پیام های رسیده به همایش ششم اتحاد جمهوریخواهان ایران

پیام “همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران”

به ششمین همایش “اتحاد جمهوریخواهان ایران ”

دوستان عزیز،

گرمترین درودها و شادباش های ما را به مناسبت برگزاری ششمین همایش اتحاد جمهوریخواهان ایران بپذیرید. همایش شما در شرایطی برگزار می شود که مسئله همگرایی تشکل ها ونیروهای جمهوریخواه در خارج از کشور به یکی از جدی ترین خواست های اپوزیسیون تبدیل شده و در همین راستا اخیرا دو تشکل اتحاد برای پیشبرد سکولار دمکراسی در ایران و سازمان جمهوریخواهان ایران موفق شدند بر مبنای اصول و سیاست های مشترک و طی روندی از تفاهم و توافق به وحدت دست یابند. ما امید داریم که دوستان متشکل در اتحاد جمهوری خواهان ایران نیز که تا کنون در بخش مهمی از بحث های مربوط به روند همگرایی مشارکت داشته اند، بتوانند در ششمین همایش خود، راه کار های مناسب برای پیوستن به این روند را بازیابند.

دوستان گرامی،

می دانیم که مسئله اتحاد و وحت عمل نیروهایی که برای آزادی و دمکراسی مبارزه می کنند، همواره یکی از مسائل پیچیده و دشوار در تاریخ معاصر ایران بوده و تجربه های گذشته در این زمینه به جز مواردی نادر چندان موفق نبوده اند. به باور ما در فرآیند وحدت دو نکته اساسی مطرح است: یکی اهداف مشترک و دیگری راهبردها و راهکارهای مشترک. در غیاب هر یک از این دو عنصر اساسی، امر وحدت می تواند ناممکن و یا روندی شکننده باشد. تردید نداریم که همه ما در اهداف و ارزش های بنیادین جمهوری خواهی مشترکیم، اما در زمینه راهبردها و راهکارها نیاز به تعمق وهم اندیشی بیشتری داریم. توسعه حوصله مند گفتمان وحدت می تواند راه حلی برای درک مشترک از راهکارها، بین ما و نیز ترغیب دیگر جریانهای جمهوریخواه برای شرکت در روند همگرایی باشد. ما می توانیم و در قبال مردم و جامعه ایران وظیفه داریم که نیروی آزادی و دمکراسی خواه خارج از کشور و در مرکز آن جمهوری خواهان باورمند به حقوق بشر و جامعه باز فارغ از سلطه حکومت تبعیض گرای دینی را متشکل کنیم و صدای رسای میلیون ها هموطنی باشیم که یک زندگی با کرامت شایسته ایران و ایرانی را طلب می کنند.

شرکت کنندگان ارجمند در همایش اتحاد جمهوریخواهان ایران،

به باور ما تجربه جنبش سبز که بر شانه جنبش های مدنی و اجتماعی قبل از آن و با حضور اعتراضی میلیون ها نفر از آزاد زنان و آزاد مردان ایران شکل گرفت، در جامعه ما همچنان ریشه دار و زنده است. جنبش توانمند مدنی در ایران که میراث دار تلاش یکصد و پنجاه ساله تجدد و آزادیخواهی است، با به چالش کشیدن فرهنگ و سیاست حاکم، می رود تا فرهنگ روادارانه و دمکراتیک را به عنوان جایگزینی انکارناپذیر در جامعه تثبیت کند. به باور ما این جنبش که به ویژه بر دوش زنان وجوانان حق طلب ایرانی استوار است، سرچشمه و رستنگاه تحولات دمکراتیک در ایران آینده خواهد بود. این جنبش همچنین در هر حرکت خود به روشن ترین وجه بر حق مشارکت و حق رقابت سیاسی به عنوان ارکان اصلی دمکراسی و حقوق شهروندی و همخوان با موازین بین المللی حقوق بشر تاکید می کند و ضرورت جدایی دین و دولت را به عنوان کلید راهگشا در این زمینه مطرح می سازد. بدین جهت، اگر ما ساختار سیاسی مبتنی بر ولایت فقیه را مانع اصلی هرگونه تحول دمکراتیک در کشور می دانیم، نه فقط به خاطر تضاد این ساختار با تحقق یک جمهوری و دمکراسی ناب در آینده های دور، بلکه به خاطر سد راه بودن آن برای هرگونه اصلاح امور و گشایش فضای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی کشور در لحظه است.

دوستان گرامی،

ما نیز مانند شما بر این باوریم که برای طی موفقیت آمیز روند همگرایی نیروهای جمهوریخواه، ضمن پیروی از سیاسستهای روشن ودرست در قبال قانون اساسی حمهوری اسلامی و نظام استبدادی حاکم بر ایران و ضرورت گذار ار ان برای دستیابی به دمکراسی و حقوق بشر ، باید شرایط و دشواری های درونی هر یک از تشکل ها را نیز در نظر گرفت و برای حل این دشواری ها راهکارهای مشخص و مناسب را برگزید. از همین روی، ما اطمینان داریم که با توسعه گفتمان وحدت و گسترش روندهم اندیشی و همکاری خواهیم توانست بر مشکلات این راه غلبه کنیم و همگرایی وسیع جمهوریخواهان خارج از کشور را که اهمیت و ضرورتی انکارناپذیر برای پشتیبانی و تقویت جنبش جمهوری خواهی در ایران و تثبیت نقش آن در صحنه سیاسی و اجتماعی کشور دارد جامه عمل بپوشانیم. موفقیت شما را در برگزاری ششمین همایش اتحاد جمهوریخواهان ایران آرزو می کنیم.

“همبستگی برای جمهوری عرفی و حقوق بشر در ایران”

آذرماه ۱۳۹۳

نوامبر ۲۰۱۴

 **********

پيام کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران

به ششمین همایش اتحاد جمهوریخواهان ایران

دوستان گرامی،

برگزاری ششمین همایش را به شما تبریک می‌گوئیم و بر تلاشی که  در صفوف شما، در جهت شکل دادن به یک هویت جمهوریخواه دمکرات  و سکولار صورت می‌گیرد، آرزوی موفقیت می‌کنیم.

 همگرائی و اتحاد عمل نیروهای جمهوری‌خواه دمکرات و سکولارـ لائیک همواره یکی از اهداف فعالیت سازمان ما در سال‌های اخیر بوده است. همکاری ما در چارچوب ۹ جریان با شما از آن جمله است. تجربه ده سال آخر نشان می‌دهد اشتراکات زیادی بین نیروهای جمهوری‌خواه دمکرات که خواهان جدائی دین از دولت هستند،  وجود دارد. اما برخلاف این واقعیت، همگرائی و اتحاد بین آنها حول اصول مشترک بسیار محدود است.

کشور ما در شرائط دشواری قرار دارد. همراه با تداوم بيش از سه دهه سلطه استبداد دينى و تشدید سرکوب و خفقان،  فقر و بیکاری بر زندگی بخش بزرگی از مردم حاکم شده است و اقتصاد کشور در بحرانی بی‌سابقه به سر می‌برد و تحریم‌های بین‌المللی به همراه فساد گسترده در حکومت، ابعاد بحران را چندین برابر کرده‌اند. جامعه ما برای برون رفت از اوضاع بحرانی کنونی، نیازمند برآمد قدرتمند نیروهائی است که می‌توانند با اتکا به جنبش‌های اجتماعی و مدنی ایران راه برون رفت از این وضعیت را هموار کنند. همین واقعیت نیز ضرورت شکل‌گيري یک آلترناتیو جمهوری‌خواهی دمکرات و سکولارـ لائیک را جهت زمینه سازی برای ایجاد ساختار سیاسی متکی بر  اراده مردم و پاسخگو به آنان را دو چندان نموده است.

 دوستان گرامی

جمهورى اسلامى در كليت آن مانع اصلى هرگونه تحول و دگرگونى در زندگى هم وطنان رنجبر ما است. ما معتقدیم که جمهوری‌خواهان ایران می‌توانند حول اهدافی هم چون گذار از جمهوری اسلامی، استقرار یک جمهوری دمکراتیک متکی بر رای مردم، جدائی دین و دولت، تامین برابرحقوقی شهروندان، تعهد و تضمین حقوق و آزادی‌های مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر، عدالت اجتماعی، لغو کلیه قوانین تبعیض‌آلود و تضمین حقوق ملیت‌های ساکن ایران اتحادها و ائتلاف‌های وسیعی را سازمان دهند و چشم‌اندازهای جدیدی  را پیش روی جامعه بگشایند. جامعه ما امروز نيازمند گشودن افق‌های نوینی برای رهائی از سلطه استبداد و خودکامگی دامنگیر آن است.

ما عمیقا بر این باوریم که جمهوری‌خواهان ایران از امکانات و توان تبدیل شدن به چنین نیروئی برخوردارند و می‌توانند با دامن زدن به همگرائی، اتحاد و ائتلاف در صفوف خود موقعيت بهتر و تعیین کننده‌تری را در عرصه سیاسی ایران داشته باشند. ما موظفیم به جای بازی در زمین دیگران، اراده برای تحقق اهداف جمهوری‌خواهانه را در صفوف خود تقویت کنیم.

 در عین حال آگاهیم که در حال حاضر به دلیل اختلافات سیاسی میان برخی از نیروهای  جمهوری‌خواه دمکرات و خواهان جدائی دین از حکومت، ائتلاف سیاسی در بین  آنها با موانعی روبرو است. راهجوئی این موانع و تقویت همپذیری  و همکاری، بخشی از تلاش برای ایجاد بلوک جمهوری‌خواهان دمکرات مخالف جمهوری اسلامی و خواستار ابطال قانون اساسی آن و ایجاد رژیم دموکراتیک مبتنی بر جدائی دین و حکومت و رفع تبعیضات می‌باشد.  پیداست که وظایف مهمی در مقابل جمهوری‌خواهان قرار دارد.  زمینه تحقق این وظایف وجود دارد، چون اشتراکات فراوانی میان جمهوری‌خواهان برای رهایی کشور و مردم دیده می‌شود.

شکل‌گیری یک قطب جمهوری‌خواهی دمکرات و سکولار-لائیک موثر در عرصه سیاست ایران می‌تواند معادلات سیاسی را به نفع دمکراسی و در جهت ایجاد یک جامعه آزاد و عادلانه هموار سازد. بکوشیم با اتکاء به اشتراکات موجود در بین جمهوری‌خواهان ایران، در عین اختلاف بر سر عرصه‌های دیگر، هر آن جا که همکاری در جهت اهداف مشترک وجود دارد، همگامی را سازمان دهیم.

با آرزوی موفقیت برای همایش ششم، دست همه شما شرکت کنندگان در این همایش را به گرمی می‌فشاریم.

کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران

۵ آذر ۱۳۹۳ – ۲۶ نوامبر ۲۰۱۴

 ****************

پیام شورای هماهنگی جنبش جمهوریخواهان دمکرات و لائیک ایران

به همایش ششم اتحاد جمهوری خواهان ایران

 *************

پیام انجمن جمهوریخواهان ایران – پاریس

به ششمین همایش اتحادجمهوریخواهان ایرا

 **********

پيام به همایش ششم اتحاد جمهورخوهان ایران

از جانب اعضاء مجمع سازمان های سکولار دموکرات ايران

اعضاء محترم هیات سیاسی ـ اجرائی اتحاد جمهوریخواهان ایران

با توجه به  تشکيل ششمين همايش اتحاد جمهوریخواهان ايران، ما، اعضاء «مجمع سازمان های سکولار دموکرات ايران»، بر اساس باورهای خود در مورد لزوم تقويت همگرایی آن دسته از سازمان های سياسی اپوزيسيون که خواستار يافتن راهی برای گذار از حکومت اسلامی مسلط بر ايران هستند، وظيفهء خود دانسته ايم که برای همايش پیش روی شما، و در راستای نزدیکی عملی نیرو های موسوم به جمهوریخواه علیه جمهوری اسلامی، آرزوی موفقيت داشته باشیم. ما نیز، نظیر هر نیروی جدی ديگر در اپوزیسیون، با هيجان و دلنگرانی هميشگی، نظاره گر کار گروه ها، سازمان ها، هم بستگی ها و اتحادهائی هستيم که خود را «سکولار دموکرات» دانسته و در جستجوی اتخاذ مواضع روشن و راهکارهای عملی برای گذار از حکومت اسلامی مسلط بر ايران هستند.

دوستان گرامی،

ما فرصت نگارش اين «پيام» را مغتنم شمرده و علاقمنديم که مراتب زير را، با صراحتی دوستانه، به اطلاع شما برسانيم تا به سهم خود در مذاکرات و مباحث همايش شما سهمی ادا کرده باشيم:

1. از آنجا که جنبش سبز بزنگاه عمده ای در تاريخ مبارزات مردم ايران عليه نظام ولايت فقيه محسوب می شود، خودبخود طرز نگاه و برداشت های شما در ارتباط با اين رويداد بزرگ سياسی ماهيت استراتژيک کوشش های تان را روشن می سازد. از نظر ما، جنبش سبز حداقل به دو بخش تقسيم شدنی است: بخشی که دل در گروی حفظ و اصلاح حکومت اسلامی، کارا کردن اصول مغفول قانون اساسی آن، و بازگشت کشور به دوران طلائی امام خمينی دارد و زير پرچم اصلاح طلبی ِ مذهبی فعاليت می کند؛ و بخشی هم که از آن ِ معتقدان به سکولار ـ دموکراسی بوده وخواهان انحلال هرگونه حکومت ايدئولوژيک ـ مذهبی و استقرار حکومتی سکولار ـ دموکرات در ايران است. ما اعضاء«سازمان های سکولار دموکرات ايران»، که يک سالی است در مجمعی به همين نام گرد هم آمده ايم، با همهء احترامی که برای مبارزات رهبران بخش مذهبی جنبش قائل بوده ايم، فکر می کنیم  اصلاح طلبان نمی توانند زايندهءسکولار دموکراسی در ايران باشند. این برداشت نه بر اساس ذهنیات بی پایه بلکه بر اساس اهداف، برنامه ها، چگونگی حرکت، تاکتیک ها، استراتژی اصلاح طلبان و تجربیات تاریخ  خونین  36 سالهء حکومت اسلامی و مقاصد شوم آن استوار است. از اين رو اميدواريم که اتحاد شما نيز در اين مورد مواضع روشنی اتخاذ کرده و از فضای سياسی کنونی رفع ابهام کند.

2. ما خواهان بر کناری و انحلال قوانین حکومت اسلامی هستیم. اتحاد شما تا کنون در اين مورد موضع مشخصی را اعلام نکرده و، اگرچه معتقد است که مآلاً ايران بايد دارای حکومتی سکولار ـ دموکرات شود، اما در راه رسيدن به اين آرزو اغلب اميد خود را به حرکت های تدريجی اصلاح طلبان مذهبی بسته است. تعيين موضع شما در اين مورد نيز به روشن شدن افق مباحث سياسی اپوزيسيون خارج کشور کمک شايسته ای خواهد کرد.

3. ما معتقديم که برای گذار از حکومت اسلامی، و برای ایجاد امید به آینده در جامعه و پیروزی بر حکومت اسلامی و پایان دادن به آن، مخالفان اين حکومت می بایست یک «آلترناتیو ملی فراگير» را شکل دهند و؛ از آنجایی که هر گونه تلاش در این راستا در داخل کشور وحشیانه سرکوب می شود، منطقاً ضروری است که اين مخالفان در خارج کشور دست به ايجاد «آلترناتيو سکولار دموکرات» (بهر نامی همچون شورای هماهنگی، دولت در تبعيد، و…) بزنند تا کار ادارهء مبارزه با حکومت اسلامی را در فقدان هدايت معطل نماند. البته مخالفان اين نظر اعتقاد دارند که که نتيجهء چنين کاری از يکسو «تضعيف رهبری داخل کشور» و از سوی ديگر «ايجاد امکان برای بيگانگان در راستای چلبی سازی» است. اما، همانطور که گفته شد، از آنجا که سیاست سرکوب و استبداد حاکم در ایران امکان ایجاد آلترناتیو سکولار دموکراتی در داخل کشور را نمی دهد، دانستن مواضع صريح شما در اين مورد به شفافيت هرچه بيشتر وضعيت اپوزيسيون کمک خواهد کرد.

4. گروه ما، که از ائتلاف عده ای از جمهوريخواهان، پادشاهی گرايان مشروطه خواه، فدراليست های معتقد به حفظ تماميت ارضی ايران، و معتقدان به ضرورت استقرار عدم تمرکز حاکميت در ايران شکل گرفته، در راستای ايجاد ائتلاف وسيع مابين نيروهای سکولار ـ دموکرات انحلال طلب، بر اين اعتقاد است که، در فقدان حاکميت ملی و نيز دردوران آزاد نبودن فرد ايرانی در گزينش های سياسی خود، طرح هرگونه اختلافی که حل آن فقط در آينده و در پی استقرار حاکميت ملت ممکن خواهد بود، صلاح نيست و نبايد بر اينگونه اختلاف ها انگشت گذاری نموده و پافشاری کرد. برای ما ضروری است که بدانيم آيا شما همچنان قصد دارطد که «جمهوری خواهی» را جزو خطوط قرمز خود قرار داده و از هرگونه همکاری با دگرانديشان سکولار دموکرات امتناع کنيد؟

باری، دوستان گرامی، از نظر ما وضعيت کنونی اپوزيسيون، به همهء دلایلی که ذکر شد، دچار چند و چونی خسران بار شده که انرژی ها را روبروی هم قرار داده و از کارائی ها می کاهد. لذا ما، در «مجمع سازمان های سکولار دموکرات انحلال طلب ايران» نگران مذاکرات جاری در ششمين همايش شما نيز هستيم و مشتاقيم تا بدانيم که شما از آنچه در چند سال گذشته پيش آمده چه تحليلی را ارائه داده و چه راهکاری را برای نجات کشورمان مطرح خواهيد کرد.

ما نمی خواهیم دربارهء کنگرهء شما از هم اکنون دست به پيشداوری بزنيم؛ و صميمانه آرزومنديم که هم انديشی شخصيت هائی که در جمع شما حضور خواهند داشت موجب نزدیکی هدفمند اپوزسیون و گشايش راه های نوينی برای گذار از حکومت اسلامی مسلط بر کشورمان و جايگزينی آن با يک حاکميت ملی سکولار ـ دموکرات باشد.

با احترام و دوستی

اعضاء مجمع سازمان سکولار دموکرات و انحلال طلب ايران

۶ آذر ۱۳۹۳ – ۲۷ نوامبر ۲۰۱۴