حمایت هند از موضع آمریکا و اتحادیه اروپا در قبال فعالیت‌ها و برنامه‌های هسته‌ای ایران

در حاشیه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل، نخست وزیر هند در نیویورک با وزیر- امورخارجه آمریکا دیدار کرد و گفت نباید گذاشت ایران به قدرت هسته‌ای تبدیل شود.

- قبلا واشنگتن پست نوشته بود: خودداري هند از حمايت از آمريكا كه به‌گفته مقام‌هاي دولتي، آن را پيش‌بيني نمي‌كردند موجب شرمساري دولت بوش شده است.

- نیکلاس برنز، معاون سیاسی وزارت امورخارجه آمریکا، گفت سخنان تازه نخست وزیر هند در نیویورک موجب خرسندی آمریکا شده است.

- واشنگتن پست: مقام‌هاي دولتي آمريكا اظهار داشته‌اند در صورتي كه آمريكا از حمايت يكي از سه کشور چين، روسيه يا هند برخوردار نباشد آماده رها كردن تلاش براي ارجاع پرونده ايران به شوراي امنيت در نشست ‪ ۲۸‬شهريور شوراي حكام آژانس بين‌المللي انرژي اتمي مي‌باشد.
--------------------

نخست وزیر هند، با ابراز حمایت از موضع آمریکا و اروپا، اعلام کرد هند نمی خواهد ایران به بک قدرت هسته ای تبدیل شود
در آنچه به نخستین نتیجه مثبت تلاشهای دیپلماتیک آمریکا در روزهای اخیر تعبیر شد، مانموهان سینگ، نخست وزیر هند در پی دیداری با کاندولیزا رایس، وزیر امور خارجه آمریکا گفت هند نمی خواهد ایران به یک قدرت اتمی تبدیل شود. وزیر امورخارجه هند قبلا طی دیدار خود از ایران گفته بود هند با ارجاع پرونده اتمی ایران به شورای امنیت مخالف است. نیکلاس برنز، معاون سیاسی وزارت امورخارجه آمریکا، گفت سخنان تازه نخست وزیر هند در نیویورک موجب خرسندی آمریکا شده است. وزرای خارجه سه قدرت اروپائی بعد از ملاقات با رئیس جمهوری اسلامی در نیویورک گفتند قرار است احمدی نژاد روز شنبه پاسخ نهائی جمهوری اسلامی به پیشنهادهای اروپا برای توقف کامل برنامه چرخه سوخت اتمی ایران را اعلام کند.

بهمن باستانی: سخنان مانموهان سینگ، نخست وزیر هند در این زمینه، نخستین نتیجه تلاش‌های دیپلماتیک آمریکا در چند روز اخیر است برای جلب حمایت کشورهای به اصطلاح غیرمتعهد به ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل. اگر چه سخنان روز گذشته نخست وزیر هند به معنای موافقت بلافاصله این کشور با ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت نیست، اما حمایت اصولی از موضع آمریکا و اتحادیه اروپا است در قبال فعالیت‌ها و برنامه‌های هسته‌ای ایران.

به گفته نیکلاس برنز، معاون سیاسی وزارت امورخارجه آمریکا، در دیدار روز پنجشنبه نخست وزیر هند با وزیر امورخارجه آمریکا، در حاشیه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل، نخست وزیر هند گفت هند نمی‌خواهد ایران به یک قدرت هسته‌ای تبدیل شود.

هندوستان در یک هفته گذشته تحت فشار آمریکا بود تا در واقع موضع خود را درقبال برنامه هسته‌ای ایران تغییر بدهد. ناتوار سینگ، وزیر امورخارجه هند اخیرا در سفر به تهران به محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهوری اسلامی گفته بود که هند مخالف ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل است.

در پی این اعلام موضع، بحث‌هائی در کنگره آمریکا در گرفت مبنی بر این که اگر هند بر همین موضع بماند، اجرای توافقنامه هسته‌ای آمریکا با هند معلق می‌شود و هند نخواهد توانست از تکنولوژی پیشرفته صلح‌آمیز هسته‌ای آمریکا بهره‌مند شود.

نیکلاس برنز، معاون سیاسی وزارت امورخارجه آمریکا روز پنجشنبه به خبرنگاران گفت سخنان تازه نخست وزیر هند در نیویورک مبنی بر اینکه ایران نباید به یک قدرت هسته‌ای تبدیل شود موجب خرسندی آمریکا شده است.

آمریکا اگر چه به نظر می‌رسد توانسته است هند را به طور اصولی با خود هم موضع کند، اما همچنان در جلب حمایت روسیه در این زمینه با دشواری روبرو است. اخیرا دولت روسیه مخالفت صریح خود را با ارجای پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل اعلام کرد، اما وزیران امورخارجه سه کشور اروپائی بریتانیا، آلمان و فرانسه در پی دیدارهائی که با وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی و نیز محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهوری اسلامی در حاشیه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل داشتند، گفتند که باردیگر مجموعه پیشنهادها و امتیازهای اقتصادی را در برابر توقف کامل فعالیت‌های هسته‌ای ایران مطرح کردند و قرار است که آقای احمدی‌نژاد در سخنرانی مشروح خود در روز یکشنبه در مجمع عمومی سازمان ملل، پاسخ نهائی این پیشنهاد ها را بدهد.

نشست هیات مدیره آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، دوشنبه 28 شهریورماه، برای بررسی پرونده ایران در وین تشکیل خواهد شد.
بهمن باستانی
رادیو فردا
----------------------------------------

واشنگتن پست: روسيه، چين و هند، پيشنهاد آمريكا عليه ايران را رد كردند،

روزنامه "واشنگتن پست" چاپ آمريكا روز جمعه به‌نقل از ديپلمات‌ها و مسوولين رسمي اين كشور نوشت: روسيه، چين و هند روز پنجشنبه پيشنهاد واشنگتن براي كمك به ارجاع پرونده هسته‌اي تهران به شوراي امنيت را رد كردند.

بنا بر اين گزارش، مقام‌هاي دولتي آمريكا اظهار داشته‌اند در صورتي كه آمريكا از حمايت يكي از آن سه كشور برخوردار نباشد آماده رها كردن تلاش براي ارجاع پرونده ايران به شوراي امنيت در نشست ‪ ۲۸‬شهريور شوراي حكام آژانس بين‌المللي انرژي اتمي مي‌باشد.

واشنگتن پست به‌نقل از ديپلمات‌هاي آمريكايي و اروپايي نوشت: در حاشيه نشست سران كشورهاي عضو سازمان ملل در نيويورك، مذاكراتي پشت درهاي بسته براي مصالحه بين كشورهاي صاحب نفوذ در شوراي حكام آژانس در جريان است.

ديپلمات‌ها افزودند: امكان صدور قطعنامه حاوي ضرب‌الاجل براي ايران در نشست شوراي حكام از جمله راههاي تحت بررسي در گفت و گوهاي جاري درنيويورك مي‌باشد.براساس اين راه حل، در صورت كوتاهي ايران از قبول قطعنامه و اجراي خواسته‌هاي مندرج در آن ، اين پرونده هسته‌اي خودكار به شوراي امنيت ارجاع داده خواهد شد.

روساي جمهوري روسيه و آمريكا روز جمعه در واشنگتن با يكديگر ديدار خواهند كرد و "جورج بوش" اعلام كرده درباره برنامه هسته‌اي ايران گفت و گوهايي "صريح" با "ولاديمير پوتين" خواهد داشت.

"كاندوليزا رايس" وزير خارجه آمريكا نيز روز پنجشنبه با نخست وزير هند ديدار كرد و همچنين قرار است امروز با وزير خارجه روسيه مذاكره كند.

رايس روز چهارشنبه در گفت و گو با تلويزيون "فاكس نيوز" گفت: اگر در نشست شوراي حكام موفق به ارجاع پرونده ايران به شوراي امنيت شويم نتيجه خوبي خواهد بود ولي فكر مي‌كنم ارجاع موضوع به شوراي امنيت امري است كه بايد براي مدتي در آن زمينه فعاليت داشته باشيم.

وي افزود: من نگران آن نيستم كه مساله ارجاع موضوع به شوراي امنيت دقيقا در چه تاريخي انجام خواهد گرفت زيرا فكر نمي‌كنم مساله از چنان فوريتي برخوردار باشد كه در تاريخ ‪ ۲۸‬شهريور انجام گيرد.

واشنگتن پست نوشت: سخنان رايس "صريح‌ترين نشانه آشكار از تجديد نظر دولت در مسير حركت خود مي‌باشد بويژه آنكه دولت واشنگتن تا چند روز پيش از آن از لزوم ارجاع موضوع به شوراي امنيت سخن گفته بود".

اين روزنامه افزود: خودداري هند از حمايت از آمريكا كه به‌گفته مقام‌هاي دولتي، آن را پيش‌بيني نمي‌كردند موجب شرمساري دولت بوش شده است بويژه اينكه كنگره سرگرم بررسي پيمان همكاري‌هاي هسته‌اي بين آمريكا و هند مي‌باشد كه در ماه گذشته بين دو دولت منعقد شد.
جمعه 25 شهریور 1384 - ايرنا

--------------------------

16.09.2005

گفتگوى سه كشور اروپايى با ايران در حاشيه اجلاس سازمان ملل
در مناقشه بر سر برنامه اتمى ايران پيشرفتى به چشم نمى‌خورد. با وجود اين، به گفته وزير امور خارجه بريتانيا جك استراو، اتحاديه اروپا اميد دارد كه بتواند از مداخله شوراى امنيت در اين مناقشه جلوگيرى كند.

وزير امور خارجه بريتانيا در نيويورك گفت كه دستيابى به اين هدف بستگى دارد به پيشنهادهايى كه رييس جمهور ايران محمود احمدى‌نژاد در روز شنبه ۱۷ سپتامبر عرضه خواهد كرد.

جك استراو، همتاى فرانسوى او فيليپ دوس–بلازى و وزير امور خارجه آلمان يوشكا فيشر در حاشيه اجلاس عالى سران كشورهاى عضو سازمان ملل متحد در نيويورك با رييس جمهور ايران به مدتى كوتاه گفتگو كرده بودند.

پيش از اين محمود احمدى نژاد تصريح كرده بود كه ايران تصميم دارد كه فن‌آورى اتمى خود را در اختيار ديگر كشورهاى اسلامى نيز قرار دهد.

به ويژه امريكا به ايران مظنون است كه در خفا بر روى پروژه‌اى براى توليد اسلحه اتمى كار مى‌كند.
صدای آلمان

----------------------------------

جمعه 16 سپتامبر 2005

پرونده اتمی ايران احتمالا به شورای امنيت نمی رودبا بی نتيجه ماندن تلاش های آمريکا و اتحاديه اروپا برای قانع کردن برخی از اعضای شورای حکام آژانس اتمی سازمان ملل متحد برای ارجاع پرونده اتمی ايران به شورای امنيت سازمان ملل، به نظر نمی رسد ايران در نشست بعدی شورای حکام با خطر ارجاع پرونده اش به شورای امنيت مواجه شود.

کاندوليزا رايس، وزير خارجه آمريکا، تلويحا اذعان کرده است که آمريکا احتمالا از حمايت کافی در شورای حکام برای ارجاع پرونده ايران به شورای امنيت برخوردار نيست.

همزمان وزرای خارجه بريتانيا، فرانسه و آلمان در حاشيه نشست سران کشورهای عضو سازمان ملل در نيويورک با رئيس جمهور ايران گفتگو کرده اند. آنها اين ديدار را مفيد خواندند اما جزئيات بيشتری درباره اين ديدار منتشر نشده است.

شورای حکام آژانس بين المللی انرژی اتمی روز دوشنبه، 19 سپتامبر، تشکيل جلسه خواهد داد تا گام بعدی در مورد پرونده اتمی ايران را بررسی کند.

بنابه گزارش ها خانم رايس گفت: "بايد ببينيم چه اتفاقی می افتد، اگر روز 19 سپتامبر پرونده ارجاع شد چه بهتر، اما من فکر می کنم مساله ارجاع چيزی باشد که ما برای مدتی روی آن کار خواهيم کرد."

وی افزود: "من خيلی نگران زمان دقيق آن (ارجاع پرونده ايران به شورای امنيت) نيستم، چون فکر نمی کنم مساله چنان فوريت داشته باشد که حتما بايد روز 19 سپتامبر انجام شود."

تلاش های فشرده ديپلماتيک

آمريکا همواره سعی داشته است پرونده اتمی ايران را به شورای امنيت سازمان ملل بکشاند چرا که می گويد هدف مخفيانه برنامه اتمی ايران، توليد سلاح های اتمی است. ايران بارها اين اتهام را رد کرده است.

آژانس اتمی سازمان ملل که برای تقريبا دو سال و نيم سرگرم بررسی برنامه اتمی ايران بوده است بارها در قطعنامه هايش به پنهانکاری و عدم شفافيت ايران در اين زمينه اشاره کرده، اما می گويد هنوز نمی تواند در مورد اهداف واقعی برنامه اتمی اين کشور به نتيجه گيری بپردازد.

با توجه به عدم وجود شواهد قاطعانه برای اثبات ادعاهای واشنگتن، تعدادی از اعضای شورای حکام (با 35 عضو) از جمله اعضای قدرتمند آن همچون روسيه، چين و هند که دارای روابط تجاری با ايران نيز هستند در برابر ارجاع پرونده اين کشور به شورای امنيت مقاومت نشان داده اند.

البته امکان ارجاع پرونده اتمی يک کشور به شورای امنيت با تکيه بر يک اکثريت ساده در شورای حکام وجود دارد، اما آمريکا و اتحاديه اروپا نگرانند اگر اين حرکت بدون حمايت چين و روسيه انجام شود آن دو کشور در شورای امنيت نيز از موضع گيری عليه ايران امتناع خواهند کرد. چين و روسيه اعضای دائمی شورای امنيت با حق وتو هستند.

آمريکا و سه کشور اروپايی بريتانيا، آلمان و فرانسه طی چند هفته گذشته و در جريان نشست سران کشورهای جهان در سازمان ملل چانه ی های ديپلماتيک فشرده ای را با ساير اعضای غيراروپايی شورای حکام پی گرفتند که احتمالا تا پيش از نشست شورای حکام ادامه خواهد يافت.

موضع برادعی

از سوی ديگر بنابه گزارش ها محمد برادعی، رئيس آژانس بين المللی انرژی اتمی کوشيده است کشورهای غربی را راضی کند ارجاع پرونده ايران را به تاخير انداد.

بنابه گزارش ها وی به طور غيرعلنی پيشنهاد کرده است آمريکا و متحدان اروپايی اش برای آخرين بار به ايران فرصت دهند فرآوری اورانيوم را بار ديگر معلق کند و از کليه مسائل مهم باقی مانده در پرونده اتمی اش رفع ابهام کند.

ايران فعاليت تاسيسات فرآوری اورانيوم در اصفهان را که برای تقريبا هشت ماه در جريان مذاکرات با اروپايی ها معلق نگاه داشته بود اوايل ماه گذشته ميلادی از سر گرفت که قطعنامه شورای حکام در محکوميت آن و توقف مذاکرات با اروپايی ها را به دنبال داشت.

البته ديدار پنجشنبه شب (15 سپتامبر) وزرای خارجه سه کشور عمده اروپايی با آقای احمدی نژاد شايد به معنی از سر گرفته شدن آن مذاکرات باشد.
بی بی سی

------------------------------------
خبر مربوط
------------------------------------

متن کامل گزارش رئیس موسسه مطالعات استراتژیک لندن

- ایران گرچه به دانش لازم تواناست اما در میان مدت قادر با ساخت سلاح هسته ای نیست

- بازرسان ما باید به سراغ کسب اطلاعات از توان موشکی ، شیمیایی و بیولوژیک ایران بروند

- فشار فوری برای عدم تولید سانتریفیوژهای بیشتر اطمینان بخش است

برنامه استراتژیک تسلیحاتی ایران
این نوشتار ارزیابی خالصی از برنامه های استراتژیک تسلیحاتی ایران است . این پرونده سومین پرونده ما از این سری است که پیش از این شامل مطالب مشابهی درباره عراق(چاپ شده در سپتامبر 2002) و کره شمالی (چاپ شده در ژانویه 2004) بوده است.

هریک از پرونده های ما، ارزیابی ویژه ای از چالش ها را بیان کرده است. برخلاف کره شمالی به رهبری کیم ایل جونگ و عراق تحت رهبری صدام حسین، ایران با جامعه بازتر، اما به همراه یک سیستم سیاسی پیچیده و متفاوت، طیف وسیعی از افکار عمومی، تمایل به احترام و کسب پرنسیب بین المللی و اجتناب از منزوی شدن شرایط متفاوتی را پدید آورده است. این بازبودن نسبی به آن معناست که زمینه بیشتری برای کسب آگاهی جهانی درباره توانایی های ایران وجود دارد و نیز فرصت های بیشتری برای بحث درباره اطلاعاتی که از سوی منابع رسمی ایران به دست آمده وجود خواهد داشت.

اما همچون دیگر موضوعاتی که به مسائل نظامی مرتبط می شود، نکاتی باقی می ماند که از بیرون تاسیسات ایران قابل درک نیست. لذا پیشاپیش تاکید می کنیم که اطلاعات عمومی ، کمتر از حدی است که بتوان از خلال آنها به یک قضاوت محکم دست پیدا کرد.

منابع و مشکلات ارزیابی ها
گزارش رئیس موسسه مطالعات استراتژیک لندن: در موضوع فعالیت های هسته ای ، و برای پرهیز از ارجاع پرونده به شورای امنیت ، ایران از سال 2003 به آژانس بین المللی انرژی اتمی اجازه داد که به بازرسی از تاسیسات و نیز راستی آزمایی نسبت به فعالیتهایی بپردازد که حدود 20 سال مخفی نگاه داشته شده بود. بر این اساس مبنای ارزیابی ما گزارشات آژانس از نتایج بازرسی ها خواهد بود. ما البته از مباحث و نتایج حاصل از گفتگوی متخصصان بهره مند شده ایم ، این کار از طریق توجیه کامل فنی ناشی از بازدید تاسیسات سازماندهی شده توسط سازمان انرژی اتمی ایران امکانپذیر شده است.

اکنون ابهاماتی در زمینه فعالیتهای گذشته و جاری ایران ، شامل تاریحچه دقیق فعالیتهای فرآوری مواد و غنی سازی در ایران وجود دارد ؛ و قضاوت ما این است که مخفی کاری معنی دار ایران نسبت به تولید قطعاتی از مواد قابل شکافت و فعالیتهای حساس تولید مواد اورانیومی نگران کننده است.

اطلاعات فنی ، در دسترس ، قابل اطمینان و بسیار کمتری از فعالیتهای شک برانگیز ایران در زمینه سلاحهای شیمیایی و بیولوژیک ایران (CBW) داریم ، در حالی که فعالیتهای ایران در این عرصه ها به هیچ وجه همانند موضوع هسته ای به بازرسان بین المللی ما سپرده نشده است.
بر مبنای اطلاعات بدست آمده محدود در این زمینه ، ما صرفا محدوده ای از منابع عمومی شامل تخمین دولتمردان آمریکا ، سایر گزارشهای مربوط به تلاشهای ایران در این عرصه ها و نیز ادعاهای اپوزیسیون ایرانی را ارزیابی می کنیم. در بسیاری از موارد ، صحت و قابل اطمینان بودن اطلاعات برای قضاوت ما ناکافی و یا لااقل با احتیاط فراوان همراه است.

در یک دور نما ، برنامه و توان فعلی موشکهای بالستیک ایران مورد سوال نیست ، بلکه سوال اصلی ما به جزییات تولیدات و قابلیتهای جانبی این موشکها و جزییات عملکرد نظامی آنها مانند نام مخترعین و کارشناسان اصلی ، و نیز گستره و دکترین مورد نظر ایران در این زمینه باز می گردد. نقصان اصلی اطلاعات ما اینجاست.
با اینهمه ابهام ، ما تلاش خواهیم کرد تا به یک تصویر روشن ، متعادل و هوشمندی از یک سلسله ارزیابی های مجزا ؛ از قابلیتهای هسته ای ، بیولوژیکی ، شیمیایی و همچنین جهت گیری و ظرفیت توان موشکی بالستیک ایران دست یابیم.

ما همچنین بخشی را آماده کرده ایم و درباره تاریخ برنامه های سیاسی ایران توضیح دادیم و تحلیل کردیم چه فاکتورهای ملی و بین المللی ، توسعه هسته ای ایران را در 40 سال گذشته شکل داده اند. در نهایت ، نتیجه گیری ما قضاوتمان درباره توانایی های فنی و انگیزه های سیاسی که خطر یک برنامه استراتژیک تسلیحاتی ایران را بروز داده اند، خواهدبود.

توانایی در زمینه تسلیحات هسته ای
به گزارش خبرگزاری مهر "جان چیپمن " ادامه داده است: تخمین های عمومی در مورد اینکه چقدر طول می کشد ایران تسلیحات هسته ای به دست آورد، از چند سال تا چند دهه متفاوت بوده است. ما در بررسی خودمان چندین سناریوی مهم را بر اساس فاکتورهای سیاسی و فنی مورد ارزیابی قرار داده ایم. از لحاظ فنی مهمترین نگرانی درمورد ایران این است که این کشور می تواند تسلیحات اتمی را با استفاده از مواد شکافت پذیر تولید کند و این کار نیاز به 20 تا 25 کیلوگرم اورانیوم با غنای تسلیحاتی و یا 6تا 8 کیلو گرم پلوتونیوم جداسازی شده دارد.

درطول دو دهه گذشته ایران تلاش کرده است به چرخه های سوخت در هر دو زمینه آب سبک و سنگین دست پیدا کند. درباره اورانیوم، ایران واحدهای صنعتی و نیمه صنعتی برای غنی سازی اورانیوم در نطنزساخته است. این امکانات برای تولید اورانیوم کم غنی شده برای تولید سوخت راکتور اتمی بوشهر است ، اما می تواند برای تولید اورانیوم زیاد غنی شده برای تولید تسلیحات هسته ای به کار گرفته شود. در زمینه پلوتونیوم ، ایران در حال راه اندازی کارخانه آب سنگین است که می تواند پلوتونیوم تسلیحاتی کافی برای یک یا دو بمب تسلیحاتی در سال را آماده کند.

در هرحال از هر دو راه مذکور، برنامه هسته ای ایران همچنان به ثمردهی نزدیک می شود. ما تخمین می یم که لااقل چند سال طول می کشد تا ایران تاسیسات نیمه صنعتی نطنز را به صورت پیش بینی شده آماده کند. درابتدا ایران باید برخی مشکلات و مسائل فنی در تاسیسات یو سی اف اصفهان را به منظور تولید هگزافلوراید اورانیوم حل کند. روند ویژه شیمیایی و تجهیزاتی که در ایران برای تولید یو اف 6 استفاده می شود ، بسیار اهمیت دارد و باید ابتدا پاره ای از مسائل فنی پیرامون آن مورد حل و فصل قرار گیرد.

بنابراین می توانیم بگوییم حجم و کیفیت هگزافلورایدی که در اصفهان تولید می شود فعلا بسیار دورتر از آن قرار دارد که بتواند نگرانی ایجاد کند. به هر حال ایران باید به این مسائل فائق آید وگرنه توانایی های بسیار کمی خواهد داشت.

دوم ، ایران باید بتواند از تاسیسات نیمه صنعتی نطنز استفاده کند تا اورانیوم کافی برای تولید بمب هسته ای آماده کند. هم اکنون حدود 164 ماشین سانتریفوژ آماده به عملیات در این تاسیسات نصب شده است. این شبکه کاسکاد سانتریفیوژ فقط می تواند با یو اف 6 کار کند. با درنظر گرفتن شرایط واقعی ، و اگر قرار باشد فقط این تعداد ماشین ها کار کنند، یک دهه طول می کشد تا این 164 سانتریفوژ بتوانند اورانیوم غنی شده کافی برای تولید بمب هسته ای آماده کنند. البته ایران زیرکانه علیرغم تعلیق برنامه های هسته ای ، آماده کردن تعدادی سانتریفوژ دیگر که برای نطنز لازم است را ادامه داد. ما تخمین می یم با توجه به مشکلاتی که معمولا درایران رخ می دهد، لااقل یک یا دو سال به طول خواهد انجامید تا این ماشین ها نصب و راه اندازی شوند. زمانی هم که این ماشین ها نصب شوند تاسیسات نیمه صنعتی نطنز توانایی محدودی برای تولید اورانیوم زیاد غنی شده 235 که برای بمب هسته ای استفاده می شود خواهند داشت.

در شرایط واقعی یک واحد نیمه صنعتی که دارای هزار سانتریفوژ پی 1 است، می تواند حدود 10 کیلوگرم اورانیوم زیاد غنی شده در سال تولید کندو بنابراین حدود دو تا سه سال طول می کشد تا این واحد بتواند اورانیوم زیاد غنی شده را برای تولید یک بمب هسته ای تولید نماید. تازه این درحالی است که واحد نطنز برای تولید اورانیوم کم غنی شده طراحی و راه اندازی شده است و شرایط واقعی برای تولید با غنای سطح بالا را ندارد. بنابراین به نظر می رسد ایران شرایط واقعی تولید انبوه اورانیوم زیاد غنی شده را ندارد و این توانایی فقط در حد تئوری است و به 50 درصد در واقعیت هم نمی رسد.

البته نباید فراموش کرد که ایران می تواند هم اکنون طرح های خود را تغییر دهد و واحدی برای تولید انبوه اورانیوم زیاد غنی شده بسازد، اما این کارهم حداقل یک یا دو سال طول می کشد. اگرواحد نطنز طبق طرح قبلی ساخته و به اتمام برسد، لااقل شش ماه طول می کشد تا فقط طرح های آن را برای تولید اورانیوم زیاد غنی شده تغییر داد. ایران به عنوان جایگزینی برای تولید مستقیم اورانیوم زیاد غنی شده از اورانیوم طبیعی می تواند انباری از اورانیوم کم غنی شده آماده کند و بعد با استفاده از آنها به عنوان ماده تغذیه کننده سانتریفیوژها به تولید اورانیوم زیاد غنی شده در زمان کوتاهی بپردازد.

در تئوری، با تغذیه اورانیوم کم غنی شده به واحد نیمه صنعتی با 1000 ماشین سانتریفیوژ ، می توان اورانیوم کم غنی شده کافی برای یک سلاح را در طول چندماه تولید کرد. البته باتوجه به اشکالات و اشتباهاتی که ایجاد خواهد شد و باتوجه به اینکه ایران باید جایگزینی برای اورانیوم کم غنی شده پیدا کند، تولید اورانیوم زیاد غنی شده ای که بتواند بمب هسته ای تولید کند، سالها به طول می انجامد.

بنابراین با وجود واحد 1000 ماشین سانتریفیوژ در نطنز هم سال ها طول می کشد تا ایران اورانیوم زیاد غنی شده لازم برای تولید یک بمب هسته ای را تولید نماید. حال چه این اورانیوم زیاد غنی شده را مستقیما از اورانیوم طبیعی و چه از اورانیوم کم غنی شده قبلی تولید نماید.

برپایه اطلاعات مطرح شده در گزارش های آژانس بین المللی انرژی اتمی، ایران قابلیت سرهم کردن بین 50 تا 100 دستگاه سانتیریفیوژ را در یک ماه دارد.به نظر می رسد که ایران نمی تواند به راحتی میزان تولید خود را افزایش دهد اما می تواند ظرفیت غنی سازی خود را ظرف یک یا دوسال دو برابر کند و ساخت ماشینهای سانتیریفیوژ را می تواند در زمانی بیشتر مثلاً طی دهه های آتی از سر بگیرد.

به گ�