کاروان‌های کارناوال در شهرهای حاشیه رود راین
در آغاز «فصل پنجم» سال در آلمان، کاروان‌های کارناوال در شهرهای حاشیه رود راین و بخش‌های جنوبی آلمان به راه می‌افتند. مردم با شرکت در این جشن‌ها به رقص و پایکوبی می‌پردازند.
در روز اول کارناوال ریش و قیچی دست زنان است. طبق سنت، اگر مردی با کراوات از برابر آن‌ها عبور کند، زنان بدون معطلی مجازند تا کراوات او را، به عنوان نماد قدرت مردانگی، با قیچی ببرند.
رأس ساعت ۱۱و ۱۱ دقیقه صبح روز پنجشنبه (۷ فوریه) زن‌هایی که لباس مبدل، عمدتا لباس دلقک‌ها را به تن دارند به شهرداری حمله می‌کنند و کلید طلایی شهر را از شهردار می‌گیرند. از آن به بعد تا روز سه‌شنبه شهر در دست دلقک‌ها است.
در گوشه و کنار شهرهایی مثل کلن، دوسلدورف و بن، بیشتر مردم با لباس‌های مبدل رفت و آمد می‌کنند و در محل‌هایی ویژه به رقص و پایکوبی مشغول‌اند.
در این روزها، یعنی تا روز سه‌شنبه (۱۲ فوریه)، مردم با شب‌زنده‌داری، خوردن غذا، باده‌نوشی، رقص و پایکوبی به برگزاری این جشن‌ها ادامه می‌دهند.
تاریخ برگزاری کارناوال به قرون وسطی باز می‌گردد و در اصل ریشه در سنت‌های پیش از مسیحیت دارد، اما مراسمی که در این روزها برگزار می‌شود، تفاوت زیادی با پیشینه تاریخی آن دارد.
در اواخر سده ۱۹ میلادی بود که اهالی جنوب و غرب آلمان به فکر احیای مراسم “سه شنبه اعتراف” افتادند که در قرن ۱۸ میلادی مرسوم بود. در شهرهای اطراف رود راین اما فرم مدرن جشن تا به امروز حفظ شد.
اهالی شهر کلن نوع جدیدی از مراسم کارناوال را خلق کردند که این بار توسط طبقه متوسط جامعه اجرا می‌شد. این تغییر در مراسم، زمینه‌ساز جشنی شد که امروز شاهد آن هستیم.
تعداد زیادی گردشگر هر ساله از شهرهای مختلف آلمان و همین‌طور از کشورهای اطراف برای دیدن کارناوال راهی شهرهای برگزارکننده این مراسم می‌شوند.
واژه‌ی کارناوال از عبارت Karne Vale برگرفته شده که در زبان لاتین به معنی “بدرود ای تن، ای گوشت” است.
بر روی قطار اصلی کارناوال مجسمه‌های کاغذی بسیار بزرگی روی کامیون‌ها و تریلی‌ها حمل می‌شوند و سیاست‌مداران آلمانی و جهانی به باد انتقاد گرفته می‌شوند.
بار این کامیون‌ها شکلات، گل و شیرینی است که سهم بازدیدکنندگان خواهد بود.
این جشن‌ها به منزله پیشواز دوره روزه‌داری، یعنی خودداری از خوردن گوشت و غذای زیاد در چهل روز پیش از عید پاک، عید عروج مسیح است.
لباس‌هایی رنگارنگ و شاد به سرعت در شهرهای جنوبی آلمان نیز مورد توجه قرار گرفت.
دویچه وله
