کاوشگر آمریکایی جونو در مدار مشتری قرار گرفت

کاوشگر آمریکایی جونو سالم به مقصد رسیده و حرکت در مدار مشتری را آغاز کرده است.

بامداد روز سه شنبه، ۱۵ تیر (۵ ژوئیه) و در میان ابراز احساسات کارکنان مرکز زمینی کنترل ناسا، کاوشگر جونو پس از طی مسافتی نزدیک به سه میلیارد کیلومتر توانست از میان تشعشات شدید و اجرام شناور در اطراف مشتری عبور کند و سالم در مدار بزرگترین سیاره منظومه شمسی قرار گیرد.

سفینه بدون سرنشین جونو در ماه اوت سال ۲۰۱۱ از پایگاه فضایی کیپ کاناورال، ایالت فلوریدا، به فضا پرتاب شد و روز دوشنبه به نزدیکی مشتری رسید اما می‌بایست از میان تشعشعات شدید و توده انبوه اجرامی که در اطراف مشتری شناور است سالم بگذرد تا بتواند ماموریت خود رآغاز کند.

قرار گرفتن در مدار مشتری نیازمند انجام یک رشته مانورهای پیچیده بود تا سرعت بیش از اندازه جونو باعث عبور آن از کنار مشتری نشود و کاوشگر بتواند با برخورداری از قوه جاذبه این سیاره، به سوی مدار آن حرکت کند. هنگام حرکت به سوی مدار مشتری، سرعت جونو به بیش از ۲۰۹ هزار کیلومتر در ساعت می‌رسید. مانور ورود به مدار مشتری روز گذشته آغاز شد و با اضطراب در مورد موفقیت این مرحله از ماموریت جونو همراه بود.

به گفته کارشناسان، تشعشعات اطراف این سیاره در حدی است که می‌توانست دستگاه‌های الکترونیکی کاوشگر را از کار بیاندازد. همچنین، وجود اجرام شناور در اطراف مشتری خطری جدی بود زیرا با توجه به سرعت این کاوشگر، برخورد یک جرم بسیار کوچک نیز می‌توانست باعث آسیب جدی به آن شود و این طرح را با شکست مواجه سازد.

برای ساعاتی قبل از قرار گرفتن جونو در مدار مشتری، آنتن بشقابی اصلی آن به سمت زمین نبود و مرکز کنترل زمین تنها با ردیابی علایم ارسالی از آنتن ضعیف‌تر کاوشگر قادر به ردگیری آن بود.

با نزدیک شدن به مدار مشتری، راکت بازدارنده جونو روشن شد و سرعت آن را کاهش داد تا کاوشگر بتواند در مدار قرار گیرد.

ماموریت کاوشگر فضایی جونو، که ساخت و پرتاب آن یک میلیارد و یکصد میلیون دلار هزینه برداشته است، بیست ماه به طول می‌انجامد و کارشناسان انتظار دارند با دریافت و بررسی اطلاعات گردآوری شده توسط این سفینه به شناخت بهتری از مشتری دست یابند. تا کنون مشاهده این سیاره فقط از بالای توده اجرام اطراف آن صورت امکانپذیر بود و این نخستین باری است که اطلاعاتی گسترده‌تر و شفاف‌تری از محلی نزدیک به سطح سیاره در اختیار پژوهشگران قرار خواهد گرفت.

مشتری بزرگترین سیاره منظومه شمسی و از نظر نزدیکی به خورشید، پنجمین سیاره این منظومه است. جرم این سیاره به یکهزارم جرم خورشید می‌رسد اما دو برابر و نیم مجموع جرم سایر سیارات منظومه شمسی است. برخلاف سیاراتی مانند زمین و مریخ، مشتری از توده عظیم هیدروژن و هلیوم ساخته شده و از زمین به شکل کره‌ای با خطوط رنگارنگ دیده می‌شود. در مقایسه با زمین، این سیاره دارای قوه جاذبه و تشعشعات فوق العاده زیاد است.

نظر بر این است که مشتری از قدیمی‌ترین سیارات منظومه شمسی است و شناخت بهتر آن می‌تواند به کشف گوشه‌های کشف نشده تاریخ شکل‌گیری و تکامل کره زمین کمک کند. پژوهشگران الگوهای فرضی متعددی از مشتری ساخته‌اند اما تا کنون اطلاعات دقیق‌تر برای آزمون این الگوها در دسترس نبوده است.

مشتری در زبان‌های اروپایی ژوپیتر خوانده می‌شود که نام رئیس خدایان در اسطوره‌شناسی روم باستان است. ژوپیتر با جونو ازدواج کرد و از آن دو، سه تن از خدایان دیگر رومی، از جمله مینروا، الهه دانایی، زاده شدند.

بی بی سی