اعتیاد ؛ دامی که زندگی دختران را بی بازگشت کرده است


مژگان فرجی

پنجشنبه 5 اسفند 1383

با گذشت 26 سال از انقلاب اسلامی ایران ، ارائه آمارهای نگران کننده ای به صورت رسمی یا غیر رسمی از کاهش سن فحشا ، کاهش اعتیاد سقط جنین ، گرایش به جنس موافق ، فرار دختران و اداره باندهای فساد توسط آنان را شاهد بوده ایم .

روابط عمومی سازمان دان ها چندی پیش اعلام کرده بود که سالانه 600 هزار نفر از افراد خاطی وارد دان ها زنی کشور می شوند که از این تعداد ، تنها در آذرسال 83 ، 136هزار و240 نفر بوده اند که 5/3 درصد آنان هستند . علاوه بر این در اول تیر ماه سال جاری 60 تن از زنان بزهکار در سطح جامعه فقط به دلیل تزریق هروئین، جان خود را از دست داده اند .

همچنین براساس آماراعلام شده از سوی دادستانی تهران، افراد 21 تا 25 ساله بیشترین رده سنی در دان های استان تهران را تشکیل می دهند که درصد بالایی از آنان متاهل و صاحب فرد می باشند .

دکتر "مصطفی اقلیما" ، رئیس انجمن مددکاران اجتماعی در این باره گفت : " دختران از آن رو که حالت های سود جویی ندارند بعید به نظر می آید که گروه تشکیل دهنده باشند بنابراین ، چنین عنوانی به آنان تعلق نمی گیرد . اما باید اشاره کرد در حالی که بعضی از افراد متعلق به این قشر در اثر فشارهای خانواده از خانه بیرون زده اند بلافاصله در معرض باندهای سوء استفاده و متخلف قرار می گیرند .

وی اضافه کرد : چندی پیش حدود 4600 دختر فراری در تهران توسط نیروی انتظامی ، دادگاه ها و به شکل خود معرف به سازمان بهزیستی ارجاع داده شدند که از این تعداد کسانی حضور داشتند که برای دفعه پنجم یا ششم گرفتار شده بودند و این در حالی است که سازمان بهزیستی تنها توانایی پوشش 100 تا 150 نفر را دارد ."

مدیر انجمن مددکاران ایران افزود : " به عبارتی دیگر 4300 دختر فراری علاوه بر جمعیتی که گرفتار نشده اند در جامعه رها می شوند که در معرض آسیب های گوناگونی نظیر سوء استفاده جنسی و گرایش به مصرف مواد مخدر قرار خواهند گرفت و این مسئله به حدی جدی است که برطبق آمار بهداشت جهانی 2/4 درصد جمعیت معتاد در ایران وجود دارد ."

وی گفت : "بنابراین اگر تعداد معتادان مخفی و جمعیت فوق را جمع ببندیم ،16 میلیون نفر در کل با اعتیاد در گیر هستند که 8 میلیون نفر آنان کودک می باشند و در این میان تنها سهم شهر تهران یک میلیون و 200 هزار نفر است که 600 هزار نفر آنان دختر هستند ."

اقلیما تصریح کرد : " نوجوانان و جوانان به دنبال گمگشته های خود پا به راه های گوناگونی می گذارند تا بتوانند هویت خویش را به اثبات برسانند . در این میان چالش های زیادی را فراروی خویش می یابند ، اگر این چالش ها برگرفته از آرزوها ، نیازها و خواسته ها و ... باشد .نهایتا" به شناخت خویشتن منتهی می شود . "

وی اضافه کرد : "نوجوانی ورطه از خود بیرون آمدن و به دیگری پیوستن ، اعتماد کردن به هر آنچه که خارج از خویشتن است ، می باشد . این اعتماد بهای گرانی را با خود به همراه دارد که اگر در بستر امن خانواده و جامعه هدایت نشود به بیراهه ای بس خطرناک منتهی خواهد شد . "

مدیر انجمن مددکاران ایران تصریح کرد : " جامعه ایران ، جامعه ای است که با توجه به دوران گذار و سرعت حرکت از ساختار سنتی به سوی جامعه شهری ، صنعتی با مسائل و مشکلات گوناگونی نظیر تورم ، بیکاری ، فقر ، اعتیاد ، بزهکاری ، اختلافات طبقاتی ، تضاد فرهنگی ، آشفتگی های خانوادگی ، عدم اعتماد به یکدیگر ، عدم وجود بهداشت روانی در خانواده و جامعه ، تطبیق در جامعه و خانواده ، دیگر گونی های ارزش ها ، ازدواج های اجباری و افزایش طلاق روبرو است . "

وی افزود : " حال در این ورطه با توجه به مسائل فوق ،نوجوانان با امید و آرزو به داشتن زندگی بهتر و بهره مندی از امکانات مادی و معنوی مطلوب در جامعه به دنبال راهی می روند تا بتوانند برای خواسته هایشان جوابی یابند . "

اقلیما ادامه داد : " با توجه به روند روز افزون آشفتگی های خانوادگی و از دست رفتن کنترل و ارتباط نامناسب والدین با فردان طبیعی است که این نوجوانان برای ارضای نیاز های خویش به سوی محیط خارج از منزل که همانا جامعه است ، روی آورند ، در صورتی که مدرسه و نهادهای سالم سازی اجتماعی نتوانند این افراد را جذب نمایند و درک درستی از خواسته های آنان داشته باشند . جوانان برای حل مسائل و مشکلات خود به راههایی که در جامعه به صورت غیر مستقیم و به شکل نیمه فرهنگ نظیر بزهکاری ، اعتیاد ، فرار از منزل ، خودفروشی و ... در آمده است ،روی می آورند . "

به گفته اقلیما درچنین اوضاع و احوالی افراد سود جو که در هر جامعه ای وجود دارند مخصوصا" در کشورهای در حال توسعه باید نمایش گذاردن نمودی از یک زندگی بهتر ، آزاد ترو رفاه بیشتر در کشورهای دیگر جوانان ما را از کشور خارج کرده و آنان را به کارهای مختلف با توجه به اجبار برای این گروه که تخصصی و معلومات کافی ندارند وادار می کنند و این شروع یک نابودی بدون برگشت خواهد بود ."

مصطفی اقلیما در ادامه اظهار داشت : " آیا پدیدار گشتن این رویکرد منجر به از دست رفتن جوانان نخواهد بود ؟ به راستی چه زمانی باید به خانواده توجه کرد ؟ چه زمانی باید نوجوانان و خواسته های نوجوانان و خواسته های این آینده سازان جامعه را جدی گرفت ؟ چگونه باید این نهال تازه به گل نشسته را در روند شکل گیری هویت خویش راهنمایی کرد ؟ "

وی گفت : " به راستی ،چه زمانی مسئولین به فکر تدوین برنامه ای جامع و پویا در سطح کلی سازمانها برای پیشگیری از وقوع چنین نابودی در سطح جوانان جامعه خواهند بود ؟ آیا فکر نمی کنید که با اجرای قوانین از من در آوردی به جای اجرای صحیح قوانین موجود مشکلات روز به روز نیز بیشتر خواهد شد ؟ چه برنامه ای برای آینده این جوانان کشور که سادگان فردا هستند ، دارد ؟ نهایتا" با تمام این مسائل آیا فکر کرده اید ما به کجا می رویم ؟ "

"رویا احمدی" ، آسیب شناس اجتماعی در این ارتباط می گوید : " با توجه به این مسئله که دختران بسیار آسیب پذیرتر از پسران با توجه به شرایط فعلی جامعه و حداقل حمایت قانونی از آنان می باشند . این قشر نیاز به توجه خاص و ویژه ای دارد که از نظر صاحبنظران و برنامه ریزان کشوری اگر دور نمانده باشد ،غفلت فراوان صورت گرفته است ."

وی افزود : " آنچه مسلم است این می باشد که اداره یک باند فساد و فحشا اگر براساس کنجکاوی دختران جوان نباشد بسیار بعید به نظر می رسد زیرا این گروه اغلب طعمه های مناسبی برای اداره کنندههای اینگونه از باندها در داخل و یا خارج از کشور به حساب می آیند . "

این آسیب شناس ادامه داد :در کشور ایران زمانی که فردی به هر دلیلی به دان می رود پس از بازگشت در جامعه نه کسی حاضر به دادن جایی برای زندگی به او می شود و نه اینکه شغلی به او محول می کنند .بنابراین برای چنین فردی هیچ کاری جز بازگشت به کارهای خلاف قانون باقی نمی ماند ."

وی افزود :" همچنین در دوره ای شاهد بودیم که دختران فراری به مراکزی مشخص تحویل داده شدند اما پس از مدتی بدون بهبودی شرایط و وجود تضمینی برای آینده آنان دوباره به جامعه باز گردانده شده اند. آیا چنین فردی راهی غیر از خلاف و بزهکاری برایش باقی خواهد ماند ؟ "

احمدی در ادامه اضافه کرد : " علاوه بر این ، توقع دست اندرکاران و مردم این می باشد که گذراندن این دوره کوتاه مدت در خوابگاههای مخصوص مفید واقع شود و این گروه دیگر به سمت و سوی کارهای خلاف قانون نروند . ولی واقعا" در زمانی که خانه امنی در جامعه برای آنان وجود ندارد طبیعی است این گریختگان از خانواده به طور اتوماتیک به سمت کارهای خلاف قانون کشیده می شوند . "

وی با انتقاد از شرایط نامساعد اقتصادی در محیط خانواده ها و تفاوت های فاحش طبقاتی تصریح کرد : " باید قبل از وقوع و انفجار چاره ای اندیشید و راهکار برای نه تنها دختران جوان بلکه برای پسران نیز یافت و ارائه داد . زیرابراساس نتایج تحقیقات بعضی از روانشناسان حدود60 تا 70 درصد از افراد جامعه به افسردگی مبتلا هستند و به جرات می توان گفت که این نشانه ای برای وجود عدم سلامت روحی و روانی است. "

منبع: خبرگزاری سینا