مراسم یادبود ضیاء عابدی: به غم نشسته ایم، به غمت !

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما !!!

به غم نشسته ایم، به غمت !

همسر، پدر همراه ویاد یارو دیارمان! رفتی و رفتن تو آتش نهاد بردل !

عزیزما! عشق می ورزیدی به ما به انسان، به ایران وایرانی!
لحظه به لحظه زندگیت از آغاز صبحگاه تا پاسی از شامگاه گواه است. چه در درون میهن و چه به هنگامی که به اجبارترک یار و دیار نمودی.

حال باعزیزانت، یارانت، دوستانت گردهم می آئیم تا گفته باشیم:
یاد یاران یاد باد! در نبودت هم با همیم ای عزیز، ضیا عابدی!

خانواده و یاران !