ممکن ترین کار حمایت فعال از هاشمی رفسنجانی است
اخبار روز: یازدهمین دوره ی انتخابات ریاست جمهوری در ایران روز ۲۵ خرداد برگزار می شود. انتخاباتی که به نظر می رسد نسبت به همه ی انتخابات پیشین از پیچیدگی ها و شاید حساسیت های بیشتری برخوردار است. اخبار روز پرسش هایی را پیرامون این انتخابات با عده ای از فعالین سیاسی اپوزیسیون مطرح کرده است. در زیر پاسخ های خانم ملیحه محمدی را می خوانید.
ملحیه محمدی روزنامه نگار، عضو سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) و اتحاد جمهوری خواهان ایران است.
اخبار روز: مهلت ثبت نام انتخابات ریاست جمهوری تمام شده و هاشمی رفسنجانی و اسفندیار مشایی به جمع کاندیداها پیوسته اند. ارزیابی شما از صحنه انتخابات چیست، کدام یک از کاندیداها مطلوب آقای خامنه ای است؟
ملیحه محمدی: با آنچه در هشت سال و بویژه، چهارساله گذشته، تاریخی ترین انتخاب اصولگرایان و محبوبترین منتخب رهبری، در مقابلشان قرار داد، بعید به نظر می رسد که آقای خامنه ای بتواند به نامزد دیگری اعتماد کرده و چه آشکار و چه در نهان، برای تأیید او هزینه کند. گذشته از اینکه عرصه ی موجود هم از چنین نامزدی که مشخصات بی کم و کاست یک مدل قابل قبول را داشته باشد، خالی است. یعنی نامزدی که به قول آقای خامنه ای نقاط قوت احمدی نژاد را داشته و از نقاط ضعف او مبرا باشد. توجه کنیم که نقاط قوت احمدی نژاد عوامیگری در مردمگرایی و پرکاری بود که از چشم موافقین و مخالفان او نیز دیدنی بودند و نقطه ضعف مهمش که به نظر می رسد ادامه ی بازی پوپولیستی او بود، درنگ کردن بر مسائلی نظیر ناسیونالیسم و آزادی های شخصی بود که اصولگرایان تندرو را آزار می داد و ایضاً خود شیفتگی و غره گی بخود خارج از ظرفیت ها و توانایی های واقعی اش! خطری که در هر عنصر برکشیده توسط قدرت، پنهان است. به این ترتیب به نظر من رهبری در این دور به دنبال تأیید مطلق هیچ نامزدی نمی رود و قاعدتاً برای کنترل و تأثیرگزاری بر هر رئیس جمهوری روی قدرت های قانونی خود حساب خواهد کرد.
اخبار روز: چگونه می توان بر روند جاری انتخابات ریاست جمهوری تاثیر گذاشت؟
ملیحه محمدی: من تحولات سیاسی را با کمترین هزینه های انسانی و مشارکت گسترده ترین گروه های اجتماعی ممکن و درست و ضمانت تحول پایدار می دانم. بنا براین امروز به جز حمایت فعال از یکی از نامزدها ـ تاکنون هاشمی رفسنجانی ـ روش دیگری را برای تأثیرگزاری مثبت بر روندهای جاری و بر نتیجه ی انتخابات سراغ ندارم. اشکال دیگری نظیر تحریم و یا تحریم فعال که اینجا و آنجا، به معنای مشارکت در فضای انتخاباتی صرفاً به منظور بالابردن مطالبات، بیان شده اند، هیچکدام راهگشا و به سود پیشبرد مبارزات دمکراتیک نیستند. تحریم به تنها نتیجه ای که یاری می رساند، درآمدن نامزد قشری ترین گروههای اجتماعی از صندوق است و برای دومی اساساً در فضای سیاسی امروز ایران تریبون و امکانات موجود نیست و تلاش برای آن صرفاً به تشنج و بروز خشونت منجر خواهد شد.
اخبار روز: یکی از اهداف رهبری حکومت سوءاستفاده از میزان بالای مشارکت مردم در جهت پیشبرد سیاست های مورد نظر خود در عرصه داخلی و مناسبات بین المللی و همین طور ایجاد دولت مطیع ولی فقیه می باشد. این هدف را چگونه می توان خنثی کرد و روند انتخابات را درجهت خواست مردم سمت داد؟
ملیحه محمدی: به باور اصلاح طلبانه ی من، وظیفه اپوزیسیون دروهله ی اول، نه مقابله با رأس حکومت یا کلیت یک نظام سیاسی، بلکه تلاش در راه مبارزه برای تغییرات ممکن و موثر در حیات اجتماعی و سیاسی مردم است. تلاش برای بهبود وضعیتی که برای مردم دشوار و غیرقابل تحمل شده است. مقابله با رأس نظام یا کل دستگاه حکومت برای مردم جز در مبارزات آزادیبخش یا هجوم دشمن خارجی، در هیچ جامعه ای به صرف وجود مشکات در دستور نیست! مردم باید ببینند که تلاش اپوزیسیون متوجه گشودن راههایی و فراهم آوردن امکاناتی برای مشکلات واقعی و روزمره آنهاست. اپوزیسیون باید بتواند در این جهت امتیازاتی را به سود مردم کسب کند. این امتیازات روزمره و مادی، و نیز تدریجی هستند و از راه تغییر در ممکنات ممکن می شوند نه از راه تقابل یا قهر و لزوماً در تقابل با کلیت نظام حاکم نیستند. و نکته ای که اپوزیسیون ایرانی معمولاً بر آن چشم می بندد اینکه: در مقاطعی و مسائلی منافع رهبری و منافع مردم می تواند از هم دور نباشد! چنانکه در جنگ ایران و عراق بود یا چنانکه در تحریم ها هست یا افزایش و کاهش قیمت انرژی.
اخبار روز: خواست های مردم از این انتخابات چیست؟
ملیحه محمدی: البته، «مردم» به طور کلی به نوعی که بشود برای آن یک نوع ویژه از منفعت یا خواست سیاسی، اقتصادی یا اجتماعی تعریف کرد، در هیچ سرزمینی وجود ندارد. مردم در ایران نیز مثل همه جای دنیا، اقشار، گروهها و طبقات گوناگونی را تشکیل می دهند که در زمینه های بالا مطالبات و آرزوهای مختلف و گاه متضادی دارند! اما در موضوع و موضع مورد بحث ما می توان از برخی مطالبات نسبتاً عام اجتماعی نام برد که اقتصاد معیشتی و امنیت روانی به نوعی که کابوس جنگ و پریشانی از میان برخیزد، نام برد.
