با شروع انقلاب و در دوران آیت الله خمینی برگزاری راهپیمایی روز قدس سرشتی کاملا مشخص و در ارتباط با آزادی مناطق اشغالی داشت. اما به مرور با بالادستی بخش هایی از هرم قدرت که بعضا هم به جناح حجتیه نزدیک بودند تبلیغات سوی کاملا یهودستیزانه گرفت و استفاده از المان های یهودی مانند ستاره داود به همان شکل که در ادبیات یهودستیزانه غربی بکار می‌رود بکار گرفته شد.

دکتر محمود صدری جامعه شناس و استاد دانشگاه در مقاله ای در زمان احمدی نژاد در جرس می نویسد:

“یکی از متفکران قرن اخیر گفته “فاشیسم جامعه شناسی ابلهان است”. در محیطی که فکر و ذکر جدی و نقد و طنز مستقل را مهار، روشنفکران و منتقدان را محبوس، اساتید را نا بهنگام باز نشسته، و اهل قلم را که مدح حاکم نمی گویند و صله او نمی جویند تهدید و تخویف می کنند، رفته رفته خلائی بلحاظ دانش و بینش اصیل و بحث و انتقاد جدی پیدا می شود که میدان را برای شیادان، توجیه کنندگان، و مجیز گویان حاکمیت باز می کند تا تریبون های رسانه ای، سالن های خالی از منتقد، و روزنامه های مرعوب از سانسور و تعطیل را جولانگاه خود قرار دهند.”(۱)

در هفته های اخیر و بدنبال حوادث مربوط به اتفاقات یمن و حادثه تعرض به دو نوجوان ایرانی در فرودگاه جده موج تظاهرات عرب ستیزانه در ایران بشدت بالا گرفته است. اقداماتی که برای نخستین بار نه تنها حمایت برخی جناح های تند رو حکومتی بلکه اقشاری از پوپولیست های مردمی را هم در کنار هم قرار داده است. در این میانه اما اقدام سایت سیاسی الف وابسته به اقای احمد توکلی نماینده محافظه کار مجلس شورای اسلامی در انتشار مقاله ای تحت عنوان “چه قومی “خونخواران تاریخ بشریت” لقب گرفته اند؟” درباره “افترای خونخواری Blood Libel ” یهودیان از جنس دیگری است.(۲)

بسیاری از منابع ظهور یهودستیزی در ایران را از دو سه قرن اخیر بدین سو دانسته‌اند.(۳) قدیم ترین حادثه یهود ستیزی ثبت شده وسیله مورخین به سال ۱۲۱۸ خورشیدی بر میگردد که یهودیان مشهد مجبور شدند به زور چاقو و شمشیر به اسلام بگرایند. کنیسهٔ شهر سوزانده شد و تنها به دلیل تغییر دین، یهودیان آن شهر از قتل عام خود جلوگیری کردند. در سال ۱۲۷۳ نیز دو مسیونر مسیحی در همدان برای تلاش در تاسیس یک مدرسه مسیحی-یهودی هدف حمله مسلمانان پیرو ملا عبدالله همدانی قرار گرفته و در نهایت بیش از ۳۰۰۰ یهودی ساکن همدان در آن مورد اذیت و آزار مستقیم قرار گرفتند. در عین حال همین حقیقت که ۱۲۰ سال قبل بیش از ۳۰۰۰ نفر یهودی در شهر کوچکی مانند همدان می زیسته اند شاهد همزیستی مسالمت آمیز در برخی نقاط است که تا آن زمان در ایران برای اقوام و مذاهب مختلف وجود داشته است. در کتاب «مأموریت علمی به ایران» تألیف ژاک دومورگان اطلاعاتی دربارهٔ بارفروش و آمل به لهجهٔ طبری به قلم حاجی آقا منشی میرزا یوسف آگنط (نمایندة بازرگانی روسیه در بارفروش) و به خط خود او ارائه شده است. در این نوشته از کشتار و غارت محلة یهودیان در سال ۱۲۸۷ سخن رفته است که بر اثر حادثهٔ کوچکی پیش آمد و در آن حدود چهارده زن و مرد یهودی کشته شدند و خانه‌های‌شان پس از چپاول آتش زده شده و بزرگِ یهودیان را به نام دانیال پس از زجر بسیار در لحاف آغشته به نفت پیچیدند و آتش زدند و تا هشت ماه یهودیان دربیم و اضطراب بودند تا آنکه به دستور دولت به این تعقیب و آزار پایان داده شد و برای جبران خسارت از مردم چهل هزار تومان پول گرفتند و میان یهودیان قسمت کردند و ایشان را به تجدید ساختمان خانه‌های ویران‌شان واداشتند.

و اما جُهودکُشان، نخستین، یا یکی از نخستین رمان‌های ایرانی است که به این موضوع پرداخته است و از همین رو مهم‌ترین اثر فارسی در روزگار قاجار در زمینه یهودستیزی در ایران به‌شمار می‌آید و در روزگار مشروطه در میان سال‌های ۱۲۸۰ و ۱۲۸۵ خورشیدی نوشته شده و نویسنده آن ناشناخته است. ماجراهای این رمان در زمان محمدشاه قاجار و وزیرش میرزا آقاسی روی می‌دهد و تصویرهایی زنده از زمان قاجار و از بی‌پناهی و ترس اقلیت یهودی تهران به‌دست می‌دهد.

کمتر از سی سال بعد ایران پذیرای فوج مهاجرین مسیحی بود که از روسیه و ارمنستان و ترکیه عثمانی به ایران پناه اوردند. و سپس با فاصله کمی مهاجرین یهودی از اروپای شرقی و لهستان و حتی تا فرانسه که از دژخیم نازیسم می گریختند راه ایران را در پیش گرفته اند. در دوران معاصر هم یهودیان عراقی که در دههء پنجاه در دونوبت در عراق مورد کشتار، اعدام، مصادره و اخراج قرار گرفته بودند به ایران پناه جستند و شاه ایران دستور کمک به انها در ماندن در ایران و یا مهاجرت به اسراییل راداد. بسیاری از آنان در ایران ماندند و کلوب ها ومدارس یهودی عراقی در تهران داشتند. و اما حضور یهودیان در ایران قدمتی دوهزار و هفتصد ساله دارد. در عهد عتیق و حتی پیش از بقدرت رسیدن کورش کبیر پادشاه هخامنشی در مناطقی از فلات ایران یهودیان زندگی می کرده اند.

بعد از مرگ سلیمان پادشاهی متحد اسرائیل به دو قسمت پادشاهی شمال اسرائیل و پادشاهی یهودا تقسیم شد. پادشاهی شمالی اسرائیل که در بین النهرین مستقر بود تا آسیای مرکزی ادامه می یافت. حاکمیت یهودیان بر این منطقه تدریجا از میان رفت. پادشاهان اسرائیل به جای معبد سلیمان که توسط سلیمان بنا نهاده شده بود، معبد دیگری در سرزمین خود ساختند تا نیازمند پادشاهی یهودا نباشند. در سال ۷۲۲ قبل از میلاد پادشاهی شمالی اسرائیل توسط آشوریان مورد حمله قرار گرفت و پایتخت آن سامریه (شومرون) تسخیر شد. بر اساس کتاب مقدس آشوریان در این ایام شلمنسر پنجم بر پادشاهی شمالی اسرائیل حاکم شد و یهودیان (ده قبیله گمشده) را به سرزمین مادها و به سمت خراسان اخراج کرد. به روایتی در این ایام در ری و اکباتان افرادی از قبیله نفتالی یکی از ده قبیله گمشده ساکن بوده اند. یهودیان ایران قدیم امروزه جزئی کوچکتر از یهودیان کشورهای ایران بزرگ نظیر افغانستان، آذربایجان، شمال هند، قرقیزستان، تاجیکستان، ترکمنستان و ازبکستان هستند. بعضی از این جوامع از جوامع دیگر به دور بوده و با آنها در ارتباط نبودند. در زمان اوج قدرت امپراتوری هخامنشی، تخمین زده می‌شود که یهودیان حدود ۲۰ درصد جمعیت ایران را تشکیل می‌دادند. داستان آزاد کردن یهودیان در بابل وسیله کورش که در کتب مقدس هم آمده است نیاز به تکرار ندارد. گرچه آقای نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل در سخنرانی امسالش در کنگره آمریکا ترجیح داد آنرا به فراموشی بسپارد و در عوض به حکایت خشایارشاه، استر و مردخای بپردازد. البته آقای نتنیاهو حتی داستان استر را نیز قلب و مخدوش کرد تا به درد هدفش در ایران ستیزی بخورد وگرنه در این داستان نیز سرانجام پادشاه ایران است که دخالت کرده جلوی کشتار یهودیان را می گیرد.

صرفنظر از انچه بر یهودیان در ایران گذشته است باید توجه داشت که آنچه در سایت الف نوشته شده اصلا ریشه اسلامی و ایرانی ندارد حتی در همین مقاله هم نویسنده ناشناس مدعی شده است که فرد قربانی باید دارای شرایط زیر باشد:

۱- قربانی مسیحی باشد.

۲- کودک باشد و از سن بلوغ عبور نکرده باشد.

۳- از پدر و مادری مسیحی و صالح متولد شده باشد که مرتکب زنا نشده و به شراب اعتیاد نداشته باشند.

۴- کودکی باشد که تا به حال شراب نخورده باشد و خونش خالص و پاکیزه باشد.

۵- اگر خون آغشته به فطیر روز عید، خون کشیشی باشد در نزد یهوه (خدای یهود) با ارزش‌تر است و او را بیشتر خوشنود می‌سازد. و این خون برای تمامی اعیاد با ارزش و پسندیده است.

افترای خونخوارگی (Blood Libel) یکی از معروفترین انواع اتهامات یهودستیزی مسلم است که قرن ها تکرار شده و بعنوان یک تاکتیک یهود ستیزان ثبت شده است و حتی به قبل از مسیحیت بر میگردد زمانیکه اپیون یک نویسنده یونانی در اسکندریه مدعی شد که یهودیان هر سال یک یونانی را در معبدشان گردن میزنند و خونش را درحالیکه به خدایان یونان فحاشی میکنند می نوشند. این حکایت بعدها به شکلی دیگر در قرون وسطی در اروپای زیر یوغ کلیسای کاتولیک به اوج رسید. داستان کشتن کودکان مسیحی و استفاده از خونشان برای پختن نان عید پسح حداقل در ۱۵۰ نمونه از یورش به یهودیان و قتل و غارت اموال ایشان در اروپای صده های میانه ثبت شده است. آغاز این موج افترا از سوی مسیحیان هم به دهه های ۱۱۴۰و۱۱۵۰ انگلستان بر میگردد. در سال ۱۱۴۴ کودک ۱۲ ساله ای بنام ویلیام در دهکده ای به نام نورویچ بقتل رسید و جنازه اش در جنگل های اطراف پیدا شد.(۴) مردم منطقه و کلیسای نورویچ بعدها اورا به مقام قدیسی ارتقاع دادند و تاریخ نگاری بنام توماس منموث ۷ جلد کتاب در شرح زندگی او بعنوان ویلیام مقدس نورویچ نوشت و در ان مدعی شد که شورای جهانی یهودیان در جلسه سالیانه خود کشوری را انتخاب می کند که در آن یک کودک مسیحی باید قربانی شود. این قصه برای قرن ها هم چنان در اماکن مختلف تحت کنترل مسیحیت گفته شده است و تکرار میگردد بی انکه حتی با رسوم معمول یهودیان از جمله الزام به کوشر بودن گوشت و لبنیات و حرام بودن و نجس بودن خون هم خوانی داشته باشد. در تمام این نمونه ها یهودیان یا بصورت جمعی و یا فردی مورد تهاجم قرار گرفته، شکنجه شده و بقتل رسیده اند.

ریشه عمده تمام این افترا ها از مسیحیت آغاز شده و از کشتن عیسی مسیح وسیله حاکمان یهودی به اتهام کفر آغاز شده و شامل انواع افترا ها به شمول موارد زیر می شود:

– افترای خونخواری و قتل کودکان مسیحی برای گرفتن خونشان در چخت نان فطیر در عید پسح

– سرقت نان عشاء ربانی و هتک حرمت به رجوع عیسی مسیح (اولین رکورد مربوط است به ۱۲۴۳ میلادی در برلیتز- حومه برلین که به اتش زدن تمام یهودیان آن شهر انجامید)

– مسموم کردن چاه های آب در مناطق مسکونی مسیحیون بطوریکه در شیوع طاعون در قرون وسطی در مناطق مختلف اروپا یهودیان متهم به مسموم کردن منابع آب و چاه های آب آشامیدنی می شدند.

– اتهامات اخلاقی و افترا به رفتار حیوانی، ناپاکی، بد بویی، خصلت های شیطانی و جادوگر

– نقشه برای اداره جهان که مبنای بیشتر تئوری های توطئه هم هست و از تئوری “پرتکل پیشوایان صهیون” شروع شده و به “توطئه یهودی-فراماسونی” و “توطئه صهیونیستی برای گلوبالیزاسیون” هم بسط پیدا کرده و تاکنون ادامه دارد. متن جعلی پروتکل در دوران تزاری درست پیش از پوگروم یایهودی کشی کی شینیف در ۱۹۰۳ به دستور تزار توسط روزنامه نگاری یهودی ستیز نوشته شده (۵) و بعدها به متن مطلوب نازیسم تبدیل گشته است. در آغاز انواع دیگری هم داشته که بلشویسم و مارکسیسم یهودی و دکترین بنیامین فرانکلین را هم شامل میشده است که این آخری مدعی است رئیس جمهور صاحب نظر آمریکا در جریان کنفرانس قانون اساسی آمریکا در ۱۷۸۷ به خطر نفوذ و کنترل یهودیان بر امریکا و جهان اشاره کرده است (سخنی که در هیچ کجا ثبت نشده بود مگر وسیله شخصی بنام چارلز کتسورث پیکنی). این افترا ها همه بعدها درانتشارات لژیون نقره ای نازیسم وسیله ویلیام دودلی پلی در۱۹۳۴ در آلمان منتشرشده اند.

– اجبار به رباخواری و امور بانکی که در قرون وسطی عملا تنها حرفی بوده است که یهودیان به حکم کلیسا مجاز به ان بوده اند.

– پشتیبانی و انتفاع از صدور مواد مخدر و داروهای مخرب و حتی توطئه در انتشار بیماری های لاعلاج مانند طاعون و ایدز در جهان.

با شروع انقلاب و در دوران ایت الله خمینی برگزاری راهپیمایی روز قدس سرشتی کاملا مشخص و در ارتباط با آزادی مناطق اشغالی داشت. اما به مرور با بالادستی بخش هایی از هرم قدرت که بعضا هم به جناح حجتیه نزدیک بودند تبلیغات سوی کاملا یهودستیزانه گرفت و استفاده از المان های یهودی مانند ستاره داود به همان شکل که در ادبیات یهودستیزانه غربی بکار میرود بکار گرفته شد. زمانی در توجیه سیاسی تبلیغات زمان احمدی نژاد و امروز هم بر روی تفاوت میان یهودیت و صهیونیسم و گاه هم به انتقاد از رفتار اسرائیل با فلسطینیان و اشغال اماکن مقدس تاکید گذاشته می شود. ناگفته پیداست که از دید بسیاری در ادبیات نفرتی (Hate Speech) جمهوری اسلامی ایران اما فرق چندانی بین یهودیان، اسرائیل، و صهیونیسم دیده نشده و مرز مشخصی بین انان قابل مشاهده نیست (به پوستر ضمیمه که وسیله شرکت راه آهن زیرزمینی تهران منتشر شده است توجه کنید).

در مقاله سایت الف اما دوگانه دیگری مطرح شده است تا اقدام سایت را برای انتشار این مطلب عمیقا توهین آمیز و نژادپرستانه توجیه کند. در پاسخ به اعتراض انبوه خوانندگانی که اقدام الف را توهین به هموطنان کلیمی دانسته اند سایت الف مدعی شده است که کلیمیان با یهودیان متفاوتند و انچه در قانون اساسی جمهوری اسلامی و دین اسلام پذیرفته شده است کلیمیان از تبار موسی کلیم الله هستند و نه یهودیان از تبار یهودا. و اما معاونت مطالعات راهبردی وابسته به ستاد نمایندگی رهبری در دانشگاه ها در پاسخ به سوالی در مورد تفاوت یهودی و کلیمی در بخش پرسمان سایت خود مینویسد: “عناوین “یهودی” و “کلیمی” دو اسم هستند برای پیروان یک دین ؛ و مصداقا تفاوتی باهم ندارند.”

طرفه آنکه خوشبختانه مجمع ضد افترای آمریکا(American Anti-Defamation League) که یک موسسه یهودی برای مبارزه با اینگونه تهمت ها در جهان است در امار هایی که از سراسر جهان گرفته است در بین تمام کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا در یهود ستیزی ایرانیان را در پایین ترین رده ارزیابی می کند. رکورد ثبت شده برای ایران ۵۶% است و برای عربستان سعودی ۷۴%، ساحل غربی و غزه ۹۳%، عراق ۹۲%، یمن ۸۸%، لیبی-تونس و الجزیره۸۶%، اردن وکویت و مراکش ۸۰%، و ترکیه ۶۲%.

آوردن این حکایت ها به فارسی و انتقال ان به جراید ایرانی تا به النعل بالنعل با همان روایاتی که در معاخذ غربی از همان دوران تا بحال موجود بوده و الان هم در ویکیپدیا جمله به جمله موجود است نشان می دهد که همانگونه که در دوران احمدی نژاد صورت گرفت عناصر مشکوکی مانند محمد علی رامین همچنان در کار نشر و باز نشر محصولات نژاد پرستانه ی نئو نازی های اروپایی در ایران هستند. بخاطر داریم که محمدرضا رحیمی یکبار در کنفرانس بررسی راه های مبارزه با قاچاق مواد مخدر به تبعیت از اصول پیش گفته در بالا مدعی شد که یهودیان در پشت انتقال مواد مخدر در جهان هستند.

امروز اما آقای احمد توکلی در این حرکت جدید بدنبال چه می‌گردد؟ آیا تخریب فضای مثبت بین ایران و ایالات متحده و رفع و رجوع مساله هسته ای و اختلافات فی مابین ایران و غرب میتواند دلیل اشاعه چنین برخوردهای تاسف آوری باشد؟ این امر نه تنها دخالت در دیپلماسی جاری و سیاست دولت اعتدال است بلکه اتش بیار معرکه دیگری است که نه فقط به تندروان داخل بلکه حتی نگاه به افزودن اب و روغن به ادعاهای تندروانی مانند بنیامن نتانیاهو و نمایندگان طرفدار ایپک در کنگره آمریکا دارد. کما اینکه بلافاصله بعد از انتشار این مقاله ترجمه و تفسیری بر آن وسیله مهدی خلجی از موسسه واشنگتن منتشر و در بین وابستگان این موسسه طرفداران لیکودی اسرائیل توزیع شده است. فرضیه دیگر می تواند ان باشد که توکلی هم مانند سایر تندروان داخلی میخواهد یکبار دیگر فضای رعب و ترس را تشدید کند، دقیقا در توازن با انچه نخست وزیر اسرائیل دنبال میکند. و در این راستا با پای فشاری بر افترای “کنترل جهان وسیله یهودیان” به موازات خطر تهدید خارجی و “تئوری توطئه یهودیان” برای انحراف برنامه هسته ای ایران به کمک آمریکا و غرب این جناح مایلند تا در نهایت بتوانند توهم خارج کردن قطار توسعه تکنولوژی کشور از ریل را جا بیاندازند.

۱- http://www.rahesabz.net/story/55483/

۲- http://alef.ir/vdcgtu9x3ak93t4.rpra.html?267446

۳- The legacy of Islamic antisemitism: from sacred texts to solemn history. Andrew G. Bostom. Publisher Prometheus Books, ۲۰۰۸

۴- http://en.wikipedia.org/wiki/William_of_Norwich

۵- http://www.ushmm.org/wlc/fa/article.php?ModuleId=10007058

۶- http://www.porseman.org/q/show.aspx?id=99346

۷- http://global100.adl.org/#country/iran

۸- http://en.wikipedia.org/wiki/Blood_libel