احمد جنتی تا سال ۱۴۰۱به عنوان دبیر شورای نگهبان ابقا شد

در جریان انتخاب اعضای هیئت رئیسه شورای نگهبان، احمد جنتی بار دیگر برای یک دوره شش ساله (تا سال ۱۴۰۱) به سمت دبیر شورا انتخاب شده است.

آقای جنتی با حکم آیت‌الله علی خامنه ای، رهبر ایران، از فقهای شورای نگهبان است.

آقای جنتی ۸۹ ساله از دوره اول شورای نگهبان که در سال ۱۳۵۹ تشکیل شد عضو این شورا بوده و از سال ۱۳۷۱ هم به طور مداوم به عنوان دبیر این شورا هم انتخاب شده است.

احمد جنتی در حدود دو ماه پیش برای یک دوره دو ساله به ریاست مجلس خبرگان رهبری انتخاب و هفته گذشته هم طی حکمی از سوی آیت الله خامنه ای برای یک دوره شش ساله در شورای نگهبان ابقا شد.

مطابق قوانین ایران شورای نگهبان وظیفه دارد تمامی قوانین مجلس شورای اسلامی را بررسی کند. مصوبات مجلس پس از تایید این شورا جنبه قانونی پیدا می کند. تایید یا احراز صلاحیت نامزدهای تمامی انتخابات سراسری ایران (به جز انتخابات شوراهای شهر و روستا) هم از مهمترین وظایف شورای نگهبان است.

شورای نگهبان شامل ۶ فقیه منصوب رهبر و ۶ حقوقدان است که از سوی مجلس و از میان نامزدهای معرفی شده از سوی رئیس قوه قضائیه انتخاب می شوند. دبیر شورای نگهبان بالاترین مقام رسمی این شورا است.

در جریان انتخاب هیئت رئیسه دوره هفتم شورای نگهبان (۱۳۹۵-۱۴۰۱) محمدرضا علیزاده که باسابقه ترین عضو حقوقدان شورا است به عنوان قائم مقام دبیر و عباسعلی کدخدایی به عنوان سخنگوی شورای نگهبان انتخاب شدند.

بی بی سی

*  *   *

گزارش 
ابقاي «جنتي» ، بازگشت «كدخدايي»
تركيب هيات رييسه شوراي نگهبان مشخص شد

گروه سياسي| «سال هاي دور از خانه» را تنها براي يك دوره سه ساله تجربه كرد. دوره اي كه كمتر كسي باور به «جدايي» او از شوراي نگهبان داشت، با دوره اي كه كمتر كسي باور به «بازگشت» او داشت، به سر آمد تا باز از نام «عباسعلي كدخدايي» به عنوان «سخنگو» ياد شود. شوراي نگهبان در نخستين روزهاي آغازين هفتمين دوره فعاليت خود، انتخابات داخلي برگزار كرد. انتخاباتي كه به «ابقا»ي آيت الله احمد جنتي به عنوان دبير و محمدرضا عليزاده به عنوان قائم مقام اين شورا انجاميد، براي صندلي خالي سخنگويي نيز «صاحب جديد»ي را برگزيد. صاحبي كه براي بازگشت به جايگاهي كه ٩ سال آن را متعلق به خود مي دانست، با راي ٢٠٣ نفر از نمايندگان دهمين دوره مجلس شوراي اسلامي فضا را از هرجهت مساعد ديد تا جايگزين فردي شود كه هيچ تعلق خاطري به صندلي سخنگويي نداشت. پست سخنگويي در شوراي نگهبان، مهم ترين نهاد نظارتي ايران، ماه هاست كه خالي مانده است. در بحبوحه انتخابات يا دقيق تر بخواهيم از آن ياد كنيم، در روزي كه ليست تاييد صلاحيت شده ها براي ورود به انتخابات مجلس از سوي شوراي نگهبان اعلام شد، تنها خبر استعفاي نجات الله ابراهيميان بود كه براي دقايقي همه را از رد صلاحيت ها غافل ساخت. ابراهيميان از سخنگويي شوراي نگهبان استعفا كرد اما از سوي اعضاي اين نهاد مورد پذيرش قرار نگرفت. عدم پذيرش اين استعفا اما سببي براي اعلام حضور او در سمت سخنگويي نبود. از آن روز به بعد اگرچه همه او را سخنگو مي دانستند اما تنها ابراهيميان بود كه تمايلي به ناميدن خود به اين عنوان نداشت. اين عدم تمايل همچنان با او همراه ماند تا او عرصه را براي كسي كه مي خواهد جانشينش شود خالي كند. اگرچه تاكنون خبري در مورد جزييات جلسه ديروز مخابره نشده اما آنچه كه از اتفاقات چند وقت اخير و از همه مهم تر عدم تمايلي كه بارها از سوي ابراهيميان براي بازگشت به اين سمت، مي توان دريافت اين است كه عباسعلي كدخدايي ديروز بدون رقيب توانست با راي اكثريت اعضا به عنوان سخنگوي شوراي نگهبان براي يك دوره يك ساله انتخاب شود. دوره اي كه با اين تركيب شورا، شايد به هر شش سال حضور او در شورا هم قد دهد.

دو چهارشنبه متوالي و بازگشت هاي كدخدايي
دو چهارشنبه متوالي با خبر بازگشت كدخدايي، رقم خورد. نخستين چهارشنبه كه او در قامت كانديداي اعضاي حقوقدان شوراي نگهبان در مجلسي پشت تريبون رفت كه قرار بود معادلات بازگشت اين عضو سابق را بر هم زند، اما تصوير خاطرات تيرماه ٩٢ را براي او پاك كرد. كدخدايي كه با وعده اي در قالب قوانين انتخاباتي سعي در جذب آراي نمايندگاني از هر دو طيف سياسي مجلس داشت، در آن چهارشنبه برنامه هاي خود را اين گونه اعلام مي كند: «اين قوانين امروزه تا حدودي كارايي خود را از دست داده، بايد هرچه زودتر قانون جامع انتخابات تدوين شود تا مشكلات انتخابات حل شود و انجام اين مهم مستلزم حمايت نمايندگان مجلس است. » سخناني كه اگرچه او به عنوان يك حقوقدان به خوبي بر آن واقف است كه وظيفه تقنيني بر عهده نهاد ديگري قرار دارد، اما به طور ضمني وعده اثرگذاري در مرحله نظارتي را اعلام مي كند. وعده اي كه در نهايت توانست ٢٠٣ راي از نمايندگاني از هر دو طيف اصلاح طلب و اصولگرا را كسب كند او را اميدوار به هفته ديگر ساخت تا دومين چهارشنبه هم براي كدخدايي با انتخابي ديگر پايان يابد. اين بار او براي تصاحب صندلي سخنگويي اعلام آمادگي كرد و توانست راي اكثريت اين نهاد را هم از آن خود كند.

بازگشت به گذشته
با انتخاب كدخدايي به سخنگويي شوراي نگهبان، همه چيز به سابق بازمي گردد. به همان سال ٩٢. جايي كه انتخابات رياست جمهوري وقتي در حال انجام بود كه كسي اتفاقات دو ماه بعد اين شورا را پيش بيني نمي كرد. يازدهمين دوره انتخابات رياست جمهوري، جايي كه خالي از اتفاقات عجيب و غريب نبود، آراي نمايندگان مجلس نهم را به شدت براي كدخدايي كاهش داد. او در رقابت با ساير كانديداهاي حضور در شوراي نگهبان كمترين آرا را از آن خود كرد تا براي رسيدن دوباره به آن، سه سال را به انتظار بنشيند. اكنون و در هفتمين دوره از آغاز به كار شوراي نگهبان همه چيز به آن سال ها بازگشته است. حتي اگر در اين ميان دو نفر جاي خود را به شخصيت هاي ديگري داده باشند اما اين كدخدايي است كه چهره اصلي شوراي نگهبان نام مي گيرد. فردي كه اگرچه اين روزها از اختلاف نظرها با دبير اين شورا مي گويد اما همچنان مي توان از او به عنوان چهره محبوب اين نهاد ياد كرد. چهره اي كه در ٩ سال حضور خود در شورا، در صدر خبرهاي انتخاباتي زيادي قرار گرفت تا آنچنان كارنامه مقبولي از خود برجاي گذارد كه بتواند براي سال ها حضور خود را تمديد كند. واقعيت اين است كه عضويت او در اين نهاد طي سال هاي ٨٣ تا ٩٢ كه انتخابات زيادي را به چشم ديد، از كدخدايي چهره اي انتخاباتي ساخت: چهره اي كه در برابر همه اتفاقات پيش آمده در عرصه انتخابات بايد جوابگوي اقدامات نظارتي اين نهاد مي شد، حالاكوله باري از تجربه است: تجربياتي از انتخابات رياست جمهوري نهم در سال ٨٤، انتخابات مجلس هشتم در سال ٨٦، انتخابات رياست جمهوري دهم در سال ٨٨، انتخابات مجلس نهم در سال ٩٠ و انتخابات رياست جمهوري يازدهم در سال ٩٢: اما آيا اين تجربيات از او مقامي پاسخگو ساخته است؟ پاسخگو نه به معني آنچه مورد نظر چهره هاي سياسي خاص است از زبان او مطرح شود، بلكه پاسخگويي براي تنوير افكار عمومي. جاي دوري نرويم. انتخابات ٩٢ و رد صلاحيت آيت الله هاشمي رفسنجاني مهم ترين اتفاقي است كه مي توان در كنار نام كدخدايي از آن ياد كرد. موضوعي كه نه تنها در دو ماهه باقيمانده عمر او در شوراي نگهبان از او پرسيده شده و جواب متقني يافت نشد، بلكه پس از آن هم ادامه يافت. اما تنها او بود و جواب مشتركي كه به آن سوال مي داد و آن چيزي نبود غير از پيش كشيدن مشكل كهولت سن. حال كمتر از يك سال به انتخابات رياست جمهوري دوازدهم فرصت باقي مانده است: فرصتي كه البته براي كدخدايي هم هست كه نوار سلسله مراتب انتخابات رياست جمهوري از دوره نهم به بعد را براي او قطع نكند، چقدر براي ديگران و البته شخص حسن روحاني اميدواركننده خواهد بود؟ در روزهايي كه خبر از بازگشت به عرصه مديريتي چهره هايي كه سابقه خوبي در مقام اجرايي ندارند، يكي از اين آزمون ها است. البته با تاكيد بر اين نكته كه نمي توان تصميمات شورا را كه با تصميم جمعي اعضاي آن صورت مي گيرد، به تنهايي به پاي كدخدايي نوشت اما گزارش درست از عملكرد آن نهاد، يكي از انتظارات از فردي است كه به نظر مي رسد شروع كار خود را با وعده هايي كه نشان از تغيير دارد، آغاز كرده است.

 روزنامه اعتماد، شماره 3580