سرانجام انتخابات رياست جمهوري در ايران

از نتايج انتخابات رياست جمهوري در ايران تصوير شفافي نميتوان ارائه داد. نيروهاي مخالف درون ايران و اپوزيسيون بيروني به شيوه اي كه ترديد در آن راه ندارد، از تحريم انتخابات دم ميند. اگر اين آرزوي تحريم همراه و همگام با اقداماتي همه سويه و همدلانه از هر دو پاره ي مخالفان نباشد، با كمال تاسف حكومت آدمهاي خود و نيروهاي دچار ترديد و فرصت طلبان حالا حرفه اي شده را بسيج خواهد كرد و اين امر از دو لحاظ به زيان اپوزيسيون تمام خواهد شد.
نخست آنكه اپوزيسيون دروني و بيروني ادعايي كرده و خلاف آن رخ داده است، از سوي ديگر دامنه ي نااميدي به پايان حكومت سي ساله روحانيون گسترده تر از آنچه هست خواهد شد. براي اينكه جامعه با چنين نتيجه اي دست به گريبان نشود، بهتر آن است همه ي ما به ميزان توانمان بكوشيم كاري كنيم كه به آدمهاي دقيقه ي آخر تبديل نشويم. مثلا ايرانيان هم در درون كشور و هم در سراسر جهان تلاش كنند با اقدامات عملي و مداوم و قابل مشاهده براي جوامع و شهرهاي محل دگي شان با آنچه تكرار بازي سي ساله حكومت است مخالفت كنند. اعتراض هاي مدني در بيرون از ايران آسان و ميسر است. و اگر در آرزوي ايراني آزاد و آباد و رها از حكومتي عقب مانده هستيم بهتر است اين را به جهانيان نشان دهيم.
در درون ايران نيز كوششهاي شهروندانه و اعتراض هاي مدني و مردمي ميسر است. آنچه كارگران و معلمان و دانشجويان در طول اين سالها انجام داده اند، هم عملي بوده و هم از بخت انتشار جهاني بهره مند شده است. براي افشاگري آنچه انتخابات فرمايشي و ادامه ي حتي به مراتب بدتر جمهوري كنوني است، چاره اي جز حضور و همت ايرانيان به شيوه هاي آشكار نيست. اگر اين قدمها برداشته نشود، اگر مردم با حضور و اعتراض هاي پياپي شان در مسير روشنگري نسبت به بازي تازه ي حكومت حركت نكنند، براي حاكمان جمهوري اسلامي آسان خواهد بود كه با ايجاد جو ترس و رعب و تهديد و تكفير ملت تعداد بسياري را به پاي صندوقهاي راي بكشانند، و خود را در انظار جهانيان مشروع و مقبول و و مورد وثوق ملت نشان دهند. در نتيجه اگر از هم اكنون ما مردم براي مقاومت در برابر اقدامات ضد دمكراتيك و شيوه هاي شناخته شده ي كشاندن مردم به پاي صندوقهاي راي آمادگي نداشته باشيم ترديد نكنيد در روز موعود آنكه برنده ي بازي خواهد شد رژيم جمهوري اسلامي است.
انصافا كدام يك از نامزدهاي رياست جمهوري شايستگي چهار سال ديگر حكومت بر ما مردم را دارند؟ و يا كدامشان وعده هاي بهتر از آنچه خاتمي داد و صداقت و سلامت و پيشينه اي بهتر از آنچه خاتمي داشت دارند كه بار ديگر ما با آرا خويش بر كرسي رياست مملكت بنشانيمشان؟
آقاي رفسنجاني كه بخت اصلي انتخابات رياست جمهوري آينده است، هم در دو دوره رياست جمهوري پيشين خويش و هم در همه ي اين سالها كه بر مجمع تشخيص مصلحت نظام تكيه زده است، نشان داده و ثابت كرده است كه در حوزه ي منفعت خود و خانواده اش، و در به دست گيري قدرت و ثروت بيشتر حاضر به انجام هر ناصواب و ناروايي است. در ماجراي پارس جنوبي ايشان بود كه مدام فردش را پيش هوشنگ بوذري از مديران آن زمان پروژه ميفرستاد، و او از قول حاج آقا (يعني همين آقاي رفسنجاني) پيغام داشت كه فرموده اند ما را در اين كار (پروژه پارس جنوبي) مشغول كنيد. و آقاي بوذري به هر زباني حتي با زبان پول و رشوه و مسافرت هاي چند صد هزار دلاري كوشيد كه به حاج آقا و فرد برومندش حالي كند كه اين كار تخصص و دانش و تجربه لازم دارد، و تنها فرد حاج آقا اكبر بودن كفاف ماجرا را نميدهد مورد قبول آقايان قرار نگرفت و نتيجه آنكه پروژه را از دست بوذري و همكاران او درآوردند و به خانواده ي محترم حضرات تقديم كردند. روشن است كه تقلب ها و رشوه گيريها و خريدهاي ميليوني فردان حاج آقا كه بر سر هر بازار نقل آن هست نيازي به بازگويي ندارد.
ما مردم نبايد بار ديگر فريب رژيم را بخوريم و به پاي صندوقهاي راي دهي برويم، و اين مهم اما صورت نمي گيرد مگر با کار و کوشش افشاگرانه ما در چهارگوشه دنيا.

منبع: شهروند