شرایط ایران بعد از بازگشت تحریم های شورای امنیت
گفتگو با احمد پورمندی و کاظم علمداری در باره شرایط ایران بعد از فعال شدن مکانیسم ماشه و باز گشت تحریم های شورای امنیت سازمان ملل.
گفتگو از حسن اعتمادی
کانال یک
جمعبندی احمد پورمندی: از صحبت های خودش در این برنامه:
در این گفتگو با دکتر کاظم علمداری و به مدیریت آقای حسن اعتمادی، از جمله بر نکات زیر مکث کرده‌ام.
۱- احتمال وقوع جنگی دیگر به میزان تعیین کننده ای به رفتار ج.ا. مربوط می شود. حرکت به سمت احیای پروژه غنی سازی و یا شروع تغلیظ ۴۰۰ کیلو اورانیم ۶۰ درصدی به جا مانده از حملات قبلی، عملی تحریک کننده است که می تواند به حملات مجدد اسرائیل با حمایت یا دخالت مستقیم آمریکا منجر شود.
۲- رفتار حکومت در جریان فعال شدن مکانیسم ماشه، به روشنی نشان داد که حد اقل در این مساله حیاتی نوعی بی دولتی وجود دارد و مکانیسم تصمیم گیری فشل شده است.
۳- تعادل قوای درون حکومت ، حرکت به سمت جنگ یا صلح را ممتنع کرده است و بی تصمیمی تحت شعار « نه جنگ و نه صلح» ظاهرا تنها گزینه ایست که در مقابل خامنه ای قرار دارد.
۴-بازی با پرونده اتمی تحت فشار نفوذی ها و عناصر مشکوک و موسوم به «تندرو» ، بخشی از نتایج اجتناب ناپذیر این حالت تعلیق خواهد بود که می تواند بهانه های لازم را برای دولت نتانیاهو فراهم آورد تا حمله دوم را آغاز کند.
۵- دولت ترامپ، مکانیسم ماشه را برای تفریح فعال نکرده است و فاز تحریم های فلج کننده، در شرایط تعلیق سیاست خارجی، با شتاب آغاز شده و گسترش خواهد یافت.
۶- با گسترش تحریم ها و در شرایطی که جامعه در نتیجه همه فشار های تا کنونی ، از آستانه تاب آوری گذشته است، فشار بر زندگی و معیشت مردم، به شکل بی سابقه ای افزایش خواهد یافت.
۷- واکنش مردم، در شرایط فقدان هر نوع افقی در مقابل شان و سرپا بودن ماشین سرکوب، در گام نخست، احتمالا انقباضی ، توسل به راه حل های فردی و تشدید مهاجرت خواهد بود. اما با روشن شدن محدودیت ها و ناکارآمدی راه حل های فردی و خانوادگی، شورش های توده ای و معیشت محور خود را به مردم وجامعه تحمیل خواهند کرد.
۸- کور بودن هر نوع روزنه ای از درون حکومت که به ورود هوای تغییر منجر شود، همه امید را به خارج از نظام هدایت می کند.
۹- تجربه جنگ ۱۲ روزه، افزون بر همه تجارب دیگر، بر مردم مسجل کرده که حمله نظامی از خارج، جز رنج و درد بیشتر برای ایران و ایرانی ثمری ندارد و پروژه سرنگونی از طریق بمباران جریان راست افراطی سلطنت طلب را باید به بایگانی سپرد.
۱۰- امروزه کلید نجات ایران از خطر جنگ و فروپاشی – اگر هنوز شانسی وجود داشته باشد، در دست نیرو های غیر حکومتی، از اصلاح طلبان تحول یافته ، تا گذار طلبان، فعالین مناطق قومی و مدعیان مشروطه خواهی است .
۱۱- تشکیل « شورای ملی افراندم» به منظور بسیج ملی و جهانی برای شکستن اقتدار لرزان حکومت و تحمیل رفراندم آزاد و منصفانه قانون اساسی و تشکیل مجلس موسسان ، اقدامی است که نباید بیش از این گروگان منت ها و فرقه گرایی ها قرار بگیرد.
۱۳- شورای ملی رفراندم، می تواند بر اساس طرح هایی نظیرپیشنهاد آقای حاتم قادری، آغاز شود و همه شخصیت ها و جریاناتی را شامل گردد که مستقل از همه تفاوت ها، حاضر به همراهی در تحقق رفراندم و رسیدن به مجلس موسسان هستند.
۱۴- شورای ملی می تواند با استقرار در سه کانون داخل، زندان و خارج از کشور و با استفاده از «نمایندگی در خارج، از داخل» ادامه کاری در بسیج ملی و جهانی را تضمین کند و چتر حمایتی از رهبران داخل را تقویت نماید.
۱۵- شکست پروژه رضا پهلوی در کسب قدرت از طریق بمباران، و کور شدن فضای سیاست ورزی در درون حکومت، پهلویست ها و اصلاح طلبان را تشویق می کند که برای نجات ایران، به تلاش ملی برای رفراندم بپیوندند. بیانیه جبهه اصلاحات گام بزرگی در این جهت بوده است. فروپاشی خانه برفی اطراف رضا پهلوی هم می تواند اجتناب ناپذیر باشد، اگر واقعا« ایران» مساله شاهزاده باشد!
