حمایت جمع بزرگی از فعالان مدنی و سیاسی از اعتراضات خوزستان
در پی حمایت تشکلها، سینماگران و ورزشکاران، فعالان مدنی و سیاسی ایران نیز در حمایت از مردم خوزستان بیانیه داده و از حکومت خواستند، حق تظاهرات مسالمتآمیز مردم را به رسمیت بشناسد. نسرین ستوده هم از زندان پیام داده است.
جمع پرشماری از فعالان مدنی و سیاسی در ایران و خارج از ایران در بیانیهای که روز پنجشنبه ۳۱ تیر (۲۲ ژوئیه) منتشر شد، از اعتراضات مردم خوزستان حمایت کردند. آنها در این بیانیه نوشتهاند: «مردمی که روی بزرگترین منابع گازی و نفتی جهان زندگی میکنند، بعضا از گاز لولهکشیشده محرومند.»
نویسندگان بیانیه از مردمی نوشتهاند که در حاصلخیزترین استان ایران “باردیگر همچون دوران جنگ، با بیشترین مهاجرت ساکنانش” روبرو شدهاند.
آنها به عدم رسیدگی به این منطقه حتی برای از بین بردن آثار جنگ اشاره کرده و گفتهاند هنوز بسیاری از شهرهای خوزستان مشکل خدمات اولیه شهری و فاضلاب دارند و “ناکارآمدی و سوءمدیریتها و عدم دوراندیشیها بیش از کاهش نزولات آسمانی، باعث خشکی تالابها و هورها و مرگ حیوانات و تشنگی و رنج انسانها و آلودگی هوا شده است”.
بیتوجهی به توسعه و اولویت دادن به بلندپروازیهای منطقهای
فعالان سیاسی و مدنی علت اصلی اینهمه نابسامانی را “بیتوجهی حاکمیت به توسعه همهجانبه، عادلانه، پایدار و متوازن کشور” دانسته و این که “عمق استراتژیک نظام نه جلب رضایت و مشارکت ملت که بلندپروازیهای منطقهای است”.
به گفته آنان حذف “شایستگان” و با نظارت استصوابی، مردم ایران را “در سیلی از مصائب و مشکلات اعم از بیآبی و بیبرقی و آلودگی هوا، افزون بر تورم و بیکاری و گرانی گرفتار کرده و برای مردم چاره ای جز بلندکردن صدای اعتراض خود باقی نگذاشته است”.
آنها سرکوب هموطنان ناراضی و معترض خوزستانی را محکوم کرده و از مقامهای حکومت ایران خواستهاند “به جای امنیتیسازی اعتراضات و سرکوب معترضان، حق تظاهرات مسالمتآمیز مردم را به رسمیت بشناسند، و فرصت دهند معترضان، نهادهای نمایندگی مؤثرتری تاسیس کنند”.
در بیانیه به مطالبات عاجل مردم اشاره شده است، از جمله “آبرسانی اضطراری به شهرها و روستاهای جنوب و غرب استان، ترمیم شبکههای آبرسانی موجود و راهاندازی تصفیهخانههای جدید برای نقاط بحرانی، رفع انواع تبعیض، صیانت مؤثرتر از محیط زیست، افزایش سهم استان از عواید طرحهای توسعه” و بسیاری خواستهای دیگر.
پنج سد بزرگ و ٧٠٠ روستا و ٢۵ شهر در تنش بیآبی
مجتبی یوسفی، نماینده هواز در مجلس شورای اسلامی بر ضرورت رهاسازی آب در خوزستان و جبران غرامت و خسارت مردم تاکید کرده و خواسته است که پروژههای تامین آب شرب این استان هرچه سریعتر انجام شوند.
به گفته او “گریهآور است که با وجود ۵ سد بزرگ، ٧٠٠ روستا و ٢۵ شهر تنش آبی داشته باشند”. او افزود که “٢٠٠ روستا در جنوب خوزستان دچار کمبود آب و بیآبی هستند، دامهای مردم تلف میشود و زندگی کشاروزان به خطر افتاده و اینها همان سوءمدیریت است”.
نماینده اهواز از رضا اردکانیان، وزیر نیروی جمهوری اسلامی پرسیده است: «در کجای دنیا ۲۵ شرکت فولادی در کویر کشور احداث میکنند و بعد هزاران کیلومتر آب را انتقال میدهند که آنجا را آباد کنند؟» به گفته او وضع فعلی دریاچه ارومیه که به دریاچه نمک تبدیل شده و پنج استان را نیز گرفتار کرده، نتیجه این گونه سیاستها بوده است.
مجتبی یوسفی به ورود فاضلاب در اهواز، شادگان، بندر امام، ماهشهر، آبادان و خرمشهر به خانههای مردم در سال ۹۹ و همچنین به “سیل خودساخته” وزارت نیرو در سال ۹۸ اشاره کرد و گفت، “وزارت نیرو با عدم مدیریت منابع و رهاسازی منابع آب میخواست بگوید «خوزستان منابع آب مازاد دارد و آن را انتقال بدهند”.
او خواستار آن شد، “پروژهایی که بناست غیرکارشناسی و محرمانه به عنوان انتقال آب انجام شود به مظان قضاوت صاحبنظران و کارشناسان و مردم گذاشته شود”.
این که این تصمیمها تا چه اندازه به مظان قضات صاحبنظران و کارشناسان و مردم گذاشته خواهد شد، نکتهای است که یاشار سلطانی، روزنامهنگار در توییت خود به آن پرداخته است.
پیام نسرین ستوده از زندان قرچک
نسرین ستوده، وکیل و چهره سرشناس مبارزه مدنی ایران روز ۳۱ تیر (۲۲ ژوئیه) از زندان قرچک برای مردم خوزستان پیام داده است.
در پیام او آمده است: «هموطنان ما در خوزستان و بسیاری از شهرهای دیگر “آب” ندارند! آنها سالهاست با این مشکل که با مرگ و زندگی آنها گره خورده است؛ دست و پنجه نرم میکنند و به این دلیل برای بازستاندن اولین حق حیاتی خود دست به اعتراض زدهاند اما به جای توجه به خواستهی اساسی آنان، به آنها حمله شده است و تعدادی کشته و زخمی بر جای گذاشته است. من ضمن تسلیت به خانوادهی کشتهشدگان و ابراز همدردی عمیق و صمیمانه با آنها از تکتک نیروهای نظامی و انتظامی میخواهم که از حمله به هموطنانشان خودداری کنند که این، انتظار همهی مردم ایران است.»
نسرین ستوده، وکیل و فعال مدنی از زندان از مردم خوزستان حمایت کرده است (عکس از آرشیو)
“دم خروس یا قسم حضرت عباس؟”
با وجود انتقادهای بسیار کارشناسان از سیاستهای ناكارآمد، سوءمدیریت و سوءاستفاده از منابع آبی کشور و بهویژه خوزستان که بخشی از آنها نیز در دولتهای یازدهم و دوازدهم اجرایی شده، حسن روحانی، رئیس جمهور ایران در مراسم افتتاحیه خط انتقال نفت از گوره به جاسک به “طرحهای مختلفی از جمله فاضلاب و آب آشامیدنی و همچنین احیای زمینهای کشاورزی” در استان خوزستان اشاره کرد.
او گفت: «۲۹۵ هزار هکتار زمین های کشاورزی در استان خوزستان و ایلام احیا شده به گونهای که ارزش این زمین ها ده برابر و مقدار تولید محصولات آن چندین برابر شده است.»
روحانی علت را “خشکسالی و برخی مشکلات دیرباز” دانست و گفت، “در این استان آب کمتر از معمول رها شده است که این هم به خاطر کشت پاییزی و احتیاط برای پایان شهریور بوده است”. او در ادامه افزود که “اعتراض و انتقاد در چارچوب قانون اشکالی ندارد اما مردم این استان را با عدهای که شعار ناصحیح میدهند باید جدا کرد”.
او گفت اعتراض و انتقاد “در چارچوب قانون اشکالی ندارد” و با اشاره به افراد “نااهلی” که از سلاح گرم استفاده کردهاند گفت، “مردم اجازه ندهند دشمنان ما خوشحال شده و از این اعتراضات سوءاستفاده کنند”.
نسبت دادن اعتراضات مردم برای خواستهای عاجل خود به “دشمن” و سرکوب آنها به این بهانه همواره از جمله روشهای جمهوری اسلامی در برخورد با نارضایتی مردم بوده است. در حوادث بهمن ۹۶ و آبان ۹۸ صدها تن کشته و هزاران نفر زخمی و دستگیر شدند.
اکنون نیز برخی شهرهای خوزستان شاهد تیراندازی مستقیم نیروهای انتظامی به مردمی است که یا دست خالیاند یا برای دفاع از خود مانند مردم غزه سنگ در دست دارند.
مردم شهرهای مختلف خوزستان، از جمله اهواز، سوسنگرد، ایذه، بوشهر، بهبهان، الهایی، دزفول و شادگان یک هفته است به بیآبی، بیبرقی و سوء مدیریت منابع آبی در این استان اعتراض میکنند. بنابر فیلمها و اخبار شبکههای اجتماعی و بنابر نوشته رسانهها تاکنون ۹ نفر در این اعتراضها کشتهشدهاند. مسئولان درباره دو نفر از آنان میگویند که “فرصتطلبان و اغتشاشگران” آنها را کشتهاند.
دویچه وله
*****
بیانیه در حمایت از مطالبات مردم خوزستان
بیانیه در حمایت از مطالبات مردم خوزستان: سرکوب و خشونت علیه مردم خوزستان را متوقف کنید!
بیانیه جمعی از فعالان سیاسی، اجتماعی،
صنفی، حقوق بشری در حمایت از مطالبات مردم خوزستان
همانطور که در دوران جنگ تحمیلی همه ایران خوزستان بود، امروز هم خوزستان همه
ایران است
هشدارهای کارشناسان درباره بروز و ظهور بحرانهای زیست محیطی کشور سالها نادیده گرفته شد و تنها پاسخ نظام حکمرانی به اعتراضات صاحبنظران از جمله فعالان زیست محیطی وارد آوردن اتهام سیاهنمایی؛ تبلیغ علیه نظام یا جاسوسی برای بیگانگان بوده است. سالهاست به جای همفکری و بهرهگیری از دیدگاههای علمی و مشورت با متخصصان برای شناخت ریشههای بحران و ضروت سرمایهگذاری در پروژههای زیست محیطی و همکاریهای منطقهای و بینالمللی برای افزایش تابآوری جامعه ایران برای مقابله با تغییرات آب و هوایی و بلایای طبیعی و تخریب اکو سیستمهای محیط زیست؛ بودجههای میلیاردی و سرمایههای ملی به دالانهای پیچیده امنیتی، نظامی و قضایی و تقویت تکنولوژی سرکوب تخصیص داده شده است.
سالها است مافیای سد سازی بدون توجه به مطالعات کارشناسی با اتکا به قدرت سیاسی مواهب طبیعی ایران را در معرض نیستی و نابودی کشانده است. سالها است نفوذ سیاسی نقش مخرب خود را در تصمیمات برای اجرای پروژههای بزرگ انتقال آب به شهرها و مناطق تحت نفوذ اصحاب قدرت به کار گرفته است. سالها است حامیپروری و رفاقتسالاری در نظام برنامهریزی با زیر پا گذاردن خیر عمومی و منافع ملی راه را برای تاسیس صنایع آب بر در مناطق خشک مرکزی هموار کرده است. سالها است تولید نفت بدون در نظر گرفتن ابعاد زیست محیطی آن زندگی را برای مردم ساکن مناطق نفت خیز جهنم ساخته است. و بالاخره سالهاست توسعه آمرانه در نظام حکمرانی اقتدارگرا سرنوشت ملک و ملت را به تباهی، فقر، نابرابری و توسعه نیافتگی کشانده است. بیتردید حاصل این سیاستهای نابخردانه تنها و تنها بحرانهای متوالی، نارضایتی همگانی و وارد آمدن خسارات عظیم ملی بوده است.
چهره زخمی و قلب رنج دیده امروز خوزستان آیینه ایران فردا است: سرزمینی سرشار از گنج و مملو از رنج، جلگهای که مامن نفت و گاز و ثروت است اما از تشنگی و فقر و تبعیض، زمینِی سوخته آغشته به خون شده است. خوزستان سرزمینی با مردمی استعمارگریز و مدافعان وطن در زیر بمباران و موشکباران متجاوزین، اکنون شبهای داغ تابستان را با تشنگی و بیبرقی در خیابانها میگذراند و به جای بهرهمندی از امنیت ایثارگریها، انرژی ذخیره شده پشت سدها و لذت نسیم خنک کنارههای کارون، تشنه کام و رنجور در خاموشی و تاریکی شبانه به ناچار در جستجوی سپری است در برابر گلولههایی که به سویاش شلیک میشود.
خوزستان تنها گوشهای از محصول ساختار ناکارآمد، فساد ساختاری، سیاستهای سراسر خطا و مدیریت آمرانه و امنیتی است که به گسترش روزافزون نابرابری، تبعیض، فقر و رنج روز افزون مردم ایران منجر شده است. واقعیت این است که فشارهای اقتصادی و معیشتی امروز ناشی از تحریم و تورم؛ ناامیدی و دلخستگی عمومی از ناکارآمدیهای نظام حکمرانی و تبعیض و نابرابری منبعث از فسادهای گسترده و خشم برخاسته از انکار و فرافکنی همه این بحرانها و مشکلات از سوی حاکمیت و مسئولان حکومتی؛ کاسههای صبر را لبریز کرده و از آستانه تحمل مردم گذشته است.
اعتراضات پردامنه و مکرر که هربار در گوشهای از ایران شاهد آن هستیم نه توطئه استکبار است و نه حاصل تحریک دیگران. این اعتراضات ناشی از تجمیع بحرانهای ساختاری در نظام حکمرانی است. این حق غیرقابل کتمان مردم ناراضی است تا در شرایط فقدان مطبوعات و رسانههای آزاد و محرومیت از احزاب و تشکلهای مستقل و منتقد با تشکیل اجتماعات و تظاهرات خیابانی دردهای شان را فریاد بزنند و دادخواهی کنند. اما حکومت با خشونتورزی پادگانی، حذف رسانهای، کیفرهای قضایی و راهاندازی ماشین سرکوب پاسخ معترضان را میدهد و آنها را تهدید میکند. این روش حکمرانی که بقا و تداوم خود را تنها در سایه ”النصر بالرعب” یافته هیچ گونه مسیر و منفذی برای اصلاح باقی نگذارده و هر روز هزینه ملی را برای گذار به دمکراسی و توسعه و رفاه افزایش داده است.
به این ترتیب حاکمان بر شاخه نشسته و بن میبُرند. آنها در آیندهای نه چندان دور باید پاسخگوی این رفتارها و تصمیمات مغایر با منافع ملی خویش باشند. در دنیای امروز هیچ حکومتی در جهان حق ندارد اعتراضات مسالمتآمیز مردم را با گلوله و شلیک تیر پاسخ دهد. ما امضا کنندگان این بیانیه ضمن محکوم کردن سیاست سرکوب مردم خوزستان، خواهان توقف سرکوب و خاتمه اعمال خشونت علیه اهالی خوزستان هستیم و اعلام میکنیم همانطور که در دوران جنگ تحمیلی همه ایران خوزستان بود، امروز هم خوزستان همه ایران است.
ما ضمن ابراز همدردی و همراهی با هموطنان خوزستانی و تسلیت به خانوادههای شهدای اعتراضات اخیر، خاطرنشان میسازیم تنها راه غلبه بر بحرانهای کنونی به رسمیت شناختن مخالفان، آغاز گفتگوهای ثمر بخش ملی با نمایندگان واقعی مردم معترض در خوزستان و همه جای ایران و پاسخ مسئولانه به مطالبات بر حق مردم ناراضی و آغاز اصلاحات بنیادین و ساختاری است، زیرا: الملک یبقی مع الکفر و لایبقی مع الظلم.
سی ام تیرماه هزار و چهارصد
ابراهیم خوش سیرت – ابوالفضل قدیانی – احسان شریعتی – احمد زاهدی لنگرودی – احمد فخرعالمی – احمد معصومی – احمد بخارایی – احمدرضا اسدی – احمدرضا حائری – افسانه صالحی – اکبر امینی ارمکی – امید خوارزمیان – امیر بانشی – امیر خرم – امیر رضایی – امیر طیرانی – امیرحسین مصلا – امین چالاکی – انوش عادلی – آرتین غضنفری – آرزو باهر – آرش کیخسروی – آرمین شریفی – آروین خادم – آمنه رضایی – بهجت حاجی حسین – بهزاد حق پناه – بهمن احمدی امویی – بهمن رضاخانی – بهناز کیانی – پروانه سلحشوری – پروین اسفندیاری – پروین سلیمی – پروین ضرابی – پری باغبان – پری دانشور – پیمان احمدی – تیمور باقری کودکانی – ثریا یوسفی – ثمین چراغی – جلال الدین یوسفی – جواد سعیدی – جواد موسوی خوزستانی – حامد سحابی – حامد سیاسیراد – حامد شجاعی – حسن اسدی زیدآبادی – حسین ثاقب – حسین رفیعی – حسین سربندی – حسین شاه اویسی – حسین فلاح –حسین کشوردوست کلتی – حسین گودرزی – حسین مجاهد – حسین معصومی – حمید رسولیان – حمیدرضا محمدنژاد – خسرو دلیرثانی – رحمان کارگشا – رضا احمدی – رضا آقاجانی – رضا تیموری – رضا مالکی – رضا مسلمی – رضا دبیر – رضا رئیس طوسی – رضوان برزگر – رقیه زارع پورحیدری – روحاله نخعی – روزبه جامهشورانی – رویا بلوری – روئین عطوفت – زهرا آقا جانی – زهرا توحیدی – زهرا رحیمی – زهره کریمنیا – ژیلا بنییعقوب – سجاد شجاعی – سعید رضادوست – سعید فرمد – سعید مدنی – سمانه گلاب – سیاوش حاتم – سیاوش رضائیان – سیاوش لاهوتی – سید ابوذر علوی – سید حسن حسینی – سید سلمان موسوی – سید عبدالمجید الهامی – سید علیهاشمی – سید محمد سیفزاده – سیدحسن الحسینی – سیدعبدالرسول موسوی – سیده سمیه علوی – سیده لیلا علوی – سیده مینا علوی – شهین خاکنگار – شهین علوی – شیما قوشه – صادق ربانی – صدیقه وسمقی – طاهره طالقانی – طاهره طالقانی – طلعت تقینیا – طناز کلاهچیان – طیبه سلمانی – عباس جعفری – عبدالفتاح سلطانی – عبدالله مومنی – عبدالله ناصری – عزیز قاسم زاده – علیاصغر ذاتی – علی شاهزیدی – علی فرید یحیایی – علی مجتهدزاده – علیرضا بهشتی شیرازی – علیرضا خوشبخت – علیرضا رجایی – علیرضا عبداللهی – علیرضا همتی – فاطمه حسنی – فاطمه گوارایی – فرج کمیجانی – فرشاد نوروزیان – فریدون سحابی – فیروزه صابر – قربان بهرادیان نژاد – کامران رحیمیان – لاله شاکری – لیلا عسگری وش – محترم رحمانی – محسن زمانی – محمدامین هادوی – محمدباقر بختیار – محمد تقی سبزواری – محمد جواد دردکشان – محمد داوری – محمد دردکشان – محمدرضا کارخانهچین – محمد رضایی – محمدعلی حسننژاد – محمدعلی سادات الحسینی – محمد کارخانهچین – محمد محمدی اردهالی – محمدتقی سبزوارهای – محمدرضا آهنى – محمدرضا نیکنژاد – محمدسعید حنایی کاشانی – محمدلطیف عباس پناه – محمدهادی عرفانیان – محمود بهشتی – محمود دردکشان – محمود صدیقیپور – مریم رنگی تهرانی – مریم فاضلمیبدی – مریم یحیوی – مژگان تقینیا – مسعود باستانی – مسعود پدرام – مصطفی تنها – مصطفی نیلی – معصومه دهقان – منصور حسین زاده – منصور کوچک محسنی – منصور کوچک محسنی – منصوره خسرو شاهی – مونا معافی – مهدی ارژنگ – مهدی حاجی اسماعیلی – مهدی زمانی – مهدی فخرزاده – مهدی محمودیان – مهدی مظفری – مهری پاکدل – مهری حسنپور – مهناز محمدی – میثم محمدی – میثم معتمدنیا – میرا قربانی – میرسلیمان حسینی مقدم – میلاد فدایی اصل – ناهید فرهی – نجمه معصومی – نسرین سلیمی – نظام الدین قهاری – نوشین احمدی خراسانی – نوید موذن – ولی میرزا سیدی – هادی احتظاظی – هاشم آقاجری – الهام شریفی – الهام ناسوتی – هدی توحیدی – هما شریعتی – یوسف رحمانی – یونس رستمی.
ایران امروز