پایان نشست اقلیمی گلاسکو؛ انتقاد طرفداران محیط زیست و کشورهای آسیب‌پذیر از توافق
بسیاری از طرفداران محیط زیست و کشورهای آسیب‌پذیر از توافق صورت گرفته در نشست اقلیمی گلاسکو انتقاد کرده‌اند و می‌گویند که این توافق جهان را همچنان در وضعیت خطرناکی در تغییرات و آب‌وهوایی قرار می‌دهد.
شاونا امیناث، وزیر محیط زیست مالدیو می‌گوید که محدودیت تعیین شده در این توافق برای کاهش یک و نیم درجه تا ۲ درجه سانتیگراد، مانند حکم اعدام برای کشورش که یک جزیره است، می‌باشد.
گرتا تونبرگ، فعال اقلیمی هم در حساب توییتر خودش نوشت که نتیجه به دست آمده در این نشست تنها حرف‌های تکراری است و وی هیچگاه برای رسیدن به هدفش کوتاه نخواهد آمد.
جنیفر مورگان، مدیر اجرایی صلح سبز نیز توافقنامه نشست گلاسکو را نرم و ضعیف توصیف کرد، اما افزود که این سیگنالی است که دوران زغال سنگ به پایان رسیده است.
با این حال پاتریشیا اسپینوزا، وزیر آب و هوای سازمان ملل متحد از توافق به دست آمده استقبال کرد و گفت که این توافق تحولات مورد نیاز برای مقابله با افزایش دما را تسریع خواهد کرد.
وی به بی‌بی‌سی گفت که علیرغم مداخله لحظات آخر کشور هند که “عدم استفاده” را به “استفاده کمتر” زغال سنگ تغییر داد، اما رسیدن به هدف کاهش دمای ۱ و نیم درجه‌ای جهان همچنان زنده است.
- نشست اقلیمی گلاسگو؛ کشورهای جهان بر سر پیمانی جدید به توافق رسیدند
- در کنفرانس تغییرات اقلیمی چه گذشت؟ از توافق برای کاهش متان تا اعتراض گروههای بومی
- سناریوی ‘گلخانه داغ’ حتی در صورت کاهش دی اکسید کربن زمین را تهدید می کند
خانم اسپینوزا همچنین هشدار داد که افزایش دو درجه تا ۴ درجه‌ای دمای هوای زمین که هم‌اکنون پیش‌بینی می‌شود، بقای میلیون‌ها انسان و گونه را در سراسر جهان تهدید می‌کند.
به گفته وی، کشورهای جزیره‌ای کوچک از توافق صورت گرفته ابراز ناامیدی کرده‌اند و هشدار داده‌اند عدم تحقق هف یک و نیم درجه‌ای مساوی با “حکم اعدام” برای آنهاست.
روز گذشته، کشورهای جهان سرانجام بر سر پیمانی برای کاهش خطرات تغییر اقلیم در اجلاس کاپ۲۶ در گلاسگو به توافق رسیدند.
توافق گلاسگو اولین معاهده اقلیمی است که صریحا قصد کاهش مصرف زغال، بدترین عامل گازهای گلخانه ای، را دارد.
این توافق همچنین برای کاهش سریع‌تر تصاعد فشار می‌آورد و قول کمک مالی بیشتری به کشورهای درحال توسعه برای انطباق با آثار تغییر اقلیم را می دهد.
اما این تعهدات برای محدود کردن میزان افزایش دمای زمین نسبت به دوران ماقبل صنعتی به ۱.۵ درجه سانتیگراد کافی نیست.
تعهدی برای ترک مصرف زغال که در پیش نویس اولیه جای گرفته بود به دلیل مخالفت هایی به رهبری هند کنار گذاشته شد.
بهوپندر یاداو، وزیر امور اقلیم هند، پرسید که کشورهای درحال توسعه چگونه می توانند قول کنار گذاشتن زغال و سوبسید سوخت های فسیلی را بدهند درحالی که “هنوز باید به دستور کار توسعه و ریشه کنی فقر رسیدگی کنند.”
ایران در طول روز شنبه گفت که از عبارت بندی توافق در مورد پایان دادن به سوبسید سوخت های فسیلی راضی نیست و از موضع هند در این زمینه حمایت کرد. هیات ایرانی حاضر در گلاسگو گفت: “ما از پاراگراف ۳۶ در مورد پایان مصرف سوبسید سوخت های فسیلی راضی نیستیم.”
در پایان کشورها موافقت کردند به جای “کنار گذاشتن” زغال مصرف آن را “کم کنند” که با یاس شماری از کشورها روبرو شد.
آلوک شارما وزیر دولت بریتانیا که ریاست کاپ ۲۶ را به عهده داشت گفت که از نحوه شکل گیری حوادث “عمیقا متاسف” است.
با این حال او گفت حیاتی است که از توافق گلاسگو به عنوان یک کل حفاظت شود.
دستاوردهای عمده توافق گلاسگو:
- بازبینی طرح های کاهش تصاعد در سال آینده به منظور زنده نگه داشتن هدف مهار افزایش دما به ۱.۵ درجه
- اولین تعهد به محدود کردن مصرف زغال سنگ
- افزایش کمک های مالی به کشورهای درحال توسعه
بی بی سی
