كارتن‌ خواب‌هاي‌ ليسانسه‌! چهره‌ جديد بي‌ خانماني‌ در تهران‌


اعتماد

Thu, Dec 15, 2005- پنجشنبه ۲۴ آذر ۱۳۸۴

در شرايطي‌ كه‌ مردم‌ روزانه‌ صدقه‌ مي‌دهند و به‌ عناوين‌ مختلف‌ كمك‌ نقدي‌ و غير نقدي‌ مي‌كنند عجيب‌ است‌ كه‌ اين‌ پولهاي‌ كلان‌ كه‌ سر به‌ چند ده‌ ميلياردها مي‌گذارد پس‌ خرج‌ چه‌ كساني‌ مي‌شود? در كشوري‌ كه‌ مردم‌ پول‌ مسجد و مدرسه‌ را خودشان‌ مي‌دهند ... و جشن‌ عاطفه‌ و نيكوكاري‌ برگزار مي‌شود واقعا با پولي‌ كه‌ جهت‌ فقرا و بي‌خانمان‌ها در نظر گرفته‌ مي‌ شود چه‌ مي‌شود?



وقوع‌ آتش‌ سوزي‌ دريكي‌ از مراكز نگهداري‌ «كارتن‌ خواب‌ها» در تهران‌ منجر به‌ مرگ‌ دو نفر از آنها شده‌ است‌.
بنابر گزارش‌ ايسنا، اين‌ حادؤه‌ پس‌ از نيمه‌ شب‌ 20 آذرماه‌ در چادر گرمخانه‌ پارك‌ المهدي‌ واقع‌ در نبش‌ بلوار آيت‌الله‌ سعيدي‌ رخ‌ داده‌ است‌. در اين‌ چادر 92 كارتن‌ خواب‌ ديگر هم‌ مستقر بوده‌اند كه‌ ظاهرا جان‌ سالم‌ به‌ در برده‌اند.
ادامه‌ بي‌ توجهي‌ نسبت‌ به‌ وضعيت‌ كارتن‌ خواب‌ ها در سطح‌ شهر تهران‌ مورد انتقاد شديد برخي‌ مقامات‌ ايران‌ بوده‌ است‌ )روزنامه‌ جوان‌، شماره‌ روز 16 آذر(.
موسي‌ الرضا ؤروتي‌، يكي‌ از اعضاي‌ كميسيون‌ اجتماعي‌ مجلس‌، بتازگي‌ در اين‌ ارتباط‌ گفته‌ است‌: در تهران‌ بطور يقين‌ هر شب‌ 15 كارتن‌ خواب‌ مي‌ ميرند. دولت‌ به‌ لحاظ‌ قانون‌ اساسي‌ موظف‌ است‌ نسبت‌ به‌ پوشش‌ كارتن‌ خواب‌ ها اقدام‌ كند.
گرمخانه‌ ها
چادرهاي‌ موسوم‌ به‌ گرمخانه‌، از سوي‌ شهرداري‌ تهران‌ براي‌ اسكان‌ بي‌ خانمانها در نقاط‌ مختلف‌ شهر تهران‌ برپا شده‌ كه‌ قرار است‌ بزودي‌ )تا يك‌ هفته‌ ديگر( برچيده‌ شوند و كارتن‌ خواب‌ ها به‌ اقامتگاه‌ هاي‌ ؤابت‌ منتقل‌ شوند.
محمدرضا فردين‌، مدير امور آسيب‌هاي‌ اجتماعي‌ شهرداري‌ تهران‌ به‌ خبرگزاري‌ ايسنا گفته‌ است‌ كه‌ 4 مركز جديد براي‌ نگهداري‌ از يك‌ هزار كارتن‌ خواب‌ فعال‌ خواهند شد.
چندي‌ پيش‌ ايسنا به‌ نقل‌ از آقاي‌ فردين‌ گزارش‌ كرده‌ بود كه‌ در بيش‌ از يك‌ سال‌ گذشته‌ حدود 77 هزار و پانصد نفر بي‌ خانمان‌ به‌ گرمخانه‌ هاي‌ تهران‌ مراجعه‌ كرده‌ اند كه‌ حدود 44 هزار نفر از آنها بي‌خانمان‌ هايي‌ هستند كه‌ امسال‌ )1384( از خدمات‌ گرمخانه‌ استفاده‌ كرده‌ اند.
در حالي‌ كه‌ بيكاري‌ يكي‌ از دلايل‌ اصلي‌ بي‌ خانماني‌ است‌، بخش‌ اعظم‌ اين‌ آمار )حدود 65 هزار نفر( مربوط‌ به‌ مهاجران‌ از شهرستان‌ ها و كارگران‌ فصلي‌ در تهران‌ مي‌شود. بيكاري‌، اعتياد، سوءپيشينه‌ و تجرد از ديگر دلايل‌ كارتن‌ خوابي‌ افراد بي‌ خانمان‌ است‌. همچنين‌ شماري‌ از كارتن‌ خوابها داراي‌ تحصيلات‌ راهنمايي‌ و شمار كمتري‌ داراي‌ مدرك‌ ليسانس‌ و بالاتر هستند.
يك‌ شهروند تهراني‌ مي‌گويد: متاسفانه‌ تا زماني‌ كه‌ پارتي‌ بازي‌ در به‌ كارگيري‌ نخبگان‌ حاكم‌ است‌ بايد هم‌ شاهد چنين‌ مواردي‌ باشيم‌.
شهروند ديگري‌ مي‌گويد: در شرايطي‌ كه‌ مردم‌ روزانه‌ صدقه‌ مي‌دهند و به‌ عناوين‌ مختلف‌ كمك‌ نقدي‌ و غير نقدي‌ مي‌كنند عجيب‌ است‌ كه‌ اين‌ پولهاي‌ كلان‌ كه‌ سر به‌ چند ده‌ ميلياردها مي‌گذارد پس‌ خرج‌ چه‌ كساني‌ مي‌شود? در كشوري‌ كه‌ مردم‌ پول‌ مسجد و مدرسه‌ را خودشان‌ مي‌دهند ... و جشن‌ عاطفه‌ و نيكوكاري‌ برگزار مي‌شود واقعا با پولي‌ كه‌ جهت‌ فقرا و بي‌خانمان‌ها در نظر گرفته‌ مي‌ شود چه‌ مي‌شود?
يك‌ بانوي‌ خانه‌دار معتقد است‌: وقتي‌ شهري‌ چون‌ تهران‌ بي‌ در و پيكر باشد و از همه‌ جاي‌ ايران‌ و حتي‌ كشورهاي‌ همسايه‌ به‌ آن‌ مهاجرت‌ كنند بهتر از اين‌ نمي‌ شود. اين‌ مساله‌ باعث‌ لكه‌ دار شدن‌ چهره‌ شهري‌ مي‌ شود و واقعا چندش‌ آور است‌ چرا كه‌ بسياري‌ از آنها بيماريهاي‌ مختلفي‌ دارند و اين‌ خود عامل‌ انتقال‌ است‌ بهتر است‌ پس‌ از جا دادن‌ آنان‌ در چادرها و... فكري‌ اساسي‌ براي‌ بازگشت‌ آنها به‌ زادگاهشان‌ و يافتن‌ راهي‌ براي‌ مشكل‌ آنان‌ كرد چون‌ 90 درصد آنان‌ معتاد هستند .
به‌ عقيده‌ يك‌ دانشجوي‌ تهراني‌: كميته‌ امداد امام‌ خميني‌ كه‌ ميلياردها دلار در خارج‌ از ايران‌ كمك‌ بلاعوض‌ به‌ درماندگان‌ بيگانه‌ كمك‌ مي‌كند بهتر است‌ اين‌ كمك‌ به‌ كارتن‌ خواب‌هاي‌ خودمان‌ باشد.
شهروند ديگري‌ مي‌گويد: اين‌ عزيزان‌ جزوي‌ از ما هستند و با توجه‌ به‌ ؤروت‌ خدادادي‌ كشور ما، آيا از حداقل‌ امكانات‌ زنده‌ بودن‌ )نه‌ زندگي‌( همچون‌ سه‌ وعده‌ غذاي‌ گرم‌ و يك‌ جاي‌ خواب‌ نمي‌ توانند بهره‌ مند باشند? مسجد خانه‌ خداست‌ و خداوند بندگانش‌ را دوست‌ دارد .خداوند رحمان‌ و رحيم‌ است‌ . استفاده‌ از مساجد به‌ عنوان‌ مكان‌هاي‌ ارايه‌ امكانات‌ و حتي‌ جاي‌ خواب‌ براي‌ اين‌ بيچارگان‌ آيا خدا را خشنود نمي‌ سازد?
به‌ گفته‌ يك‌ جامعه‌شناس‌ واقعيت‌ اين‌ است‌ كه‌ امروز جامعه‌ ايران‌ در حال‌ گذار از يك‌ دوره‌ تاريخي‌ است‌ كه‌ اروپا آن‌ را با نام‌ رنسانس‌ مي‌شناسد. فقر، فساد ، تبعيض‌ .. و هزاران‌ معضل‌ پيچيده‌ جامعه‌ ايران‌ از مظاهر اين‌ دوره‌ گذار است‌. عمده‌ ويژگي‌ اين‌ دوره‌ كه‌ علت‌ تمامي‌ اين‌ معضلات‌ به‌ هم‌ تنيده‌ است‌ فقدان‌ جايگاه‌ و بستر رشد انديشه‌ و نظريه‌ پردازي‌ است‌.