هیچ‌کس به اندازه آیت‌الله خامنه‌اى، اهمیت روز ٩ دى را درک نکرد
محمد تقى مصباح یزدى در تازه ترین گفتگوى خود با هفته نامه ٩ دى قم، گفته است: «اگر ما تحلیل روشنی از جریان ٩ دی داشته باشیم، خواهیم فهمید که چرا مقام معظم رهبری عنایت خاصی به این روز دارند و تا آنجایی که بنده اطلاع دارم، هیچ کس به اندازه ایشان اهمیت این روز را درک نکرده است. اما اینکه چرا کسانی از این روز و حوادث اش و یادآوری و بزرگداشت اش خوششان نمی آید، بدیهی است؛ این روز در واقع خنثی کننده نقشه ای بود که شاید حدود دو دهه استکبار جهانی با کمک مزدوران داخلی اش آن را طراحی کرده بود و آنقدر سد ثغور کرده بودند و مقدماتش را فراهم کرده بودند که مطمئن بودند به نتیجه قطعی می رسند».
مصباح افزود: « یوم الله ۹ دی در واقع یک تولد جدیدی برای انقلاب بود و اگر چنین حادثه ای اتفاق نیفتاده بود، خطرهای بزرگی انقلاب ما را تهدید می کرد که خدای متعال به برکت توجهات ولی عصر ارواحنا فداه و روشنگری های مقام معظم رهبری خطرها را رفع کرد و بار دیگر این انقلاب بیمه شد و قدم بلندی برای استحکام و پابرجایی خودش برداشت.».
وى نسبت به ادامه فعالیت فعالان سیاسى و معترضان به نتایج انتخابات ٨٨ هشدار داد و گفت: «کسانی عملکردشان از روی عناد بوده و همچنان بر آن باقی هستند و آنهایی که معاند هستند، قاعدتا به این زودی برنمی گردند، یا آن کسانی که قصد ضروری نسبت به براندازی داشتند یعنی می دانستند اگر این حرکت ادامه پیدا کند، انقلاب از بین می رود و ابایی نداشتند، اینها هم وجودشان همچنان مایه خطر است و قطعا اینها را باید معرفی کرد، و باید از برنامه هایشان و از فعالیت هایشان جلوگیری کرد. یعنی باید با این دسته مبارزه کرد، همانطور که در صدر اسلام با کفار و منافقین و کسانی که بطانه آنها و کسانی که با دشمنان خارج از مرزها ارتباط داشتند می بایست مبارزه کرد، امروز هم همین طور است. اگر حفظ این نظام واجب است، دفع دشمنان هم واجب است.»
مصباح یزدى در این مصاحبه تأکید کرد: «اگر کسانی غفلتی کردند یا واقعا امر به آنها مشتبه شده بود و از روی بی بصیرتی کاری انجام داده بودند یا سکوت کرده بودند و حالا واقعا پشیمان شده اند، باید پذیرفت. البته علامت پشیمانی شان هم این است که به نحوی از فتنه گران تبرّی بجویند و الا نمی شود فردی در کاری که چنین خطری برای انقلاب بوجود می آورد، یا مشارکت داشته باشد یا سکوت کرده باشد بعد هم هیچ اظهار تبرّی هم نکند! معنای این رفتار این است که چنین شخصی باز هم راضی است و اگر باز هم چنین اتفاقی بیفتد، آن کار را انجام خواهد داد».
وى افزود: «فقط بعد از اینکه تبری بجویند و توبه کنند، (و اصلحوا و بیّنوا) یعنی هم خودشان را اصلاح کنند و هم برای دیگران تبیین کنند، آنوقت است که می شود آنها را پذیرفت و الا صرف اینکه سکوت کنند و به سکوتشان ادامه بدهند و بعد صرف اظهار مخالفت، کافی نیست. کسانی که در فتنه سهیم بودند و با حمایت یا با سکوت به کار آنان رضایت دادند، راه نجات شان تبرّی از جریان فتنه و آن رفتارهاست.»
مصباح یزدى با مقایسه رهبر جمهورى اسلامى با امامان و پیامبران گفت: “لا یسبقونه بالقول و هم بامره یعملون”. ما نباید از ایشان (خامنه اى) پیشی بگیریم. صبر کنید ایشان شاخصها را تبیین خواهند کرد». به گفته وى «ارزش ها تغییر نمی کند، ما فقط اسلام را می شناسیم. مصادیقش هم همان هایی است که مقام معظم رهبری روی آن تکیه می کند».
عضو مجلس خبرگان، طرح منسوب به علی اکبر هاشمى رفسنجانى درباره “دولت وحدت ملى” را نشانه ورشکستگى سیاسی طراحانِ آن خواند و گفت:
«نباید با صرف طرح یک شعار ولو با ظاهری مقبول، عقل پسند، شرع پسند و مستدل فریب ظاهر را بخوریم بلکه باید ببینیم چه کسی این شعار را مطرح می کند، زندگی کسی که این شعار را می دهد نشان می دهد که او دنبال چیست، انگیزه و هدف و خط مشی این آدم چیست، آن وقت بفهمیم این فرد این شعار را چرا مطرح کرده است. به طور طبیعی در هر جامعه ای یک گروهی وقتی ورشکسته شد حالا در مسائل سیاسی باشد، اقتصادی باشد یا هر جای دیگری باشد، می خواهد به هر بهانه ای شده خودش را برگرداند به معرکه، خب چه کند که راهش بدهند، اینها طردش کرده اند، ورشکست شده، آبرویش رفته، دیگر چیزی ندارد، با چه بهانه ای می تواند باز خودش را وارد کند؟ تنها چیزی که می تواند بگوید شعار وحدت و جلوگیری از اختلاف و از این حرف هاست. بگوید خدا فرموده، پیغمبر فرموده، امام فرموده، عقل می گوید، همه می گویند وحدت! خب حالا وحدت داشته باشیم اما چه وحدتی؟ می گویند خب ما هم باید بیاییم در صحنه تا وحدت بشود. بنابر این وحدت امر بسیار خوبی است ولی چه کسی می گوید و برای چه می گوید؟ این مهم است».
وى با نفى «نیاز نظام به حضور اصلاح طلبان در انتخابات» گفت: «اقلیتی که مردم در نه دی آنها را محاکمه کردند عددی نیستند که نظام به آنها اعتنا کنند»
مصباح افزود: «حالا یک اقلیتی که امتحان خودشان را داده اند و البته جایگاهی در بین مردم ندارند و در جریان یوم الله ۹ دی مردم آنها را محاکمه کردند و رسوایی اینها معلوم شد، اینها ادعا کنند که نظام به رأی آنها احتیاج دارد، این امر مضحکی است، نظام اسلامی و مردم چه احتیاجی به شما دارند؟ مردم اینها را به مفتضح ترین وضعی طرد کردند، آبرویی برای آنها نگذاشتند، حتی کسانی که در مقابل اینها ساکت ماندند مجبور شدند از منصب های خودشان کناره گیری کنند. بعضی ها از منصب های مقدس دینی شان کنار رفتند چون دیگر آبرویشان رفت، بخاطر اینکه سکوت کردند حالا طرفداری که هیچ؛ این فتنه گران چه جایگاهی دارند، چه عددی هستند که به آنها اعتنایی کنیم، بر فرض که شما پنج درصدی ده درصدی در جامعه رأی داشته باشید، بالاخره رأی با اکثریت جامعه است. همه عالم با اکثریت می چرخد، گاهی با یک نفر یا درصد ناچیزی اعتبار پیدا می کند، با این فرض چه احتیاجی به اینهاست؟»
وى تأکید کرد: «همه کسانی که راضی بودند [به اعتراض هاى پس از انتخابات ٨٨] اینها جزء براندازان نظام هستند، مردم چه اعتباری برای این اصلاح طلبان قائل هستند؟ نه نظام احتیاج به اینها دارد و نه رأی دادن به اینها ارزشی به انتخابات می بخشد، بلکه مایه وهن کسانی می شود که اینها را تأیید می کنند. خب برای پیشگیری، اینها می خواهند آن مقام تعیین کننده را تخریب کنند و این همان کاری است که همه دنیاپرستان انجام می دهند و توقع دیگری هم از آنها نیست».
در حالى که رسانه هاى حکومتى ادعا مى کنند گستردگی حضور مردم در روز ٩ دى سال ٨٨ نقطه پایانى بر جنبش سبز بوده است؛ ناظران سیاسى و رسانه هاى مستقل از حکومت، جمعیت راهپیمایان در این روز را بیش از شرکت کنندگان همیشگى در نماز جمعه نمى دانند؛ آیت الله خامنه اى اما تنها کسى بود که تعداد راهپیمایان را «چند ده میلیون» خواند. رسانه هاى جمهورى اسلامى علیرغم ادعاى پایان جنبش سبز همچنان علیه این جنبش برنامه و تحلیل منتشر مى کنند و رهبران و فعالان آن هنوز در زندان به سر مى برند.
راه دیگر سه شنبه ۵ دی ۱۳۹۱ – ۲۵ دسامبر ۲۰۱۲
