وکیل و معشوقه «شغال» در تهران
یک خانم وکیل فرانسوی جدیدترین مشتری جمهوری اسلامی شده؛ قرار است میلیون ها دلار از بیت المال تقدیم او شود تا شکایت اقتدارگرایان ایران از «هالیوود» به خاطر فیلم هایی چون «آرگو» پیگیری شود. هیچ اهل فن و هنری هم در وزارت فرهنگ و ارشاد جمهوری اسلامی نیست که بداند و بگوید، «هالیوود» شخصیت حقوقی نیست. خانم وکیل، وکیل کارلوس، مشهور به «شغال» است و معشوقه‌اش.
ایزابل کوتان پییر، وکیل فرانسوی که هم اکنون در تهران بسر می برد در پی تشکیل پرونده ای به نفع تهران علیه کمپانی سازنده فیلم آرگو است؛ فیلمی که همین چندی روز پیش به دریافت جایزه اسکار نائل آمد.
خانم وکیل امیدوار است که این پرونده ی جنجالی را پس از تکمیل مدارک لازم در دادگاهی فرانسوی مطرح کند و با استفاده از قانون مدنی این کشور، خواهان پرداخت خسارت شود. به باور وی، قوانین سوئیس نیز افترا به یک دولت خارجی را قابل مجازات و تعقیب قضایی می دانند.
ایزابل کوتان پییر به “خبرگزاری فرانسه” گفته که در پی یافتن ابزار قانونی مناسب به منظور پیشگیری از ساخت فیلم های آمریکائی است که می خواهند جمهوری اسلامی را به پرسش و نقد کشد.
وکیل فرانسوی ایران همچنین به “مهر” گفته: «تلاش می‌کنم جلوی اکران این فیلم را گرفته و هالیوود را وادار به عذرخواهی کنم.»
خانم وکیل که در مورد دستمزد نجومی اش چیزی نگفته، در عین حال تصریح کرده: «قطعا بودجه هزینه شده توسط ایران کمتر از میزان تولید فیلم ضد ایرانی”آرگو” است.»
هزینه ی چند ده میلیون دلاری «آرگو» حالا برای جمهوری اسلامی، و البته مردم ایران (بیت المال) هم هزینه بر شده؛ هرچند خانم وکیل چیزی از دستمزد وکالت اش نگفته اما قابل پیش بینی است که با توجه به ابعاد بین المللی پرونده و سنگین بودن هزینه ساخت فیلم مورد اعتراض جمهوری اسلامی، او هم مثل دیگر «کاسب»ها و طرف های اقتصادی و تجاری جمهوری اسلامی، پول خوب (میلیون دلار)ی به جیب بزند.
وکیل زیرکی که حاکمان ایران را خوب می شناسد
خانم وکیل نشان می دهد که خوب حاکمان جمهوری اسلامی را می شناسد؛ از همان نخستین اظهارنظر ادبیاتی را برگزیده که مطلوب رهبر جمهوری اسلامی و محمود احمدی نژاد و دیگر صاحبان قدرت است؛ شعار و ادعا و هیاهو و بازیهای تبلیغاتی و جنجال رسانه ای! او درباره اینکه آیا این شکایت می‌تواند نتیجه‌ای هم داشته باشد یا خیر؟ به “مهر” گفته: «یک وکیل در آغاز پرونده نمی‌تواند نظر قطعی دهد مبنی بر این که می‌تواند پیروز شود یا خیر. اما حرکتی که ایران جهت وارد شدن به فرآیند شکایت از هالیوود آغاز کرده ، حرکتی ارزشمند است و می‌تواند نظر افکار عمومی جهان را به خود جلب کند و متعاقب آن بحث‌هایی در این رابطه در می‌گیرد و نشست‌ها و کنفرانس های خبری برگزار خواهد شد که مجموع این حرکت‌ها می تواند کنجکاوی مردم جهان را برانگیزد تا واقعیت ها و دروغ پردازی علیه ایران را تشخیص داده و درباره آنها فکر کنند.»
ایزابل کوتان پییر اما هوشمندانه از حالا تاکید می کند که نباید خیلی هم امید به پیروزی داشت: «شاید هدف اساسی ما در این پرونده این نباشد که به دنبال دریافت خسارت از هالیوود باشیم، بلکه ما می توانیم با اقدامات خود جلوی شرکت‌های توزیع این فیلم را بگیریم و آنها را به چالش کشیده و وادار به عدزخواهی کنیم تا به این حقیقت معترف شوند که این فیلم دروغی بیش نیست.»
او «رگ خواب» مسئولان جمهوری اسلامی را به خوبی یافته کرده است؛ پس تلاش می کند از موضوعات و اشخاصی بگوید که کار و کاسبی او را تضمین می کند: «در تصویری که فیلم “غیرقابل تصور” از ایران ارائه می دهد، ایران متهم است که هزینه ای به افرادی در آمریکا می دهد تا در ۳ نقطه از آمریکا بمب اتمی کار بگذارند. این دروغ را می توان به چالش کشید چون ایران بمب اتمی ندارد و نداشتن بمب اتمی جزو اصول ایران است، همچنان که رهبر انقلاب ایران آن را به لحاظ مذهبی ممنوع می‌دانند و دنبال آن نیستند. ولی متاسفانه در فیلم “شمارش معکوس” شاهد چنین تصویر غلطی از ایران هستیم.»
وکیل و معشوقه ی کارلوس «شغال»
ایزابل کوتان پییر که می خواهد علیه تهیه کنندگان فیلم هایی چون “بدون دخترم هرگز”، “سیصد”، “کشتی گیر”، “باورنکردنی” و سرانجام “آرگو” که توسط کمپانی برادران وارنر تهیه شده، سند و مدرک جور کند و دادگاهی جنجالی به پا کند و البته، کاسبی پررونقی برای خود دست و پا نماید، در سابقه ی زندگی شخصی و کاری اش، با یک نام جنجالی دیگر، گره خورده است: کارلوس، مشهور به «شغال»!
اسکار رامیرز سانچز، کارلوس، معروف به شغال، مظنون معروف دهه ی۱۹۷۰ است؛ کسی که بسیاری از قتل های سازمان های چپ آن سال ها، منسوب به اوست. کارلوس برای برخی نماد یک انقلابی چپ و به عقیده بعضی دیگر یک تروریست بین المللی است. او زمانی معروف به “تحت تعقیب ترین فرد جهان” بود. کارلوس ده ها عملیات ازجمله گروگان گیری وزیران نفت کشورهای عضو اوپک در اجلاس وین، و بمب گذاری در اماکن عمومی پاریس و لندن را در پرونده دارد. او سال ها در فهرست بزرگترین متهمان فراری و تحت تعقیب جهان قرار داشت؛ تا آن که در سال ۱۹۹۳ در سودان، قربانی معامله سران این کشور شد. او درحالی که برای عمل جراحی در اتاق عمل در بیهوشی کامل بسر می برد، با غل و زنجیر، بازداشت و با هواپیما به فرانسه مننتقل شد. دادگاه وی، ازجمله مهمترین و خبرسازترین دادگاه های قرن بیستم بود. وی به جرم قتل دو پلیس و یک شهروند عادی در سال ۱۹۷۵ به حبس ابد محکوم شد. کارلوس همچنین در دادگاهی دیگر در سال ۲۰۱۱ به خاطر قتل و مجروح کردن بیش از ۱۵۰ نفر به حبس ابد محکوم شد. کارلوس درحال حاضر در زندان های فرانسه در حال گذراندن محکومیت خود است.
خانم وکیل فرانسوی اما در سال ۲۰۰۴ در مصاحبه ای با “سان دی تلگراف” در مورد رابطه ی عاطفی خود با موکلش، کارلوس، گفته: «همه از من در مورد این مسئله سئوال می کنند که چطور می شود با کسی ازدواج کنی که نمی توانی با وی باشی؛ من نیز بهترین پاسخ را برای آنها دارم: من همسری ایده آل دارم، چون او مرا تمام شب تنها می گذارد.»
ایزابل کوتان پییر که حضورش در ایران و دیدارش با مسئولان ارشد وزارت ارشاد اسلامی، با هیاهوی تبلیغاتی فراوان توام شده، اما مورد حساسیت برخی رسانه های همسو با حکومت واقع شده؛ سایت اصول گرای “مشرق” در مطلبی با تیتر «وکیل فرانسوی آرگو، تو زرد از آب درآمد»، به انتخاب وی انتقاد کرد و به وکالت و رابطه ی عاطفی وی با کارلوس نیز اشاره ای انتقادی داشت.
کاسبی با «آرگو»
حاکمان اقتدارگرا تلاش می کنند با هیاهو و جنجال تبلیغاتی، به فیلم “ارگو” واکنش نشان دهند. برگزیدن وکیل فرانسوی یک اقدام است و برگزاری همایش اقدامی دیگر. مقابله ی سینمایی توانمند و مستند اما، همچنان در حاشیه است؛ چیزی که حتی صدای اعتراض منتقد همسو با حکومت را هم در همایش دولت ساخته، بلند کرد. نادر طالب زاده گفت: «ما هنوز در مقابله سیاسی در عرصه سینما کاری انجام نداده ایم .»
وکیل فرانسوی هم در همایش پر زرق و برق و هزینه ی «جریان شناسی فیلم آرگو» که دوشنبه ی گذشته (۲۱ اسفند) با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت احمدی نژاد، و برخی چهره های سینمایی همسو با حکومت (چون ابوالقاسم طالبی و نادر طالب زاده) برگزار شد، حضور یافت؛ ایزابل کوتان پییر کنار محمد حسینی، وزیر ارشاد و دیگران عکس یادگاری گرفت و سخنان تبلیغی بیان کرد.
به گزارش “واحد مرکزی خبر”؛ در این همایش نادر طالب زاده، منتقد همسو با اقتدارگرایان حاکم در جمهوری اسلامی با اشاره به سابقه “بن افلاک”، کارگردان فیلم “آرگو” گفت: «وی از ابتدا در خدمت دولت آمریکا و تامین منافع آنها بوده است. »
وی مدعی شد: « آمریکا با ساخت برخی فیلم ها می خواهد از بروز جنگ داخلی در این کشور جلوگیری کنند زیرا آمریکا متزلزل شده است.»
ظاهرا جنجال «آرگو» تا اطلاع ثانوی ادامه خواهد داشت؛ جمهوری اسلامی خود به ابزاری برای تبلیغ غیرمستقیم این فیلم در جهان تبدیل خواهد شد و به فروش هرچه بیشتر آن کمک خواهد کرد. هم زمان، خانم وکیل فرانسوی، پول خوبی بابت وکالت پرونده از بیت المال به جیب خواهد زد. البته بی شک فهرستی از فیلمسازان حکومتی هم اینک ردیف شده و فیلمنامه هایی مشغول نگارش، که بودجه دولتی بگیرند و علیه «آرگو» ساخته شوند. «آرگو» بهانه ای برای کاسبی و گذران هرچه بهتر زندگی برخی در ایران و جهان شده است. در این میان، کسی محاسبه نخواهد کرد که چه چیزی عاید مردم ایران خواهد شد.
ندای سبز آزادی پنجشنبه ۲۴ اسفند ۱۳۹۱ – ۱۴ مارس ۲۰۱۳
