گزارشی از مراسم گرامیداشت دکتر مهرداد مشایخی
نشریه «ایرانیان»، چاپ واشنگتن
11.12.2010
مراسم گرامیداشت دکتر مهرداد مشایخی بعد از ظهر روز یکشنبه گذشته، ۲۸ نوامبر، با استقبال گسترده و حضور پر شور و صمیمانه حدود چهارصد تن از دوستان، همکاران دانشگاهی، خبرنگاران رسانه‌های مختلف، مجریان برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی، کارگزاران سایت‌های اینترنتی، و دوستداران وی، در یکی از سالن‌های هتل «وستین»، در منطقه تایسونز کورنر، ویرجینیا، برگزار و میزان استقبال از آن بعنوان نقطه عطفی در برگزاری این‌گونه مراسم شناخته شد. در ابتدای این مراسم که از ساعت دو بعد از ظهر آغاز و تا پنج و نیم ادامه یافت، سودابه چمن‌آرا، به عنوان مجری برنامه، به حاضران خوشآمد گفت و پس از قرائت شعری کوتاه، از دریادار هوشنگ آریان‌پور، دایی مهرداد مشایخی، دعوت کرد تا بعنوان نخستین سخنران مراسم بیاناتی ایراد کند. (متن کامل سخنان دریادار آریان‌پور به‌طور جداگانه در همین صفحات آمده است). پس از خاتمه سخنان دریادار آریان‌پور، دکتر ناصر طهماسبی (پزشک و مدیر نشریه «علم و جامعه») درباره خصوصیات دکتر مهرداد مشایخی و همکاری‌های مشترکی که با هم داشته‌اند سخن گفت و آنگاه نوبت به مهیندخت مصباح، همکار پایگاه اینترنتی دویچه‌وله، در آلمان، رسید که به عنوان خبرنگار و مصاحبه‌گر درباره ویژگی‌های شخصیتی دکتر مشایخی سخن گفت. آنگاه سودابه چمن‌آرا به معرفی یک گروه چهار نفره از نوازندگان موسیقی به نام‌های تیمور سعیدی (گیتار)، سعید امین طینت (گیتار)، امری دیگز (گیتار) و لارنس بابلز (جاز) پرداخت و از آنان دعوت کرد که چند قطعه موسیقی برای حاضران بنوازند. در لحظات پایانی نواختن موسیقی توسط گروه مذکور از دکتر مشایخی دعوت شد که در مقابل میکروفون قرار گرفته و فرازهایی از ترانه محبوب خود را بخواند. در این وقت دکتر مهرداد مشایخی از سر میز خود برخاسته و در مقابل میکروفون قرار گرفت و با همراهی نوازندگان قسمتی از ترانه معروف «گل گلدون من» را که به گفته او آهنگ و ترانه محبوب وی می‌باشد را خواند و حاضران را چنان تحت تاثیر قرار داد که همگی به پا خاسته و برای دقایقی او را مورد تشویق قرار دادند. سخنرانان بعدی مراسم عبارت بودند از پروفسور ویلیام مک‌دونالد (استاد جامعه‌شناسی دانشگاه جورج تاون)، پروفسور تیموتی ویچهام کرولی (استاد جامعه‌شناسی دانشگاه جورج تاون)، و بابک طالبی (فعال سیاسی – اجتماعی و دانشجوی سابق دکتر مهرداد مشایخی) که هر یک به نوبه خود از برداشت هاشان از ویژگی‌های شخصیتی و خصوصیاتی که در دکتر مشایخی، به عنوان یک مدرس دانشگاهی می‌شناسند، سخن گفتند. پس از اعلام تنفسی کوتاه و به دنبال رسمیت یافتن بخش دوم مراسم، ابتدا فیلم مستند کوتاهی از زندگی دکتر مشایخی که توسط فریبا امینی ساخته شده بود به نمایش درآمد و آنگاه دکتر محمد اقتداری، دکتر علی میرسپاسی (هر دو از دوستان قدیمی دکتر مشایخی)، و جمشید چالنگی (همکار تلویزیون فارسی «صدای آمریکا» و مجری برنامه «تفسیر خبر» در آن شبکه تلویزیونی) به ترتیب سخنان کوتاهی بیان کرده و هر یک به وجهی از شخصیت دکتر مشایخی پرداخته و او را مورد تجلیل و تحسین قرار دادند. در خاتمه این بخش از سخنرانی‌ها، بار دیگر گروه موسیقی روی صحنه ظاهر شد و چند قطعه دلنواز دیگر برای حاضران اجرا کرده و مورد تشویق آنان قرار گرفتند. آنگاه پریوش مقدم به نمایندگی از سوی هیات مدیره «کانون دوستداران فرهنگ ایران» در واشنگتن مقابل میکروفون قرار گرفت و ضمن تقدیر از فعالیت‌های دانشگاهی دکتر مشایخی، از مشارکت همیشگی وی در برنامه‌های «کانون» تشکر و قدردانی کرده و برای او سلامت و طول عمر آرزو کرد. علی سرشار، خبرنگار و نویسنده ورزشی و یکی از دوستان نزدیک دکتر مشایخی، آخرین سخنران مراسم بود که با طنزی دل‌نشین درباره خصوصیات اخلاقی دکتر مشایخی سخن گفت و در پایان گفتار کوتاهش که جا به جا با تشویق حاضران روبرو شد از او به عنوان یک دوست خوب و صمیمی یاد کرد. در آخرین بخش از مراسم از سوی کمیته برگزار کننده یک لوحه قدردانی به دکتر مشایخی اهدا شد و آنگاه وی مقابل میکروفون قرار گرفت و ضمن تشکر از برگزارکنندگان مراسم و حضور شرکت کنندگان در آن سخنانی درباره زندگی و کارهای فرهنگی و سیاسی خود ایراد کرد (متن کامل گفتار وی در همین صفحات از نظر شما می‌گذرد). آنگاه فتانه مشایخی، همسر دکتر مهرداد مشایخی، مقابل میکروفون قرار گرفت و ضمن تجلیل از همسرش قطعه شعر زیبا و پراحساسی را که دکتر مرتضی مشایخی، پدر همسرش، از زبان او و به عنوان وصف حال و احساس وی نسبت به همسرش سروده است قرائت کرد و حاضران را به شدت تحت تاثیر قرار داد. اعضای کمیته برگزار کننده مراسم گرامیداشت دکتر مشایخی عبارت بودند از: محمد اقتداری، مهدی امینی، رحیم باجغلی، حمید پرچم، سودابه چمن‌آرا، علی سرشار، سعید ضرابیان، فروزنده فرنوش، فیروزه فولادی، شاهدخت یوسف‌زاده،و محمد یوسف‌زاده.