در سوگ دکتر هادی بلوری

فرانکفورت، ۰۲ ژوئیۀ ۲۰۱۹‏

بامدادان روز ۵ تیر ۱۳۹۸ برابر با ۲۶ ژوئن ۲۰۱۹ تکاپویِ زیستنِ همسر، پدر، خویشاوند، دوست و یار ‏همرزم دیرینه و نازنین ما، هادی بلوری، از پویش باز ایستاد.
‏
هادی بلوری در درازای ۸۷ سال زندگی پربار، سرشار از تحرک، و فراز و نشیبِ  خود پیوسته با  ‏عشق و عزت  زیست و آنگاه که با سرنوشت محتوم اش روبر شد با کرامت دیده از جهان فروبست.‏

هادی از خانواده‌ای مذهبی و بازرگان نشات گرفته بود اما با وجود مهرش به خانواده، روح کنجکاو و ‏خوی عاصی‌اش او را از ادامه مسیری که برایش ترسیم  شده بود، بازداشت.‏

هادی نوجوان در جستجوی جهان مدرن با مظاهر گوناگون آن آشنا شد و گرایشِ آزادی وعدالت ‏خواهانه اش او را به سوی سازمان های چپ سوق داد. هادی در مسیر اش بس پستی و بلندی ‏آزمود و میل عدالت خواهانه اش او را در تقابل با رژیم پهلوی دوم و تحمل زندانش کشاند.‏

روح کاونده‌اش هادی را برای کسب دانش به دیار فرنگ گسیل داشت، جائیکه از یکسو به کسب ‏دانش مورد علاقه اش پرداخت و خوی عاصی اش او را به سوی اپوزیسیون خارج از کشور که در ‏قامت کنفدراسیون جهانی محصلین و دانشجویان ایرانی در شرف تکوین بود، رهنمون شد.‏

هادی بلوری در پروسۀ تکوین جنبش دانشجوئی بسیار فعال بود و در زمرۀ  کنشگران برجسته ‏کنفدراسیون شد. هادی در گنگره هفتم کنفدراسیون در فرانکفورت سمت ریاست آنرا به عهده ‏گرفت.‏

دکتر هادی  بلوری پیش از انقلاب به ایران بازگشت و اندک سالی پس از انقلاب مجبور شد در برابر ‏استبداد حاکم به مهاجرتی دیگر پناه ببرد.‏

آرزویش آزادی و دمکراسی و شکوفائی برای میهن مان ایران بود. فغان که به آرزوی دیرینه اش ‏نرسید.‏

ما، همسر ، فرزندان و خویشاوندان دکتر هادی بلوری برای گرامیداشت یاد و خاطرۀ این بزرگ انسان ‏از دست رفته، در روز ۶ ژوئیه ۲۰۱۹ بین ساعت ۱۵:۰۰ تا ۱۷:۳۰ در نشانی زیرین در فرانکفورت گرد‏هم می‌آئیم.‏

لطفا از آوردن دسته گل خودداری کنید. دوستانی که تمایل به اهدای گل داشته باشند به جای گل ‏میتوانند در درون جعبه ای که در سالن تعبیه شده است برای یاری رسانی به کودکان بی سرپرست ‏و خیابانی در ایران اقدام کنند. ‏

همسر و فرزندان:‏
بهجت، هومان و هما

خویشاوندان:‏
باربارا بلوری، اریک کوچرا، میلنا بلوری، یوشوا بلوری، آوا بلوری، مجید بیات، پوراندخت بیات، مهری ‏بیات، بهروز بیات، شهناز بیات، گلی حکیم‌پور، امجد انصاری، بهنام محمدی، سابینه برونزویک، فرشید ‏بهرامی، کاوه مومنی، مهرداد بهرامی، علی بیاتی، کیان بیات، ملیحه خاکسار، لادن بیات، مرجان بیات، ‏مژگان بیات، آرش جعفری، ارشیا جعفری، میشائیل اشپنگلر، مارتین پایکرت، رامونه سرلاوزکیت ، ‏الکساندرا جعفری، آوید محمدی، نسا محمدی، نیما بهرامی، پویا بهرامی، میاجون جعفری، تیام میکیس ‏جعفری.‏

دوستان، یاران و همرزمان:‏
‎  ‎احمد امانی،‎ ‎آدریانه وستربارکی،‎ ‎اردوان ارشاد،‎ ‎اسدالله طیورچی،‎ ‎اسدالله علیمرادیان، اسکندر آبادی،‎ ‎الکساندر آیلیگ، آنه ‏کریستل،‎ ‎آنوک ویزنر،‎ ‎ایران معتمدی،‎ ‎ایران میرعمادی (راسخ)،‎ ‎ایرج اشراقی،‎ ‎باقر بره فروش، برونو شوخ، بهروز سعادتی، ‏بهمن مبشری، بهمن مرندی،‎ ‎بهمن نیرومند،‎ ‎بیرگیت شولر،‎ ‎بیژن حکمت،‎ ‎بیژن زرکشوری،‎ ‎پارسی پستا،‎ ‎پرویز حکیمی،‎ ‎پروین تاج، جمال صفری،‎ ‎پروین وفائی زاده،‎ ‎جمشیذ حسین پور،‎ ‎حامد محمودزاده،‎ ‎حبیب روحانی،‎ ‎حمید حیدریان، حمید ‏ذکائی، داود غلام آزاد، داود هدایت نیا،‎ ‎رامین صدری،‎ ‎رضا چرندابی،‎ ‎رضا مرزبان،‎ ‎رضا مقرب،‎ ‎زری قائنی،‎ ‎ژاله خردمند، ‏سیاوش قائنی، شریفه زربخش، عباش شیرازی، علی (اصغر) شیرازی، علی راسخ، علی پورکبیری، علی صدرزاده، علی ‏گوشه،‎ ‎فرامرز پورعباسعلی، فرامرز خردمند، فرامرز قائنی، فرهاد فرجاد،‎ ‎فرهنگ آراد،‎ ‎فریدون اعلم، فیروز شهابیان،‎ ‎کاظم ‏کردوانی،‎ ‎کاظم معتمدی، کمال قریشی، کریمه زربخش،‎ ‎مارکوس هاوسبورک،‎ ‎ماریانه صدری،‎ ‎مجید زربخش،‎ ‎محمد شرفی،‎ ‎محمود رفیع،‎ ‎محمود مقدم،‎ ‎مرتضی قلیائی،‎ ‎مسعود اردبیلی،‎ ‎مهتاب علیمرادیان، مهدی خانبابا تهرانی،‎ ‎مهران براتی،‎ ‎ناصر ‏کنعانی،‎ ‎نینا کریستل، هلن صدری، هوشنگ صناعیها