آیا تهیه انرژی به میانجی فنآوری هسته ای برای ایران امری حیاتی است

مشگل جمهوری اسلامی در این نهفته است که تا کنون نه توانسته است اعتماد جامعه جهانی و یا اقلأ بخش مهمی از آنرا جلب کند. باعطف توجه به وضعیت کنونی سیاست جهان این پرسش مطرح است: چرا ایران، اقلأ در لحظه کنونی، نباید بر کار برد غنی سازی و به راه انداختن چرخه سوخت پافشاری کند؟

بدیهی است که هر کشوری در دنیا مجاز باشد انواع گوناگون فن آوری ها را بشناسد، تکامل دهد و از آنها برای هدف های صلح آمیز بهره گیری کند. مشگل جمهوری اسلامی در این نهفته است که تا کنون نه توانسته است اعتماد جامعه جهانی و یا اقلأ بخش مهمی از آنرا جلب کند. باعطف توجه به وضعیت کنونی سیاست جهان این پرسش مطرح است:

چرا ایران، اقلأ در لحظه کنونی، نباید بر کار برد غنی سازی و به راه انداختن چرخه سوخت پافشاری کند؟:

1. در حال حاضر و برای آینده میان مدت ایران نیازی به تهیه انرژی به میانجی فن آوری هسته ای ندارد.

2. حجم ذخاير اورانیوم ایران در ابعادی نیست که دراز مدت، مثلأ برای دوره عمر(40- 50سال) نیروگاه های هسته ای پیشبینی شده ، نیازهای سوخت کشور را از طریق منابع درونی برآورده کند. نتیجه اینستکه نه تنها وابستگی کشور به منابع انرژی خارجی کاسته نمی شود بلکه افزایش می یابد.

3. کشمکش غرب با ایران، بر خلاف آنچه که در ایران شایع است، بر سر کل فن آوری هسته ای نیست، بر سر تهیه انرژی نیز نیست بلکه تنها به خاطر چرخه سوخت هسته ای است که می تواند کاربرد دو گانه داشته باشد: تهیه انرژی و تولید جنگ افزار.

4. حتی اگر ایران ، صرفنظر از شرایط سیاسی موجود، مجاز به تهیه انرژی به میانجی فن آوری هسته ای می بود، با عطف نظر به دیگر منابع گسترده موجود روش هسته ای مقرون به صرفه نمی بود.

5. دیگرکاربردهای پر شمار فن آوری هسته ای یا به چرخه سوخت ربطی ندارند یا اگر نیازی داشته باشند (مانند تولید رادیو نوکلید ها برای کاربرد در پزشگی) این نیاز به میانجی راکتورهای کوچک مانند آنچه که سال هاست در تهران در دست استفاده است، برآورده می شود. برا پا کردن چرخه سوخت پر هزینه صرفأ برای رفع نیاز این نوع راکتورها از نظر اقتصادی زیان مند است.

6. پافشاری بر براه انداختن چرخه سوخت منجر به گسترش تحریم ومحرومیت ایران از دستیابی به دیگر جوانب فن آوری هسته ای نیز می شود.

7. طبیعتأ دولت کنونی ایران نمی تواند بنام نسل های آینده ایران برای همیشه از بهره گیری از هیچیک از جوانب فنآوری هسته ای صرفنظر کند. هرگونه تعهدی باید معطوف به مدت زمانی محدود باشد، همچون تا هنگام برقراری مجدد اعتماد جامعه جهانی به مقاصد صلح آمیز دولت ایران.

8. نظر به اینکه تشدید کشمکش هسته ای میتواند در برگیرنده پیامد هايی فاجعه انگیز برای شهروندان و نهایتأ کیان کشور ایران باشد، حاکمیت جمهوری اسلامی باید از اصرار خود بر براه انداختن چرخه سوخت هسته ای پرهیز روادارد.