طرح قطعنامه همایش ششم اجا پیرامون همکاری، همگرایی و وحدت جمهوریخواهان.
دهسال پس از انتشار بیانیه “برای اتحاد جمهوری خواهان ايران” و تشکیل همایش تاریخی جمهوریخواهان در برلین، سیر حوادث سیاسی در کشور و در راس همه، جنبش سبز مردم ایران برای آزادی و مردم سالاری، نشان دادند که اصول مندرج در این بیانیه تاریخی، دقیق، راهگشا و درست بوده اند و داشتن یک صدای واحد و نیرومند جمهوریخواهانه، انعکاس خواست میلیونها ایرانی و پاسخ مناسبی به نیاز کشور در مسیر گذار از استبداد به دموکراسی بوده است. این نیاز کماکان وجود دارد و جمهویخواهان کشور می توانند، با حفظ تنوع و رنگارنگی باور هایشان به نیرویی هم صدا و تاثیر گذار بدل شوند. همایش ششم اجا، همه جمهوریخواهان کشور را به همکاری و همراهی بیشتر در مبازره برای استقرار مردم سالاری در کشور فرا می خواند و از اعضا و دوستداران اجا می خواهد که از هیچ تلاشی در این راه فروگذار نکنند.
در مسیر دستیابی به تشکل بزرگ و فراگیر جمهوریخواهان ایران، در شرایط سلطه استبداد و سرکوب خشن آزادیخواهان، مبارزان خارج کشور نقش بزرگ و بی بدیلی بر عهده دارند و فعالیت یکپارچه ما می تواند در پیوند با کوشندگان داخل کشور، در هر چه رسا تر شدن صدای آزادیخواهی و فراگیر شدن گفتمان جمهوریخواهی ، نقش قاطعی داشته باشد. همایش بر این باور است که جمهوریخواهان خارج از کشور می توانند و باید در یک تشکل واحد و فراگیر گرد هم آیند.
ما ضمن آنکه اصول مندرج در بیانیه برای اتحاد جمهوریخواهان را مبنای مناسبی برای گفتگو و تدوین اسناد ناظر بر روند همگامی و وحدت جمهوریخواهان می دانیم ، از تدوین هر سند جدیدی که بتواند در خدمت گسترش همکاری ها و دستیابی به وحدت سازمانی جمهوریخواهان قرار بگیرد، استقبال کرده، همایش هیات سیاسی–اجرائی منتخب را به سرانجام مثبت رساندن سریع این مهم موظف میکند.
همایش توفیق دوستان جمهوریخواهی را که در تشکل ” همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر” گرد هم آمده اند، پیروزی خود دانسته، ضمن شاد باش به این همراهان گرامی، سازمان نو بنیاد هجا را نزدیکترین متحد خو د می داند و بر ضرورت تداوم بدون وقفه گفتگو و تسریع راه جویی برای تحقق وحدت دو تشکل پای می فشارد. همایش هیات سیاسی–اجرائی منتخب را به تدوین نقشه راه مشترکی به اتفاق دوستان هجا فرا می خواند. این نقسه باید بتواند در روندی سنجیده و با توسعه بدون وقفه همکاریها، تشکیل شورای هماهنگی،ایجاد نهاد ها ی یگانه، تدوین اسناد مشترک و تامین حضور موثر و مستمر همه کوشندکان، کارشناسان و علاقمندان در روند گفتگو و همکاری، راه تشکیل گنگره مشترک و وحدت سازمانی کامل دو سازمان را هر چه زودتر هموار سازد.
این سند با رای موافق کبری قاسمی، احمد پورمندی، فرهاد فرجاد و حسن کلانتری از یکطرف و رای مخالف بهروز بیات از طرف دیگر مواجه شده است.
نظر به اینکه اکثریت کمیسیون به آن رای مثبت داده است به عنوان سند کمیسیون به همایش ارائه میشود .
