پیام بابک امیر خسروی به هشتمین همایش اتحاد جمهوری خواهان ایران

پیام بابک امیر خسروی به هشتمین همایش اتحاد جمهوری خواهان ایران
توسط فرهاد فرجاد خوانده می شود

همرزمان  گرامی، خانم ها وآقایان!

ازاین که کهولت ودشواری های دیگر، مانع از شرکت من درهمایش گردید، تا درکنارشما باشم،عمیقاً متاسفم. بااین حال خوشحالم که همرزمان دیگر، با شور فراوان، پرچم اتحاد جمهوری خواهان ایران را همچنان برافراشته اند وبه تلاش هایِ خود ادامه می دهند.

اسناد همایش را با علاقه خواندم. تلاش جمعیِ درخورستایشی صورت گرفته است. با آنکه درمواردی وبعضی موضعگیری ها، تفاوت نظردارم؛ بااین حال ازپرداختن به آنها دراین پیام کوتاه پرهیز می کنم. تنها  رویِ یکی دو موضوع مکث می کنم که مشغلۀ دائمیِ ذهنم بوده اند.

آرزوی من همواره برپائیِ یک جریان سیاسیِ چپ عدالت جو، آزادی خواهِ ملی ولی اصلاح طلبِ تغییر وتحوّل خواه بوده است. بارها گفته ونوشته ام که نطفۀ آزادی ها ودموکراسی که برای تحقق آن می رزمیم، می باید در درون همان نظام حاکم استبدادی بسته شود وبه نیروی نسبتاً کارسازی مبدل گردد، تا در فردایِ آن، استمراربیابد. وگرنه، حتّی اگر به تغییر یک رژیم استبدادی حاکم موفق گردیم، درفقدان چنین پیش زمینه ای، امکان برقراریِ آزادی ها و دموکراسی میسّر نخواهد شد. تجربۀ انقلاب بهمن، گویا ترین گواهِ آنست.

ازاین رو بباورمن، درحال حاضر، مبرم ترین ومهم ترین وظیفۀ ما درتدوین برنامه سیاسی که نباید ازاهداف کوتاه ومیان مدت فراتربرود، همچنان دستیابی وتامین این پیش شرط ها وزمینه هاست. مبارزه برای آزادی های سیاسی ـ صنفی ومدنی، آزادی مطبوعات، تامین پیش شرط های انتخابات آزاد ازجمله لغو نظارت استصوابی، محدود کردنِ  اختیارات ولی فقیه، دریک کلمه، پیکاربرایِ تقویت هرچه فزاینده ترِ وجهِ جمهوریّتِ قانون اساسی درشمار این اولویّت هاست.

بباورمن، باید ازطرح خواست ها ولو درذات خود درست ولی ناشدنی، و از دادن شعارهایِ دلنشین و خوشایند، ولی ناممکن درچشم انداز نزدیک  ومیان مدت، پرهیز کرد؛ تا بتوان جبهۀ گسترده ای ازنیروهای سیاسی درون وخارج کشور برای دستیابی وتامین خواست های مبرم روزبه وجود آورد وزمینه را برای طرح خواست های بنیادی ترفراهم ساخت.

اصلاح طلبی یک راه وروش ومشیِ سیاسی درپیکاربرایِ تغییر وتحول دریک جامعه است و قانونمندیِ های خود را دارد. کنشگر سیاسیِ اصلاح طلب باید تا به آخر، پیگیرووفاداربه این راه وروش باشد. حتّی اگردرکوتاه مدت، توفیقی حاصل نگردد.

این رویکرد که اصلاح طلبی برای تغییر وتحول خوب است و ارجحیّت دارد؛ امّا اگر پیشرفتی ازاین طریق حاصل نشد پس باید به راه وروش انقلابی دست زد، جمعِ ضدّین است. نشستن میان دوصندلی است که ناجورترین شیوۀ مبارزاتی است و باید ازآن پرهیز کرد.

ممکن است باردیگر، به علت بحرانی که هم اکنون کشوررا فراگرفته و تشدید  آن دراثرِ ادامۀ تحریم ها ی کمرشکن آمریکا، وبی کفایتی حاکمیّت وبه ویژه درنبود احزاب سیاسی مقتدر ومعتبر برای هدایت مردم؛ نارضایتی ها و خشم مردم بجائی برسد که خود جوش به خیابان ها به ریزند و آشوب برپا بشود. یک تشکل سیاسیِ اصلاح طلب نمی تواند درچنین پیشامدی، نقشِ فعال وموثری داشته باشد.

زیرا درآن وضع، دعوت به آرامش ورفتارمدنی گوش شنوائی ندارد. ازاین رو، این حکم که هرکجا توده هاست جای ما آنجاست!همواره درست نیست. هنگامی که مردم عاصی وعصبانی به خیابان ها ریختند، رهبران وگردانندگان همسویِ خود را دارند که به تخریب وخشونت بیشتر دعوت می کنند تا به آرامش.

برخی براین باورند که رژیم کنونی اصلاح ناپذیراست.اگرچنین باشد و حتّی اصلاحاتی که اشاره کردم نا ممکن باشد، درآن صورت دارندگان چنین عقیده

ای، چگونه می خواهند مردم را سازماندهی ومتشکل کرده وبا مسالمت، این نظام استبدادی را که اصلاح ناپذیرمی دانند، برکنار نمایند؟.

نباید ازنظر دور داشت که اگرتظاهرات خیابانیِ مردم عاصی وعصبانی گسترش بیابد، فرجام آن بیشترممکن است به یک کودتایِ نظامی ویا فروپاشی نظام درتمامت آن؛ منتها با آینده ای ناروشن بینجامد. وظیفۀ ما تا حدِّ امکان، جلوگیری ازچنین پیشامد هائی است.

ازاین رو، یک جریان سیاسیِ  باورمند به مشی سیاسی اصلاح طلب، نباید در برنامه سیاسی خود، خواست ها وشعارهائی را مطرح سازد که مغایر با نفسِ مشیِ اصلاح طلبی است که براصلاحات وتغییرات تدریجی ومسالمت آمیز واستفاده ازامکانات قانون اساسی استوار است.

همانگونه که عرض کردم، سیاست ما درمرحلۀ کنونی باید تقویتِ هرچه فزاینده ترِ وجهِ جمهوریّت قانون اساسی باشد، وجهی که اینک پایمال کرده اند.

نباید ازنظر دورداشت که هرگام وپیشرفتی درراستای تقویتِ وجهِ جمهوریّت قانون اساسی، فی نفسه درجهتِ تضعیف ومحدو کردنِ نظام فقاهتی حاکم است. اصلاح طلبیِ تغییروتحول خواه برای طرحِ خواست ها وبرنامۀ سیاسی خود، حد ومرز وخط قرمز ندارد. چارچوب ومضمون خواست ها و شعارها در هرلحظه را ، توازن نیروهای سیاسی وآمادگی ذهنی آنها ومردم تعیین می کند.

همرزمان گرامی!  من همچنان بر این باورم که اتحاد جمهوری خواهان ایران ازمعقول ترین ومعتدل ترین جریان سیاسی خارج کشوراست. می باید برای پاسداری ازآن وتقویت اش کوشا باشیم.

ازصمیم قلب امیدوارم همایش هشتم  درحفظ یگانگی صفوف اجا ودرتدوین وتصویب اسناد وقطعنامه هایش، با عنایت به نکاتی که فوقاً اشاره کردم، قرین پیروزی باشد.

دست همۀ تان را ازراه دور می فشارم وبرایتان آرزویِ موفقیّت دارم.

بابک امیرخسروی سپتامبر 2019