چند بیانیه در محکومیت حمله نظامی اسرائیل به ایران و خواست توقف فوری عملیات نظامی دو طرف
اطلاعیه در محکومیت حمله نظامی رژیم اسرائیل به ایران
ما به‌عنوان بخشی از ایرانیان جمهوریخواه و صلح‌طلب، حمله نظامی رژیم اسرائیل به خاک ایران را به‌شدت محکوم می‌کنیم. این اقدام تجاوزکارانه، نه‌تنها ناقض آشکار حقوق بین‌الملل و منشور ملل متحد است، بلکه تهدیدی جدی علیه امنیت منطقه و جان مردم به شمار می‌رود.
جمهوری اسلامی ایران با سیاست های تشنج زای خارجی خود و بویژه تهدیدهای خود برای افزایش غنی سازی و راه اندازی تاسیسات سانتریفوژ جدید پس از تصویب قطعنامه اخیر شورای حکام انرژی اتمی علیه ایران از عوامل مهم به وجود آمدن شرایط خطیرکنونی است.
در شرایطی که مردم ایران تحت فشارهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی متعددی قرار دارند، حملاتی از این دست، صرفاً رنج و ناامنی را تشدید کرده و فضا را برای تداوم سرکوب و انسداد سیاسی در داخل کشور فراهم می‌سازد.
ما باور داریم:
حاکمیت کشورها باید محترم شمرده شود و هیچ قدرتی حق ندارد به خاک کشور دیگری تجاوز کند.
این مردم ایران هستند که در مخالفت با جنگ افروزان داخلی و خارجی می توانند خواهان پایان جنگ و برقراری صلح و آزادی شوند.
تنها راهِ برون‌رفت از بحران‌ها، راه‌حل‌های دیپلماتیک، احترام به حقوق بشر و حاکمیت کشورها است.
ما از تمامی نهادهای بین‌المللی، سازمان ملل متحد و افکار عمومی آزادی‌خواه جهان می‌خواهیم برای پایان دادن به جنگ وجلوگیری از تکرار آن اقدام فوری و مؤثر به‌عمل آورند.
ما خواهان توقف فوری عملیات نظامی دو طرف هستیم.
برای صلح، کرامت انسانی، و آینده‌ای عاری از خشونت ایستاده‌ایم.
نه به جنگ
نه به جمهوری اسلامی
– انجمن ایرانیان جمهوریخواه تورنتو (تیرا)
– جام (جمهوری خواهان انقلاب مهسا)- هایدلبرگ
– جمهوری خواهان سکولار دمکرات فرانکفورت
– کانون ایرانیان جمهوری خواه جنوب سوئد
– کمیته نروژی -ایرانی حمایت از مبارزات مردم ایران
– نهاد همگرایی جمهوری خواهان ایران- استکهلم
– همایش ایرانیان هامبورگ
اسرائیل – ایران: فوری درگیری را کاهش دهید، از غیرنظامیان محافظت کنید
پاریس، ۱۸ ژوئن ۲۰۲۵ (۲۸ خرداد ۱۴۰۴). در شب بین ۱۲ و ۱۳ ژوئن ۲۰۲۵ (۲۳-۲۲ خرداد)، اسرائیل حمله‌ی نظامی غافلگیرکننده و تحریک‌نشده‌ی گسترده‌ای را آغاز کرد و بیش از ۱۰۰ هدف در ایران، از جمله تأسیسات هسته‌ای ادعایی و سایت‌های نظامی را هدف قرار داد. بنا به گزارش‌ها، در این حمله‌ها چندین سایت هسته‌ای هدف قرار گرفت و فرماندهان عالی‌رتبه‌ی نظامی، چهره‌های ارشد سیاسی و دست‌کم ۹ دانش‌مند هسته‌ای کشته شدند. شمار این دانش‌مندان در روزهای بعد به دست‌کم ۱۴ تن افزایش یافت. شماری از اعضای خانواده‌ی برخی از دانش‌مندان هسته‌ای و دیگر غیرنظامیان ساکن در نزدیکی آنها نیز در این حمله‌ها کشته شدند.
ایران به‌تلافی، از ۱۳ ژوئن (۲۳ خرداد)، مجموعه‌ای از حمله‌های موشکی و پهپادی را به خاک اسرائیل انجام داد که از آن زمان تاکنون ادامه داشته است. در این میان، اسرائیل به پرتاب موشک به ایران، از جمله به یک بیمارستان در روز دوشنبه، ۱۶ ژوئن ۲۰۲۵، و انجام صدها حمله‌ی هوایی با جت‌های پیشرفته‌ی F35 و F16 ادامه داده است. به‌گفته‌ی مقام‌های ایرانی، تا ۱۷ ژوئن، دست‌کم ۲۲۴ تن در نتیجه‌ی تجاوز اسرائیل در ایران کشته شده‌اند. به‌گفته‌ی جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران (LDDHI)، سازمان عضو فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر، بسیاری از آنها، ازجمله دست‌کم ۲۰ کودک، غیرنظامی بودند. به‌گزارش مقام‌های اسرائیلی ۲۴ تن در داخل اسرائیل کشته شده‌اند، ازجمله دست‌کم چهار شهروند فلسطینی اسرائیل در شهر تمرا. به‌رغم درخواست‌های فوری بین‌المللی برای کاهش تنش و توقف فوری هدف قراردادن عمدی غیرنظامیان و سایر افراد تحت حمایت طبق حقوق بین‌المللی، هر دو دولت رسماً اعلام کرده‌اند که حمله‌های خود را تشدید خواهند کرد،
متاسفانه، این تشدید تنش‌ها، بر جنایت‌های بین‌المللی جاری اسرائیل ــ از جمله نسل‌کشی، گرسنگی‌دادن و بمباران زیرساخت‌های غیرنظامی، از جمله مدارسی که به عنوان پناه‌گاه مورد استفاده هستند، بیمارستان‌ها و مشاغل، در نوار غزه ــ سایه افکنده است. در همین حال، شهرک‌نشینان اسرائیلی هم‌چنان به یورش و حمله به جامعه‌های فلسطینی ادامه می‌دهند. بخش عمده‌ای از کرانه‌ی باختری به حالت تعطیل درآمده و رفت و آمد بین شهرها تقریباً ناممکن شده است.
فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر و جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران، از کشته‌شدن انسان‌ها در ایران و اسرائیل ابراز تاسف می‌کنند و به رهبران هر دو کشور یادآوری می‌کنند که حقوق بین‌المللی بشردوستانه هدف قراردادن عمدی غیرنظامیان و زیرساخت‌های غیرنظامی را کاملاً ممنوع کرده است. ما همچنین از مقام‌های هر دو کشور می‌خواهیم که فوری از شدت درگیری بکاهند و مذاکره برای برقراری آتش‌بس را آغاز کنند. ما از جامعه‌ی بین‌المللی، به‌ویژه اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد و مجمع عمومی سازمان ملل متحد، می‌خواهیم که با عزمی راسخ ــ با درخواست توقف فوری خصومت‌ها، حمایت از تحقیقات مستقل درباره‌ی همه‌ی موارد نقض حقوق بشر و اجرای تعهدات حقوقی بین‌المللی ــ اقدام کنند و از هرگونه اقدامی که اوضاع را تشدید می‌کند، مانند ورود به درگیری، آن‌چنان‌که دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحد، تهدید کرده، خودداری کنند. پیش از آن‌که این بحران از کنترل خارج شود و کل منطقه در خشونتی برگشت‌ناپذیر و گسترده فرو رود باید با مصونیت دیرینه‌ی اسرائیل از مجازات، که ناشی از بی‌عملی جامعه‌ی بین‌المللی و پشتیبانی سیاسی متحدان آن است، قاطعانه مقابله شود.
به‌چالش‌کشیدن استدلال اسرائیل در مورد دفاع پیش‌گیرانه
استناد اسرائیل را به به‌اصطلاح «حق دفاع پیش‌گیرانه» باید به صراحت رد کرد. طبق ماده‌ی ۵۱ منشور سازمان ملل متحد، استفاده از زور در دفاع از خود فقط در پاسخ به حمله‌ی مسلحانه‌ی واقعی مجاز است؛ نه بر اساس حدس یا تهدیدهای فرضی. این اصل را حقوق بین‌الملل عرفی تقویت کرده و در رویه‌ی قضایی دیوان بین‌المللی دادگستری (ICJ)، از جمله در پرونده‌ی نیکاراگوئه علیه ایالات متحد، تأیید شده است. علاوه‌براین، طبق حقوق بین‌المللی بشردوستانه (IHL)، حتی زمانی که به‌کارگیری زور مجاز است، در تمام اقدام‌های نظامی باید اصول ضرورت، تناسب و تمایز بین هدف‌های نظامی و غیرنظامی رعایت شود. گستره و ماهیت حمله‌های اسرائیل به ایران، از جمله حمله‌ها به مناطق غیرنظامی و زیرساخت‌های پزشکی، این اصول اساسی را نقض می‌کند و نمی‌توان آنها را به‌عنوان دفاع مشروع قانونی توجیه کرد.
برنامه‌ی هسته‌ای ایران درحال‌حاضر تحت نظارت بین‌المللی است
ادعاهای مربوط به برنامه‌ی ادعایی تسلیحات هسته‌ای ایران، که اسرائیل برای توجیه تجاوز خود به آن استناد می‌کند، باید از طریق سازوکارهای چندجانبه‌ی موجود که دقیقاً برای چنین نگرانی‌هایی طراحی شده‌اند، مورد بررسی قرار گیرند. ایران هم‌چنان عضو پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) است و تأسیسات هسته‌ای آن تحت بازرسی‌های مداوم آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) قرار دارند و آژانس مرتباً به شورای امنیت سازمان ملل و مجمع عمومی سازمان ملل گزارش می‌دهد. استفاده از زور خارج از این چارچوب تعیین‌شده نه‌تنها غیرقانونی است، بلکه اعتماد به نظام بین‌المللی عدم گسترش سلاح‌های هسته‌ای را از بین می‌برد. اگر اسرائیل یا هر کشور دیگری شواهد معتبری از عدم پایبندی به این پیمان دارد، باید آن را برای ارزیابی به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی یا شورای امنیت سازمان ملل ارائه دهد ــ نه این‌که از آن برای توجیه اقدام نظامی یک‌جانبه استفاده کند. علاوه بر این، اسرائیل عضو NPT نیست و خود دارای زرادخانه‌ی بزرگی از سلاح‌های هسته‌ای است. با توجه به واقعیت‌های مورد مناقشه و تخلف‌های احتمالی در منطقه، نباید به کشورهای منطقه اجازه‌ی توسعه‌ی سلاح‌های هسته‌ای داده شود.
درخواست اقدام از شورای امنیت سازمان ملل و مجمع عمومی
فدراسیون بین‌المللی جامعه‌های حقوق بشر از شورای امنیت سازمان ملل می‌خواهد تا با تشکیل فوری جلسه برای محکوم‌کردن استفاده‌ی غیرقانونی اسرائیل از زور، اعمال تحریم تسلیحاتی و صدور دستور تحقیقات بین‌المللی مستقل در مورد نقض حقوق بین‌الملل توسط همه‌ی طرف‌ها، به وظیفه‌ی خود برای حفظ صلح و امنیت بین‌المللی عمل کند. در صورت بروز بن‌بست ناشی از استفاده از حق وتو، مجمع عمومی سازمان ملل باید با استناد به قطعنامه‌ی «وحدت برای صلح» مسئولیت فرعی خود را بر عهده بگیرد. مجمع عمومی سازمان ملل نمی‌تواند پرونده‌ای را به دادگاه بین‌المللی کیفری (ICC) ارجاع دهد، ولی می‌تواند از دیوان بین‌المللی دادگستری (ICJ) نظر مشورتی درخواست کند، نهادهای تحقیقاتی مستقل ایجاد و تحریم‌ها یا اقدام‌های جمعی دیگر را به کشورهای عضو توصیه کند. زمان اقدام بین‌المللی اصولی و هماهنگ اکنون است ــ پیش از آن‌که تشدید درگیری، منطقه‌ی وسیع‌تری را در فاجعه‌ای جبران‌ناپذیر فرو ببرد.
فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر (FIDH) و سازمان عضو آن، جامعه‌ی دفاع از حقوق بشر در ایران (LDDHI)
بیانیه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در محکومیت تجاوز نظامی و سیاست‌های جنگ افروزانه و تاکید بر صلح و دموکراسی
ملت شریف و آگاه ایران! سایه شوم جنگ و ناامنی سال‌هاست که بر آسمان منطقه سنگینی می‌کند و بار دیگر شاهد تجاوز نظامی رژیم اسرائیل به خاک کشورمان بوده‌ایم؛ اقدامی که نقض آشکار حقوق بین‌الملل، تهدیدی علیه تمامیت ارضی ایران و خطری برای جان و امنیت شهروندان بی‌دفاع است.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران این تجاوز را به شدت محکوم کرده و خواستار پاسخگویی عاملان آن در مجامع بین‌المللی است.
ما معلمان، که رسالتمان پرورش نسلی آگاه، صلح‌طلب و عدالت‌خواه است، نمی‌توانیم نسبت به ریشه‌های این بحران و سیاست‌های ماجراجویانه و تنش‌زای حاکمیت جمهوری اسلامی بی‌تفاوت باشیم. تصمیم‌گیری‌های غیرشفاف، عاری از عقلانیت و بدون مشارکت مردم، از جمله پیگیری برنامه‌هایی که به بهانه‌های مختلف به تنش‌های منطقه‌ای دامن زده‌اند، زندگی میلیون‌ها ایرانی، به‌ویژه فرودستان، را به ورطه فاجعه کشانده است. ما از هرگونه سیاست جنگ‌افروزانه، چه از سوی حاکمیت ایران و چه از سوی دیگر دولت‌های منطقه، برائت می‌جوییم و اعلام می‌کنیم که جنگ نه نعمت است و نه فرصت، بلکه نکبت و فلاکتی است که قربانیان اصلی آن مردم عادی، کودکان، زنان و غیرنظامیان هستند.
ما باور داریم که:
جان هر انسان، فارغ از ملیت، مذهب یا مرزهای جغرافیایی، ارزشمند و محترم است. کشتار غیرنظامیان و کودکان، از جمله توسط رژیم اسرائیل، نقض صریح ماده ۳۸ کنوانسیون حقوق کودک و جنایتی غیرقابل توجیه است که به شدت آن را محکوم می‌کنیم.
دوقطبی‌سازی‌های کاذب و شعارهای «یا با ما یا با دشمن» مغالطه‌ای فاحش است که تنها به سود جنگ‌طلبان و کاسبان تحریم و ناامنی عمل می‌کند. ما از هر دو جریان افراطی که منطقه را به کام آتش کشیده‌اند، فاصله گرفته و بر استقلال فکری و انسانی خود تأکید می‌کنیم.
ادامه روندهای تنش‌آفرین در منطقه، به‌ویژه در شرایط بحرانی معیشتی، اجتماعی و اقتصادی کنونی ایران، تنها به تضعیف امنیت ملی، افزایش فقر و آسیب‌های روانی و اقتصادی به خانواده‌ها، معلمان و دانش‌آموزان منجر خواهد شد.
صلح پایدار، گفت‌وگوی مبتنی بر احترام متقابل، تقویت دموکراسی و جامعه مدنی، و رعایت حقوق بشر، تنها راه تأمین منافع ملت ایران و همه ملت‌های منطقه است.
ما از کسانی که جنگ را فرصت یا نعمت می‌دانند و در عافیت به سر می‌برند، و همچنین از کسانی که با اتهام‌زنی‌های بی‌اساس، دیگران را به همکاری با دشمن متهم می‌کنند، اعلام برائت می‌کنیم. شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران بر این باور است که به جای هزینه‌های هنگفت نظامی و امنیتی، منابع کشور باید صرف آموزش، سلامت، رفاه و آینده کودکان این سرزمین شود.
درخواست‌های ما:
توقف فوری جنگ و خشونت:
از همه دولت‌های درگیر، به‌ویژه رژیم اسرائیل و جمهوری اسلامی، می‌خواهیم چرخه باطل خشونت را متوقف کنند.
فشار بین‌المللی برای صلح:
از نهادهای مستقل بین‌المللی، تشکل‌های معلمان جهان و کنشگران صلح می‌خواهیم با فشار بر دولت‌های منطقه و قدرت‌های جهانی، زمینه توقف جنگ و آغاز گفت‌وگوهای صلح‌آمیز را فراهم کنند.
حمایت از جامعه مدنی و دموکراسی:
تقویت نهادهای مدنی، احترام به حقوق شهروندی و مشارکت مردم در تصمیم‌گیری‌های کلان، تنها راه برون‌رفت از بحران‌های کنونی است.
اولویت‌بخشی به رفاه و آموزش:
حاکمیت ایران باید منابع کشور را به جای ماجراجویی‌های نظامی، صرف بهبود معیشت، آموزش باکیفیت و سلامت مردم کند.
ما معلمان ایران، در کنار مردم شریف کشورمان، با خانواده‌هایی که عزیزان خود را در این چرخه بی‌حاصل خشونت از دست داده‌اند، ابراز همبستگی می‌کنیم. تعهد ما به تربیت نسلی آگاه، صلح‌طلب و عدالت‌خواه، ما را وامی‌دارد که صدای صلح، گفتگو و انسانیت باشیم. بار دیگر تأکید می‌کنیم که آینده ایران و منطقه نه در سایه جنگ، بلکه در پرتو دموکراسی، عدالت و احترام به کرامت انسانی ساخته خواهد شد.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران
۲۸ خرداد ماه ۱۴۰۴
