میرحسین موسوی خواهان تدوین قانون اساسی جدید «برای نجات ایران» شد
میرحسین موسوی، رهبر جنبش سبز، از سیاستمداران ناراضی در ایران و آخرین نخست وزیر جمهوری اسلامی در پیامی از حبس خانگی خواهان تدوین یک قانون اساسی جدید «برای نجات ایران» شده و گفته موضوع باید در یک همه‌پرسی آزاد به تایید مردم ایران برسد. این پیام در وبسایت کلمه نزدیک به آقای موسوی منتشر شده است.
آقای موسوی که در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ و اعتراضات به نتایج آن خواستار اجرای بدون کم و کاستی قانون اساسی جمهوری اسلامی بود در تازه‌ترین پیامش با یادآوری شعار خود گفته «اجرای بدون تنازل قانون اساسی، به عنوان شعاری که سیزده سال پیش بدان امید می‌رفت، دیگر کارساز نیست».
آقای موسوی ضمن طرح درخواست تدوین قانون اساسی جدید برای ایران گفته پیش‌نویس این قانون پس از همه‌پرسی باید در یک «انتخابات آزاد و منصفانه» به همه‌پرسی گذاشته شود و مجلس موسسان تشکیل و در نهایت مصوبه آن به اجرا درآید.
طرح میرحسین موسوی «برای نجات ایران» چه می گوید؟
- تشکیل یک ساختار و نظم جدید که فروپاشی جمهوری اسلامی را تسریع می کند
- تدوین قانون اساسی جدید
- همه پرسی درباره پیش‌نویس قانون اساسی جدید
- تشکیل مجلس موسسان برای اجرای قانون اساسی تازه
پیام آقای موسوی در آستانه چهل و چهارمین سالگرد انقلاب بهمن ۵۷ منتشر شده است. منتقدان و مخالفان جمهوری اسلامی ایران می‌گویند این حکومت اکنون در پایین ترین میزان مشروعیت خود قرار دارد و با سرکوب خونین شهروندان ایرانی، راه را برای اصلاح خود بسته است.
میرحسین موسوی در ادامه تازه‌ترین پیام از حبس خانگی، با اشاره به بحران های فزاینده در ایران که ناشی از عملکرد حکومت جمهوری اسلامی خوانده گفته «ولی بحرانِ بحران‌ها ساختار تناقض‌آلود و غیرقابل دوام نظام اساسی کشور است. این قدرت غيرپاسخگو و مسئوليت‌ناپذير است که روزگار را بر ما تاريک می‌سازد و راه را بر بهروزی مردم رنج‌ديده می‌بندد».
آقای موسوی گفته «ایران و ایرانیان نیازمند و مهیای تحولی بنیادین‌اند، که خطوط اصلی‌‌اش را جنبش پاک زن، زندگی، آزادی ترسیم می‌کند. این سه کلمه بذرهای آینده روشن‌اند؛ آینده‌ای پیراسته از ظلم و فقر و تحقیر و تبعیض. اینها سه واژه‌اند که با خود تاریخی از تکاپو و تفکر و مبارزه و آرزو حمل می‌کنند؛ و در میان‌شان «زن» از همه امیدبخش‌تر است».
موسوی: طرح سامان نو بنای قدرت خودکامه را به لزره در می‌آورد
آقای موسوی پیشنهاد تشکیل یک ساختار و نظم جدید به جای جمهوری اسلامی را مطرح کرده و گفته «نفس طرح یک سامان نو چگونه بنای قدرت خودکامه را به لرزه در می‌آورد و او را به واکنش وا خواهد داشت. زیرا مأوای اقتدار مردم‌اند. اقتدار در سلاح و سرکوب نیست، بلکه در همراهی ملت است، همان ملتی که اگر نگاهش متوجه و علاقمند به نظمی جدید باشد ساختار پیشین، بخواهد یا نخواهد فرو می‌ریزد».
میرحسین موسوی به همراه همسرش زهرا رهنورد ۱۲ سال است که در حبس خانگی است. مهدی کروبی، دیگر رهبر جنبش سبز هم به طور جداگانه در حصر است. آنها پیش از حصر در حمایت از انقلاب تونس و مصر با شعار «ملت سقوط نظام را می‌خواهد» برای تظاهراتی در ۲۵ بهمن ۱۳۸۹ فراخوان داده بودند.
آقای موسوی در پیامی که از حصر داده، و وبسایت کلمه آن را منتشر کرده، با اشاره به یکی از شعارهای انتخاباتی خود برای «اجرای بدون تنازل قانون اساسِی»، گفته چنین شعاری «دیگر کارساز نیست و باید گامی فراتر از آن گذاشت.»
آقای موسوی گفته «قانونی بهروزی به بار می‌آورد که برآمده از مردم و برای مردم باشد، نه در خدمت حراست از امتیازات ناروا و جایگاه کسانی که خویشتن را مافوق قانون می‌دانند.»
او از همه جریان‌های سیاسی «آزادی‌خواه، مدافع استقلال و یکپارچگی سرزمینی، خشونت‌پرهیز و توسعه‌گرا» خواسته تا پیشنهادش را برای تدوین میثاقی در نظر بگیرند که از طرف «نمایندگان منتخب مردم، از هر قومیتی و با هر گرایش سیاسی و عقیدتی تهیه شود و در یک همه‌پرسی آزاد به تأیید ملت برسد.»
آقای موسوی در اوایل شورع اعتراضات که با مرگ مهسا امینی در زمان بازداشت توسط گشت ارشاد آغاز شد، در پیامی از نیروهای مسلح خواسته بود که رو به روی هموطنان خود قرار نگیرند و به جای سرکوب آنها در کنارشان باشند.
در جریان هک خبرگزاری فارس وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و انتشار بولتن محرمانه ای که برای سرلشکر حسین سلامی فرمانده سپاه تهیه می‌شد، اشاراتی به همراهی برخی از اعضای نیروهای مسلح با اعتراضات مردم و تردید برخی از نفرات نیروهای مسلح در سرکوب شهروندان شده است.
میرحسین موسوی، پیش از این«درباره جانشینی موروثی رهبری» پس از آیت‌الله علی خامنه ای هم هشدار داده و با اشاره به سخنانی از جمله اینکه «پس از مرگ رهبری، فرزندش رهبری شیعیان را به دست می‌گیرد» گفته بود «۱۳ سال است که اخبار این توطئه شنیده می‌شود. اگر به راستی در پی آن نیستند چرا یک بار چنین نیتی را تکذیب نمی‌کنند؟»
اشاره آقای موسوی به مطرح شدن نام مجتبی خامنه‌ای، فرزند آقای خامنه‌ای رهبر ۸۲ ساله جمهوری اسلامی است که در برخی از محافل سیاسی از او به عنوان جانشین احتمالی پدرش یاد شده است.
میرحسین موسوی بیش از ده سال است که در حبس خانگی است. فرمانده وقت نیروی انتظامی گفته آیت الله خامنه‌ای شخصا مسئولیت حبس آقای موسوی را به عهده گرفته است.
بیشتر بخوانید:
بی بی سی
متن کامل پیشنهاد میرحسین موسوی که در «کلمه» منتشر شده، در ادامه می‌آید.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
اعتراضات به حق مردم و حوادث خونبار ماه‌ها و سال‌های اخیر حقایق بزرگی را به ملت ما ثابت کرد. لجاجت، اصرار بر روش‌های سرکوبگرانه به جای گفت‌وگو و اقناع، و خودداری از برداشتن کوچک‌ترین گامی در جهت احقاق حقوق مصرح شهروندان در قانون اساسی و مطالبات مردم سال‌به‌سال بر دوری حاکمان از مردم افزود و جامعه را از اصلاح در چارچوب ساختار موجود مأیوس کرد.
زایش دلهره‌آور فاصله‌های طبقاتی، اثرات سیاست‌های ماجراجویانه دشمن‌محور به جای دوستی و همکاری جهانی و منطقه‌ای، فساد گسترده در نهادهای پولی و مالی، خفقان گسترده فرهنگی، فقدان آزادی‌ها و سرکوب وحشیانه زنان و مردان و حتی کودکان به ملت ما نشان داد که «اجرای بدون تنازل قانون اساسی»، به عنوان شعاری که سیزده سال پیش بدان امید می‌رفت، دیگر کارساز نیست و باید گامی فراتر از آن گذاشت.
قانون به عنوان تنها راه نجات کشور زمانی معنا می‌دهد که خود بر ناموسی پیشین از عدالت و حقانیت تکیه کند. قانونی بهروزی به بار می‌آورد که برآمده از مردم و برای مردم باشد، نه در خدمت حراست از امتیازات ناروا و جایگاه کسانی که خویشتن را مافوق قانون می‌دانند.
اینک همه از وجود بحران‌های به‌هم‌پیوسته در کشور خبر دارند: بحران اقتصادی (از گسترش فقر تا سقوط آزاد ارزش پول ملی و تورم کمرشکنی که بار سنگین آن قامت اکثر مردم را خم کرده است)، بحران مدیریت و ناکارآمدی (از ناتوانی حاکمیت برای اجرای برنامه‌ها و سیاست‌ها تا فساد ساختاری و شبکه‌ای)، بحران سیاست داخلی و خارجی، بحران زیست‌محیطی، بحران اجتماعی، بحران مشروعیت، بحران فرهنگی و رسانه‌ای و …. ولی بحرانِ بحران‌ها ساختار تناقض‌آلود و غیرقابل دوام نظام اساسی کشور است. این قدرت غیرپاسخگو و مسئولیت‌ناپذیر است که روزگار را بر ما تاریک می‌سازد و راه را بر بهروزی مردم رنج‌دیده می‌بندد.
ایران و ایرانیان نیازمند و مهیای تحولی بنیادین‌اند، که خطوط اصلی‌‌اش را جنبش پاک «زن، زندگی، آزادی» ترسیم می‌کند. این سه کلمه بذرهای آینده روشن‌اند؛ آینده‌ای پیراسته از ظلم و فقر و تحقیر و تبعیض. اینها سه واژه‌اند که با خود تاریخی از تکاپو و تفکر و مبارزه و آرزو حمل می‌کنند؛ و در میان‌شان «زن» از همه امیدبخش‌تر است، زیرا در بین ما سعادت و خیر عمومی به دست نمی‌آید و مبارزات بزرگ اجتماعی به پیروزی نمی‌رسند مگر با حضور زنان و مردان در کنار هم. و هیچ مبارزه‌ای نیست که با این شرط به پیروزی نرسد.
همان حقی که شالوده انقلاب مردم در سال ۱۳۵۷ و قانون اساسی فعلی قرار گرفت برای نسل‌های بعدی نیز محرز است، تا اگر تصمیم پیشینیان منجر به گره‌های کور در زندگی جامعه شد، یا ابزار سوء استفاده قدرت‌طلبان بود، بتوانند جهت عبور از بحران‌ها و گشودن مسیر به سمت آزادی، عدالت، مردم‌سالاری و توسعه دست به تجدیدنظرهای اساسی بزنند و به منظور حفظ امنیت عمومی و پیشگیری از خشونت خواستار تغییر نظم موجود یا تدوین میثاقی اساساً تازه شوند؛ میثاقی که پیش‌نویس آن از سوی نمایندگان منتخب مردم، از هر قومیتی و با هر گرایش سیاسی و عقیدتی تهیه شود و در یک همه‌پرسی آزاد به تأیید ملت برسد.
در این جهت اینجانب به عنوان یکی از آحاد ملت ایران با استناد به حق مستمر و غیرقابل‌سلب انسان‌ها برای تعیین سرنوشت خود پیشنهاد زیر را به پیشگاه مردم ارائه و با تمامی نیروها و شخصیت‌های آزادی‌خواه، مدافع استقلال و یکپارچگی سرزمینی، خشونت‌پرهیز و توسعه‌گرا در میان می‌گذارم:
اول- برگزاری همه‌پرسی آزاد و سالم در مورد ضرورت تغییر یا تدوین قانون اساسی جدید.
دوم- در صورت پاسخ مثبت مردم، تشکیل مجلس مؤسسان مرکب از نمایندگان واقعی ملت از طریق انتخاباتی آزاد و منصفانه.
سوم – همه‌پرسی درباره متن مصوب آن مجلس به منظور استقرار نظامی مبتنی بر حاکمیت قانون و مطابق باموازین حقوق انسانی و برخاسته از اراده مردم.
این پیشنهاد با ابهاماتی همراه است. کمترینش آنکه چه کسی قرار است آن را بپذیرد یا به اجرا بگذارد. از آن بالاتر چه باید کرد تا چهل سال بعد از نو به همین نقطه باز نگردیم و از سوی آیندگان سرزنش نشویم. از آن مبرم‌تر، چگونه به توانایی‌مان برای عبور از این مرحله ایمان بیاوریم. مثلاً نگاه کنیم که نفس طرح یک سامان نو چگونه بنای قدرت خودکامه را به لرزه در می‌آورد و او را به واکنش وا خواهد داشت. زیرا مأوای اقتدار مردم‌اند. اقتدار در سلاح و سرکوب نیست، بلکه در همراهی ملت است، همان ملتی که اگر نگاهش متوجه و علاقمند به نظمی جدید باشد ساختار پیشین، بخواهد یا نخواهد فرو می‌ریزد.
رفع این ابهامات نیاز به تأمل و همکاری دارد؛ برای نجات ایران، آن مادری که از او طفلی به نام شادی گم شده است، با چشم‌های روشن براق، با گیسویی بلند به بالای آرزو. هر کس از او نشانی دارد ما را کند خبر. این هم نشان ما: یک سو خلیج فارس، سوی دگر خزر.
میرحسین موسوی
