گزارش ملي خودكشي ان
يك بحران اجتماعي
معاونت امور اجتماعي مركز امور مشاركت زنان رياست‌جمهوري، در سال 1379 گزارشي را تحت عنوان "گزارش ملي خودكشي ان" انجام داده است.
در مرحله نخست اين گزارش به بررسي وضعيت موجود خودكشي زنان در كشور، به تفكيك استان‌ها پرداخته شده است. سپس از 28 استان كشور درباره خودكشي زنان استعلام به عمل آمد و پس از وصول اطلاعات از استان‌ها و دستگاه‌هاي ذي‌ربط (سازمان مديريت و برنامه‌ريزي، سازمان بهزيستي و پزشكي قانوني و دانشگاه‌هاي علوم پزشكي هر استان) گروه كاري در زير مجموعه كميته خودكشي، به منظور تلفيق، جمع‌بندي و تحليل آمارهاي واصله تشكيل شد، ليكن به دليل پراكندگي آمارها و نياز به آمارهاي يكدست و كامل و متجانس، اطلاعات و آمار مربوط به خودكشي زنان از وزارت كشور درخواست شد، بنابراين در اين گزارش بيشتر، آمارهاي واصله از معاونت امنيتي وزارت كشور مورد استفاده قرار گرفته است.
خودكشي يكي از مشكلات اجتماعي است كه امروزه با توجه به پيچيده‌تر شدن تعاملات و ارتباطات در بيشتر جوامع رو به افزايش است.
افزايش نرخ خودكشي نزد گروه‌ها، اقشار و طبقات مختلف اجتماع، نگراني فزآينده‌اي را براي جوامع امروز به وجود آورده است. در يك سو خانواده‌ها نگران آينده اعضاي خويش‌اند و در سوي ديگر مديران، مسؤولان جامعه، انديشمندان و محققان در پي يافتن علل و عوامل بروز اين مشكل، با هدف كاهش درصد آماري و پيشگيري از آن هستند. امروزه خودكشي، خصوصا در جوامع صنعتي در رديف اولين پنج علت مرگ و مير قرار دارد.
در كشور ما آمار خودكشي نشان‌دهنده آن است كه اين پديده به ويژه در بين زنان به صورت يك مسأله اجتماعي درآمده و اگر چاره‌اي براي آن انديشيده نشود آثار سوء آن، علاوه بر شخص اقدام‌كننده، بر اطرافيان وي و جامعه اثرگذار خواهد بود. نابساماني‌هاي اجتماعي، ناملايمات دگي و ناتواني يا كاستي آموزش مقابله با مشكلات، آدمي را در معرض بسياري از آسيب‌ها قرار مي‌دهد به طوري كه بسياري از افراد قدرت مقابله و يا سازگاري با شرايط سخت دگي را نداشته و مرگ را تنها راه نجات خود تلقي مي‌كنند.
ريشه‌يابي و شناخت علل و اسباب انحراف و كژ رفتاري (نظير خودكشي) بيش از هر عاملي جامعه‌شناسان را به خود مشغول كرده است. آنچه بديهي است اشتراك نظر كامل آنها در نقش عوامل اجتماعي و بيروني در بروز كجرفتاري‌هاي اجتماعي نظير خودكشي است. به طور كلي در چند اصل و زمينه، نظر جامعه‌شناسان در باب بي‌هنجاري و انحراف (از جمله خودكشي) عام و مشترك است: نخست اينكه، جامعه شناسان ريشه‌هاي انحراف و خودكشي را نه در درون فرد بلكه در واقعيت‌هاي اجتماعي، نهادها، ساختارها، روابط اجتماعي و نظاير آن جست‌و‌جو مي‌كنند.
دوم اينكه، نقطه عزيمت آنان از جامعه و ساخت اجتماعي است. ديگر اينكه احساسات افراد را در قبال جامعه مي‌سنجند. نكته چهارم اين است كه واحد تحليل آنها جمع است نه فرد و در آخر اينكه، خودكشي را چون هر كنشي نابهنجار، امري تحميلي و مسأله‌اي ناخواسته به شمار مي‌آورند كه از سوي نظام اجتماعي بر آدمي تحميل شده است.
وضعيت موجود خودكشي ان
به تفكيك استان در كشور طي سال‌هاي
1375 تا 1378 (در صدهزار نفر)
آذربايجان شرقي
بر اساس مطالعات به عمل آمده، در استان آذربايجان شرقي در سال 1375، 69/4 نفر، در سال 1376 تعداد 91/2 نفر، در سال 1377 تعداد7/2 نفر و در سال 1378 تعداد 54/2 نفر از هر 100 هزار در اين استان اقدام به خودكشي كردهاند. همان‌گونه كه ملاحظه مي‌شود، ميزان خودكشي زنان از سال 1375 به بعد كاهش يافته و در سال 78 به كمترين ميزان خود رسيده است.
براساس مطالعاتي كه در خصوص نسبت جنسي خودكشي در سال 1375 در اين استان انجام شده است چنين مي‌توان نتيجه گرفت كه به ازاي هر 100 نفر ، 132 نفر مرد خودكشي كردهاند. در سال 1376 اين نسبت به 190، در سال 1377، 220 و در سال 1378 ، 195 افزايش يافته است. به طور كلي در طي اين چهار سال، خودكشي مردان بيشتر از زنان بوده است. بيشترين علت خودكشي در اين استان مواردي چون اختلافات خانوادگي و فقر گزارش شده است. مطالعات حاكي از آن است كه اين استان از حيث خودكشي زنان در رتبه بيستم قرار دارد.
آذربايجان غربي
در سال 1375 تعداد 81/4 نفر ، در سال 1376 تعداد 77/5 نفر، در سال 1377 تعداد 12/5 نفر، در سال 1378 تعداد 73/4 نفر از هر 100 هزار نفر در اين استان اقدام به خودكشي كردهاند. همانطور كه ملاحظه مي‌شود ميزان خودكشي در سال 1376 و 1377 نسبت به سال 1375 افزايش يافته ولي در سال 1378 با كاهش مواجه شده است.
براساس يافته‌ها، نسبت جنسي در اين استان در سال 1375، 163 ميباشد به طوري كه به ازاي هر 100 ، 163 مرد اقدام به خودكشي كردهاند. اين نسبت در سال 1376، 101، در سال 1377، 111 و در سال 1378، 120 بوده است. به طور كلي اقدام به خودكشي مردان در طي اين چهار سال بيشتر از اقدام زنان به خودكشي بوده است.
اطلاعات موجود بيانگر آن است كه در استان آذربايجان غربي عامل اختلافات خانوادگي با بيشترين فراواني، از مهم‌ترين علل خودكشي در اين استان بوده است، همچنين عوامل رواني دومين علت خودكشي در اين استان گزارش شده است.
از سوي ديگر آمارهاي پراكنده به دست آمده از استان‌ها (سازمان بهزيستي استان آذربايجان غربي) بيانگر آن است كه در سال 1377 در اين استان بيشترين خودكشي زنان به روش خودسوزي بوده است. گفتني است كه اين استان از حيث خودكشي زنان داراي رتبه هجدهم است.
استان اردبيل
براساس بررسي‌ها در سال 1375 تعداد 05/6 نفر، در سال 1376 تعداد 38/1 نفر، در سال 1377 تعداد 20/1 نفر و در سال 1378، تعداد 17/0 نفر از هر 100 هزار نفر اقدام به خودكشي كردهاند. روند خودكشي زنان طي اين چهار سال، از كاهش چشمگير ميزان خودكشي زنان از سال 1375 به بعد گزارش مي‌دهد.
نسبت جنسي خودكشي در اين استان در سال 1375 ، 129 نفر مرد نسبت به 100 نفر ، در سال 1376، 300، در سال 1377، 386 و در سال 1378، 1500 گزارش شده، بنابراين خودكشي مردان بيشتر از خودكشي زنان است.
در ميان علل خودكشي در اين استان، عامل اختلافات خانوادگي و سپس شكست و نااميدي در دگي به عنوان مهم‌ترين عوامل خودكشي عنوان شده است. اين استان از حيث شاخص خودكشي در بين 28 استان، داراي رتبه پانزدهم است.
استان اصفهان
براساس نتايج به عمل آمده در سال 1375 تعداد 76/4 نفر، در سال 1376 تعداد 23/1 نفر، در سال 1377 تعداد
72/1 نفر و در سال 1378، 35/0 نفر از 100 هزار در استان اصفهان اقدام به خودكشي كردهاند. همانطور كه ملاحظه مي‌شود ميزان خودكشي در سال 1376 نسبت به سال 1375 كاهش چشمگيري داشته است. اين ميزان در سال 1377 كمي افزايش و در سال 1378 كاهش يافته است.
نسبت جنسي خودكشي در اين استان در سال 1375، 123 مرد، به ازاي هر 100 ، در سال 1376، 308 ،در سال 1377، 221 و در سال 1378، 300 بوده است، بنابراين خودكشي مردان به مراتب بيشتر از خودكشي زنان ميباشد. گزارش‌هاي به دست آمده از اين استان حاكي از آن است كه بيشترين علت خودكشي مربوط به اختلافات خانوادگي و سپس شكست و نااميدي ميباشد. گفتني است اين استان از حيث خودكشي زنان داراي رتبه نوزدهم است.
استان ايلام
براساس نتايج به عمل آمده ميزان خودكشي در اين استان حاكي از آن است كه در سال 1375 تعداد 51/15 نفر، در سال 1376 تعداد 08/34 نفر، در سال 1377 تعداد 03/39 نفر و در سال 1378 تعداد 91/24 نفر از هر 100 هزار در استان ايلام اقدام به خودكشي كردهاند. روند ميزان خودكشي زنان طي اين چهارسال بيانگر افزايش خودكشي زنان در سال 1376 نسبت به سال 1375 است. اين ميزان در سال 1377 افزايش يافته ولي در سال 1378 با كاهش چشمگيري همراه بوده است.
نسبت جنسي خودكشي در سال 1375 در اين استان 95 نفر مرد، دربرابر هر 100 ، در سال 1376، 57 نفر، در سال 1377 ، 54 و در سال 1378، 71 ميباشد. همانطور كه ملاحظه مي‌شود ميزان اقدام به خودكشي زنان در اين استان بيشتر از مردان است. گزارش‌هاي ارائه شده در خصوص علل خودكشي اين استان، عامل اختلافات خانوادگي را در درجه اول، فقر و تنگدستي را در درجه دوم و مسائل ناموسي را به عنوان عامل سوم مطرح كردهاند.
براساس آمارهاي سازمان بهزيستي، ميزان خودكشي ناموفق بيشتر از خودكشي‌هاي موفق در اين استان ميباشد. لازم به ذكر است كه اين استان از حيث خودكشي زنان داراي رتبه دوم است.
استان بوشهر
بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه در سال 1375 تعداد 01/12 نفر، در سال 1376 تعداد 58/4 نفر ، در سال 1377 تعداد
66/6 نفر و در سال 1378 تعداد 11/2 نفر از هر 100 هزار نفر در اين استان اقدام به خودكشي كردهاند.
نسبت جنسي خودكشي در سال 1375، 70 مرد، در سال 1376 ، 76، در سال 1377 ،116 و در سال 1378، 88 مرد به ازاي هر 100 بوده است، به عبارت ديگر به غير از سال 1377، در سه سال ديگر ميزان اقدام به خودكشي زنان بيشتر از مردان بوده است.
در ميان علل خودكشي زنان در استان بوشهر، عامل اختلافات خانوادگي و عامل شكست و نااميدي در دگي مهم‌ترين علل خودكشي زنان گزارش شده است.
براساس آمار استانداري بوشهر، گروه سني 15تا 19 ساله بيشترين ميزان خودسوزي زنان را داشته‌اند. زنان متأهل بيشتر از زنان مجرد اقدام به خودكشي كردهاند و ميزان موفقيت در خودسوزي‌ها بيشتر از موارد ناموفق آن است. استان بوشهر از حيث خودكشي داراي رتبه چهارم است.
استان تهران
براساس يافته‌هاي اين گزارش، در سال 1375 تعداد 04/3 نفر، در سال 1376 تعداد 08/1 نفر، در سال 1377،
17/1 نفر و در سال 1378، 57/0 نفر از هر 100 هزار نفر در استان تهران اقدام به خودكشي كردهاند. همانطور كه ملاحظه مي‌شود در سال 1376 ميزان خودكشي زنان نسبت به سال 1375 كاهش يافته و در سال 1377 كمي افزايش يافته ولي در سال 1378 با كاهش چشمگيري مواجه شده است.
نسبت جنسي خودكشي در اين استان در سال 1375، 154 ، در سال 1376، 242، در سال 1377، 210 و در سال 1378، 239 مرد در برابر هر صد بود. اين امر بيانگر آن است كه خودكشي مردان به مراتب بيشتر از خودكشي زنان ميباشد. عواملي همچون اختلافات خانوادگي و شكست و نااميدي در دگي مهم‌ترين علل خودكشي زنان گزارش شده است. گفتني است اين استان از حيث خودكشي زنان داراي رتبه بيست‌و‌چهارم است.
استان چهار محال و بختياري
نتايج نشان مي‌دهد در سال 75 تعداد 63/6 نفر در سال 76 تعداد 49/9 نفر، در سال 77 ، 59/7 نفر و در سال 78 ،
21/5 نفر از هر 100 هزار نفر در اين استان اقدام به خودكشي كردهاند. روند ميزان خودكشي طي اين سال‌ها بيانگر آن است كه در سال 76 ميزان خودكشي زنان نسبت به سال 75 افزايش و در سال 77 كاهش يافته و در سال 78 با كاهش بيشتري مواجه بوده است.
نسبت جنسي خودكشي در اين استان در سال 75، 116، سال 76 ،64، سال 77، 97 و در سال 78، 55 مرد در برابر هر صد بوده است.
اختلافات خانوادگي و مسائل ناموسي به عنوان مهم‌ترين علل خودكشي گزارش شده است. خودسوزي و استفاده از دارو متداول‌ترين روش خودكشي گزارش شده است. اين استان از حيث خودكشي زنان داراي رتبه سيزدهم است.
استان خراسان
براساس گزارش‌ها، در سال 75، 30/6 نفر در سال 76، 97/6 نفر، در سال 77، 18/5 نفر، در سال 78، 85/4 نفر از هر 100 هزار در اين استان اقدام به خودكشي كردهاند.
نسبت جنسي خودكشي استان خراسان در سال 75، 103، در سال 76، 88، در سال 77، 106 و در سال 78 ،71 بوده است، يعني در سال 75 و 77 خودكشي مردان بيشتر از زنان و در سال 76 و 78 خودكشي زنان بيشتر از مردان بوده است.
طبق گزارش‌هاي حاصله عواملي چون اختلافات خانوادگي و شكست و نااميدي مهم‌ترين علل خودكشي زنان در اين استان محسوب مي‌شود. اين استان از حيث خودكشي زنان داراي رتبه چهاردهم است.
استان خوزستان
بر طبق نتايج به عمل آمده، در سال 75 تعداد 66/5 نفر، در سال 76 تعداد 28/5نفر، در سال 77، 54/3 نفر و در سال 78 تعداد 80/0 نفر از هر 100 هزار نفر در اين استان اقدام به خودكشي كردهاند.
نسبت جنسي خودكشي در اين استان در سال 75، 88 نفر در سال 76، 81، در سال 77، 87 و در سال 78، 144 مرد به ازاي هر صد بوده است، يعني به غير از سال 78 كه خودكشي مردان بيشتر بوده در سه سال ديگر خودكشي زنان بيشتر از مردان بوده است.
عواملي چون اختلافات خانوادگي، اختلال حواس و مسائل ناموسي از عوامل خودكشي زنان گزارش شده است. اين استان از حيث خودكشي زنان داراي رتبه شانزدهم است.
استان جان
براساس اطلاعات به دست آمده، در سال 75 تعداد 50/10 نفر، در سال 76، 44/8 نفر، در سال 77، 4/60 نفر در سال 78، 54/1 نفر از هر 100 هزار نفر در اين استان اقدام به خودكشي كردهاند.
نسبت جنسي ميزان خودكشي در سال 75، 123، در سال 76، 108، در سال 77 ، 103 و در سال 78، 286 ميباشد، يعني خودكشي مردان بيشتر از زنان بوده است.
عواملي چون اختلافات خانوادگي، اختلال حواس و فقر به ترتيب به عنوان مهم‌ترين علل خودكشي زنان عنوان شده است. گفتني است اين استان از حيث خودكشي زنان داراي رتبه هفتم است.
استان سمنان
گزارش‌ها حاكي از آن است كه در سال 75، 82/7 نفر، در سال 76، 84/4 نفر، در سال 77، 96/3 نفر و در سال 78، 78/7 نفر از 100 هزار در اين استان اقدام به خودكشي كردهاند.
نسبت جنسي خودكشي در اين استان در سال 75، 111، در سال 76، 117، در سال 77، 170 و در سال 78، 130 نفر گزارش شده است كه مشخص مي‌شود خودكشي مردان بيشتر از زنان بوده است.
عوامل اختلافات خانوادگي، شكست و نااميدي نيز از مهم‌ترين علل خودكشي گزارش شده است. اين استان از حيث خودكشي داراي رتبه نهم است.
استان سيستان و بلوچستان
نتايج نشان مي‌دهد در سال 75 تعداد 77/1 نفر، در سال 76، 35/0، درسال 77، 34/0 نفر در سال 78، 30/1 نفر از هر 100 هزار در اين استان اقدام به خودكشي كردهاند.
نسبت جنسي خودكشي در اين استان در سال 75، 93، درسال 76، 576، در سال 77، 500 و در سال 78، 333 بوده است، يعني به غير از سال 75 در ساير سال‌ها مردان بيشتر از زنان خودكشي كردهاند. اختلافات خانوادگي و شكست و نااميدي از مهم‌ترين علل خودكشي اين استان ذكر شده است. اين استان از حيث خودكشي زنان داراي رتبه بيست و پنجم است.
استان فارس
گزارش‌ها حاكي از آن است كه در سال 75 تعداد
14/7 نفر، در سال 76تعداد 89/3 نفر، درسال 77، 92/4 نفر، در سال 78، 33/3 نفر از هر 100 هزار در اين استان اقدام به خودكشي كردهاند.
نسبت جنسي خودكشي در اين استان در سال 75، 79، در سال 76، 101، در سال 77، 101، در سال 78، 142 مرد در برابر هر صد بوده است كه به غير از سال 75 در بقيه سال‌ها نسبت خودكشي مردان بيشتر از زنان بوده است. مهم‌ترين علل خودكشي در اين استان به ترتيب اختلافات خانوادگي، شكست، نااميدي و اختلال حواس گزارش شده است. گفتني است اين استان از حيث خودكشي زنان داراي رتبه يازدهم است.
استان كردستان
براساس گزارش‌ها در سال 75، 10/12 نفر، درسال 76، 56/6 نفر، در سال 77، 97/3 نفر و در سال 78، 05/4 نفر از هر 100 هزار در اين استان اقدام به خودكشي كردهاند.
نسبت جنسي خودكشي در اين استان در سال 75، 76، در سال 76، 118، در سال 77، 119، در سال 78، 114 نفر گزارش شده است، به عبارتي به غير از سال 75 در بقيه سال‌ها مردان بيشتر از زنان اقدام به خودكشي كردهاند. اختلافات خانوادگي، شكست و نااميدي مهم‌ترين علل خودكشي زنان عنوان شده است، همچنين گفتني است اين استان از حيث خودكشي زنان داراي رتبه سوم است.
استان كرمان
نتايج نشان مي‌دهد كه در سال 75، 06/4 نفر، در سال 76، 09/2 نفر در سال 77، 90/4 نفر و در سال 78، 45/1 نفر از هر 100 هزار در اين استان اقدام به خودكشي كردهاند.
نسبت جنسي خودكشي در اين استان در سال 75، 95، درسال 76، 286، درسال 77، 170، درسال 78، 227 بوده است. به غير از سال 75 در بقيه سال‌ها مردان بيشتر از زنان خودكشي كردهاند.
اختلافات خانوادگي، شكست و نااميدي نيز از علل خودكشي زنان اين استان گزارش شده است. گفتني است اين استان از حيث خودكشي زنان داراي رتبه بيست و دوم است.
استان كرمانشاه
نتايج نشان دهنده آن است كه در سال 75 تعداد 47/16 نفر، در سال 76، 01/14 نفر، در سال 77، 67/27 نفر و در سال 78، 09/24 نفر از هر 100 هزار در اين استان اقدام به خودكشي كردهاند.
نسبت جنسي خودكشي اين استان در سال 75، 75، در سال 76، 108، درسال 77، 68 و در سال 78، 71 بوده است. به عبارتي به غير از سال 76 بقيه سال‌ها نسبت خودكشي مردان كمتر از زنان بوده است.
مهم‌ترين علل خودكشي زنان در اين استان به ترتيب اختلافات خانوادگي و اختلال حواس گزارش شده است. استفاده از قرص متداول‌ترين شيوه خودكشي در اين استان است. گفتني است اين استان از حيث خودكشي زنان داراي رتبه اول است.
استان كهگيلويه و بويراحمد
براساس گزارش‌ها در سال 75، تعداد 17/11 نفر، درسال 76، 87/9 نفر، در سال 77، 80/6 نفر و درسال 78،13 /9 نفر از هر 100 هزار در اين استان اقدام به خودكشي كردهاند.
نسبت جنسي خودكشي در اين استان در سال 75، 110، درسال 76، 70، درسال 77، 43 و در سال 78، 46 نفر بوده كه به غير از سال 75 در بقيه سال‌ها ميزان خودكشي مردان در مقايسه با زنان كمتر بوده است. اختلافات خانوادگي و شكست، از مهم‌ترين عوامل خودكشي زنان گزارش شده است و همچنين از حيث خودكشي زنان اين استان داراي رتبه پنجم است.
استان گيلان
نتايج نشان مي‌دهد در سال 75، 53/4 نفر، در سال 76، 82/2 نفر، درسال 77، 57/1 نفر و در سال 78، 48/1 نفر از هر 100 هزار در اين استان اقدام به خودكشي كردهاند.
نسبت جنسي خودكشي اين استان در سال 75، 171، در سال 76، 166، در سال 77، 339 و در سال 78، 229 بوده است، يعني خودكشي مردان از زنان بيشتر است. اختلافات خانوادگي و اختلال حواس از مهم‌ترين عوامل خودكشي گزارش شده است. اين استان از حيث خودكشي زنان داراي رتبه بيست و يكم است.
استان لرستان
گزارش‌ها حاكي از آن است كه در سال 75، 55/10 نفر، درسال 76، 06/9 نفر، در سال 77، 92/13 نفر و در سال 78، 67/7 نفر از هر 100 هزار در اين استان اقدام به خودكشي كردهاند. نسبت جنسي خودكشي در اين استان در سال 75، 66، در سال 76، 108 و در سال 77، 68 و در سال 78، 125 نفر گزارش شده است، يعني در سال 75 و 77 خودكشي زنان بيشتر از مردان و در سال 76 و 78 خودكشي مردان بيشتر از زنان بوده است. اختلافات خانوادگي، شكست و فقر از مهم‌ترين علل خودكشي زنان در اين استان عنوان شده است. گفتني است اين استان از حيث خودكشي زنان داراي رتبه ششم است.
استان مادران
نتايج حاكي از آن است كه در سال 75 تعداد 45/4 نفر، در سال 76، 85/4 نفر، درسال 77، 39/3 نفر و در سال 1378 تعداد 23/0 نفر از هر 100 هزار در استان مذكور اقدام به خودكشي كردهاند.
نسبت جنسي خودكشي اين استان در سال 75، 157، در سال 76، 112، در سال 77، 76 و در سال 78، 96 اعلام شده است، يعني در دو سال 75 و 76 خودكشي مردان بيشتر و در سال 77 و 78 خودكشي زنان بيشتر از مردان برآورد شده است. اختلافات خانوادگي، شكست، اختلال حواس به عنوان مهم‌ترين علل خودكشي زنان در اين استان گزارش شده است. گفتني است اين استان از حيث خودكشي داراي رتبه بيست و دوم است.
استان مركزي
براساس گزارش‌هاي به عمل آمده، در سال 75 تعداد 02/7 نفر، در سال 76، 94/6، در سال 77، 04/3 نفر و در سال 78، 34/3 نفر از هر 100 هزار در اين استان اقدام به خودكشي كردهاند.
نسبت جنسي خودكشي اين استان در سال 75، 114، در سال 76، 140، در سال 77،263 ، در سال 78، 210 بوده است، يعني خودكشي مردان در اين استان بيشتر از زنان است. اختلافات خانوادگي، شكست و فقر نيز از مهم‌ترين علل خودكشي اين استان عنوان شده است. لازم به ذكر است اين استان از حيث خودكشي زنان داراي رتبه دوازدهم است.
استان هرمزگان
ميزان خودكشي زنان در سال 75 تعداد 05/5، در سال 76، 28/2، در سال 77، 11/1 نفر و در سال 78، 35/2 نفر از هر 100 هزار نفر گزارش شده است.
نسبت جنسي خودكشي اين استان در سال 75، 100، در سال 76، 317، در سال 77، 376 و در سال 78، 115 بوده است، به عبارتي خودكشي مردان بيشتر از زنان بوده است. اختلافات خانوادگي، فقر و تنگدستي از مهم‌ترين عوامل خودكشي زنان گزارش شده است. اين استان از حيث خودكشي زنان داراي رتبه هفدهم است.
استان همدان
گزارش‌ها حاكي از آن است كه درسال 75، 33/8 نفر، درسال 76، 60/6، درسال 77، 09/6، در سال 78، 39/2 نفر در هر 100 هزار در اين استان اقدام به خودكشي كردهاند.
نسبت جنسي خودكشي در اين استان در سال 75، 158، در سال 76، 158، در سال 77، 186، در سال 78، 420 گزارش شده، به عبارتي خودكشي مردان بيشتر از زنان برآورد شده است. همچنين مهم‌ترين علل خودكشي زنان اين استان، اختلافات خانوادگي و شكست و نااميدي ذكر شده است. اين استان از حيث خودكشي زنان داراي رتبه هشتم است.
استان يزد
گزارش‌ها حاكي از آن است كه در سال 75، 4/7 نفر در سال 76، 42/2 نفر، در سال 77، 59/6 نفر و در سال 78، 75/6 نفر از هر 100 هزار اقدام به خودكشي كردهاند.
نسبت جنسي خودكشي بيانگر فزوني خودكشي مردان نسبت به زنان بوده است. بيشترين علل خودكشي زنان نيز اختلافات خانوادگي، شكست و نااميدي در دگي گزارش شده است. خودسوزي متداول‌ترين روش خودكشي زنان اين استان ميباشد. گفتني است اين استان از حيث خودكشي زنان در رتبه دهم است.
ميزان خودكشي زنان در كل كشور
بررسي ميزان خودكشي زنان كل كشور در طي سال‌هاي 1375 تا 1378 نشان مي‌دهد كه به طور كلي در سال 1375 تعداد 88/5 نفر در هر 100 هزار نفر بوده است. اين ميزان در سال 76 به 42/4 نفر و در سال 77، به 53/4 نفر و در سال 78 به 24/3 نفر رسيده است، يعني بيشترين ميزان خودكشي زنان در سال 75 رخ داده است كه اين ميزان در سال 76 كاهش يافته و در سال 77 كمي افزايش داشته و در سال 78 نيز كاهش چشمگيري يافته است. بنابراين كاهش ميزان خودكشي زنان را مي‌توان در اكثر استان‌ها مشاهده كرد.
مهم‌ترين يافته‌هاي اين گزارش حاكي از آن است كه به جز استان سمنان كه روند خودكشي زنان در آن روندي صعودي بوده در ساير استان‌هاي كشور روند خودكشي رو به كاهش بوده است.
در استان‌هاي كردستان، سمنان، كهگيلويه و بويراحمد، مركزي، هرمزگان، يزد و سيستان و بلوچستان ميزان خودكشي زنان در سال 78 نسبت به سال 77 افزايش يافته است هر چند نسبت به دو سال 75 و 76 با كاهش رو‌به‌رو بوده است.
طي چهار سال 75 تا78 سه استان كرمانشاه، ايلام، كهگيلويه و بويراحمد ازبحراني‌ترين استان‌ها به لحاظ خودكشي زنان محسوب شده و دو استان تهران و سيستان و بلوچستان كمترين ميزان خودكشي زنان را به خود اختصاص داده‌اند. همچنين مشاهده مي‌شود در اكثر استان‌ها ميزان خودكشي مردان بيشتر از زنان است. خودكشي زنان در گروه سني 18 تا 24 ساله بيشترين فراواني را به خود اختصاص داده است.
ميزان خودكشي در كشورهاي جهان
براساس توسعه انساني 1999، بيشترين ميزان خودكشي زنان متعلق به كشور لهستان با 7/16 و سپس كشور لتوني با 6/15 (در100 هزار نفر) و كمترين ميزان خودكشي زنان متعلق به كشور مكزيك با 1 و شيلي با 4/1 (در100 هزار نفر) است. در خصوص خودكشي مردان، بيشترين ميزان مربوط به كشور لتوني با 1/79 و سپس لهستان با 6/50 (در100 هزار نفر) و كمترين ميزان مربوط به ايران با 80/3 و مكزيك با 4/5 (در100 هزار نفر) ميباشد.
راهكارهاي پيشن