انتخابات مجلس نهم، فرصتی برای برآمد مشترک علیه انتخابات فرمایشی، برای انتخابات آزاد!

انتخابات دوره نهم مجلس اولین انتخابات بعد از برآمد جنبش سبز است. از انتخابات ریاست جمهوری در ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ تاکنون جامعه ما دو سال پر کشاکش را پشت سر گذاشته است. اعتراضات مسالمت آمیز شهروندان به سرقت آراء مردم با ضرب و شتم، شکنجه و کشتار پاسخ گرفته اند. از همان روز انتخابات تا کنون، حکومت نظامی اعلام ناشده ای در کشور حاکم است. میرحسین موسوی و مهدی کروبی، دو نامزد معترض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری همراه همسرانشان خانم ها زهرا رهنورد و فاطمه کروبی، در خانه های خود حبس شده اند. فعالان سیاسی و بخش مهمی از رهبران احزاب اصلاح طلب بازداشت و طی محاکمات نمایشی محکوم به زندان گشته اند. فعالان جنبش های مدنی و صنفی تحت پیگرد قرار گرفته و تعداد زیادی از آن ها هم اکنون در زندان ها به سر می برند. هر گونه تجمعی با خشونت سرکوب می شود. نیروهای امنیتی و نظامی حضور پر رنگی در صحنۀ سیاست کشور پیدا کرده اند. فرماندهان سپاه پاسداران برای سیاستمداران خط و نشان می کشند. در چنین شرائطی فرا رسیدن انتخابات، جامعۀ ما را در برابر چالش جدیدی قرار داده است.

در جمهوری اسلامی انتخابات هیچگاه آزاد نبوده است. از ملزومات انتخابات آزاد، هم چون آزادی بیان، آزادی رسانه ها، آزادی گردهمآئی، آزادی احزاب، آزادی سندیکاهای مستقل و نهادهای مدنی دیگر، نظارت نمایندگان احزاب و نامزدها در انتخابات و دسترسی برابر به رسانه های ملی، نشانی نبوده است. بخش مهمی از شهروندان کشور همواره از حق انتخاب شدن محروم  بوده اند. قوانین جمهوری اسلامی حق شرکت آزادانه در انتخابات را، که حق مسلم همۀ شهروندان است، برای مخالفان و ناراضیان و دگراندیشان ، به رسمیت نمی شناسند. علاوه بر این، حکومت در عمل نیز، از همین قوانین موجود هم فراتر رفته و همواره بر این محدودیت ها افزوده است، تنها به حذف نیروهای منتقد توسط شواری نگهبان و به مهندسی روند انتخابات بسنده نکرده، بلکه به تغییر نتیجۀ انتخابات هم روی آورده است و تلاش کرده است که حوزه تاثیر رای مردم در توازن درونی حکومت را نه تنها محدود، بلکه منتفی سازد. از انتخابات مجلس هفتم به بعد این نوع مداخلات در روند انتخابات گسترده تر گشته است. اگر تاکنون حداقل شمارش کم و بیش واقعی آراء رعایت می شد. این سنت نیز، در انتخابات ۸۸ شکسته شده است.

جمهوری اسلامی قادر به حذف انتخابات نیست اما می کوشد با محدود کردن دایرۀ اختیارات نهاد های برآمده از انتخابات از یک سو  و تخفیف دامنۀ رقابت حتی میان جناح های درون حکومت از دیگر سو، آن را تا حد جشن بیعت شهروندان با ولی فقیه تنزل دهد و هر گونه رقابت واقعی حتی درون حکومت را نیز منتفی سازد.

اتحاد جمهوريخواهان ایران از بدو تاسیس خود، انتخابات  را، امکانی برای گذار مسالمت آمیز به يک جامعۀ مدنی و نظام متکی بر اراده مردم دانسته است. از این منظر هم معتقد است، شرکت در کارزار انتخاباتی، حتی در انتخاباتی که کم ترین مشخصات یک انتخاب متعارف را دارد، می تواند فرصتی برای گشودن جبهه های جديد و طرح مواضع از سوی تمامی کسانی باشد که خواهان تحولات بنیادی در ساختار سياسی کشور هستند و تلاش دارند که فضای انتخاباتی را به صحنۀ گفت و گوی گسترده در اين زمينه تبديل نمایند. تجربۀ انتخابات ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ نشان داد که طرح مطالبات روشن و حضور سازمانیافته در روند انتخابات می تواند شهروندان کشور را به صحنه آورده و جنبش آزادیخواهانه و دمکراتیک در کشور را تقویت کرده، مشروعیت حکومت را زیر سوال ببرد. همین تجربه آشکار ساخت که پاشنۀ آشیل حکومت جمهوری اسلامی حضور شهروندان کشور در صحنه تحولات سیاسی و استفاده هوشمندانۀ آن ها از آراء خویش است. تامین حقوق و آزادی های شهروندی را نباید به تغییر ساختار قدرت موکول کرد. خواست حقوق و آزادی های شهروندی تعطیل بردار نیست. پیشرفت دمکراسی از هم اکنون و در شرائط حضور استبداد حاکم با استفاده از همۀ ساز و کارهای مدنی باید پی گرفته شود. تغییر مسالمت آمیز ساختار سیاسی، از طریق به چالش کشیدن دائم آن با استفاده از همه امکانات مبارزات مدنی و از جمله انتخاباتی امکان پذیر است. نباید امکان عقب نشاندن سنگر به سنگر استبداد و تغییر آن را ناچیز شمرد و از مشارکت در کارزارهای انتخاباتی و تلاش برای تغییر شرائط حاکم بر جامعه دست شست. هر چند همۀ شواهد حاکی از آن است که حکومت در ادامه تقلب بزرگ در انتخابات ۸۸، قصد دارد با مدیریت برگزاری انتخابات مجلس نهم، نتایج آن را از قبل تعیین کند.

اتحاد جمهوریخواهان ایران همواره تاکید کرده است که خواستار لغو نظارت استصوابی، به رسمیت شناختن حقوق اولیه شهروندان کشور و تابعیت حکومت از رای آزادانۀ مردم است و مناسب ترین راه رسیدن به دمکراسی و تثبیت آن را برگزاری انتخابات آزاد می داند و بر باز شدن فضای سیاسی و تامین آزادی های سیاسی به مثابۀ پیش زمینه های انتخاباتی آزاد، سالم و عادلانه تأکید دارد.

شرائطی که امروز بر جامعه ما حاکم است، شرائط مناسبی برای مشارکت در انتخابات پیش رو نیست. اما فعالان جنبش سبز و دیگر نیروهای آزادیخواه جامعۀ ما می توانند با برآمد مشترک و همسو  در دفاع از حقوق و آزادی های شهروندی، جامعۀ مدنی ایران را در مقابله با خودکامگی حکومت و برگزاری یک انتخابات مدیریت شده تقویت کنند و راه برآمد مدنی دیگری را علیه انتخابات فرمایشی و برای تامین شرائط برگزاری انتخابات آزاد هموار سازند.

اتحاد جمهوریخواهان ایران همۀ نیروهای آزادیخواه کشور را به همگامی و همراهی در تلاش برای تغییر شرائط کنونی، به رسمیت شناختن حقوق و آزادی های مدنی شهروندان، پایان دادن به دخالت نیروهای نظامی و امنیتی در سیاست و اقتصاد کشور، و تامین ملزومات انتخابات آزاد دعوت می کند. ما خواستار آزادی زندانیان سیاسی، پایان دادن به حبس خانگی آقایان موسوی و کروبی و همسرانشان، آزادی مطبوعات و اطلاع رسانی، بازگشت نظامیان به پادگان ها، آزادی فعالیت احزاب و سازمان های سیاسی و توقف سرکوب نهاد های مدنی و صنفی هستیم.

هیات سیاسی اجرائی
اتحاد جمهوریخواهان ایران
چهار شنبه ۶ مهر ۱۳۹۰
۲۸ سپتامبر ۲۰۱۱