انتخابات و وظیفه ما

روزهای تاریخ سازی را از سر میگذرانیم و هم در اضطراب و منتظر برای دیدن و شنیدن نتیجه انتخابات در روز شنبه 25 خرداد.

استبداد حاکم با مهندسی کردن انتخابات و محدود کردن امکانات مختلف تمامی تلاش خود را بکار برد که راه را بر اصلاح طلبان ببندد و از صندوقها کاندیدای مورد نظر خود را بیرون آورد ولی با پایداری جبهه اصلاحات در داخل و راهجوئی و امید، در نهایت، اجماعی از اصلاح طلبان که هر چند خواسته آزادانه نیروهای اصلاح طلب و تحول خواه در جامعه نمیباشد، در داخل حاصل شد و میرود که صفحه جدیدی در تاریخ مارا رقم بزند.

جوانان و زنان که بجای توقف در گذشته و اصول ،چشم به آینده و نوآوری دارند همراه با نخبگان مملکتمان باین نتیجه رسیدند که نباید از حق خود صرفنظر کنند که این عمل نتیجه ای جزهموار کردن راه بر مقاصد اقتدار گرایان نخواهد داشت و شرکت در انتخابات را دوباره بعنوان یک حق و وظیفه شهروندی در جهت ارتقای فرهنگ دموکراتیک در جامعه مان مطرح کرده و آنرا عمده کردند.

علیرغم جو تحریم و عدم مشارکت که در خارج از کشور بدلیل اجتناب از بوجود آمدن حماسه سیاسی غالب بود در داخل اجماع بین اصلاح طلبان حول کاندیدای واحد حاصل شد و فعلا در آمارگیریها نتایج امیدوارکننده هستند.

در این مقطع علیرغم تمامی مباحث سنگین و خسته کننده ای که در این چند هفته پیش آمد وظیفه ماچیست؟

با دوستان مختلف که در تدوین مصوبات در جهت عدم مشارکت رای داده اند تماس داشته ام و یا درنوشته هایشان در بحثها میبینیم که آرزوئی جز بیرون آمدن کاندیدای اصلاح طلبان از صندوق رای ندارند فقط هننوز به یک چنین امکانی با احتمال بالا نگاه نمیکنند.

دوستانیکه از ابتدا با شرکت در انتخابات موافق بودند میدانند که امروز وظیفه ای جز جمع آوری رای و تماس با دوستان و آشنایان دور و نزدیک بر گردن نداریم و این دو روز تعیین کننده هستند و یقین دارم از اینکار هیچ دریغ نخواهند کرد.

ولی در رابطه با دوستانی که به عدم مشارکت رای دادند با این امید که خیابانها از جمعیت خالی شوند با توجه باینکه با اجماع موجود در داخل کشور ،امکان خالی بودن خیابانها بعنوان اعتراض از بین رفته است. تقاضایم اینستکه دوباره این تصمیم را بادر نظر گرفتن نتایج عینی آن مورد بررسی قرار دهند و در وجدان خود باین سئوال پاسخ گویند که اگر صادقانه و با تمام وجود آرزوئی جز بیرون آمدن کاندیدای اصلاح طلبان در سر ندارند چه عاملی باعث میشود که حتی در انداختن این رای ناقابل بعنوان یک وظیفه شهروندی هم شک دارند؟

حتی اگر رایها دستکاری شده و یا تقلبی هم در کار باشد از حق خود استفاده کردن و به وظیفه شهروندی خود عمل کردن نشانه ای از ارتقای فرهنگ دموکراسی و نهادینه شدن آن دارد از ان نباید به هیچ عنوان ودلیلی غافل ماند.

در صورتیکه حاکمیت دست به هر گونه تقلب و یا دستکاری بزند بیشتر باعث افشاگری عاملان آن شده و مردم را در دفاع از حق خودشان مصممتر خواهد کرد.

در خاتمه شخصا برای ادای وظیفه از دیشب تماس گرفتن با تمامی دوستان و آشنایان چه در خارج و چه در داخل را در دستور کارم قرار داده ام و جمعه دستجمعی با خانواده پیرو جوان رایمان را در صندوقها به نفع آقای روحانی خواهیم انداخت.

با مادرم که بزرگ و بزرگوار خانواده ماست تلفنی صحبت میکردم ، همیشه از من در باره انتخابات میپرسید و منهم نظرم را گفتم سریع وخوب حرف همدیگررا از قدیم الایام میفهمیدیم وعلیرغم کدورت سن که برایشان عمر فراوان آرزو میکنم باز هم درک متقابل وجود دارد. در جواب گفت به همه زنگ میزنم و به همه میگم و خودم با بچه ها میرم رای میدم.

باو گفتم دلم میخواست آنجا بودم و دست تو بزرگوار را هنگام انداختن رای در صندوق میبوسیدم .

در جواب بمن گفت نگران نباش هر دعائی هم که بتوانم همراه این رای خواهم کرد تا شاید خدایم آنرا مستجاب کند و در این مملکت کمی آرامش برقرار شده و وضع از این بدتر نشود.

روز من و یقین دارم عزیزان بسیاری در مملکتمان این چنین شروع شده و تا نتیجه مطلوب ادامه خواهد داشت.

شک نداشته باشیم امید به اعتدال و تدبیر و سبز شدن جامعه مان در وجود مان نهادینه شده و روزی نتیجه خودرا خواهد داد.

اسماعیل ختائی
22 خرداد 1392