درگذشت حمید سمندریان استاد بزرگ تئاتر ایران
به گزارش خبرنگار مهر، حمید سمندریان متولد ۱۳۱۰ سحرگاه ۲۲ تیرماه بعد از دست و پنجه نرم کردن با بیماری در سن ۸۱ سالگی در منزل خود دار فانی را وداع گفت. این استاد بزرگ تئاتر ایران در حالی برای همیشه صحنه تئاتر را ترک کرد که آرزوی اجرای نمایش “گالیله” را به عنوان وصیت نامه هنری خود داشت.
سمندریان طی سه دهه گذشته تنها چهار اثر نمایشی را کارگردانی کرد و به صحنه برد و این در حالی بود که وی از جمله کارگردانان برجسته تئاتر در آسیا بود که در کشور آلمان و زیر نظر ادوارد مارکس کارگردان برجسته تئاتر دنیا کارگردانی را آموخت.
سمندريان در ارديبهشت‌ماه سال 1310 در تهران متولد شد. شروع فعالیت‌هاي تئاتری او در حین تحصیل در دوره‌ي متوسطه با حضور در کلاس‌های تئاتر و هنرپیشگی اساتيدي چون حسین خیرخواه، شباویز و نصرت کریمی زير نظر عبدالحسين نوشين بود.
او پس از اتمام دوره‌ي دبیرستان به اروپا سفر کرد و در آلمان دوره‌ي مهندسی شوفاژ سانترال را در دانشگاه صنعتی برلین گذراند، اما بعد از آن به کنسرواتور عالی موسیقی و هنرهای نمایشی هامبورگ وارد شد. برخورد با تئاتر آن‌قدر برایش گسترده بود که طی شش سال به صورت آکادمیک تحت آموزش «ادوارد مارکس» که یکی از استادان برجسته‌ي تئاتر بود، اصول و مبانی کارگردانی و بازیگری را آموخت و همزمان در آلمان به صورت حرفه‌ای مشغول به کار شد.
سمندريان پس از پایان این دوره به دعوت اداره‌ي هنرهای نمایشی دراماتیک اداره‌ي کل هنرهای زیبای کشور به ایران بازگشت و نمایشنامه‌ي «دوزخ» را در تالار همین اداره به روی صحنه برد و فعاليت‌هاي خود را به شكل پيوسته در عرصه تئاتر ادامه داد.
حمید سمندریان در سال‌های پیش از انقلاب، سال ۱۳۴۲ گروه تئاتری منسجمی به‌نام گروه هنری پاسارگاد را تشکیل داد که از افراد اين گروه مي‌توان پرویز پورحسینی، سعید پورصمیمی، پری صابری، اسماعیل محرابی، جمشید مشایخی، پرویز کاردان، محمد حفاظی، منوچهر فرید، ثریا قاسمی، اسماعیل شنگله و مهدی فخیم‌زاده را نام برد.
همچنين از معروف‌ترين شاگردان سمندريان مي‌شود به: عزت‌اله انتظامي، گوهر خيرانديش، رضا كيانيان، ميكاييل شهرستاني، احمد آقالو، كيومرث مرادي، پرويز پورحسيني، گلاب آدينه، مهدي و ناصر هاشمي و آتش تقي‌پور اشاره كرد.
سمندريان در تمام اين سال‌ها حسرت اجراي «گاليله» را با خود داشت، آخرين‌بار در سال 1389 سرگرم ترجمه و كار بر روي اين نمايشنامه‌ي معروف برتولت برشت بود و قصد داشت اواسط تيرماه همان سال گروه بازيگران اين نمايش را مشخص كند تا براساس توافقات انجام‌شده با شهرداري تهران، «گاليله» را از بهمن سال 89 تا ارديبهشت 90 در تماشاخانه‌ي ايرانشهر به صحنه ببرد، اما اين آرزو هرگز محقق نشد.
منبع: ندای سبز
