همکاری احزاب و سازمان ها
مشکلات و امکانات
مصاحبه نشریه اخبار روز با آقای مهدی فتاپور
مسئول هیات سیاسی اجرایی اتحاد جمهوریخواهان
27.06.2010
آقای فتاپور در آستانهی سالگرد انتخابات اعلاميهای تحت عنوان «22 خرداد، ما همه با هم هستيم» منتشر شد که امضای 7 حزب و سازمان اپوزيسيون را زير خود داشت. به دنبال اعدام های 19 ارديبهشت، اعلاميهی با امضای اين احزاب منتشر شده بود که اتحاد جمهوری خواهان ايران نيز از جمله امضاکنندگان آن بود. اطلاعیه اول که با امضای 9 سازمان منتشر شده بود چه هدفی را تعیقیب میکرد و چرا اتحاد جمهوریخواهان آنرا امضا کرده و اطلاعیه دوم را امضا نکرد
لازمه صدور هر بیانیه مشترک تصمیم گیری در این رابطه است که بیانیه برای تحقق چه هدفی صادر میشود، قصد امضا کنندگان بیانیه تقویت کدام سمت گیری است و عمل آنان چه تاثیرات عملی بر جای می گذارد.
اطلاعیه مشترک 9 سازمان در رابطه با اعدامها که ما فعالانه برای حل مشکلات و انتشار آن کوشیده و یکی از امضا کنندگان آن بودیم پس از اعدام 5 نفر از فعالین سیاسی در اردیبهشت ماه انتشار یافت. چهار تن از اعدام شدگان به اتهام عضویت در سازمان پژاک محکوم شده بودند. قبل از آن دو نفر به اتهام رابطه با مجاهدین و سلطنت طلبان محکوم شده بودند. هدف از این اعدامها علاوه بر ایجاد رعب، بهره برداری از تفاوتهای سیاسی-نظری نیروهای اپوزیسیون بود. مسئولان رژیم تصور میکردند که بدلیل مخالفت بخشی از نیروها با سیاست سازمانهای ذکر شده، آنان در موضع گیری با دشواری و تردید مواجه خواهند شد و این تردید میتواند پیشبرد سیاست سرکوب را تسهیل کند. یکی از اهداف ما در تلاش برای موضع گیری مشترک نیروهایی با سیاست های متفاوت به نمایش گذاشتن این امر بود که سازمانهای ذکر شده همگی با اعدام و احکام سنگین دادگاهها مخالفند. ما میخواستیم اعلام کنیم که برای ما اعتراض به اعدام فرزاد کمانگر جمهوریخواه دمکرات با شیرین علم الهدی عضو پژاک با هوادار مجاهد و یا سلطنت هیچ تفاوتی ندارد. اعتراض به احکام سنگین علیه بهزاد نبوی، تاجزاده، زیدآبادی، امید منتظری، بهاره هدایت و ... برای ما از وزن یکسانی برخوردار است.
سازمانهای امضا کننده آن بیانیه در محکومیت اعدامها موضع یکسانی داشته و این امکان وجود داشت که موضع مشترک آنان با اقدامات عملی مشخص همراه شود. ما در آن اطلاعیه خواستار اعتراض به احکام دادگاهها شدیم و باین وسیله نیروهای 9 سازمان مزبور با مشارکت در این اعتراضات در تقویت هماهنگی آنان و اجرای آن در یک روز و در همه شهرهای بزرگ اروپا و آمریکا تاثیر گذار بودند. هدف این اطلاعیه و دو اطلاعیه بعدی که با امضای فردی فعالان سیاسی اجتماعی انتشار یافت، تاثیر گذاری در راستاهای ذکر شده بود که به اهداف خود نیز دست یافت. به همین دلیل نیز مورد توجه همه فعالین سیاسی اجتماعی قرار گرفت.
سمت گیریهای ذکر شده به 9 سازمان مزبور محدود نیست. به نظر من نگرانیهای قابل درک سازمانهای جبهه ملی در خارج از کشور و مجامع اسلامی ایرانیان نباید مانع امضا بیانیه مزبور از طرف آنان میشد و همچنین به نظر من طیف امضا کنندگان میتوانست گسترده تر باشد و گرایشهای دیگری را هم در برگیرد.
چرا به جای اين که اين طيف گسترده تر شود، از دامنه ی آن کاسته شد و اطلاعيهی بعدی را 7 سازمان امضا کردند و اتحاد جمهوریخواهان از امضای آن خودداری کرد؟
اطلاعیه ای که شما به آن اشاره کردید، در برخورد با سالگرد بیست و دوم خرداد تنظیم گردیده است. صدور این اطلاعیه به این مناسبت یا اعلام تصمیم سازمانهای امضا کننده در تلاش برای شکل دهی یک بلوک یا ائتلاف سیاسی است و یا یک اعلام موضع مشترک موضعی با هدف تقویت سمت گیریهای معینی در جنبش در آن عرصه مشخص.
از آنجا که به نظر ما آنچه در بیست و دوم خرداد و پس از آن گذشت یکی از مهمترین و یا حتی مهمترین واقعه سیاسی سی سال اخیر ایران بوده است، موضع گیری در قبال این روز بمعنای اعلام موضع در قبال مهمترین تحول دوره اخیر ایران است و لازمه این امر وجود حداقلی از مواضع مشترک در این امر است و ترکیب امضا کنندگان فاقد این هم سویی بودند. برای مثال حزب دمکراتیک مردم ایران یکی از امضا کنندگان است. این حزب از چند ماه قبل از انتخابات ریاست جمهور حمایت خود را از آقایان موسوی و کروبی اعلام کرده در انتخابات شرکت نمود و پس از انتخابات هم خود را یکی از نیروهای جنبش سبز میداند. در حالیکه شورای موقت سوسیالیستها که یکی دیگر از امضا کنندگان بیانیه است در یک سال اخیر مواضعی کاملا متضاد با مواضع ذکر شده اتخاذ نمود. شکلدهی یک اراده مشترک بین سازمانهایی که در رابطه با موضوع مشخص سیاسی مطرح در اطلاعیه مواضعی متضاد اتخاد نمودهاند، امکان پذیر نیست. همانطور که متن اطلاعیه منتشر شده نشان میدهد چنین اطلاعیهای تنها میتواند بر کلیات عمومی متوقف بماند و امکان برخورد معین و تاثیر گذاری بر حوادث سیاسی را نخواهد داشت.
البته میتواند موضع گیری مشترک با هدف شکل دهی یک بلوک و یا ائتلاف سیاسی انجام شود. شکل دهی یک بلوک سیاسی یعنی تعریف "مایی" که از "دیگران" متفاوت است و این نیازمند گامهای مقدماتی و حداقلی از توافق در سمت گیریهای سیاسی است و در این رابطه چنین پروسهای طی نشده و همان طور که توضیح دادم چنین همسویی سیاسی وجود ندارد.
به این دلیل ما امضای این اطلاعیه را مفید ندانسته و با صدور آن توافق نداشتیم.
آيا اين به اين معناست که اتحاد جمهوری خواهان ايران مواردی را برای فعاليت مشترک سياسی با 7 حزب و جريان امضا کننده ی اين بيانيه ندارد؟
من راجع به برداشت خودم و اتحاد جمهوریخواهان صحبت کردم. سازمانهای امضا کننده میتوانند با توجه به موقعیت و سمت گیریهای سیاسیشان اولویتهای دیگری را مورد نظر داشته باشند.
با توجه به آنچه گفته شد در موقعیت کنونی تقویت مبارزه در راه حقوق بشر و بطور مشخص تقویت اعتراض به سرکوب نیروهای سیاسی اجتماعی را محوری میدانم که اجا میتواند با سازمانهای مزبور همکاری داشته باشد. فعلا همکاری گسترده تر سیاسی این جریانات عملی نیست و اصرار برای برآمد مشترک نیروهایی که مواضع سیاسی دور از هم دارند، موجب ابهام در مواضع شده وحتی میتواند به همین امکان موجود نیز لطمه وارد آورد
متن کامل مصاحبه