کریستین ساینس مانیتور: ایرانیان هم چنان در انتظار تغییرات احمدی نژاد

کریستین ساینس مانیتور / اسکات پیترسون
دلارام وطنها، فقیر است و فردان او هم بیکارند. او که در انتخابات اخیر به محمود احمدی نژاد رای داده است، اکنون شناسنامه اش را به عنوان ضمانت برای خرید از یک مغازه لوازم خانگی همراه آورده است. احمدی نژاد به انبوه فقرای ایران وعده داده بود که پول نفت را بر سر سفره های آنان خواهد آورد. اما اکنون با گذشت بیش از یکصد روز، خانم وطنها، به همراه انبوه ایرانی هایی که با رای خود به این ایدئولوگ اسلام گرا فرصت پیروزی با اکثریت 61 درصدی را داده اند، همچنین در انتظار تغییر هستند.

وطنها در حالی که در آپارتمان کوچک خود در زیر زمینی تاریک نشسته است می گوید: شاید . .. . امیدوارم احمدی نژاد کاری بکند. فردان او که هنوز نتوانسته اند شغلی پیدا کنند ـ آنها نقاش ساختمان هستند ـ سه هفته پیش خانه را در آرزوی یافتن کار ترک کرده اند. او در حالی که با چادرش بیشتر صورتش را می گیرد، می گوید: من دچار ناراحتی عصبی شده ام . .. . فقط قرآن می خوانم و از خداوند می خواهم که به فردانم کمک کند.

چنین عدم اطمینانی اکنون در سرتاسر جمهوری اسلامی به چشم می خورد. ایرانی ها اکنون به معیارهای خود برای انتخاب، بیشتر می اندیشند: مردی که مشاغل و مناصب ارشد را به کادرهای سپاه پاسداران واگذاشته و هم چنان اصرار دارد که دولتی اسلامی و ناب خواهد ساخت.
در حالی که شهردار سابق تهران هم چنان درصدد حل و فصل انتظارات بالایی است که در درون ایران از وی وجود دارد، برخورد سخت گیرانه او در قبال برنامه های هسته ای ایران، خطر انزوای در ابعاد بین المللی را افزایش داده است.

ماه گذشته دیده بان هسته ای سازمان ملل با رای خود ارسال پرونده ایران به شورای امنیت را به اتهام نقض معاهده عدم تکثیر تصویب کرد. بریتانیا نیز هفته گذشته تهران را متهم کرد که تبدیل به تامین کننده مواد انفجاری پیچیده برای شورشیان عراقی شده است.

منتقدان ناراضی داخلی ـ که بسیاری در اردوگاه محافظه کاران حامی احمدی نژاد قرار دارند ـ در مورد تاخیر در شکل دهی به کابینه شکایت می کنند. چهار نامزد بالقوه، برای احراز پست های وزارت از جمله وزیر نفت، توسط مجلس رد شده اند.

در شرایط فعلی به بازارها در اقتصاد ضعیف ایران، هم چنان در وضعیت انتظار به سر می برند، وضعیتی که به باور تاجران می تواند یک سال و یا حتی بیشتر هم ادامه داشته باشد. یک فروشنده جرثقیل صنعتی ـ که تجارت وی در کشوری مانند ایران که همواره در حال ساخت و ساز است می تواند معیاری مناسب از فعالیت اقتصادی باشد ـ می گوید: در 6 ماه پیش از انتخابات، حدود 40 جرثقیل فروخته ام در حالیکه در سه ماه بعد از انتخابات تنها 2 دستگاه جرثقیل فروخته شده است.

در چنین شرایطی. مجلس اعتباری 3/1 میلیارد دلاری برای « صندوق مهر» که قرار است از جوانان در آستانه ازدواج حمایت مالی به عمل آورد، تعیین می کند. در شرایطی که بیکاری در ایران بیداد می کند، رئیس جمهور قرار است حقوق معلمان را دو برابر کند.

ایرانیانی که در جریان رای اعتماد مجلس به وزرای کابینه احمدی نژاد قرار داشتند، شنیدند که عدالت اجتماعی ـ یا به عبارت دیگر ایجاد تعادل در نابرابری ثروت و خلق فرصت های بیشتر برای فقرا ـ در صدر اولویت های همه قرار داشت، اما میزان تخصص برای تیمی که دارای تجارب بین الملل ناچیزی است، کاهش یافته به نظر می رسد.

امیر محبیان دبیر سرویس سیاسی روزنامه محافظه کار میانه روی رسالت می گوید: اغلب مردم احمدی نژاد را انسانی صادقی می دانند اما در مورد توانایی های او شک دارند. آنها منتظر خواهند ماند تا ماحصل کار را مشاهده کنند.

محبیان می افزاید: احمدی نژاد می گوید خواهان عدالت در اجتماع است اما بهتر است موضوع را شفاف تر کرده و بگوید می خواهم شکاف میان اغنیا و فقرا را کاهش دهم. او نباید بگوید که من شما را به جامعه ای با عدالت کامل می رسانم. این ممکن نیست.

احمدی نژاد در میان نارضایتی عمیق مردم پیروز شد. برخی از رای دهندگان او را به دلیل تصویری از « مردی مانند سایرین» که از زبان فقرا نسخه می گوید برگزیدند و برخی دیگر او را به دلیل اینکه روحانی نیست مورد حمایت قرار دادند. در این میان برخی نیز مخالفت وی با سیستم و نهادهای موجود را علت رای دادن به او قلمداد می کنند. تحلیلگران اما در این میان می گویند: او باید برای راضی کردن رای دهندگان ناراضی خود سیاست های جدیدی اتخاذ کند.

در شرایطی که محافظه کاران برای نخستین بار پس از پیروزی محمد خاتمی اصلاح طلب در 1997، تمامی ابزارهای قدرت را در دست گرفته اند، نیروهای تندروی این جریان توسط مجمع تشخیص مصلحت تعدیل می شوند. این مجمع که توسط رئیس جمهوری سابق ایران، علی اکبر هاشمی رفسنجانی هدایت می شود، اکنون نقش « نظارت» بر تمامی قوا در ساختار رسمی قدرت را یافته است. هاشمی رفسنجانی که در دور دوم انتخابات شکست پر حرف و حدیثی را متحمل شده بود، اکنون با این نهاد منتخب بار دیگر قدرت یافته است.

یک تحلیلگر ایرانی که خواهان عدم افشای نام خود بود می گوید: انتخابات ریاست جمهوری، طیف سیاسی ایران را قطبی کرد. این روند در نهایت به یکسان سازی سیاست ها منجر شد. او در مورد موقعیت جدید مجمع تشخیص مصلحت می گوید: این پیامی به دولت است مبنی بر اینکه« شما قرار نیست همه کاره باشید، باید دیگران را هم سهیم کنید.»
احمدی نژاد می گوید که پیروزی وی آغاز « انقلاب دوم» بود. انقلاب نخست در سال 1979، باعث مشابه وجود آمدن جمهوری اسلامی شد. او « باندهای. شخصی» را درون وزارت نفت متهم کرده است که امکان انتخابات وزیر را از وی سلب کرده اند و همزمان این ادعاها را که افراد مورد نظر وی به علت اینکه « چهره هایی تازه» محسوب می شدند، ضعیف هستند به شدت رد کرده است.

بر قراری رابطه با امریکا؟ شاید بعدها چنین امکانی وجود داشته باشد. احمدی نژاد در سخنان خود به « برخی تسلیم گیرندگان درون نظام اسلامی که قلب و ذهن خود را معطوف به کشورهایی فراتر از مرزها کرده اما همزمان سعی دارند نشان دهند که از انقلاب اسلامی حمایت می کنند» حمله کرده است. منظور از این حملات، ممکن است رفسنجانی باشد که در جریان مبارزات انتخابات نه تنها روشی غربی را برگزید بلکه وعده داد که علاوه به بهبود روابط با غرب، به دهه ها خصومت با ایالات متحده نیز پایان دهد.

تلاش برای برقراری رابطه با امریکا، اما اکنون متوقف شده است. باستان شناسان دانشگاه هاروارد می گویند برنامه شش ساله آنها در مورد « جاده ابریشم» که قرار بود، ماه گذشته آغاز شود، اکنون بلاتکلیف مانده است.

پروفسور لامبرگ کارلوسکی، استاد باستان شناسی دانشگاه هاروارد می گوید: مقامات ایرانی که حامی مشارکت بین المللی در این پروژه بودند، اکنون جای خود را به دیگران داده اند. او در ادامه با اشاره به دشواری کسب مجوز از وزارت خارجه امریکا اضافه می کند: اوضاع اکنون دشوارتر شده است. هیچ یک از طرفین هم برای تسهیل امور اقدامی نمی کند.

در شرایطی که انتظار محدود شدن آزادی اجتماعی ایجاد شده در زمان خاتمی می رفت، اما هنوز اتفاقی روی نداده است، تنها بسیج ـ که معمولا اعمال محدودیت ها را بر عهده دارد ـ در هشت شهر بزرگ مانوری را به تعبیر تلویزیون ایران با هدف« مقابله با نا آرامی شهری» برگزار کرده است.
حمیدرضا جلایی پور، جامه شناس سیاسی و روزنامه نگار سابق می گوید: احمدی نژاد و یارانش به دنبال حکومت اسلامی هستند، یعنی حکومتی بدون دموکراسی. جلایی پور در ادامه می افزاید: وی با گذشت بیش از سه ماه هنوز نتوانسته است خود را در انظار عامه به عنوان شخصی توانا معرفی کند و این وضعیت برای او بسیار بد است . . .. . مردم هم چنان منتظر آمدن پول نفت بر سر سفره های خود هستند.
جمعه 29 مهر 1384
مهران قاسمی-آفتاب

--------------------------------------

هزينه‌هاي گران درماني گروهي از ايرانيان را به فقراي دائمي تبديل كرد

وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي در آخرين نتايج تحقيقات خود اعلام كرد: هزينه‌هاي گران درماني گروهي از ايرانيان را به فقراي دائمي تبديل كرد.

به گزارش سرويس «بهداشت و درمان» خبرگزاري دانشجويان ايران، بر اين اساس در سال 79، حدود 3/3 درصد و در سال 78، 5/3 درصد و در سال 77، 8/3 درصد از خانوارهاي ايراني در نتيجه تامين هزينه‌هاي درماني گرفتار هزينه‌هاي مصيبت‌بار شدند.

خانوارهايي كه به اين نوع هزينه‌ها دچار شدند به زير خط فقر فرو مي‌روند به نحوي كه خروج اين گروه از فقراي جديد از زير خط فقر به دليل اختلال سلامت آنان غير ممكن است و آنان عملا ساكنان دايمي زير اين خط مي‌شوند.

برقراري عدالت بين خانوارها در تامين مالي نظام سلامت رويكرد جديدي است كه در عرصه اقتصاد و شاخص‌هاي مربوط به سلامت شكل گرفته و براي اندازه‌گيري آن شاخص‌هاي متعددي مطرح شده است.

به گزارش ايسنا، عدالت در تامين مالي نظام سلامت به معناي پاسخگويي به اين سوال است كه در بهره‌مندي متناسب با نياز و با كيفيت يكسان از خدمات آيا خانوارها متناسب با درآمد خود در تامين هزينه‌هاي مربوط به سلامت خود شركت دارند يا خير؟

بر پايه اين گزارش، از شاخص‌هاي تعريف شده براي عينيت بخشيدن به اين مفهوم IFFC است كه داراي اندازه بين صفر و يك است. نزديكتر شدن به صفر حاكي از ناعادلانه بودن بيشتر مشاركت خانوارها در تامين مالي بخش سلامت است.

بر اين اساس، شاخص IFFC در سال 79 حدود 8307/ 0 در سال 78 حدود 8284 / 0و در سال 77 حدود 8233 /0بوده است. اين در حاليست كه شاخص ديگري كه براي اندازه‌گيري عدالت در تامين مالي نظام سلامت به كار مي‌رود عبارت از آن است كه چه درصدي از خانوارها براي تامين هزينه‌هاي مربوط به بازيابي سلامت اعضاي خود متحمل هزينه‌هاي كمرشكن مي‌شوند؟

به گزارش ايسنا، اگر خانواري 40 درصد از درآمد (هزينه‌هاي) سالانه خود را براي تامين سلامتي خود هزينه كند، متحمل هزينه‌هاي مصيبت بار تامين سلامتي شده است.
خبرگزاري دانشجويان ايران
1384/07/29