ایران و اتهام “شبیهسازی سلاحی هستهای با ۳ برابر قدرت بمب هیروشیما”
بهگزارش آسوشیتدپرس کارشناسان ایرانی با برنامه کامپیوتری یک سلاحهستهای شبیهسازی کردهاند که قدرت انفجاری آن سه برابر بمب به کار برده شده در هیروشیماست. آسوشیتدپرس مدعی است که نمودار این شبیهسازی را در اختیار دارد.
در گزارش آسوشیتدپرس آمده است که این آژانس اطلاعات مربوط به سلاحی هستهای که با استفاده از کامپیوتر شبیهسازی شده را در اختیار دارد. گفته میشود یکی از مقامهای یک کشور منتقد برنامههستهای ایران این اطلاعات را در اختیار این خبرگزاری قرار داده است. بر اساس این نمودار، ایران با استفاده از یک فنآوری رایانهای سلاحی هستهای را شبیه سازی کرده که قدرت انفجاریاش معادل سه برابر بمبی است که آمریکا در جریان جنگ جهانی دوم روی شهر هیروشیمای ژاپن انداخت.
البته دیوید آلبرایت از موسسه آمریکایی علوم و امنیت بینالمللی درباره این شبیه سازی گفته است که این نمودار بیشتر چگونگی چنین انفجاری را نشان میدهد و نمیتواند طرحی برای یک سلاح واقعی باشد.
افزایش ذخیره اورانیوم تغلیظ شده ایران نگران کننده است، اما برخی کارشناسان میگویند تلاش برای افزایش ذخیره اورانیوم ممکن است بیشتر ناشی از تنگنایی باشد که برای تولید سوخت راکتورها وجود دارد و لزوما به معنای استفاده از آن برای تولید جنگافزارهای هستهای نیست.
ایران هنوز از “خط قرمز” اسرائیل عبور نکرده است
غرب با حساسیت این مسئله را دنبال میکند که ایران تا چه اندازه به ساخت بمب اتمی نزدیک شده و در چه روند زمانی ممکن است به آن دست یابد. این بهویژه از این نظر اهمیت دارد که میتواند در رابطه با یک حمله پیشگیرانه اسرائیل به ایران تعیین کننده باشد.
بر اساس این گزارش جمهوری اسلامی در سال جاری میلادی بخش بزرگی از اورانیوم غنی شده خود را به مصرف غیرنظامی رسانده است. این اقدام توانست تا حدودی از تنشهایی که ایجاد شده بود بکاهد. تنشهایی که احتمال یک حمله از سوی اسرائیل را تقویت کرده بود. اما اگر جمهوری اسلامی به سرعت به حجمی از اورانیوم غنی شده نزدیک شود که برای ساخت سلاح هستهای کافی باشد، این تنشها ممکن است بهزودی دوباره بالا بگیرند.
خبرگزاری رویترز نیز در گزارش مستقلی به اظهارات یک دیپلمات ارشد پرداخته و نوشته است: «سئوال این جاست که رویارویی با برنامه هستهای ایران کی وارد مرحله خطرناک میشود؟» در گزارش ماه نوامبر بازرسان اتمی شورای امنیت اطلاعاتی وجود دارد که میتوانند به نگرانیهای بینالمللی دامن زنند. از آن جمله در این گزارش آمده است که جمهوری اسلامی در اواخر ماه سپتامبر به گونهای ناگهانی به استفاده از اورانیوم غنیسازی شده در نیروگاه پژوهشی تهران خاتمه داده است. عدم استفاده از اورانیوم ۲۰ درصدی در این نیروگاه به معنی ذخیره اورانیوم تغلیظ شده است. بنا بر گزارش یاد شده میزان ذخایر اورانیوم ایران در واپسین روزهای ماه نوامبر نسبت به ماه اوت از رشدی پنجاه درصدی برخوردار است.
حوزه خطر؟
مقام امنیتی یاد شده که معتقد است برنامه هستهای ایران اهداف نظامی را دنبال میکند، تغییر سیاست ایران را پرسشبرانگیز ارزیابی کرده است. گرچه این تغییر سیاست میتواند علتهای گوناگونی را داشته باشد. مثلا ممکن است یک اشکل فنی علت عدم بهرهبری از این سوخت در نیروگاه پژوهشی تهران باشد، یا اینکه ایران با در پیش گرفتن چنین سیاستی بر آن بوده تا ظرفیت و حساسیت غرب را محک زند.
به گفته امانوئله اوتولنگی از “بنیاد دفاع از دمکراسی” که مشاور دولت آمریکا در زمینه وضع تحریمها علیه ایران است، ایران بر آن است تا در بهار آینده خود را برای تولید اولین سلاح هستهای آماده سازد.
ولی مارک فیتزپاتریک کارشناس هستهای از “انستیتوی بینالمللی تحقیقات استراتژیک” در این باره میگوید که به نظر میرسد رفتار ایران ناشی از تنگنایی باشد که برای تامین سوخت هستهای دارد. به نظر او این اقدام از این جنبه هشدار دهنده است که افزایش ذخایر اورانیوم ۲۰ درصدر غنی شده ایران را به تولید سلاح هستهای نزدیکتر میکند. اما معنایش لزوما این نیست که این اقدام برخاسته از یک تصمیم اسراتژیک باشد.
اولی هاینون، بازرس ارشد هستهای پیشین سازمان ملل متحد نیز گفته است که نشانهای مبنی بر غیرعادی بودن ذخیره اورانیوم ایران نیافته است.
حل مناقشه اتمی ایران به شکلی صلحآمیز تنها از طریق یک تلاش گسترده دیپلماتیک ممکن است. و این تلاش زمانی نتیجهبخش خواهد بود که ایران به روند غنیسازی ۲۰ درصدی اورانیوم خاتمه دهد، سایت فردو را تعطیل و ذخایر اورانیوم خود را را به خارج منتقل کند.
دویچه وله