سیاسی وعقیدتی، وجود امنیت وفقدان بیم وهراس در بین کنشگران سیاسی واجتماعی و فرصت برابر تبلیغاتی است ، بنابراین هر نوع انتخاباتی که فرصت رقابت برابررا برای همه نیروها و جریانهای سیاسی برقرار نکند، در واقع نوعی انتصابات است که در نتیجه آن رئیس جمهور منتخب تا حد یک تدارکچی کاهش پیدا میکند و این چیزی به جز تکرار تجربه شکست خورده قبلی و نمایشی برای مشروعیت بخشی به عملکرد انحصارگرایانه و بحران ساز مراکز انتصابی قدرت ورانت خواری سیاسی واقتصادی رایج آنان نخواهد بود.
متاسفانه درحال حاضر، هیچگونه نشانهای دال برتغییر روش حاکمیت، به شکلی کیفی، به چشم نمیخورد و بسیار بعید به نظر میرسد شورای نگهبان باعدم بهرهگیری ازسلاح نامشروع نظارت استصوابی، مجالی برای حضور نیروهای مستقل ملی فراهم آورد. با شرائط فعلی ، رغبت و استقبالی از حضور در انتخابات ریاست جمهوری در میان مردم ملاحظه نمیشود. روشن است که با ادامه رویکردهای گذشته، فرض برگزاری انتخابات آزاد ازسوی حاکمیت، امکان ناپذیر وغیر واقعی خواهد بود. از سوی دیگر ، مواه قوا در ساختار قدرت، به گونهای است که پیشاپیش ، نهادهای انتصابی در برابر نهادهای انتخابی ، جایگاهی برتر دارند و به جهت ساختار توزیع قدرت در قانون اساسی ، بخشهای انتخابی از جمله ریاست جمهوری، به امری صوری ، وتابعی از بخش انتصابی و غیر پاسخگو، بدل میشوند.
امروز دنیا آگاهی دارد که انتخابات ایران به صورت دو درجهای صورت میگیرد و مردم فقط این آزادی را دارند که ازمیان نامزدهای دستچین شده حاکمیت ، فردی را برگزینند ! کیست که نداند اغلب کاندیداهای معرفی شده ، کسانی هستند که در مسائل و نابسامانیهای ربع قرن گذشته نقش مستقیم و غیر مستقیم داشته و تفاوت بنیادین بین آنها نیست. اقدامات شبهه انگیز تنش آفرین و پنهانکاریهای اتمی و مشکلاتی که امروز کشور ایران در صحنه تکنولوژی اتمی به آن مبتلا میباشد، رواج فرهنگ مصرفی ، نقض آزادیهای اساسی و حقوق ملت ، ظهور طبقه نوکیسه جدید و غارت منابع ملی ، شکاف در گروههای اجتماعی و اختلاف فاحش بین فقیر و غنی ، فسادهای مالی اطرافیان و وابستگان و بالاخره تورم سرسام آور در زمان مسئولیت چه کسی به وجود آمد؟
مشارکت حداکثری در انتخاباتی که به دموکراسی و حاکمیت ملی ختم نمیشود و نقش تزئینی و ظاهر مشروعیت بخش را برای حاکمیت موجود ایفا میکند ، نه تنها بیگانگان را در ترغیب چنگ اندازی بر حاکمیت ملی باز نمیدارد بلکه امید تغییر و تحول از درون کشور را از بین برده و نگاهها را به سمت بیرون معطوف میدارد. راه خروج از بن بستهای ساخته و پرداخته حاکمیت ، ممانعت از دخالت بیگانگان و حفظ استقلال و تامین منافع ملی ، تسلیم و تمکین به خواست ملت میباشد.
آنچه اکنون برای مردم حائز اهمیت است تعیین تکلیف مدیریت کشور و پاسخگو بودن مسئولان در برابر ملت است. اگر فصلالخطاب کلیه امور شخص رهبری هستند و امور جاری میتواند با احکام حکومتی به سامان برسد چه حاجت است به این همه هزینههای گزاف برای گزینش رئیس جمهور و چه حاجت به وجوه میلیاردی شورای نگهبان برای نظارت برجریان انتخابات غیررقابتی و غیرموثر؟. در این صورت آیا بهتر نیست مقام رهبری با صدور حکمی ، یکی از نزدیکان مورد اعتماد خودرا به سمت رئیس جمهوری منصوب نمایند تا این همه هزینه از بیت المال مسلمین و بودجه عمومی صرف نشود.
هموطنان عزیز
بیتردید حساسیت زمان و مخاطرهآمیز بودن زمانه، هر ایرانی را به خود میخواند که با هشیاری کامل به آینده میهن و استقلال و آزادی این سرزمین بیاندیشد و ایستادگی در برابر یکه تازیهای ایران برباد ده را وجهه همت خویش قرار دهد تا پیش از آنکه بحرانهای داخلی و خارجی تعمیق بیشتری یابد ، شرائطی فراهم گردد تا حاکمیت ملی به نحوی مسالمت آمیز و در فضائی باز و آزاد وبا تکیه بر اصول دموکراسی ، حقوق بشر و جمهوریت واقعی وعدالت اجتماعی ، خارج از هرگونه تبعیض نژادی، جنسیتی و قومی - به دور ازخشونت- در کشور استقرار یابد و از کیان ایران و ایرانی پاسداری کند. تا به پشتوانه حمایت همه جانبه تودههای ملت در برابر هرگونه توطئه و تجاوزگری ، از استقلال و تمامیت ارضی کشور و حقوق ملت دفاع و با اعاده حیثیت به ایران و ایرانی در داخل و خارج در محيط صلح و صفا از دشمنی و دشمن تراشی خودداری شود.
مابر این باوریم که ساخت قدرت در کشور باید، منبعث از خواست ملی و به دور از هرگونه نفوذ و دخالت نهادهائی باشد که برای خود مشروعیتی الهی و غیر برخاسته از رای مستقیم ملت قائلند. ما حکم حکومتی را بدعتی در قانون گذاری و کشورداری و مانعی برای رشد فرهنگ آزادی و دموکراسی درمیان ملت میدانیم. ما نظارت استصوابی و قیمومیت افرادی محدود را برسرنوشت کشور و آراء مردم توهین به ملت ایران دانسته و برای تامین مشارکت عمومی در مسائل کشوری، راهی جز تغییر بنیادین در ساختار قدرت نمیبینیم.
آنچه در انتخابات اهمیت دارد، نه تکثر عددی است و نه صحنه سازیهای انتخاباتی. انتخابات زمانی معنا داردکه تکثر کیفی و تنوع واقعی علائق و دیدگاههای مختلف در صحنه حاضر باشد. انتخابات را زمانی میتوان توام با تکثر واقعی دانست که تمامی دیدگاههای موجود در سپهر سیاسی و اجتماعی ایرانیان که به منافع ملی و تمامیت ارضی کشور میاندیشند اعم از داخل و خارج، امکان شرکت و رقابت داشته باشند.
انتخابات ریاست جمهوری پیش رو، میتوانست آزمون دیگری برای به قدرت نشستگان حاکم در جمهوری اسلامی باشد تا ظرفیت خویش را برای تغییرات اساسی و مسالمت آمیز نشان دهند. باتوجه به ظرفیت و ساخت قانون اساسی و عملکرد مسئولین و از جمله شورای نگهبان در تفسیر و اجرای آن ، در حال حاضر، حق تعیین سرنوشت از طریق انتخابات آزاد و منصفانه مطابق استانداردهای بین المللی و جهت گیری اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاقهای حقوق مدنی - اجتماعی و اقتصادی از ملت ایران سلب شده است و عملاٌ نتیجه انتخابات به نفع مقامات انتصابی و غیر پاسخگو مصادره شده است.
گرچه برخی از فعالان، برای اتمام حجت به شورای نگهبان و به امید آنکه با درک شرائط موجود راه خردمندانهای پیش گرفته شود، اعلام عدم شرکت خود در انتخابات را به موقعی محول ساختهاند که شورای نگهبان حربه عدم تائید صلاحیت را در مورد تعدادی از کاندیداها، بخصوص کاندیداهای ، به کار برد، ولی ما امضاءکنندگان در شرائط موجود، با توجه به اشکالات بنیادی که در بالا برشمرده شد و با توجه به اینکه مشکل اصلی، منحصر به عمل جانبدارانه و غیردموکراتیک شورای نگهبان نیست، با الهام از وجدان عمومی و آنچه از تصمیم خود جوش مردم احساس میشود، موجبی برای مشارکت دراین انتخابات نمیبینیم واعلام میداریم دراین انتخابات، نه کاندیدائی را تائید و نه رای خواهیم داد و به آنانکه با لحنی تهدید آمیز، فعالان سیاسی و متمایلان به عدم شرکت در انتخابات را به نوعی براندازی متهم میکنند ، گوشزد میکنیم که از اقتضائات مسلم حقوق مردم ، آزادی شرکت یا عدم شرکت آنها در انتخابات است و نمیتوان باهیچ تهدیدی ملت را از این حق مسلم محروم ساخت. این مردم هستند که با موضع گیریهای خود در هر زمان پیام خود را به هر نحو که اراده کنند اعلام میدارند.
امضا ها:
فعال دانشجويی دانشگاه امیرکبیر حامد ابراهیمی
فعال اجتماعي محمد رضا ابراهيمي
فعال دانشجويی دانشگاه زابل ریحانه ابریشمی
فعال دانشجويی دانشگاه تربیت معلم سبزوار یوسف ابناوی
فعال سیاسی مصطفی آجودانی
فعال دانشجويی دانشگاه رازی کرمانشاه آرش آذرپیک
فعال دانشجويی دانشگاه علامه طباطبایی فاطمه آرام نژاد
فعال دانشجويي دانشگاه علم و صنعت سيد محمد باقر اسكويي
فعال دانشجويي دانشگاه مادران احمد ارمغان
فعال سياسي جعفر آرويني
فعال دانشجويی دانشگاه صنعتی اصفهان سامان آزادی
دبیر، فعال سیاسی عبدالله ازدوجینی
روزنامه نگار مهندس مهدي اسماعيلي
فعال سیاسی مهندس فریدون آغاسی
استاد دانشگاه، فعال سیاسی دکتر سعید آل آقا
روزنامه نگار ساسان آقايي
فعال دانشجويی دانشگاه شیراز رضا آل محمد
فعال دانشجويی دانشگاه مشهد امیر اقتناعی
فعال دانشجويی دانشکده اقتصاد سحر ابونصر
استاد دانشگاه دكتر حميد احمدي
فعال دانشجويی دانشگاه علوم پزشگی ایران رضا احمدی
فعال دانشجويی دانشگاه تربیت معلم قربان احمدی
فعال دانشجويی دانشکده اقتصاد امین احمدیان
فعال دانشجويی دانشگاه ایلام خشنود احمدی فر
نماینده دوره ششم مجلس مهندس بهاءالدین ادب
رییس شورای مرکزی جبهه ملی ایران عبدالعلي ادیب برومند
استاد دانشگاه، فعال سیاسی دکتر مه لقا اردلان
فعال سیاسی مهندس بامداد ارفع زاده
فعال اجتماعي سهش اسانلو
فعال كارگري منصور اسانلو
فعال اجتماعي سيامك اسانلو
فعال دانشجويی دانشگاه الزهرا لیلا اسد نژاد
فعال دانشجويی دانشگاه علامه طباطبایی مرتضی اسدی
فعال سیاسی فرزانه اسکندری
فعال سياسي ناصر اشجاري
فعال دانشجويی دانشگاه امیرکبیر توحید علی اشرفی
فعال دانشجويی دانشگاه علامه طباطبایی مرتضی اصلاح چی
فعال سیاسی دکتر حسین اعرابی
فعال سیاسی فرهاد اعرابی
روزنامه نگار امير هوشنگ افتخاري راد
فعال سياسي علي اصغر افشار كهن
عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت مهندس علی افشاری
فعال سیاسی علیرضا افشاری
فعال اجتماعي محمود اكبر زاده
فعال سياسي سيف الله اكبري
فعال دانشجويی دانشگاه تربیت معلم علی احمد الفتی
فعال سنديكاي شركت واحد كيومرث الفتي
فعال دانشجويی دانشگاه تربیت معلم سبزوار میثم امانی
فعال سياسي الهه امير انتظام
سخنگوي دولت موقت و قديمي ترين داني سياسي جمهوري اسلامي مهندس عباس اميرانتظام
فعال سیاسی امیر رضا امیربختیار
فعال سياسي بهروز امير خيزي
فعال دانشجويي دانشگاه آزاد سبا اميري
فعال دانشجويی دانشگاه تربیت معلم علی امیری
فعال دانشجويی دانشگاه شیراز امیر امیدی
فعال دانشجويی دانشگاه امیرکبیر پویا امین
عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت مهدی امین زاده
فعال دانشجويی دانشگاه تربیت معلم سبزوار امیر امینی
فعال سياسي ستار اميني
فعال سياسي و اجتماعي شهلا انتصاري
فعال دانشجويی دانشگاه صنعتی اصفهان حسن انصاری
فعال دانشجويی دانشگاه امیرکبیر کیوان انصاری
فعال دانشجويی دانشگاه الزهرا اکرم ایبک آبادی
فعال دانشجويی دانشگاه شیراز علیرضا ایران منش
فعال دانشجويی دانشگاه صنعتی اصفهان مائده ایزدی
رادیولوژیست، فعال سیاسی دکتر اکبر ایمانیان
فعال كارگري احمد بابايي
فعال دانشجويی دانشگاه علوم پزشگی ایران سعید بابایی
فعال سیاسی علیرضا بابایی
فعال دانشجويی دانشگاه مشهد احسان باقرزاده
فعال دانشجويی دانشگاه علامه طباطبایی مهدی باقری
استاد دانشگاه و حقوقدان دکتر داود هرمیداس باوند
روزنامه نگار و فعال اجتماعي پروين بختيار نژاد
فعال دانشجويی دانشگاه تربیت معلم مجتبی بخشنده
فعال سیاسی مهندس مرتضی بدیعی
فعال دانشجويی دانشگاه شهرکرد ایمان براتیان
فعال دانشجويی دانشگاه شهید عباسپور ایمان براتیان
فعال دانشجويی دانشگاه تربیت معلم سبزوار پوریا براتیان
رئيس سابق دانشگاه علوم پزشكي ايران دکتر بهروز برومند
استاد دانشگاه و فعال سياسي دکتر جهانشاه برومند
دندانپزشگ، استاد دانشگاه، فعال سیاسی علیرضا بریمان
فعال دانشجويی دانشگاه سیستان مقداد بریمانی
فعال سياسي منوچهر بصير
فعال دانشجويی دانشگاه ایلام مجید بگ نظری
فعال دانشجويی دانشگاه امیرکبیر امیرحسین بلالی
فعال سیاسی رحیم بنایی
فعال اجتماعي تیرداد بنکدار
فعال دانشجويي دانشگاه يزد مهندس عماد بهاور
شاعر و عضو كانون نويسندگان سيمين بهبهاني
نويسنده و فعال سياسي دكتر فرهاد بهبهاني
دانشجو و فعال سیاسی اسماعيل بهتويي
فعال دانشجويی دانشگاه تربیت معلم سجاد بهرامی مقدم
فعال دانشجويي دانشگاه علم و صنعت امير حسين بهروز
فعال دانشجويی دانشگاه کرمانشاه پگاه بهزادی
فعال سیاسی مهندس محمد بهزادي
وکیل دادگستری علی اکبر بهمنش
پزشگ، فعال سیاسی دکتر احمد بهنیا
فعال سیاسی دکتر افشین بیابانی
فعال سیاسی دکتر بهرام بیابانی
رییس شورای مرکزی حزب ایران مهندس علیقلی بیانی
فعال سیاسی باقر بیشه ای
فعال سیاسی فرهاد بیشه ای
فعال دانشجويی دانشگاه امیرکبیر صدیقه بیگدلی
فعال دانشجويی دانشگاه تربیت معلم سبزوار فاطمه بیگی
روزنامه نگار علي بي كس
فعال دانشجويي نهمينه بي آزار
فعال سياسي حميد بي آزار
فعال دانشجويی دانشگاه تربیت معلم سبزوار مصطفی پاپی
فعال عرصه زنان فرشته پاكنژاد
فعال سياسي جعفر پریزاد
فعال دانشجويی دانشگاه ایلام يوسف پژوم
فعال سیاسی صادق پور قاسم
فعال دانشجويي دانشگاه مادران نيكان پور تيموري
فعال دانشجويی دانشگاه خواجه نصیر طوسی احسان پورنگ
فعال دانشجويی دانشگاه تربیت معلم سبزوار احمد پولادزاده
فعال دانشجويی دانشگاه شهرکرد روح الله پورنوروز
فعال دانشجويی دانشگاه همدان مصطفی پهلوانی
فعال سیاسی پیمان پیران
فعال سیاسی مصطفی پیران
فعال اجتماعي ناهيد تاج رستمي
فعال سیاسی محمود پیرزادنیا
فعال دانشجويی دانشگاه شیراز علی تراب
فعال دانشجويی دانشگاه شیراز کامران ترابی جهرمی
فعال سیاسی رحیم ترابی نژاد
وكيل دادگستري مهدی ترکان
فعال دانشجويی دانشگاه شهرکرد محمد تقدیری
فعال دانشجويي دانشگاه مادران محسن تقوي
روزنامه نگار مهندس مصطفي تنها
فعال دانشجويی دانشگاه امیرکبیر عابد توانچه
فعال سياسي محمد رئوف توكلي
سرهنگ باشسته نصرالله توكلي نيشابوري
روزنامه نگار و فعال سياسي مهندس مجيد تولايي
فعال سياسي عليرضا ثقفي
فعال دانشجويی دانشگاه ایلام الهه جالدران
فعال دانشجويي دانشگاه مادران ايمان جانباز
فعال دانشجويی دانشگاه علم و صنعت مجید جانی پور
فعال دانشجويی دانشگاه رازی کرمانشاه مژگان جاودان
فعال دانشجويی دانشگاه شیراز رضا جاوید
فعال سیاسی الهه جاویدان
فعال دانشجويی دانشگاه شیراز شهاب جزایری
فعال سياسي رضي جعفرزاده
فعال كارگري محمد جعفرزاده
فعال سياسي رضا جعفري
فعال دانشجويی دانشگاه شهید بهشتی کورش جعفری
فعال اجتماعي جمشيد جليل نژاد
فعال دانشجويی دانشگاه رازی کرمانشاه امین جلیلیان
فعال سياسي ابوالفضل جمالي
فعال دانشجويی دانشگاه تربیت معلم سبزوار زینب جمالی
فعال دانشجويی دانشکده اقتصاد علی جمالی
عضو كانون نويسندگان و فعال سياسي عليرضا جباري
فعال سياسي عزت الله جعفري
پزشگ، فعال سیاسی دکتر نصراله جمشیدی
فعال دانشجويی دانشگاه زابل هادی جمشیدی
فعال دانشجويی دانشگاه شهرکرد صادق جمشیدیان
فعال دانشجويي حميد رضا جلال زاده
رییس پیشین دانشکده علوم دانشگاه تهران دکتر کمال جناب
فعال سياسي دكتر جهانبخش
فعال سياسي جهانگيري
فعال سیاسی محمد صادق جوادی حصار
فعال دانشجويی دانشگاه تربیت معلم سبزوار سجاد جوکار
فعال سياسي بهيه جيلاني
فعال اجتماعي اقدس چرونده
فعال دانشجويی دانشگاه امیرکبیر حمید چمن
فعال دانشجويی دانشگاه تربیت معلم سبزوار حامد چولکی
روزنامه نگار محسن چناني
سردبیر مجله ایرانمهر، فعال سیاسی عیسی خان حاتمی
فعال سیاسی محسن حاتمی
فعال سیاسی مهندس اسماعیل حاجی قاسمعلی
پزشگ، فعال سیاسی دکتر علی حاجی قاسمعلی
پزشگ، فعال سیاسی دکتر جعفر حاکم زاده
فعال دانشجويی دانشگاه امیرکبیر مهدی حبیبی
شاعر و نويسنده طه حجازي
فعال دانشجويی دانشگاه شهید عباسپور جلال الدین حجتی
استاد دانشگاه تبریز دکتر محمد حریری
فعال دانشجويی دانشگاه صنعتی اصفهان حامد حسن دوست
فعال دانشجويی دانشگاه لرستان بهمن حسنوند
فعال دانشجويی دانشگاه تربیت معلم سبزوار کاظم حسین زاده
فعال دانشجويی دانشگاه تربیت معلم احسان حسینی
فعال سیاسی علی حقانی
فعال دانشجويی دانشگاه سیستان محسن حقانی
نماینده دوره ششم مجلس شورای اسلامی دکتر فاطمه حقیقت جو
فعال دانشجويی دانشگاه رازی کرمانشاه پیمان حقیقی
فعال سياسي عليرضا حقي
فعال دانشجويی دانشگاه الزهرا الهه حکامیان
فعال دانشجويی دانشگاه علوم پزشگی ایران بابک حیدری
فعال دانشجويی دانشگاه رازی کرمانشاه مهشید حمزه
جامعه شناس و فعال سياسي اعظم خاتم
فعال سياسي محسن خاتمي
فعال دانشجويی دانشگاه هرمزگان علی اکبر خادم
فعال دانشجويی دانشگاه سیستان جابر خالدی
فعال دانشجويی دانشگاه لرستان آرش خاندل
فعال سياسي مهدي خباز
روزنامه نگار رضا خجسته
فعال دانشجويی دانشگاه مشهد امیر خدابنده
فعال سیاسی محمد تقی خرسندیان
فعال دانشجويی دانشگاه امیرکبیر روزبه خسروخاور
روزنامه نگار بهناز خسروي
فعال دانشجويی دانشگاه علم و صنعت مصطفی خسروی
فعال دانشجويی دانشگاه صنعتی اصفهان میثم خسروی
فعال سياسي حسين خشايار دوست
پزشگ، فعال سیاسی دکتر منوچهر خلیل زاده مقدم
فعال دانشجويي دانشگاه شيراز مهدي خليلي
فعال سیاسی خلیل خلیلی پور
فعال سیاسی حسین خواجوی
فعال سياسي ابراهيم خوش سيرت تسليمي
فعال دانشجويي دانشگاه علم و صنعت زهرا خوشنويس
فعال سیاسی رضا خیرالعموم
فعال دانشجويی دانشگاه جان حسین خیری فام
فعال سياسي مهندس عليرضا دادخواه
فعال سیاسی داود دادرس
روزنامه نگار مزدك دانشور
فعال سياسي مسعود داوران
فعال دانشجويی دانشگاه شهید عباسپور احسان داوری
فعال دانشجويی دانشگاه مشهد هدی داوری
فعال سیاسی فریبا داوودی مهاجر
استاد دانشگاه اصفهان و فعال سياسي دکتر پرویز دبیری
فعال اجتماعي پروين دخت دفتري
فعال سیاسی خیراله درخشنده
فعال دانشجويی دانشگاه لرستان جواد دردکشان
فعال سیاسی رضا درودی
فعال سیاسی سید جمال الدین درودی
فعال سیاسی فریبا درودی
نويسنده و عضو كانون نويسندگان علي اشرف درويشيان
فعال دانشجويی دانشگاه امیرکبیر علی دلبری
عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت مهندس رضا دلبری
فعال كارگري رضا دهقان
فعال دانشجويی دانشگاه امیرکبیر مسعود دهقان
استاد اقتصاد و فعال سياسي دكتر علي ديني
فعال دانشجويی دانشگاه علم و صنعت فرهاد ذاتعلی فرد
پزشگ، استاد دانشگاه، فعال سیاسی دکتر عباس راشد محصل
فعال سياسي پري راضي
دبیرکل حزب مردم ایران حسین راضی
فعال كارگري داريوش رجايي
روزنامه نگار علي رجبي
فعال سیاسی مهندس آرش رحمانی
فعال دانشجويی دانشگاه سیستان بهرام رحمانی
پزشگ، فعال سیاسی دکتر فاطمه رحمانی
فعال دانشجويی دانشگاه علوم پزشگی ایران میرحسین رحمانی
فعال دانشجويی دانشگاه مشهد محمد رحمانی نصرآبادی
فعال دانشجويی دانشگاه علامه طباطبایی ابراهیم رحمتی
فعال دانشجويی دانشگاه صنعتی شریف حسین رحمتی
فعال دانشجويی دانشگاه جان مجید رحمتی
قاضی باشسته دادگستری غلامرضا رحیم
فعال سياسي علي رحيمي پور
فعال سياسي نجف رحيمي
فعال دانشجويي دانشگاه يزد محمد رضا رحيمي راد
فعال دانشجويی دانشگاه تربیت معلم الهام رجب پور
مدیر داخلی روزنامه توس علی رجبی
فعال سياسي مهندس آرش رحماني
نويسنده و فعال سياسي دك