نگاهى به سير تاريخى قاچاق زنان در ايران وجهان
قصه پُر غصه
خبرگزارى فارس درگز ارشى نوشت: از ابتداى دهه ۱۹۹۰ ميلادى، به ويژه پس از فروپاشى اتحاد جماهير شوروى و بلوك شرق، موضوع قاچاق زنان در سطح جهانى ابعاد گسترده اى يافت؛ به طورى كه امروزه ژاپن و تمام كشورهاى اروپايى و آمريكايى در امر واردات به صورت كالا و كارگر جنسى فعاليت دارند. در آلمان ده هزار اهل كشورهاى چك، لهستان و بلغارستان، برخلاف ميل خود در كلوب ها و ميخانه ها كار مى كنند.[۱]در آسياى جنوب شرقى دست كم يك ميليون نفر كودك زير پانزده سال از راه فحشا ارتزاق مى كنند.[۲] بر اساس برآوردهاى كميسيون اروپا، سالانه ۵۰۰ هزار و كودك به اروپاى غربى قاچاق مى شوند.[۳] متأسفانه در سال هاى اخير اخبار ناگوارى از قاچاق دختران ايرانى به كشور پاكستان و كشورهاى حاشيه خليج فارس گزارش مى شود. براى نمونه، روزنامه مشرق چاپ بلوچستان پاكستان[۴] نوشت: در هر ماه ۴۵ دختر كم سن ايرانى، به پاكستان قاچاق مى شوند كه از آنها سوءاستفاده جنسى مى شود. آنان در كراچى به فروش مى رسند. در قاچاق اين دختران، گروه بزرگى دست دارند كه پس از اغفال دختران ، آنها را به فروش مى رسانند. اكنون خريد و فروش دختران در كراچى به اوج خود رسيده است.[۵] در كشورهاى حاشيه خليج فارس، هنگامى كه خانواده اى به دنبال پيشخدمت مى گردد يا مردى، صيغه اى و غير عرب مى خواهد، به آدم هايى كه در برآوردن اين نيازها شناخته شده اند، رجوع مى كند. آنها ابتدا مبلغى را به عنوان پيش پرداخت مطالبه مى كنند و بعد از يك هفته، آنچه را سفارش شده، تحويل مى دهند.در حال حاضر اگر قاچاق انسان رونق بيشترى از مواد مخدر و اسلحه نداشته باشد، كم رونق تر از آن نيست.[۶] مفهوم قاچاق زنان (انسان)، پديده بسيار گسترده جهانى است. اكنون اين نوع قاچاق شامل مبادله افراد براى كار در كارگاههاى سخت، كار خانگى يا كشاورزى، ازدواج هاى اجبارى يا فريب انگيز به صورت پستى و سفارشى و خريد و فروش زنان براى روسپى خانه ها و كلوب هاى رقص مى باشد.[۷] مجمع عمومى سازمان ملل متحد در سال ۱۹۹۴ قاچاق زنان را چنين تعريف مى كند: «انتقال غير قانونى و مخفيانه اشخاص در عرض مرزهاى ملى، عمدتاً از سوى كشورهاى در حال توسعه و كشورهاى داراى اقتصاد در حال گذار، با هدف نهايى واداشتن زنان و دختران به وضعيت هاى بهره كشانه و ستمگرانه از لحاظ جنسى و اقتصادى، براى سود به كارگيرندگان، قاچاقچيان و سنديكاهاى جنايتكار و نيز ديگر فعاليت هاى مرتبط با قاچاق، نظير كار خانگى و اجبارى، ازدواج دروغين، استخدام مخفيانه و فردخواندگى دروغين».[۸] سازمان غير حكومتى ائتلاف جهانى عليه قاچاق زنان نيز اين پديده را چنين تعريف مى كند: «همه اعمال متضمن به كارگيرى و يا حمل و نقل يك در درون و در عرض مرزهاى ملى براى كار يا خدمات به وسيله خشونت يا تهديد خشونت، سوءاستفاده از اقتدار يا موقعيت مسلط، اسارت، مفهوم قاچاق ان، وام، فريب يا ديگر اشكال تحميل». در ماده سوم پروتكل پيشگيرى، سركوب و مجازات قاچاق اشخاص به ويژه زنان و كودكان، مصوب سال ۲۰۰۰ ذكر شده است: «قاچاق، شامل استخدام، انتقال، حمل و نقل، پناه دادن يا دريافت اشخاص به وسيله تهديد يا به كارگيرى زور يا ديگر اشكال تحميل، آدم ربايى، تقلب، فريب، سوءاستفاده از قدرت يا موقعيت، آسيب پذيرى يا دادن يا دريافت پرداخت ها يا منافع، براى كسب رضايت فردى كه بر شخص ديگرى كنترل دارد، به منظور بهره كشى جنسى، كار يا خدمات اجبارى، بردگى يا رويه هاى مشابه بردگى، بيگارى يا برداشتن اندام هاى بدن است». در اين تعريف استدلال شده است كه قاچاق نبايد بر حسب تحميل يا فقدان رضايت به ويژه در چارچوب صنعت سكس تعريف شود، زيرا كار جنسى ذاتاً بهره كشانه است. بنابراين، رضايت يا كنترل بر وضعيت خودش هيچ اهميتى ندارد.[۹] قاچاقچى ان، به كسى اطلاق مى شود كه از طريق اعمال زور، باج خواهى، فريبكارى يا از طرق ديگر به بهره بردارى جنسى يا ساير انواع استثمار زنان و دختران، همانند كار اجبارى، برداشن اندام و ... اقدام مى كند. تاريخچه قاچاق زنان خريد و فروش زنان براى فحشا در دوران باستان نيز رواج داشت و بخشى از خريد و فروش بردگان محسوب مى شد، به اين صورت كه كنيزانى براى اين منظور خريدارى مى شدند. قرآن هم در آيه ۳۳ سوره نور[۱۰] افراد را از اين عمل نهى كرده كه اين امر، دال بر شيوع اين عمل در آن زمان است. در زمان نزديك تر به عصر كنونى، يعنى قبل از جنگ جهانى دوم، تجارت انسان ها با عنوان «خريد و فروش زنان سفيدپوست» شناخته شده بود كه در آن زنان سفيدپوست اروپايى بويژه زنان فرانسوى به روسپى خانه هاى آمريكاى جنوبى هدايت مى شدند.[۱۱] در كشور ايران، نخستين گزارش قاچاق ان، در سال ۱۳۴۰ ارائه شده است. در آن سال مأموران مرزى ايران، مرد عربى را كه قصد خروج از ايران داشت، در نقطه اى ممنوعه دستگير كردند. به همراه اين مرد، يازده و دختر جوان ايرانى بودند كه بعد از تحقيق معلوم شد وى اين افراد را از نقاط مختلف كشور جمع آورى كرده و قصد داشته است تا با خروج از ايران، آنها را در برخى كشورهاى عربى بفروشد.[۱۲] همچنين گزارش هاى ديگرى از فروش دختران از طرف پدر خانواده در سال هاى ۱۳۴۳ توسط آقاى منصور راستين به ثبت رسيده است.[۱۳] اين معضل بر اثر برخى عوامل تاكنون ادامه داشته و متأسفانه در سال هاى اخير گسترش يافته است، براى نمونه: - يك شبكه گسترده قاچاق زنان و دختران توسط تعدادى از زنان ، دختران و زنان جوانى را كه خانواده آنها مشكل مالى داشتند، شناسايى مى كردند و بعد از فريب آنها با گذرنامه و رواديد، در طول سه هفته آنها را به طور قانونى به دبى مى فرستادند تا در آنجا براى مقاصد شوم، از آن دختران استفاده شود.[۱۴] ۲۰ و مرد بلوچ كه با شكار دختران جوان، آنان را با نقشه ماهرانه اى به خانه هاى فساد پاكستان قاچاق مى كردند، در رديابى هاى فوق تخصصى پليس خراسان دستگير شدند.[۱۵] - يك دختر فرارى، از قاچاق دختران جوان به كشورهاى عربى پرده برداشت.[۱۶] وضعيت قاچاقچيان ايرانى اين گروه از افراد، معمولاً شامل يكى از سه دسته ذيل هستند: - زنان قواد، بدنام و فاسدى كه تلاش دارند تا با فريب دختران و زنان جوان، آنان را به دام انداخته،[۱۷] يا با شكار دختران فرارى و سرگردان، آنها را به دلالان ساير كشورها بفروشند.[۱۸] - جوانان اوباش و شرور كه در قالب باندهاى زير زمينى، به ربودن دختران (عموماً دختران سرگردان و زنان خيابانى) اقدام مى كنند.[۱۹] پيرمردهاى متمولى كه نقش واسطه را ايفا مى كنند و دختران و زنان را براى سوءاستفاده به كشورهاى قطر، كويت، دبى و ... قاچاق مى كنند.[۲۰] البته لازم به يادآورى است كه بيشتر اوقات اين سه دسته (ان قواد، جوانان شياد و پيرمردهاى تجار) در اين كار با يكديگر همكارى مى كنند. براى نمونه يك زوج تبهكار به همين ترتيب، در مدت ۹ سال توانسته بودند ۱۵۰ دختر و جوان را از كشور خارج كرده و به فروش برسانند.[۲۱] وضعيت قربانيان قاچاق، وضعيت زنان قربانى قاچاق، بر حسب متغيرهايى نظير سن، طبقه اقتصادى اجتماعى، سطح تحصيلات و وضعيت خانوادگى به اختصار بررسى مى شود: سن اين افراد عموماً در سنين پايين تر از ۱۴ تا ۲۵ سال است.[۲۲] سن كم، نشان دهندة ميزان آسيب پذيرى دختران در برابر سوء استفاده هاى جنسى است و اهميت برخورد سريع و وسيع با اين پديده را يادآور مى شود. - طبقه اقتصادى- اجتماعى در بيشتر موارد كشمكش هاى درون خانواده، اعتياد والدين، طلاق، مسكن نامناسب، مناطق پرجمعيت و حاشيه شهرهاى بزرگ موجب مى شود تا تعدادى از دختران، محيط نامساعد خانه را ترك كرده و به درون جامعه بيايند.[۲۳] اما دسته اى از آنها به دليل فقر اقتصادى خانواده، به اين امر ننگين تن مى دهند،[۲۴] گاهى نيز پدر خانواده، مجبور به فروش دختران خود مى شود[۲۵]، البته مواردى از فرار دختران خانواده هاى مرفه نيز گزارش شده است. بنا بر تحقيقات نيروى انتظامى۸۰ درصد دختران فرارى در سنين بالا، متعلق به خانواده هاى مرفه و متوسط رو به بالا هستند.[۲۶] - سطح تحصيلات از آنجا كه اغلب قربانيان قاچاق، از اقشار بسيار فقير يا دختران هستند، از نظر تحصيلى در سطح راهنمايى و دبيرستان و در رده سنى ۱۵ تا ۱۷ سال هستند.[۲۷] كارشناسان معتقدند دخترانى كه طعمه اين باندها مى شوند، غالباً افرادى هستند كه تحصيلات كمى دارند، با مشكلات مالى گريبانگيرند و دچار فقر فرهنگى و ضعف اعتقادات هستند؛[۲۸] اما گزارشات اخير نشان مى دهد كه بعضى از دختران داراى تحصيلات عالى نيز به اين مسير كشانده شده اند[۲۹] كه حائز اهميت است. البته اين وضع منحصر به كشور ايران نيست و در ساير كشورهاى جهان سوم نيز مشابه اين پديده مشاهده مى شود، چنان كه سخنگوى مؤسسه بين المللى حمايت از حقوق كودكان بيان مى كند كه در سال ۱۹۹۵ بيشتر دخترانى كه از كشور آلبانى قاچاق شدند، تحصيل كرده بودند، ولى امروزه تعداد دختران تحصيل كرده اى كه براى اشتغال به فحشا قاچاق مى شوند، كاهش يافته است.[۳۰] وضعيت خانواده اين قربانيان يا از خانواده هاى فقير و كم بضاعت[۳۱] و يا از خانواده هاى طلاق هستند. به اعتقاد سخنگوى مؤسسه بين المللى حمايت از حقوق كودكان ، امروزه فردان زوج هاى مطلقه بيشتر در معرض خطر گرفتارى در دام قاچاقچيان قرار دارند.[۳۲] چگونگى قاچاق زنان براى قاچاق زنان و دختران ايرانى در سال هاى اخير راههاى متفاوتى به كار گرفته شده است: فريب زنان و دختران ايرانى با شگردهاى گوناگون فريب مى خورند و در دام قاچاقچيان گرفتار مى شوند. انواع موضوعات فريبكارانه به قرار ذيل است: وعده دستيابى به شغل پردرآمد و مناسب در كشورهاى ديگر. زنان و كودكان، در قبال خوش خيالى هاى دروغين و دستيابى به فرصت هاى شغلى در ديگر كشورها، بسيار آسيب پذير مى باشند.[۳۳] بسيارى از زنان و دختران با وعده داشتن شغل در كشورهاى غربى، اغوا شده و به فساد كشيده مى شوند. آنان به فراسوى مرزها قاچاق مى شوند و مانند احشام خريد و فروش شده ، به كارهاى غير اخلاقى وادار مى گردند.[۳۴] اين زنان وقتى به خود مى آيند كه مى بينند در كشورى غريب، آه در بساط ندارند و حتى به قاچاقچيان بدهكار هستند، ولى آن زمان ديگر كار از كار گذشته است و تنها راه پيش روى آنان، خود فروشى است.[۳۵] يكى ديگر از اعمال اين دلالان، ايستادن در كنار سفارتخانه ها و يا ادارات كاريابى و دادن پيشنهاد كار پُردرآمد به كسانى است كه به دليل فقدان اطلاعات لازم و احتياج به يافتن شغل، سريعاً جذب چنين افرادى مى شوند.[۳۶] قاچاقچيان انسان، زنان و دختران جوياى كار را با وعده شغل مناسب و پردرآمد، فريب مى دهند و آنان را مانند بردگان و اسيران قرون گذشته، در انبار كشتى ها پنهان مى كنند و با وضع رقت بارى به كشورهاى ديگر مى فرستند، اما بسيارى از اين مهاجران غير قانونى، به چنگ باندهاى بين المللى فحشا مى افتند و به مراكز فساد منتقل مى شوند.[۳۷] - قول ازدواج يكى از طرق فريب دختران جوان، دادن قول ازدواج به آنهاست. قاچاقچيان از اين طريق، اعتماد آنها را به خود جلب كرده و نيات پليد خود را اجرا مى كنند. به گزارش زير توجه كنيد: سخنگوى مؤسسه بين المللى حمايت از حقوق كودكان معتقد است كه امروزه ، دختران به زور به اين كار وادار نمى ش-وند، بلكه آنها فريب مى خورند و اين موضوعى است كه كار تشخيص قاچاق دخترانى را كه مورد سوءاستفاده جنسى واقع مى شوند، با مشكل مواجه كرده است ، زيرا قاچاقچيان ، در آغاز به اين دختران قول ازدواج مى دهند و پس از نامزدى ، آنان را به ايتاليا مى برند واز آن به بعد است كه در شبكه گسترده قاچاق دختران ، مورد سوءاستفاده جنسى قرار مى گيرند.[۳۸] فرد خواندگى قاچاقچيان، گاهى براى جلب اعتماد قربانى (خصوصاً دخترانى كه از خانه فرار كرده يا به هر علت بدون سرپرست مى باشند) به آنها وعده مى دهند كه آنان را به فرد خواندگى خواهند پذيرفت، اما پس از مدتى كه مقصود پليد خود را عملى كردند، چهره واقعى خود را نشان مى دهند. به طور نمونه: «يكى از اعضاى باند عنكبوت سياه، به نام مونا كه ۱۶ سال دارد در بازجويى گفت: ... من پس از فرار از خانه ام در تبريز، به تهران آمدم و در يك آرايشگاه انه مشغول به كار شدم و شبها هم در همانجا مى خوابيدم. يك روز در آرايشگاه با يك جوان آشنا شدم، او توانست با چرب زبانى مرا فريب دهد و من هم به او اعتماد كردم و همه داستان دگى ام را براى او بازگو كردم. او مرا با خود به خانه اش برد و گفت هميشه دوست داشته است كه يك دختر مثل من داشته باشد، به همين دليل يك شناسنامه جعلى براى من تهيه كرد و مرا دخترخوانده خود كرد. اوايل براى من لباس هاى رنگارنگ و طلا مى خريد، ولى پس از مدتى رفتارش عوض شد و مرا مجبور كرد كه روزها برايش ترياك جابه جا كنم و شبها در خانه فسادش كار كنم.[۳۹] وعده نگهدارى و حمايت از دختران فرارى ايادى و اعضاى باندهاى قاچاق، در اماكن عمومى مثل پارك ها پرسه مى ند و با شناسايى دخترانى كه از منازل خود فرار كرده اند، آنها را با وعده اقامت در محل نگهدارى دختران فرارى، به دام مى انداد. حكايت زير نمونه اى از اين گونه حوادث است: «روز گذشته دختر جوانى كه موفق شده بود از اسارتگاه «عنكبوت سياه» فرار كند در گفت وگو با خبرنگار ما در اداره آگاهى گفت: در آبان ماه امسال پس از فرار از خانه، روزى در پارك ملت نشسته بودم كه در آنجا با پسر جوانى به نام شاهرخ آشنا شدم. او به من گفت كه خواهرى به نام مهين دارد كه خانه اى براى دختران فرارى ساخته و در آنجا از آنها نگهدارى مى كند. او مرا با خودش به پيش عنكبوت سياه برد و او اتاقى در آن خانه به من داد، مهين اوايل اجازه نمى داد كه من از اتاق خارج شوم، ولى پس از مدتى مرا وادار به كاركردن در خانه فسادش كرد. يك شب مرا به دست يك مرد عرب داد و گفت كه بايد چند روزى با او به جايى بروم. در بندرعباس متوجه شدم كه مهين مرا به شيخ نشينان امارات فروخته است، شبانه توانستم از دست آنها فرار كنم و به تهران بيايم».[۴۰]
طرح دوستى و آشنايى قاچاقچيان، دلال هايى را در مناطقى مانند پارك ها، مقابل مدارس راهنمايى و دبيرستان ها مى گمارند تا با دختران ساده دل، طرح دوستى و آشنايى ريخته و سپس آنها را به مكان هاى خاصى برده و با وعده هاى مختلف اعم از خروج آسان از كشور، درآمد خوب و دگى بهتر فريب دهند و از كشور خارج كنند.[۴۱] ازدواج دروغين اخيراً گزارش شده است قاچاقچيانى كه بيشتر افغانى و پاكستانى هستند، پس از شناسايى خانواده هاى فقير و كم درآمد، از دختران جوان و نوجوان اين خانواده ها خواستگارى كرده و پس از پرداخت پول به خانواده دختر، با آنها ازدواج مى كنند و بعد از مدتى به بهانه ديدار خانواده شوهر در افغانستان و پاكستان، اين دختران را به شهرهاى كويته و كراچى پاكستان مى برند و به باندهاى فساد مى فروشند.[۴۲] به گزارش زير توجه شود: «چندى پيش، مادر دختر جوانى به نام فريبا با مراجعه به پليس ادعا كرد كه دخترش را به عقد يك جوان بلوچ درآورده است، اما از وقتى كه آنها به ماه عسل رفته اند، ديگر خبرى از فريبا نداشته، تا اينكه دخترش از خاك پاكستان تماس تلفنى گرفته و گفته است كه داماد ناخلف، او را به خانه فساد در پاكستان فروخته است و در وضعيت بغرنجى به سر مى برد.... كارآگاهان با به دست آوردن موارد مشابهى از اين گونه ازدواج هاى فريبكارانه، دريافتند كه با يك شبكه سازمان يافته روبه رو هستند».[۴۳] «... مژگان، قربانى ديگر اين باند گفت: اين باند ابتدا از دخترانى چون من خواستگارى مى كردند و در آن زمان با دادن پول به يك صاحبخانه در مشهد، آدرس آن خانه را به خانواده ها مى دادند تا از آنجا تحقيق كنند، سپس به بهانه ماه عسل، نه تنها عروس، بلكه خواهر و مادر وى را به زاهدان و سپس به پاكستان قاچاق مى كردند».[۴۴]
توسل به زور و آدم ربايى يكى از طرق بسيار شايع قاچاق زنان در كشور، ربودن دختران كم سن و سال است. به گزارش معاون مبارزه با جرايم جنايى پليس آگاهى تهران، در هر ماه شايد ۴۰۰ پرونده آدم ربايى دختر در دايره ۱۱ اداره آگاهى تشكيل مى شود.[۴۵] به طور نمونه: «هفته گذشته وقتى سه نفر از دانشجويان دختر دانشگاه صنعتى اصفهان در ساعت نه شب سوار بر يك خودروى شخصى به طرف دانشگاه مى رفتند كه در خارج از شهر قرار دارد، يك خودروى سى يلو بعد از كورس گذاشتن با آنها، به راننده علامت مى دهد كه نگه دارد. راننده سى يلو پياده مى شود و يك كلت را كنار گوش راننده خودرو شخصى مى گذارد و مى گويد: گواهينامه ات را بده، بى شرم! خجالت نمى كشى اين خانمها را سوار كرده اى!؟... فرداى آن روز در وزارت اطلاعات مشخص مى شود اين شخص مربوط به يك باند قاچاق دختران بوده است كه در يكى دو مورد ديگر هم با همين شگرد عمل كرده است».[۴۶] - تهديد به آبروريزى در برخى موارد اعضاى باند قاچاق، با برقرارى ارتباط و جلب اعتماد دختران و با تصوير بردارى از آنها مدارك لازم را جمع آورى كرده و با توسل به آن و تهديد به آبروريزى، پخش عكس و افشاى ارتباط با آنان و... اين قربانيان را وادار به انجام خواسته هاى خود مى كنند.[۴۷] -
تجاوز، اجبار و تحميل معمولاً بيشتر دختران فرارى كه از بقيه آسيب پذيرترند، گرفتار اين مصيبت مى شوند. قاچاقچيان، دختران جوانى را كه به هر انگيزه اى از خانه خود گريخته اند، طعمه و وسيله درآمد خود قرار مى دهند و آنها را به برقرارى ارتباط جنسى و انجام كارهاى خلاف مجبور مى كنند.[۴۸] فرمانده نيروى انتظامى ناحيه خراسان معتقد است كه اين قاچاقچيان معمولاً طعمه هاى خود را از بين دختران سرگردان و زنان خيابانى انتخاب مى كنند. آنها پس از ربودن دختران، به اذيت و آزار دسته جمعى آنان پرداخته، سپس اين گروگان ها را كه ديگر روى بازگشت به خانه را ندارند، در اختيار خانه هاى فساد قرار مى دهند.[۴۹]
اينترنت در سال هاى اخير نوع جديدى از فريب و قاچاق دختران و زنان از طريق اينترنت مشاهده مى شود كه حاصل مدرنيزه شدن جوامع است. اتاق گفت وگو (Chat room) يكى از راههايى است كه دلالان براى اغفال دختران و زنان استفاده مى كنند. آنها از طريق گفت وگوى تايپى يا شنيدارى و دادن تصوير خود، با دختران طرح دوستى ريخته و سپس با وعده ازدواج، شغل خوب، درآمد بالا و حتى با فرستادن بليت و ويزاى ورود به كشور مورد نظر، آنها را تحويل قاچاقچيان مى دهند.
علل قاچاق زنان علل رواج پديده قاچاق، در سه بخش فرهنگى، اقتصادى و حقوقى قابل بررسى است: علل فرهنگى - تغيير ارزش ها ، برخى از صاحبنظران، فقر و بيكارى را عامل گرايش قاچاقچيان به اين شغل كثيف مى دانند.[۵۰] ولى ذكر اين نكته ضرورى است كه هر فقيرى دزدى نمى كند، هرچند كه بسيار مستأصل شده باشد و هر فرد بيكارى نيز رو به شغل حرام نمى آورد، هر چند كه محتاج و درمانده باشد. فقر، به تنهايى عامل انحرافات اجتماعى نيست و نمى تواند مسأله اى براى نظام اجتماعى ايجاد كند، بلكه مطابق نظر دوركهايم[۵۱] و مرتون[۵۲]، فقر حتى مى تواند بر تحكيم و ثبات اجتماعى نيز تأثير گذارد،[۵۳] اما نابرابرى و به تبع آن تغيير ارزش ها، يك جريان تهديد آميز است، به عبارت ديگر براساس نظر اين جامعه شناسان، فقر زمانى تأثيرگذار است كه در مقابل آن تصوير يا گفتار يا آرزوهاى بلندپروازانه ارائه شود، در آن صورت، فقر غير قابل تحمل مى شود[۵۴] و ثروتمندى، ارزش محسوب مى شود؛ بدون اينكه مشخص شود كه اين ثروت از چه راهى (دزدى، قاچاق مواد مخدر، خريد و فروش زنان و دختران، فروش اعضاى بدن) به دست آمده است. در اغلب جوامع مادى، ثروتمندان از حقوق اجتماعى نظير اعتبار در ادارات، احترام و تعظيم برخوردارند، كه اين اعتبار، براى نظام اجتماعى سالم خطرناك است.[۵۵]
گسترش خرده فرهنگ هاى منحرف معمولاً قاچاقچيان و بعضاً قربانيان قاچاق، جزو خرده فرهنگ هاى منحرف مى باشند. به اين معنا كه آنها در درون فرهنگى دگى مى كنند كه با ارزش ها و هنجارهاى مسلط جامعه، متفاوت و حتى مغاير است. اين فرهنگ انحرافى، محصول دسترسى به وسايل ارتباط جمعى جهانى، چون اينترنت، ماهواره و استفاده مداوم از فيلم هاى غيرمجاز و... است كه شخصيت اجتماعى فرد، ارزش ها و هنجارهاى او را تغيير مى دهد، به طورى كه فرد را در گروههاى دوستى به سوى تشكيل خرده فرهنگى سوق مى دهد كه با ارزش ها و هنجارهاى اصلى جامعه، مخالف و حتى گاهى در تضاد است. افزايش شاخص هايى نظير سنت گريزى، احساس تنهايى، بيگانگى اجتماعى، كاهش گرايش هاى مذهبى و اخلاقى و گرايش به تجملات، نشانه جذب فرد در خرده فرهنگ هاى منحرف است.
ضعف اعتقادات دينى از آنجايى كه قاچاق ان، فعلى حرام و مستلزم ارتكاب محرمات بى شمارى است؛ لذا مؤمن واقعى، هرگز اقدام به اين عمل نخواهد كرد و اين پديده، معلول ضعف اعتقادات دينى است، زيرا يكى از عوامل بازدارنده انواع وسوسه هاى شيطانى، اعتقادات و باورهاى دينى است و فردى كه در باورها و اعتقادات دينى خود سست و بى پايه است، احتمال فرو غلتيدن فرد به انواع بزهكارى ها وجود دارد نارسايى بين فرهنگ و ساخت اجتماعى هر چقدر كه جامعه داراى اهداف معينى باشد و ابزارها و راههاى قانونى دستيابى به آن اهداف نيز تعيين شده باشد، وقوع انحرافات نيز كاهش مى يابد؛ اما اگر در يك جامعه، اهداف دگى، به سوى اهدافى مادى تغيير كند و ارزش هاى اجتماعى از ارزش هاى معنوى به مادى تحول يابد و از سوى ديگر راههاى مشروع رسيدن به اين اهداف، مشكل و غير قابل دسترس باشد(مثلاً فرصت هاى شغلى براى كسب درآمد متناسب با جمعيت نباشند) افراد مى كوشند از طرق غير مشروع به آن اهداف مادى دست يابند. به عبارت ديگر گاهى افراد، اهداف جامعه (پول دار شدن) را مى پذيرند، اما راههاى مشروع (كار كردن در مشاغل مشروع) دستيابى به آن اهداف را قبول ندارند.[۵۶] لذا براى كسب پول، به قاچاق مواد مخدر، فحشا و قاچاق زنان كشيده مى شوند. متناسب نبودن نقش ها و پاداش ها يكى از علل گرايش افراد به شغل قاچاق ان، عدم تناسب نقش هاى افراد با پاداش هايى است كه دريافت مى كنند. براى مثال در شرايطى كه يك قاچاقچى انسان، داراى درآمد و موقعيت اقتصادى بالايى است و قانون هم متعرض او نمى شود، بى شك به سوى مشاغل كاذب و غير قانونى همچون قاچاق زنان متمايل خواهد شد. علل اقتصادى :
سود آور بودن قاچاق «ديويد كامپانيا»،[۵۷] براساس اطلاعات و تحقيقات ۵۹۶ اداره پليس و ۱۲۵ مؤسسه خدمات اجتماعى در كشور انگليس بيان مى كند: ميزان درآمد حاصله از ف