علی لاریجانی با آراء کمتر از دوره‌های قبل بار دیگر رئیس مجلس شد

علی لاریجانی در دومین دور رای‌گیری برای انتخاب ریاست مجلس با کسب ۱۴۷ رای، برای یک سال دیگر به ریاست مجلس شورای اسلامی انتخاب شد. مسعود پزشکیان و علی مطهری دو نایب رئیس مجلس شدند.

علی لاریجانی روز چهارشنبه (۹ خرداد/ ۳۰ مه) برای سومین سال پیاپی در دوره دهم قانون‌گذاری، به ریاست مجلس شورای اسلامی برگزیده شد.

در جریان دور دوم رای‌گیری از مجموع ۲۷۹ رای اخذ شده، علی لاریجانی ۱۴۷ رای و رقیب او محمدرضا عارف ۱۲۳ رای کسب کردند.

در دور نخست رای‌گیری رقابت‌ها میان سه نفر بود، اما حمیدرضا حاجی‌بابایی در دور دوم به سود لاریجانی کنار رفت. در دور اول محمدرضا عارف ۱۱۴ رای، علی لاریجانی ۱۰۱ و حمیدرضا حاجی‌بابایی ۵۴ به دست آورده بودند.

رای لاریجانی کمتر از حد انتظار

کسب ۱۴۷ رای از سوی علی لاریجانی برای ریاست مجلس کمتر از حد انتظار بود.

روز گذشته (سه‌شنبه ۸ خرداد) مهرداد لاهوتی، نماینده لنگرود، به خبرگزاری ایسنا گفته بود که نشستی از فراکسیون‌های مجلس برای حمایت از ریاست علی لاریجانی برگزار شده که ۱۷۱ نفر در آن شرکت داشتند و همگی در حمایت از علی لاریجانی به اتفاق نظر رسیده‌اند. اما هنگام رای‌گیری در روز چهارشنبه چنین اتفاقی نیفتاد.

رقابت سه نامزد در دور نخست و رقابت عارف با حمایت فراکسیون امید در دور دوم، نشان داد که موقعیت لاریجانی در ریاست مجلس نسبت به سال پیش تضعیف شده است.

در انتخابات تعیین ریاست مجلس در  روز ۱۰ خرداد ۱۳۹۶ علی لاریجانی با ۲۰۴ رای از مجموع ۲۶۸ نماینده حاضر در مجلس به عنوان رئیس قوه‌ مقننه انتخاب شده بود. امسال تعداد نمایندگان حاضر بیشتر از سال قبل و ۲۷۹ نفر بود اما لاریجانی تنها ۱۴۷ رأی آورد.

از دست دادن ۵۷ رای نسبت به سال گذشته و کسب آرایی حتی کمتر از نایب‌رئیس مجلس، روز تلخی را برای علی لاریجانی، رئیس تقریبا دایمی مجلس شورای اسلامی رقم زد.

در انتخابات این دوره هیات رئیسه مجلس فراکسیون‌های ولایی و مستقلین با یکدیگر هماهنگ عمل می‌کردند. از این رو کاندیداتوری حمیدرضا حاجی بابایی برای ریاست مجلس چندان جدی به‌نظر نمی‌رسید و  در نهایت نیز به سود علی لاریجانی کنار رفت.

محمدرضا عارف دومین بار بود که برای ریاست مجلس داوطلب می‌شد. بار نخست در سال ۱۳۹۵ و  پس از آغاز به کار دوره دهم مجلس بود. عارف در آن رای‌گیری تنها ۱۰۳ رای آورد.

اما در رای‌گیری امروز مجلس او ۲۰ رای بیشتر از سال ۱۳۹۵ کسب کرد و این نشان‌دهنده موقعیت بهتر فراکسیون امید در مقایسه با دو سال پیش است.

انتخاب دو نایب رئیس

بعد از انتخاب علی لاریجانی رییس سومین دوره انتخابات ریاست مجلس دهم، چهار نماینده به عنوان  کاندیدای نواب رییس معرفی شدند.

مسعود پزشکیان و علی مطهری از فراکسیون امید، عبدالرضا مصری از فراکسیون ولایی و هادی قوامی از فراکسیون مستقلین برای نائب رییسی مجلس کاندیدا شدند.

بر این اساس از ۲۷۹ رای اخذ شده پزشکیان با ۱۵۷ رای و مطهری با ۱۴۳ رای به عنوان نواب اول و دوم انتخاب شدند.

عبدالرضا مصری نیز ۱۳۴ رای و هادی قوامی ۸۱ رای کسب کردند.

دبیران هیات رئیسه 

در ادامه رای‌گیری برای تعیین دیگر اعضای هیات رئیسه مجلس، سه نماینده عضو فراکسیون امید و سه نماینده از فراکسیون ولایی به عنوان دبیران هیات رئیسه انتخاب شدند.

علی‌اصغر یوسف‌نژاد، محمدعلی وکیلی و علیرضا رحیمی از فراکسیون امید و امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی، اکبر رنجبرزاده و امیرآبادی از فراکسیون ولایی به عنوان دبیران هیات رئیسه مجلس ایران انتخاب شدند.

دویچه وله

***

زنان و هيئت رئيسه مجلس

برخي در مجلس هنگام تقسيم غنايم هميشه سر کار ند. نمونه اش زنان مجلس؛ آنها که از قضا در مجلس دهم سنگ تمام گذاشته و کارنامه درخشاني از خود به نمايش گذاشته اند؛ از نطق هاي آتشين گرفته تا تذکرهاي بجا و تلاش براي تصويب برخي طرح ها و لايحه ها. کافي است در مجلس آمدوشد زنان بهارستان را زير نظر بگيريد. از اصلاح طلب گرفته تا اصولگرا و مستقل تمام توانشان را به کار مي برند. خمودگي و نشستن روي صندلي هاي چرمي سبز «به سبک قدما» کمتر ديده مي شود. مدام اين سو و آن سو مي روند و در حال لابي و مذاکره اند، اما گويا هنوز شناختشان از لابي هاي بهارستان و پيچيدگي هاي آن به حد کفايت نرسيده يا در ميان بازي هاي جور واجور اصلاح طلبان و اصولگرايان، فولاد آب ديده نشده اند. شايد به همين خاطر است که ديروز نه زهرا ساعي و حميده زرآبادي از فراکسيون اميد و نه سکينه الماسي «براي دبيري» از سوي فراکسيون مستقلين جايگاهي در هيئت رئيسه پيدا نکردند و نامزدي پروانه سلحشوري از فراکسيون اميد براي کارپردازي هيئت رئيسه هم راه به جايي نبرد.
گويي زنان اصلاح طلب و اصولگرا هنگام فتح کرسي هاي قدرت همواره با توضيح يا توجيهي کنار گذاشته مي شوند. نمونه بارز اين وضعيت، چند دوره است که در انتخابات هيئت رئيسه مجلس دهم تکرار مي شود. بايد يادآوري کرد که مجلس ششم سه دوره سهيلا جلودارزاده، عضو هيئت رئيسه مجلس بود و در سال چهارم نيز شهربانو اماني به او پيوست تا در تاريخ مجلس حضور دو زن در هيئت رئيسه ماندگار شود. با اين حال اگر بخواهيم راي اصلاح طلبان مجلس دهم را روي عدد 100 به بالا تحليل کنيم، سوال اين است که چطور پروانه سلحشوري از هم فراکسيوني هايش راي کامل نمي گيرد و با 65 راي از رسيدن به کارپردازي مجلس بازمي ماند. چطور حميده زرآبادي با وجود لابي ها و تلاش براي حضور در هيئت رئيسه به حدود 80 راي مي رسد؛ يعني آرايي به مراتب پايين تر از آنچه در انتخابات فراکسيون اميد به دست آورده بود. گويا اصلاح طلبان گاهي با زنان رودربايستي دارند و در جمع هاي اصلاح طلبانه اميدوارشان مي کنند و در جمع هاي ديگر نااميد. اين در حالي است که همين 18 زن حاضر در مجلس دهم همواره تمام قد پاي تصميم هاي فراکسيون اميد ايستاده اند. در اردوگاه اصولگرايان اوضاع به مراتب وخيم تر است. اصولگرايان مجلس در راي به سکينه الماسي سنگ تمام گذاشتند. چنانچه فراکسيون مستقلين مجلس با دست کم 80 کرسي به الماسي 25 راي داد. به روايتي ديگر اين هنوز آغاز راه است. سياست نه در ايران که در بسياري از کشورهاي جهان درِ بازي به زنان نشان نداده و رسيدن به کرسي هاي بالادستي همواره با لابي هاي سخت و تجربه اندوزي مهيا مي شود. سواي اين مسئله، نگاه معطوف به حقوق زنان و باور به توانمندي آنها نيز بسيار تعيين کننده است. در مجلس دهم از مجلسي حرف مي زنيم که در پس صداها و زمزمه ها عبارت «دخترخوشگلا» به گوش مي رسد. در مجلسي انتظار راي آوري زنان را داريم که بارها زنان اصلاح طلبش از برخورد و رويه مردان اصلاح طلب و عدم باور به توانمندي زنان گله کرده اند. بااين حال زنان مجلس در پيچ وخم هاي پيش رو خوش درخشيده اند. حضور سه زن در صف دبيري هيئت رئيسه و يک زن در مقام کارپردازي از يک جهت نقطه عطفي براي اين زنان است. آنها از نزديک خود را در معرض آراي مجلسي ها قرار داده اند، دست ها را بالا زده و لابي مي کنند و اندک اندک مي آموزند چگونه بايد در اين ميدان بازي جدي تري از خود نشان داد. صرف نظر از نتيجه انتخابات ديروز هيئت رئيسه مجلس، گوشي اغلب زنان نماينده براي مخاطبان باز است. وقتي دانشجويي دستگير شود و فعال اجتماعي اي به زندان برود، شماره تماس زنان مجلس نخستين چشم اميد فعالان مدني و اجتماعي در ايران است. آنها کمتر براي پاسخ گويي اداواطوار دارند و اغلب در بزنگاه ها خيرشان به مردم مي رسد و تا بتوانند پيگير آزادي فعالان مدني هستند؛ از دانشجو و معلم گرفته تا فعال کارگري و حوزه زنان. زنان مجلس دهم گرچه ديروز ناکام ماندند، اما تلاش و پيگيري آنها در ياد مردم خواهد ماند. تجربه نشان داده حافظه مردم در بزنگاه ها به کمک بازيگران سياسي مي آيد.

نويسنده: آمنه شيرافكن
 روزنامه شرق ، شماره 3162 

Print Friendly, PDF & Email