بیانیه شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران در اعتراض به قتل حکومتی آرمیتا_گراوند
مهرماه امسال هم با قتل یک دانش‌آموز دختر دیگر آغاز شد. غم و اندوه از دست دادن دختران و پسران نوجوان و جوانان‌مان کافی نبود که باز باید در اندوه یکی دیگر از فرزندان شریف این سرزمین می‌نشستیم.
دختری که جانش را برای دفاع از حق مشروع حجاب اختیاری داد تا بار دیگر به ما ثابت شود که در این سرزمین و با چنین حکومتی، رسیدن به مطالبه برحق جز از راه پرداخت هزینه‌های گزاف ممکن نیست.
البته که ما به عنوان جزیی از جنبش معلمان در این سالها با هزینه و سرکوب دمخور و آشناییم.
با این همه پرسش اساسی ما از حاکمیت این است که واقعا جرم آرمیتا گراوند و دیگر دختران این سرزمین چیست! که باید هر دم شاهد به زیر خاک کشیده شدن یکی از آنها باشیم؟
اگر واقعا آنگونه که می‌گویید، آرمیتا درگذشته است و کشته نشده است، باید پاسخی صریح به این سوالات بدهید، اگر چه ما می‌دانیم شما هرگز پاسخگو نیستید؟!
چرا اجازه بررسی دقیق موضوع از طرف رسانه های‌داخلی بی‌طرف را ندادید؟
هراس شما از چه بود که در همان ساعات اولیه با بازداشت خبرنگار شرق مانع از اطلاع‌رسانی صحیح ماجرا شدید؟
چرا اجازه ورود هیچکدام از نهادهای مدنی مستقل و بی‌طرف از جامعه پزشکان و پرستاران و متخصصان امر را برای ارایه اطلاعات دقیق به مردم در مورد حادثه پیش آمده برای آرمیتا داده نشد؟
ترس شما از چه بود که در طول ۲۸ روز از وقوع حادثه و حتی تا لحظه خاکسپاری، به صورت دایم خانواده این دانش‌آموز بیگناه را مورد کنترل و تهدید قرار دادید؟
از چه چیز نگران بودید که معلمان و همکلاسی‌های آرمیتا را تهدید کردید که درصورت هرگونه اطلاع‌رسانی مورد برخورد انضباطی قرار خواهند گرفت؟
شما که برای نظارت بر موی دختران این سرزمین هر روز در حال قانون‌گذاری و به رخ کشیدن تکنولوژی‌های مدرن تصویر‌برداری هستید، چگونه است که نتوانستید یک فیلم کامل از لحظه ورود آرمیتا به مترو تا لحظه وقوع حادثه ارایه کنید؟ آیا انتظار دارید ما باور کنیم که در داخل واگن‌های مترو دوربین نداشته‌اید؟
شما به هیچکدام از این سوالات پاسخ ندادید و البته که در گذشته نیز در مقابل حوادثی چون مسمومیت‌سازی مدارس و مرگ دیگر دانش آموزان در طول جنبش زن زندگی آزادی و قتل دلخراش ژینا مهسا امینی هرگز نتوانستید، افکار عمومی را قانع کنید.
ما به عنوان شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران، وظیفه خود می‌دانیم که از دانش‌آموزان و فرزندان این سرزمین دفاع کنیم. وظیفه ما است که در مقابل مرگ دلخراش دخترانمان به شما اعتراض کنیم و هشدار دهیم که در مقابل سیل خروشان مطالبات مردم ایران، بویژه جوانان و نوجوانان نمی‌توانید ایستادگی کنید و مردم ایران مطالبات خود را به چنگ خواهند آورد. مطالبه حجاب اختیاری یکی از مهمترین این مطالبات است و هر بار که شما مانعی ایجاد کنید، گامی به پیش برداشته خواهد شد.
شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران، مرگ جانسوز آرمیتا گراوند را به خانواده‌ی ایشان و همه مردم شریف ایران تسلیت عرض نموده و تاکید می‌نماید که برای ما ارمیتا، ژینا مهسا ،نیکا ، سارینا و … قهرمانان شجاع مطالبه‌گری برای دست‌یابی به دمکراسی، حقوق بشر و عدالت اجتماعی برای مردمان این سرزمین هستند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
بیانیه کانون صنفی معلمان ایران(تهران) در محکومیت کشته‌شدن آرمیتا گراوند.
به نام خداوند جان و خرد
در حالیکه هنوز مردم ایران در غم از دست دادن دختران و پسران جوان‌شان در طی جنبش زن، زندگی، آزادی، سوگوار و افسرده اند، درست یک سال بعد دخترکی دیگر، نوجوانی دانش‌آموز، به همان سرنوشتی دچار می شود که ژینا/ مهسا امینی را پرپر کرد.
شرایطی که این ذهنیت هراس‌انگیز را در مردم ایجاد می‌کند که مبادا فردا دختر بعدی فرزند آنان باشد؟!
آرمیتا گراوند، یکی دیگر از دختران نوجوانی بود که جان با ارزشش را در راه تلاش برای حجاب اختیاری از دست داد. مطالبه‌ای ارزشمند که در شرایط امروز ما یکی از محورهای اساسی پیشبرد پروسه دمکراسی خواهی ایرانیان است. چرا که دمکراسی بدون برابری جنسیتی قابل تحقق نیست و مطالبه حجاب اختیاری، خواسته‌ای واقع‌بینانه و قابل‌تحقق و تلاشی در راستای تحقق این پروسه حیاتی است.
آرمیتا، ژینا/مهسا، نیکا، سارینا و …دختران مبارزی هستند که هر کدام در مقابل سیاست های فرهنگی/ ایدئولوژیک حاکمیت اقتدارگرا ایستادند و بهای این ایستادگی را با بذل جان‌شان دادند.
ایستادگی آنها مقاومتی مدنی است که این روزها، در خیابان‌های این سرزمین و با حضور زنان با حجاب اختیاری، دنبال می‌شود.
پیگیری چنین مقاومتی، مستلزم همراهی و همدلی نهادهای مدنی و صنفی و قراردادن حاکمیت اقتدارگرا در مقابل مسایل چالش برانگیز است. چرا که برخلاف نظر برخی از به اصطلاح اپوزیسیون، آزادی حجاب نه تنها مسأله، که همچنان یکی از مسایل اصلی است.
و اینجا است که وظیفه ما به عنوان یک نهاد مدنی در حوزه آموزش و پرورش در مواجه با آموزش ایدئولوژیک/فقهی پررنگ‌تر می شود. مسئولیت اصلی ما نه تنها دفاع از دانش آموزان به عنوان فرزندان‌مان، که بیدارباش به برخی همکاران‌مان در راستای عدم همراهی با سیاست‌های فرهنگی حاکمیت در راستای تحکیم حجاب اجباری است!!
ما به عنوان کانون صنفی معلمان ایران، ضمن عرض تسلیت به خانواده آرمیتا گراوند و همه مردم شریف ایران، اطمینان داریم که مسیر مقاومت مدنی ایرانیان در راستای دست‌یابی به دمکراسی همچنان ادامه خواهد یافت. آگاهیم که مسیری دشوار، طولانی و پرهزینه خواهد بود، اما چه باک که در این مسیر زنان و دخترانی آگاه و شجاع، پیشتاز و راهنمای ما خواهند بود.
کانون صنفی معلمان ایران (تهران)
۱۴۰۲/۸/۸
منبع: کانال تلگرامی شورا
@kashowra
