خجسته باد اول ماه مه، روز جهانی کارگر
اتحاد جمهوریخواهان ایران اول ماه مه برابر با ۱۱ اردیبهشت، روز جهانی کارگر را به کارگران کشورمان تبریک می گوید و تلاش برای جهانی بهتر، جهانی بدون فقر و گرسنگی، جهانی آزاد، دمکراتیک، عادلانه و انسانی را که خواست همه کارگران جهان است، ارج می گذارد.
بزرگداشت روز جهانی کارگر، گرامیداشت دستاوردهایی است که جنبش کارگری تاکنون در تلاش برای بهبود وضعیت خود در جوامع مختلف کسب نموده است. اول ماه مه به عنوان روز همبستگی جهانی کارگران امروز در بسیاری از کشور های جهان به عنوان تعطیل رسمی به رسمیت شناخته شده است و در این روز کارگران طی تجمعات و راهپیمآیی ها خواست ها و مطالبات خود را اعلام می کنند و از سنت های جنبش کارگری در تغییر سیمای جوامع خود پاسداری می کنند.
جنبش کارگری در کشور ما جز در مقاطع محدودی، همواره از برگزرای آزادانۀ مراسم در روز اول ماه مه محروم بوده است. دیکتاتوری و استبداد حاکم بر کشور ما چه در دوران رژیم گذشته و چه در دوران حاکمیت جمهوری اسلامی همواره مانع تجمعات کارگران در اول ماه مه بوده است. با این وجود، جنبش کارگری کشور مان، علیرغم سیاست سرکوب حکومت، به هر طریق ممکن تلاش کرده است که همگام با کارگران سراسر جهان خواست ها و مطالبات خود را طی تجمعات خود در این روز و با انتشار بیانیه ها و قطعنامه هایی به این مناسبت اعلام نماید.
اول ماه مه امسال در شرائطی برگزار می شود که کشور ما هم چنان از بحران حاد و مزمن اقتصادی ناشی از بی لیاقتی و ناکارائی رژیم رنج می برد و با تشدید تحریم های بین المللی و تاثیرات مخربی که این تحریم ها بر اقتصاد کشور گذاشته اند دست به گریبان است. نتیجه بلاواسطه این تحریم ها، تعطیلی کارخانجات وابسته به صنعت و مواد اولیه وارداتی از خارج و یا تنزل سطح تولید در بسیاری از موسسات و مراکز تولیدی و در نتیجه گسترش ابعاد بیکاری در کشور بوده است. از طرف دیگر با اجرای ناشیانۀ طرح هدفمندسازی یارانه ها نرخ تورم و گرانی به سرعت بالا رفته است و شرائط زندگی را بر کارگران و مزدبگیران و اقشار کم درآمد هر چه دشوار تر نموده است. درحالی که منابع رسمی نرخ تورم را حداقل ۲۰ درصد اعلام نموده اند، دولت در تعیین حداقل دستمزد برای کارگران افزایش ۹ درصدی را تصویب و میزان آن را ۳۳۰ هزار تومان اعلام کرده است. در حالی که بنا به ارزیابی کارشناسان خط فقر در کشور چندین برابر حداقل اعلام شده از سوی دولت است.
کارگران کشور ما برای تامین حقوق خود نیازمند سندیکا ها و اتحادیه هائی هستند که بتوانند خواست و ها و مطالبات آنان را نمایندگی کنند و به قانون جنگل حاکم بر محیط کار و زندگی آنان پایان دهند. اما در کشور ما هنوز حق تشکیل سندیکا و اتحادیۀ کارگری به رسمیت شناخته نشده است و جمهوری اسلامی طی سی و دو سال گذشته همواره از شکل گرفتن تشکل های مستقل کارگری ممانعت به عمل اورده و به ایجاد تشکل های وابسته به حکومت در کارخانه ها و محیط کارگری دست زده است. اما علیرغم این، فعالان کارگری توانسته انذ با استفاده از فرصت های ایجاد شده در اثر تحولات بعد از دوم خرداد ۷۶ و باز شدن نسبی فضای سیاسی کشور در دوران اصلاحات، تشکل های کارگری را احیا کنند که نمونه بارز آن آغاز فعالیت مجدد سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی بود.
کارگران کشور ما، امسال در شرائطی اول ماه مه را جشن می گیرند که جامعه ما غلیرغم تسلط سرکوب و خفقان، هم چنان در تب و تاب تحولاتی است که با جنبش سبز آغاز شده است. حضور جنبش سبز اگر چه در خیابان و عرصه عمومی با خشونت افسارگسیختۀ دولتی محدود شده است؛ و رهبران این جنبش، آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی همراه با همسرانشان خانم ها زهرا رهنورد و فاطمه کروبی، در حبس خانگی به سر می برند، این جنبش کماکان بر بستر خواسته ها و حقوق شهروندی ازادیخواهانۀ مردم، در بطن جامعه جاری است. خواست اصلی این جنبش، یعنی تامین ازادی ها و حقوق شهروندی مردم ایران، هم چنان سرلوحۀ مطالبات همۀ جنبش های اجتماعی در جامعۀ ماست.
جنبش کارگری همگام با دیگر جنبش های اجتماعی در طول سال های گذشته با طرح مطالبات خود تلاش نموده است که خودکامگی دولت و کارفرمایان در محیط کار را مهار کرده و از حقوق اولیه کارگران در برخورداری از یک زندگی متناسب با کار شان دفاع کند. اما با تشدید سرکوب طی دو سال گذشته و محدودتر شدن امکان فعالیت جبش های مدنی، فعالان جنبش کارگری نیز تحت فشار قرار گرفته و بازداشت شده اند. هم اکنون تعدادی زیادی از فعالان سندیکاهای کارگری از جمله منصور اسالو، ابراهیم مددی، رضا شهابی، رضا رخشان و … در زندان به سر می برند.
اتحاد جمهوریخواهان ایران خواهان آزادی فوری فعالان جنبش کارگری و دیگر جنبش های مدنی اعم از زنان، معلمان، دانشجویان، روزنامه نگاران و کنشگران سیاسی، فرهنگی و قومی، رفع حبس خانگی آقایان موسوی و کروبی و همسرانشان و همه زندانیان عقیدتی در زندان های جمهوری اسلامی است.
اتحاد جمهوریخواهان ایران از خواست کارگران و دیگر مزد و حقوق بگیران کشورمان در زمینه آزادی تشکیل سندیکاهای مستقل خود دفاع می کند و سندیکا ها و دیگر نهاد های مدنی مشابه را پایه های اصلی استقرار جامعه مدنی و گذار به یک دمکراسی پایدار در کشور می داند. ما خواستار برسمیت شناختن کنسوانسیون های سازمان بین المللی کار، منشور حقوق سندیکائی و نیز منشور جهانی حقوق بشر از طرف جمهوری اسلامی هستیم. ما همصدا با کارگران کشورمان خواستار تامین امنیت شغلی کارگران، لغو کلیه قوانین تبعیض آمیز نسبت به زنان و تضمین برابری کامل و بی قید و شرط حقوق زنان و مردان در تمامی عرصه های زندگی اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و خانوادگی، ممنوعیت کار کودکان و توقف فوری پیگرد های قضایی علیه فعالان جنبش کارگری و دیگر جنبش های اجتماعی و مدنی و اعلام روز اول ماه مه به عنوان تعطیلی رسمی هستیم.
ما همراه و همگام با جنبش کارگری میهنمان روز اول ماه مه را جشن گرفته، از فراخوان سراسری تشکل ها و نهادهای ایرانی برای بزرگداشت روز اول ماه مه و دفاع از خواست های کارگران کشورمان پشتیبانی می کنیم و هم میهنان را به شرکت در تجمعات به مناسبت روز اول ماه مه در اعلام همبستگی با کارگران کشور مان فرامی خوانیم.
هیات سیاسی اجرائی
اتحاد جمهوری خواهان ایران
۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۰ – ۳۰ آوریل ۲۰۱۱