قتل با داس؛ آبروهایی که با خون آبیاری می‌شوند
دختری ۱۴ ساله در روستایی از توابع آستارا، تازه‌ترین قربانی قتل ناموسی در ایران است. مقتول از خانه فرار کرده بود اما قاضی او را به پدرش تحویل داد. پدری که سر فرزندش را بریده اما قانون او را از مجازات مصون می‌دارد.
تا چند روز قبل، کمتر کسی اسم روستای “سفید سنگان لمیر” را شنیده بود. حالا و پس از یک قتل ناموسی فجیع، این روستا در بخش “حویق” آستارا، کانون توجه رسانه‌هاست.
دختری ۱۴ ساله به نام رومینا، به خاطر دلباختگی و فرار با معشوق، طعمه داس پدر در این روستا شد. قتل روز اول خرداد اتفاق افتاد. قاتل سر دخترک را برید تا لکه ننگ را از شرافت خانوادگی پاک کند.
کانال‌های محلی تالش نقل کرده‌اند که پدر رومینا با ازدواج او و پسر مورد علاقه‌اش مخالف بوده و آنها چند روز با هم فرار می‌کنند. پس از پیگیری و شکایت خانواده، پلیس آنها پیدا و دستگیر می‌کند. شاهدان محلی گفته‌اند که دختر از بازگشت به خانه می‌ترسید و حتی التماس کرده بود او را به پدرش تحویل ندهند؛ اما قاضی طبق قانون او را به دست ولی قهری سپرد.
رسانه‌ها می‌نویسند پدر ابتدا سعی کرده رومینا را خفه کند و وقتی موفق نشده، سر او را با داس بریده است. قاتل بازداشت شده اما طبق قانون تنها به پرداخت دیه یا تعزیر محکوم خواهد شد. ماده ۲۲۰ قانون مجازات اسلامی می‌گوید: «پدر یا جد پدری كه فرزند خود را بكشد قصاص نمی‌شود و تنها به پرداخت دیه قتل به ورثه مقتول و تعزیر محكوم خواهد شد.»
افراد محلی گفته‌اند که پدر رومینا بیکار و معتاد است و هنگام ارتکاب قتل نیز، تحت تاثیر قرص روان‌گردان بوده است. مادر رومینا تنها ۴۰ سال دارد و برادر کوچک او شش ساله است.
وبسایت “میدان” پای صحبت “بهمن خاوری”، معشوق رومینا و “اسفندیار اشرفی”، عموی او نشسته است. بهمن عنوان کرده که فرار پنج روزه آنها به پیشنهاد رومینا و پس از مخالفت پدرش با خواستگاری و ازدواج صورت گرفت: «بعد از این ماجرا بود که پدرش در پاسگاه حویق از من به جرم آدم‌ربایی شکایت کرد… موقع بازجویی گفتم دختر را دوست دارم و اجباری در کار نبوده و رومینا هم این حرف‌ها را تایید کرد و من در نهایت تبرئه شدم.»
اما اسفندیار اشرفی، عموی قربانی و برادر قاتل گفته که رومینا اغفال شده بود: «بعد از این موضوع ما خواستیم که بیایند و خواستگاری کنند اما خانواده پسر گفتند نه او اشتباه کرده است. حتی عاقد آمد عقدشان کند اما پسر قصدش چیز دیگری بود.»
عموی رومینا، با اشاره به عکس او در اینستاگرام بهمن پرسیده است: «اصلا کدام مردی وقتی بخواهد با یک دختر ازدواج کند، عکسش را در اینستاگرام می‌گذارد؟ کدام مردی عکس ناموسش را در دنیا پخش می‌کند؟»
سارا باقری وکیل دادگستری، نایب رئیس انجمن حقوق کودکان و نوجوانان و فعال این حوزه، به وبسایت “میدان” گفته که در شهرستان‌ها و روستاها مردم به دلیل آشنایی با یکدیگر عموما از رسانه‌ای شدن این موارد پرهیز می‌کنند: «چون نگرانی از آبروریزی برایشان بار اجتماعی سنگین‌تری را به همراه می‌آورد. از سوی دیگر، چون قاتل پدر خانواده بوده است، تسامح بیشتر در احکام نهایی قضات دیده می‌شود.»
خانم باقری یادآوری می‌کند که چون قاتل، خودش ولی دم است، حکم قصاص مشمول او نخواهد شد و تصمیم در باره چند و چون حبس و دیه نیز بر عهده قاضی پرونده خواهد بود: «دیه هم ابتدا به مادر، سپس به خواهر و برادر تعلق می‌گیرد.»
این حقوقدان، فاجعه اخیر را ملغمه‌ای از آسیب‌های اجتماعی می‌داند و تاکید می‌کند که فرار دختران از خانه در روستاها به وفور دیده می‌شود: ««…به محض این که ما از این موضوع‌ها حرف می‌زنیم به سیاه‌نمایی متهم می‌شویم، حال آن که این پرونده به خوبی نشان میدهد که اوضاع خوب نیست و لازم است تصاویری که نشان داده می‌شود، برگرفته از حقیقت و بطن واقعی آن مکان‌های جغرافیایی باشد. »
شهیندخت مولاوردی معاون سابق امور زنان و خانواده در دولت حسن روحانی در توئیتی نوشت: «رومینا نه اولین قربانی قتل‌های ناموسی است و نه آخرین آن؛ تا زمانی که قانون، رویه قضایی و فرهنگ حاکم و مسلط بر جوامع محلی و جهانی بازدارندگی لازم را نداشته و با تشویق و ترویج آن در خدمت این جنایت بشری باشند!»
بهار سال گذشته، فیلم “خانه پدری”، ساخته کیانوش عیاری، برای بار دوم با دستور قضایی از پرده پایین کشیده شد. فیلم روایت قتل ناموسی دختری است که به خاطر ریختن آبروی خانواده، به خواست پدر و به دست برادر کوچک کشته و در زیرزمین دفن می‌شود. فیلم را به خاطر خشونت صحنه قتل و مراعات حال تماشاگر توقیف کردند، هرچند در زندگی روزمره این خشونت‌ها جریان دارند و با شرع و عرف و قانون توجیه هم می‌شوند.
در آگهی ترحیم رومینا، نام پدر، عموها، دایی، پدر بزرگ‌‌ها و برادر شش ساله او را می‌بینیم. صاحب عزا، همان قاتل است و نامش در صدر آگهی درج شده است. نامی از مادر، عمه، خاله یا مادربزرگ مقتول دیده نمی‌شود. تنها نام مونث در این آگهی، اسم قربانی است.
دویچه وله
******
قانون در ایران راه قتل دختران و زنان را باز گذاشته است
واکنش‌ها به قتل رومینا اشرفی ۱۳ ساله به دست پدرش
رومینا تازه‌ترین قربانی قتل‌های ناموسی در ایران است. او ۱۳ سال داشت و اهل روستای حویق تالش در گیلان بود. روز اول خرداد ۹۹، رومینا بابت عشق به بهمن خاوری، مرد هم‌شهری‌اش و فرار با او، به‌دست پدرش به‌قتل رسیده است. رضا اشرفی، پدر این دختر، فرزندش را در خواب پس‌از این‌که نتوانسته خفه‌اش کند، با داس سر بریده است.
بهمن خاوری، مرد ۲۸ سالهای که گفته می‌شود رومینا با او فرار کرده بوده، به پایگاه خبری “روز نو” گفته عاشق رومینا بوده و یک‌بار با واسطه او را خواستگاری کرده ولی پدر رومینا چون آن دو از یک مذهب نبوده‌اند، با این وصلت مخالفت کرده است:
«چند سالی بود که عاشق هم بودیم و بالاخره تصمیم گرفتم تا یک نفر را بفرستم و او را از پدرش خواستگاری کنم. اما از آنجایی که مذهب ما یکی نبود، مخالفت کردند. به همین خاطر هم دختر به من گفت که پدرم رضایت نمی‌دهد و باید فراری‌اش بدهم. همین شد که باهم فرار کردیم و پنج روزی ناپدید شدیم. بعد از این ماجرا بود که پدرش در پاسگاه حویق از من به جرم آدم‌ربایی شکایت کرد… موقع بازجویی من گفتم که آن دختر را دوست دارم و اجباری در کار نبوده و دختر هم در بازجویی این حرف‌ها را تایید کرد. یک شب در بازداشتگاه ماندم، اما در نهایت تبرئه شدم.»
اما اسفندیار اشرفی، عموی قربانی و برادر قاتل گفته که رومینا اغفال شده بود: «بعد از این موضوع ما خواستیم که بیایند و خواستگاری کنند اما خانواده پسر گفتند نه او اشتباه کرده است. حتی عاقد آمد عقدشان کند اما پسر قصدش چیز دیگری بود.»
عموی رومینا، با اشاره به عکس او در اینستاگرام بهمن پرسیده است: «اصلا کدام مردی وقتی بخواهد با یک دختر ازدواج کند، عکسش را در اینستاگرام می‌گذارد؟ کدام مردی عکس ناموسش را در دنیا پخش می‌کند؟»
بنابر نوشته رسانه‌ها رومینا چون روحیه پدرش را می‌شناخته اصرار داشته که قاضی او را به خانواده‌اش ندهند اما قاضی، این دختر را به پدرش بازمی‌گرداند. پدر رومینا نیز از نبود مادرش در خانه، بهره می‌گیرد و می‌کوشد او را در خواب خفه کند اما چون نتوانسته با داس، سر از بدنش جدا کرده و جنایت‌اش را در کوی و برزن فریاد می‌زند و پلیس بازداشت‌اش می‌کند.
قانون راه قتل دختران و زنان را باز گذاشته است
در پی واکنش‌های گسترده در شبکه‌های اجتماعی و فشار افکار عمومی به قوه قضاییه، قاتل بازداشت شده است. کاظم رزمی، بخشدار حویق شهرستان تالش به رسانه‌ها گفته است: یکی از اهالی این بخش به اتهام قتل دخترش دستگیر شده است و جزئیات این پرونده بعد از طی مراحل قانونی و حقوقی به مردم اطلاع‌رسانی می‌شود.
خبرگزاری «رکنا» خبر داده که معصومه ابتکار، معاون رئیس جمهوری ایران در حوزه زنان و خانواده با صدور دستور ویژه خواستار رسیدگی به چرونده جنایت در تالش شد، اما ماده ۲۲۰ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۷۰ مجلس ایران می‌گوید: «پدر يا جد پدری که فرزند خود را بکشد قصاص نمی‌شود و به پرداخت ديه به ورثه مقتول و تعزير محکوم خواهد شد.»
سارا باقری وکیل دادگستری، نایب رئیس انجمن حقوق کودکان و نوجوانان و فعال این حوزه، به وبسایت “روز نو” گفته چون قاتل، خودش ولی دم است، حکم قصاص مشمول او نخواهد شد و تصمیم در باره چند و چون حبس و دیه نیز بر عهده قاضی پرونده خواهد بود: «دیه هم ابتدا به مادر، سپس به خواهر و برادر تعلق می‌گیرد.»
این حقوقدان، فاجعه اخیر را ملغمه‌ای از آسیب‌های اجتماعی می‌داند و تاکید می‌کند که فرار دختران از خانه در روستاها به وفور دیده می‌شود: «…به محض این که ما از این موضوع‌ها حرف می‌زنیم به سیاه‌نمایی متهم می‌شویم، حال آن که این پرونده به خوبی نشان میدهد که اوضاع خوب نیست و لازم است تصاویری که نشان داده می‌شود، برگرفته از حقیقت و بطن واقعی آن مکان‌های جغرافیایی باشد. »
شهیندخت ملاوردی، معاون پیشین رییس‌جمهور ایران در امور زنان و خانواده و دبیر کل جمعیت حمایت از حقوق بشر زنان در این کشور در حساب توئیتر خود نوشت: «رومینا نه اولین قربانی قتل‌های ناموسی است و نه آخرین آن؛ تا زمانی که قانون، رویه قضایی و فرهنگ حاکم و مسلط بر جوامع محلی و جهانی بازدارندگی لازم را نداشته و با تشویق و ترویج آن در خدمت این جنایت بشری باشند!»
زنان و دختران زیادی در ایران قربانی قتل‌های ناموسی شده‌اند و رومینای ۱۳ ساله آخرین تازه‌ترین آنهاست. هدیه کیمیایی، خبرنگار حوزه آسیب‌های اجتماعی نوشته است: «آذر ماه پارسال در بویر احمد برادر زینب ۱۴ ساله او را با کتک کشت، چون از پسری خوشش می‌آمد. چند ماه پیش پدر سیما ۲۰ ساله او را در غرب تهران کشت و گفت: او دوست پسر گرفته بود، دستهایم را دور گردنش آنقدر فشار دادم تا مرد. هنوز یک سال از قتل دو دختر ۱۶ و ۲۷ ساله آبادانی به دست عمویشان نمی‌گذرد. جان زنان و دختران ایرانی به دست قانون‌هایی است که راه را برای قتل‌شان باز گذاشته، آن هم وقتی که معاون زنان رئیس جمهورش با خونسردی می‌گوید: خشونت خانگی در ایران چندان حاد نیست.»
ژیلا بنی‌یعقوب روزنامه‌نگار در توییتر درباره حادثه مشابهی که برای زن جوانی به نام «گلبهار» رخ داده نوشته است: «پانزده – شانزده سال پیش ماجرای مشابه رومینا برای دختری به نام گلبهار در چهارمحال و بختیاری اتفاق افتاد، گزارش مفصلی از ماجرا نوشتم، به همراه یکی از خبرنگاران جدی این حوزه یعنی خانم عذرا فراهانی تا مدتها از مراجع مختلف پیگیر پرونده بودیم، پرونده‌ای که به راحتی مختومه شد. برادر، عمو و پسر عموهای گلبهار، او را در آتش سوزاندند. اول می‌خواستند با طناب دارش بزنند اما هر بار از دستشان فرار می‌کرد. بار آخر برادرش در یک لحظه مقدار زیادی بنزین رویش ریخت و یکی از پسر عموهایش فوری کبریت را کشید… روز بعد هم نوزاد را با خوراندن سم کشتند… آیا همچنان در برهمان پاشنه می‌چرخد و در نهایت پرونده رومینا هم مثل پرونده گلبهار بدون نتیجه مشخص مختومه می شود؟ چند گلبهار و رومینا در این سالها در خانه پدری قربانی شده‌اند و قرار است قربانی شوند؟»
برخی واکنش‌های دیگر در فضای مجازی
شیما قوشه: وقتی با افتخار نام پدر که قاتل است را در اعلامیه می‌نویسند و خبری از نام مادر داغدار نیست، یعنی همچنان در این خانواده زنان قربانی سیستم پدرسالار می‌شوند.
پگاه بنی‌هاشمی: در قانون مجازات اسلامی ايران، اگر فرزند به دست پدر كشته شود قصاص نمی‌شود اما اگر به دست مادر كشته شود، مادر قصاص می‌شود.
فرزاد صیفی‌کاران: هم می‌کشد و
بهش هم تسلیت می‌گویند!
قاتل و هم‌دستان قاتل «گرامی» خوانده می‌شوند و برای تسلیت باز نزد همان قاتل می‌روند…
چه حقیرند افرادی که در چنین مراسمی شرکت می‌کنند!
این آگهی طنز تلخِ زندگی زیر سایه مردسالاری و قوانین متحجرانه است…
بلبل خوش‌الحان: معصومه ابتکار چندی پیش گفته بود خشونت خانگى در ایران بحرانی
نیست!
فرزانه جلالی: وقتی فرشته نجاتی مرداد ۱۳۸۵درحالیکه خواب بود توسط پدرش گلویش بریده شد رومینا یکی دوسال بیشتر نداشت.
علی نجاتی، پدر فرشته بعد از سه سال از زندان آزاد شد. سرخوش و سربلند. آیا باید
منتظر بمانیم تا هشتگ کردن نام زنی دیگر؟ چه راهی برای مبارزه داریم؟
سلامتیان:
سارارخشانی ۱۵ ساله – باردار
هاجر حسین‌بر ۱۵ ساله
رومینا اشرفی ۱۴ ساله
در کمتر از یک ماه کشته شدند.
زنکشی؛ وقتی زنی به خاطر جنسیتش کشته میشه، همۀ زنان به درجاتی تهدید میشن. زنان
اون خانواده از همه بیشتر، زنان اون شهر، اون کشور و زنان جهان
سما اوریاد: زنکشی یعنی زن نه فقط بخاطر انتخابش، ملیت یا قومیتش که صرفا بخاطر “زن”بودنش از طرف مردان و جامعه مردسالار تحت خشونت مضاعف قرار می‌گیرد. کشته می‌شود چون زندگی‌اش ذیل زندگی‌های دیگری شناخته شده. حفاظت از جانش نه تنها امری ثانویه، که کشتنش از سوی مردان توجیه و بعد پذیرفته می‌شود.
سمانه سوادی: کربلایی رضا اشرفی، قاتل رومینا اشرفی، بر اساس ماده ۶۱۲ قانون مجازات اسلامی، از جهت جنبه عمومي علاوه بر پرداخت ديه به حبس تعزيری ۳ تا ۱۰ سال محكوم خواهد شد. چون پدر است! پدر و جد پدری علت وجود فرزند بودند، عدم فرزند رو به وجود تبدیل کردند و مالکند! تنها تنها، خالی خالی!
خانوم لی: فاجعه‌ی رومینا چنان آش درهم‌جوشی از کودک‌همسری و قتل ناموسی و پدرسالاریه که آدم نمی‌فهمه کدومش از همه جگرسوزتره. چه جان کوچکی که فدای این حماقت‌ها بشه.
محمد معصومیان: یکی را تبعیض_سیستماتیک علیه زنان می‌کشد مانند دختر آبی و دیگری را ناموس پرستی پدرش مانند رومینا. همدستی کامل نهاد مردسالار قدرت و خانواده پدرسالار یا حقوق اولیه زنان را به مسلخ می‌برد یا جانشان را.
طراوت مظفریان: نام های
زنانی که کشته می شوند..
چطور شب سر بر بالین میگذارید وقتی لایحه_تامین_امنیت_زنان رو بیش از ده سال
پشت درهای بسته مجلس نگه داشتید؟
خون تک تک این زنان بر دستان و سر و روی شما پاشیده…
رومینا اشرفی
سارا رخشانی
هاجر حسین‌بر
شهرام موصلچی: قتل دلخراش (سارا، هاجره، زبیده و رومینا) که بیشترشان کودک بودند، تنها بخشی از ماجرای خوفناک و غم‌انگیز جامعه امروزی ما است. بخش دیگر این ماجرای وحشتناک، ادامه خشونت_علیه_زنان به شیوه‌های مختلف و مسکوت ماندن قتل‌های بی‌شماری است که هر از گاهی اتفاق می‌افتد، اما رسانه‌ای نمی‌شوند.
الا: اعلامیه‌ی ترحیم رومینا آینه‌ی تمام‌نمای نرینه‌سالاریه. اسم قاتل با فونت درشت، تسلیت به پیشگاه نرینه‌های فامیل، زن‌ها هم که پاک غایب.
منیژه: توی یه بخشی از گزارش نیلوفر عموی رومینا میگه «کدام مردی عکس ناموسش را در دنیا پخش می‌کند؟» این دقیقا همون تفکریه که میگه عکس بی‌حجاب اینستاگرام نذارین. ما انسان نیستیم ناموس مردهای خانواده و‌بعد حکومتیم، بخشی از مایملکشون.حق تصمیم برای بدن و پوشش ما با خودمون نیست با قیم و ولیه.
مریم طالشی: انگار این دختر نه فرزند مادری بوده و نه قوم و خویش زن دیگه‌ای. اعلامیه پر شده از اسامی مردان منسوب و در رأس، پدر فرزندکش که لابد گمان کردند پیشوند کربلائی گناهش رو پاک می‌کنه.
محمد غلام‌ابوالفضل: بابا آمد بابا با داس آمد.
ایران امروز
******
پرونده ۱۰ ‘قتل ناموسی’ در ایران
خبر قتل رومینا دختر ۱۳ ساله اهل گیلان به دست پدرش بار دیگر بحث درباره “دختر کشی”، “همسر کشی” یا “قتل‌های ناموسی” را مطرح کرده است. آگهی ترحیم رومینای سیزده ساله حدیث کوتاه اما کاملی بود از آنچه در تمام روایت‌های اینگونه قتل‌ها رخ میدهد؛ نام قاتل (پدر مقتول) بر پیشانی آگهی ترحیم به عنوان “صاحب عزا” حک شده است. طبق قوانین اسلامی، پدر، خود را “صاحب” فرزندش می‌داند، و همین برداشت هم، می‌تواند توجیهی شود که پدر بی‌واهمه از قانون، خود را مجاز به نابودی “دارایی‌اش” بداند.
روایت قتل رومینا نمونه‌ای از ده‌ها قتل ناموسی دیگر در ایران است. مقامات پلیس ایران همواره از قتل‌های ناموسی به عنوان یکی از مهم‌ترین دلایل قتل در ایران نام می‌برند و در یک دهه اخیر گزارش‌های پراکنده‌ای درباره قتل‌های ناموسی منتشر شده، با این‌حال در سالهای اخیر هیچ آمار جامعی از تعداد و جزئیات قتل‌های ناموسی در ایران منتشر نشده و تنها آمارهایی در سخنان مقام‌های ایران آمده که تنها مربوط به یک سال مشخص بوده است.
بیشتر بخوانید:
برای نمونه، اردیبهشت سال ۱۳۹۳ هادی مصطفایی، معاون وقت مبارزه با جرایم جنایی پلیس آگاهی پلیس گفته بود که حدود ۱۹ درصد قتل‌ها در کشور با انگیزه ناموسی صورت می‌گیرد. به گفته این مقام پلیس حدود ۶۲ درصد “مقتولان زن به دست بستگانشان” به قتل رسیده اند، که البته احتمالا اشاره‌ای به آمارهای همان سال است.
آماری هم در سال ۱۳۸۸ منتشر شده بود که حکایت از قتل ۱۵ زن در اهواز داشت که قربانی “قتل ناموسی” شده بودند. آماری که در آن سال، معادل حدود ۲۵ درصد از کل قتل‌های گزارش شده در شهر اهواز در همان سال بود.
در این گزارش، ۱۰ پرونده خبرساز قتل‌هایی که در یک دهه اخیر، به نوعی “ناموسی” شناخته شده‌اند، مرور شده است.
چهارمحال و بختیاری؛ دختری که با فرزندش کشته شد
اسفند ۱۳۸۴ دختری به نام گلبهار در آتش سوزانده شد. ژیلا بنی‌یعقوب در گزارشی از او در یاس نو نوشت که گلبهار و پسرهمسایه با هم رابطه داشتند و صاحب یک بچه شده بودند. برادر، عمو و پسرعموهای او اول می‌خواستند با طناب گلبهار را دار بزنند اما او فرار کرده بود. در لحظه آخر برادرش روی او بنزین می‌ریزد و یکی از پسرعموها کبریت می‌زند.
بر اساس این گزارش کودک او را هم با سم کشته بودند.
کردستان، زنی که مادر بود
اواخر تیرماه ۱۳۸۷ در یکی از روستاهای اورامان کردستان، زنی ۲۳ ساله به نام شهین نصراللهی که یک فرزند پنج ساله داشت به دست برادرانش به قتل رسید.
او به خاطر اتهامی که شوهرش به او زده بود بدون فرزندش به خانه پدرش بازگشته بود. شوهرش به او اتهام زده بود که ارتباط تلفنی مشکوک داشته است. بعد از هشت ماه همسر خانم نصراللهی به دنبال او می‌آید. او “بدون هماهنگی” با برادرانش به خانه همسرش باز می‌گردد اما برادرانش او را از خانه بیرون می‌کشند و به زور باز می‌گردانند و در راه خانه یکی از برادران با دو گلوله شهین را به قتل می‌رساند.
خوزستان، خدیجه جان به در برد
شهریور ماه ۱۳۸۷ خدیجه زن جوان آبادانی قصـد داشـت از شـوهر معتـاد خود طلاق بگیرد. همسر او با دو عموی خدیجه تماس می‌گیرد و می‌گوید خدیجه با مرد دیگری رابطه دارد. به گزارش روزنامه اعتماد، دو عموی او به زور سوار ماشین می‌کنندش و به خارج از شهر می‌برند. یکی از عموهـا دستان او را می‌گیرد و عموی دیگر با کارد میوه‌خوری شروع به بریدن گردنش می‌کند: “احساس می‌کردم آرام آرام روح از بدنم خارج می‌شود. حتی حنجره و تارهای صوتی‌ام بریده شد…. موبایل خواهرم را زیر آستین لباسم به محکمی نگه نداشتم.”
او در این فاصله با پدرش تماس گرفت و از مرگ نجات یافت.
کرمان، قتل خواهر به دست برادرناتنی
دی ماه ۱۳۹۴ دادستان عمومی و انقلاب شهرستان منوجان در استان کرمان از قتل دختر جوانی بر اثر ضربات متعدد چاقو خبر دادند. به گفته مقام‌های قضایی قاتل که برادرناتنی دختر بود، با اسلحه به خانه رفته بود اما به دلیل آنکه نتوانسته بود اسلحه را به کار بیاندازد، با وارد کردن ۱۰ ضربه چاقو خواهرش را “به طرز فجیعی” به قتل رسانده بود. انگیزه این مرد “مسایل خانوادگی و ناموسی” اعلام می‌شود.
آذربایجان غربی؛ نمی‌خواست پشت سر دخترش حرف بزنند
خردادماه ۱۳۹۵ در شهر خوی فیلمی در اینترنت منتشر شد که نشان می‌داد یک زن جوان روبه‌روی دانشکده پرستاری افتاده و مردی با تفنگ شکاری در خیابان راه می‌رود. به گفته مقام‌های محلی پدر دختر بعد از شلیک دو گلوله مانع رسیدن نیروهای امدادی و نجات دخترش شده بود.
آن زمان فرماندار خوی گفته بود “پدر قاتل در بازجویی‌های پلیسی انگیزه خود را از قتل دخترش شایعاتی عنوان کرد که از سوی مردم شنیده بود و این شایعات در خصوص مسائل اخلاقی و ناموسی بود.”
حسین سیوانی اصل، فرماندار وقت خوی خواسته بود که “بزرگنمایی” نشود. او گفته بود: “وقوع چنین اتفاقاتی اگرچه تلخ و دردناک است ولی این اتفاقات در تمام کشورهای پیشرفته نیز رخ میدهد لذا درج شایعات در خصوص این قتل در سایت‌های خبری خوشایند نیست.
کهگیلویه و بویراحمد، برادر کشت، عمو شاهد بود
آذرماه ۱۳۹۶ روزنامه شرق از قتل دختری به نام “ز” در روستای آباده در بخش لوداب کهگیلویه بویراحمد خبر داد. به گزارش این روزنامه و بر اساس روایت شاهدان، مزاحمت‌های پسر همسایه باعث خشم عمو و برادر ز شده بود. آنها که نگران “آبروی خانواده” بودند پس از کتک زدن جوان هم‌روستایی، سراغ “ز” رفتند. برادر سر خواهرش را به دیوار کوبید در حالی که عمو هم شاهد قتل بود.
خوزستان؛ قتل دو خواهر به دست میزبان
۲۷ خردادماه ۱۳۹۸، یک مرد ۳۹ ساله فرزندان دو برادر خود را در روستای تنگه در شهر آبادان در خوزستان کشت. در این جنایت دختر ۱۶ ساله با روسری خفه شد و دختر ۲۷ ساله با ضربات چاقو به گردن به قتل رسید.
به گفته فرمانده نیروی انتظامی آبادان، این مرد هنگام قتل دو برادرزاده خود، خانواده‌اش را در اتاق حبس کرده بود. دختر جوان‌تر به دلیل اختلاف با نامادری خود و دختری که فقط ۱۲ سال با عمویش اختلاف سن داشت، پس از مرگ پدر به خانه عمویشان پناه برده بودند. عموی آنها بعدها در بازجویی انگیزه خود را مسائل ناموسی و خانوادگی اعلام کرد.
کردستان، خودکشی هفت زن
خبرگزاری‌های کردی اوایل اردیبهشت امسال از “خودکشی” هفت زن در سنندج و شهرهای دیگر کردنشین ایران خبر دادند. در این میان نام سارینا غفوری هم دیده می‌شد. خبرهای اولیه حاکی از این بود که او هم به دلیل “مشکلات خانوادگی” خودکشی کرده است. خودکشی زنان در شهرهای غرب ایران، موضوعی عجیب نیست. مخصوصا در مناطقی که سنن عشیره‌ای و مشکلات اقتصادی و فرهنگی زنان را بیش از دیگران تحت فشار قرار میدهد.
اما بعد در خبری دیگر گزارش شد که برادر سارینا غفوری “او را به خاطر نیتش برای ازدواج کشته است.” او ۲۵ سال داشت، خیاطی می‌کرد و با فرزند خردسالش زندگی می‌کرد.
ب
