شانزدهمين کنفرانس بين االمللي بنياد پژوهش هاي زنان ايران در وين

انسانها و تلاشهاي ناشناخته،

اما جاري و در کار ساختن جهاني انساني تر


براستي که بايد دست برگزار کنندگان و سازمان دهندگان اين کنفرانسها و بنياد پژوهشهاي زنان را فشرد که به همه ما فرصت شناخت بهتر آنچه را که در دور و بر ما مي گذرد، داده و نه فقط دردها و مشکلات ان، که تلاشهاي آنان و حاصل اين تلاشها را نيز به معرفي مي نشينند و يک بار ديگر باعث مي شوند تا تو بر اين همه کار و انساندوستي سر تعظيم فرود آوري و بداني اگر بسياري از اين تلاشها و انسانها ناشناخته باقي مي مانند، اما جاري اند و در کار ساختن جهاني انساني تر.

فرزانه عظيمي

امروز شانزدهمين کنفرانس بين االمللي بنياد پژوهش هاي زنان ايران در وين کار خود را آغاز کرد. زنان ايراني از چهارگوشه جهان امسال براي دومين بار در وين گرد آمده اند. خانم فيروزه مشرفي، ضمن خوش آمد به مهمانان و تشکر از تمام دست اندرکاران برگزاري کنفرانس و نيز سازمانهائي که با پشيباني مالي خود، به برگزاري اين مراسم کمک کرده بودند، به مشکلات فراروي برگزاري آن اشاره کرد.

اولين سخنران خانم اديت شلافرنويسنده و متخصص علوم اجتماعي بود. خانم ژيلا ديبائيان که به معرفي اي سخنران پرداخت از جمله اشاره کرد که وي سه سال پيش جنبش جهاني زنان بدون مرز را پايه گزاري کرد، و سالها مديريت مرکز تحقيقات Ludwig Boltzmann Institut در امور سياسي و راوبط اجتماعي را عهده دار بوده است. خانم شلافر در سخنان خود به مسائل مشترک و استراتژي هاي رو به پيش اشاره کرد و به اهميت اقتصادي و امنيتي حمايت از زنان خاورميانه پرداخت. او نقطه آغاز را براي کشورهائي که اکثريت آنان را جوانان تشکيل مي دهند، به جوانان داده و آنان را بعنوان عوامل استراتژيک در توسعه کشور و استحکام دمکراتيک آن اعلام کرد. در عين حال بر ضرورت احتراز جوانان، بخصوص دختران جوان از بازتوليد انتظارات جاافتاده و سنتي تاکيد کرد.


بعد از آن نوبت به معرفي سال منتخب بنياد توسط خانم ياسمين درويش بود. خانم ياسمين درويش ضمن اعلام اينکه منتخب امسال بنياد خانم "بدري خادمي" مي باشد، به شرح دگي خانم خادمي پرداخت. اين شرح دگي که همراه با عکسهائي از ايشان بود، و با صحبتهاي خانم خادمي تکميل شد، نشان دهنده شور و حال ، استقامت و انرژي و توان ي بود که نه تنها بعنوان اولين ، قله علم کوه را فتح کرد، بلکه قله هاي ديگري در عرصه علمي و دگي خصوصي خود را درنورديده است. خانم خادمي که متولد اسفند ۱۳۰۹ است، بعد از گرفتن ديپلم، وارد مدرسه پرستاري شده و در سن ۲۵ سالگي به تحصيل خود در دانشگاه تهران در رشته فيزيک و رياضي ادامه داد. وي که به گفته خود عاشق خواندن و تحصيل علم بود، در دانشکده بهداشت و انستيتو تحقيقات بهداشتي تحقيقات خود را روي راديو اکتيويته محيط زيست متمرکز نمود و به عنوان اولين در اين رشته کارهاي صحرائي را شروع کرد و در نتيجه موفق به شناسائي يک منطقه راديو اکتيو در رامسر شد. بعد از شناسائي اين منطقه، رامسر تبديل به يک منطقه تحقيقات بين المللي شد که او دکتري خود را در اين زمينه دريافت نمود.

بدليل دانش وي در اين زمينه، در دوران جنگ و پس از بمباران منطقه جنوب، از طرف سازمان بهداشت و سازمان انرژي اتمي و به درخواست وزارت بهداري، ماموريت يافت تا به منظقه رفته و علائم احتمالي راديواکتيو را جستجو کند. وي که با راننده اي به اين منطقه اعزام شد، مي گويد که " هرجا که مي رفتم، کسي با من حرف نمي زد. با راننده ام حرف مي زدند و از آنجا که در مناطق جنگي جائي براي زنان در جبهه درنظر گرفته نشده بود، يک اتاق موشک خورده نصيب من شد. من پس از تحقيقاتم، گزارش خود را فرستادم و وقتي برگشتم، بخاطر ديدن رنج هائي که به جوانان مي رفت، حتي حق جبهه خود را نگرفتم".

زماني که خانم خادمي از فعاليتهاي ورزشي اش سخن مي گفت، اشاره کرد که " آنموقع که من رفتم ننگ مي دانستند که کوه برود. خانواده ام نيز خجالت مي کشيد..." اما خانم خادمي عليرغم تمام محدوديتهائي که سنت و خانواده براي وي داشتند، هميشه برخلاف جريان شنا کرد و توانست به عنوان يکي از زنان برجسته کشور ما در عرصه هاي مختلف توانائي هاي يک ، يک مادر، يک محقق را و بالاخره اين واقعيت را که براي مصمم هيچ قله اي غيرقابل فتح نيست، با طبع سرده خود، به اثبات رساند.


پس از اتمام صحبتهاي خانم خادمي، خانم گلناز امين از بينانگذاران بنياد پژوهشها، ضمن قدرداني از تلاشهاي خانم خادمي، لوح بنياد را به ايشان اهدا کردند.

آخرين برنامه نخستين روز، دو فيلم درباره خودفروشي زنان در ايران بود به نامهاي "فحشا زير حجاب" ساخته ناهيد پرشون و "اپيتاب" ساخته مسلم منصوري. اين دو فيلم هر يک بنحوي دگي رنجبار مادران و زنان خودفروش را بنمايش گذاشته و سرنوشت محتوم فردان آنان را به تصوير مي کشيدند. سوال اين زنان اين است: "تا کي بايد براي گذران دگي به اين کار ادامه دهيم؟"


پس از پايان فيلم ها، استراحت شام فرا رسيد. پشت صحنه کنفرانس، گروههاي چندنفره که دور هم جمع شده اند و از ديدار دوباره يکديگر ابراز شادي مي کردند و آخرين ديده ها و شنيده ها را با هم مبادله. و خبرنگاران کنجکاوي که در پي کشف انسانهائي بودند، که سالها مشغول کار و تلاشند و آنها از آن بي اطلاع.

براستي که بايد دست برگزار کنندگان و سازمان دهندگان اين کنفرانسها و بنياد پژوهشهاي زنان را فشرد که به همه ما فرصت شناخت بهتر آنچه را که در دور و بر ما مي گذرد، داده و نه فقط دردها و مشکلات ان، که تلاشهاي آنان و حاصل اين تلاشها را نيز به معرفي مي نشينند و يک بار ديگر باعث مي شوند تا تو بر اين همه کار و انساندوستي سر تعظيم فرود آوري و بداني اگر بسياري از اين تلاشها و انسانها ناشناخته باقي مي مانند، اما جاري اند و
در کار ساختن جهاني انساني تر.

لازم به ذکر است که برنامه کنفرانس بطور ده هر سه روز از پال تاک پخش می شود.