بحران هسته ای و جمع آوری ديش ها
Aug 17, 2006
Behruz_k@hotmail.com
نوبت به جمع آوری ديشها رسيد. از چند رور پيش مامورين نيروی انتظامی به خانه های مردم در برخی مجتمع های مسکونی در تهران ميروند و ديش ها را از پشت بامها جمع آوری ميکنند. بگفته خبرگزاری ايسنا: "جمع آوری تجهيزات ماهواره تا پيش از اين بر عهده عوامل اطلاعات پليس بود، از پنجشنبه هفته گذشته ماموران يگان ويژه در اين رابطه وارد عمل شده و پس از اخذ حكم كلی قضائی برای ورود به مشاعات منازل با شدت بيشتری اقدام به جمع آوری ديش های ماهواره می كنند و به اين ترتيب تا كنون عمليات هائی در شهرك غرب، ونك، مجتمع بهجت آباد خيابان زرتشت، الهيه و تجريش به اجرا در آمده است." اين برنامه قرار است در سرتاسر کشور باجرا گذاشته شود.
اولين بار نيست که جمهوری اسلامی اقدام به جمع آوری ديش ها ميکند. اين برنامه از اوايل دهه 70 تا کنون ادامه دارد. در آنزمان مجلس شورا قانون ممنوعيت استفاده از ماهواره ها را به تصويب رساند و مامورين حکومتی بعد از آن در چندين نوبت بمنازل يورش بردند، ديشها را جمع آوری و صاحبان آنها را جريمه نمودند. بعد از مدتی باز ديش ها پشت بامها سبز شد. ولی بمراتب بيشتر از سابق.
سالها بود که جمهوری اسلامی برنامه جمع آوری ديش ها را کنار گذاشته بود. در اين چند سال ديش ها در پشت بامها، حياط خانه ها و يا در بالکن ها جای گرفتند و به روستاها هم راه يافتند. صدا و سيما کوشيد که با راه اندازی کانالهای متعدد تلويزيونی، از گسترش استفاده از ماهواره جلوگيری کنند. اما موفق نشد.
جنگ جمهوری اسلامی با تکنولوژی
جنگ جمهوری اسلامی با تکنولوژی و از جمله تکنولوژی اطلاعاتی، داستانها دارد. سالهای طولانی جمهوری اسلامی با ويدئو می جنگيد. اما در اين جنگ شکست خورد و دستها را بالا برد و مجبور شد که موجوديت آن را بپذيرد. در آن سالها استفاده از ويدئو به جنگ و گريز بين مردم و مامورين حکومتی تبديل شده بود. ويدئو جای اعلاميه های ضد رژيم را گرفته بود. مردم و بويژه جوانان برای استفاده از ويدئو بجهت ممنوع بودن آن، ناگزير بودند که مخفيانه عمل کنند. چه شبها که يکی در محل کشيک ميداد و ديگری ويدئو و نوارها را درلای پتو می پيچيد و بخانه فاميل و يا همسايه می برد.
جمهوری اسلامی با ممنوع کردن ويدئو، عملا بخشهائی از مردم را به تقابل با خود کشانده بود. استفاده از ويدئو و تماشای فيلم، معنی مخالفت با جمهوری اسلامی را پيدا کرده بود. جمهوری اسلامی با دست خود نيروی مخالف ساخته بود. هيچ نيروی اپوزيسيون در اين ابعاد قادر نبود که مردم را به اقدامی وادار سازد که معنی مخالفت با جمهوری اسلامی را پيدا کند.
جمهوری اسلامی گرچه بعد از شکست در اين جنگ، واقعيت موجودی بنام ويدئو را پذيرفت ولی از آن پند نگرفت و دوباره بجنگ تکنولوژی های جديد رفت: ماهواره و اينترنت. چندين سال است که جنگ با اينترنت شروع شده و در يکسال اخير شدت پيدا کرده است. بودجه های کلان برای خريد و راه اندازی دستگاهها اختصاص داده ميشود تا سايتهای اينترنتی فيلتر شود. اما در اين زمينه هم جنگ و گريز ادامه دارد. جوانها پيشقدم اين جنگ و گريز هستند. آنها با برنامه های فيلتر شکن بجنگ فيلترينگ می روند و در اندک مدتی فيلترينگ رژيم را بی اثر ميسازند.
در مورد ماهواره هم قضيه باين صورت است. اکنون مردم بلاقاصله دست بکار ميشوند و ديش ها را جمع کرده و بعد از مدتی دوباره آنها را نصب ميکنند. استفاده از ماهواره به چند محل و شهر مختص نيست بلکه تمام شهرها و تعداد زيادی از روستاها را در برميگيرد. مردم در جنگ و گريز با رژيم، راههای حفظ ديش ها و استفاده از آن را ياد ميگيرند. بگفته يکی از روستائيان: "”روستايی‌ها در كلاردشت بيشترشان ماهواره دارند. طرف نان شب هم نداشته باشد، می‌رود ماهواره می‌خرد. الان ماموران حتى تا يكى دو تا دهات كلاردشت هم آمده‌اند براى جمع كردن ماهواره اما زورشان به مردم نمی‌رسد. از اينور اينها برمی‌دارند، از آنور مردم دوباره می‌گذارند"(بنقل از راديو صدای آلمان). جمهوری اسلامی قادر نيست که در مقياس کشور جلو استفاده از ماهواره را بگيرد. کنترل مداوم نيازمند بودجه کلان و پرسنل زيادی است. مامورين چگونه قادر خواهند شد دائما پشت بامها، حياط خانه ها و ايوانها را کنترل کنند؟
در حال حاضر مردم برخلاف دهه 60 در زمينه خبررسانی با جمهوری اسلامی همکاری نمی کنند. لذا مامورين نميتوانند روی همکاری مردم حساب باز کنند. از سوی ديگر رژيم قادر نيست که جلو واردات ديشها و فروش آنها را بگيرد. چرا که دست خود حکومتی ها در کار است که از وارد کردن ديشها و فروش آنها سودهای کلانی بجيب می زنند. لذا برنامه رژيم برای جمع آوری ديش ها، اين بار هم شکست خواهد خورد.
بحران هسته ای و جمع آوری ديش ها
چرا سران رژيم بعد از وقفه چند ساله دوباره به جمع آوری ديش ها روی آورده اند؟ آنها دلايل جمع آوری ديش ها را در مقطع کنونی اعلام نميکنند و ميگويند که قانون مصوبه مجلس را ميخواهند اجرا کنند. در برخی اشارات گردانندگان رژيم، نگرانی از بدآموزی ناشی از تماشای برنامه های برخی کانالها مطرح ميشود. ولی بايد پرسيد که واقعا سران حکومت نگران اخلاق مردم هستند و يا آگاهی آنها؟ در ارتباط با اينترنت هم گفته ميشد که غرض از فيلترينگ، جلوگيری از استفاده از سايتهائی است که "غير اخلاقی" هستند. اما زمانی که کار فيلترينگ شروع شد، معلوم گرديد که دغدغه رژيم، اخلاق مردم نيست بلکه آگاهی آنها است. چرا که در درجه اول، فيلترينگ شامل سايتهای سياسی گرديد که کار اطلاع رسانی و روشنگری را پيش می برند.
هجوم برای جمع آوری ديش ها به مسئله بحران هسته ای و پاسخ منفی رژيم به درخواست شورای امنيت مبنی بر توقف غنی سازی اورانيوم بر ميگردد. شورای امنيت تا نهم شهريور به جمهوری اسلامی فرصت داده است. با اتمام اين فرصت، شورای امنيت باحتمال قوی در مورد تحريم سياسی و اقتصادی ايران تصميم خواهد گرفت.
قطب خامنه ای ـ راست افراطی تصميم گرفته اند که در مقابل جامعه جهانی بايستند و همچنان برنامه هسته ای را پيش ببرند. آنها برای مقابله با اقدامات شورای امنيت در تدارک می بيند. از جمله تدارکات آنها، قطع کانالهای اطلاع رسانی است. کاری که چند ماه پيش هم در زمان تشديد بحران اتمی صورت گرفت. در آنزمان هم فيلترينگ سايتها تشديد شد و هم سانسور مطبوعات. شورای عالی امنيت کشور کانالهای خبررسانی و اظهار نظر کارشناسان و صاحب نظران را محدود کرد تا تنها صدای حکومتگران بگوش مردم برسد.
اين بار هم سران رژيم در آستانه برگزاری اجلاس شورای امنيت، تصميم گرفته اند که با اعمال سانسور شديد بر مطبوعات، فيلترينگ گسترده سايتها و جمع آوری ديش ها، کانالهای اطلاع رسانی را بر روی مردم بندند، امکان طرح نظرات مخالف را در سطح جامعه از بين ببرند تا برنامه های خود را بدون بازتاب صدای مخالفين عملی سازند. غافل از اينکه جنگ با تکنولوژی اطلاعات در عصر اطلاعات از قبل محکوم به شکست است. مردم را نميشود در عصر اطلاعات از رويدادها و نظرات بی اطلاع نگهداشت.
بکوشيم مردم کشورمان از فاجعه ای که در مقابلشان قرار دارد، مطلع کنيم و نشان دهيم که خامنه ای و جريان راست افراطی، کشور ما را بسوی در گيری با جامعه جهانی ميکشانند. تلاش کنيم از کانالهای مختلف کار اطلاع رسانی را پيش ببريم و اقدامات رژيم را در اين زمينه خنثی سازيم.