اعاده حيثيت از هو يائوبان رهبر رفرميست حزب كمونيست چين

گروه خبر: گزارشهای خبری حاكی از آن است كه در مورد چگونگی برگذاری اين مراسم بحثهای فراوانی در رهبری حزب وجود داشته است. چهار عضو از يازده نفر عضو كميته دائم دفتر سياسی حزب با برگذاری اين مراسم مخالفت كرده بودند. آنها معتقد بودند كه برگذاری اين مراسم با سرو صدای زياد می تواند نا آراميهای جديد بوجود آورد. اما رئيس جمهور هو جينتائو موفق می شود آنها را به برگذاری مراسم قانع كند. ابتدا قرار بود خود هو در اين مراسم سخنرانی كند اما شايد به دليل همين هراس از نا آرامیهای سياسی با جلو انداختن نشست از 20 نوامبر سالروز مرگ هو يائوبان به 18 نوامبر، روزی كه هو جينتائو به دليل شركت در كنفرانس همكاری اقتصادی آسيا و اقيانوس آرام نمی توانست در آن شركت و سخنرانی كند، كوشيدند اهميت آنرا كاهش دهند. رسانههای دولتی چين در مورد جزئيات اين نشست خبری منتشر نكردهاند.
هو يائوبان در تمام دوران فعاليت حزبیاش از همكاران نزديك تنگ شيائوپين بود. در دوران انقلاب فرهنگی همراه با او دو بار از سمتهای حزبی و دولتی كنار گذاشته شد و دو بار با اعاده حيثيت بر سر كار باز گشت. او در سال 1980 دبيراول حزب شد وسال بعد 1981 با كنار گذاشته شدن هوا گئوفن بعنوان رهبر حزب كمونيست چين انتخاب شد. قدرت گيری هوا با حمايت تنگ شيائوپين بود كه خودش نمیخواست رهبر حزب باشد و در اداره روزمره امور كشور مداخله كند. تنگ سمت كليدی رياست كميسيون نظامی حزب را برای خود انتخاب كرد.
هو در دوران رياست خود از صدها هزار قربانی انقلاب فرهنگی اعاده حيثيت كرد. او در عمل ايدئولو‍ژی مائوئيستی را كنار گذاشت و با شعار جستجوی حقيقت از ميان فاكتها راه را برای اتخاذ سياستهای پراگماتيستی باز كرد. او كمونهای خلق را از ميان برد و مالكيت خصوصی را با كرايه دادن زمين به خانوادههای دهقانان ابتدا در بخش كشاورزی و پس از آن در شاخههایی از بخش خدمات بر قرار كرد. در حقيقت هو يائوبان پايه گذار رفرمهای كنونی اقتصاد چين است. در دوران هو آزاری نسبی در مطبوعات دولتی بوجود آمد و مقالات زيادی در رد دگمهای ماركسيستی نوشته شد. او در سال 1986 از آزادی بيان و مطبوعات دفاع كرد. و همين مسئله موجب متحد شدن محافظه كاران درون رهبری حزب بر ضد او شد. و بالاخره در سال 1987 با اتهام تلاش برای احيای سرمايه داری او را از كار بر كنار و خانه نشين كردند. بعد از او زائو زيان به رهبری حزب انتخاب شد. او در زمينه اقتصادی به رفرمهای هو ادامه داد. و در زمينه سياسی با وجود اينكه خواست هو در مورد آزادی بيان و مطبوعات را برآورده نكرد، بازگشت به عقب هم صورت نداد و فضای نيمه باز سياسی تداوم يافت. در مورد هو و زندگی او به سبك تمامی كشورهای توتاليتر سكوت مطلق حاكم شد. در سال 1989 دولت با جملهای كوتاه در روزنامه دولتی درگذشت او را اعلان كرد. اين اعلان خبر كوتاه و بی تفاوت در مقابل مرگ هو موجب اعتراض دانشجويان دانشگاه پكن كه شديدا به او علاقه داشتند شد. و به سرعت به اعتصاب و جنبش گسترده سياسی با شعار مبارزه با فساد، تورم و سركوب سياسی مبدل شد. جنبشی كه با دخالت ارتش به رهبری تنگ شيائوپين سركوب شد. و با ازميان بردن آزاریهای نسبی سياسی بدست آمده در دوران هو به رفرم در زمينه سياسی پايان داده شد و اصلاحات تنها در زمينه اقتصادی تداوم يافت.
گرچه هنوز برای قضاوت در مورد نتايج يا اهداف برگذاری نشست به مناسبت نودمين سالروز تولد هو يائوبان به زمان بيشتری نياز است. اما با توجه به تاريخ تحولات سياسی چين در چند دهه گذشته می توان گفت كه اين واقعه می تواند نشاندهنده شروع تحولات مهمی در اين كشور باشد.
سايت جمهوری
29 آبان 1384