برای گذار از حاکمیت دینی آماده شویم
گذر از حاکمیت دینی قطعی است. آیا ما با سقوط کامل رژیم روبرو خواهیم شد که نتایجش کاملا نامعلوم خواهد بود، یا فروپاشی از داخل رخ داده و رژیم استحاله خواهد شد، هر دوی این ها می تواند مورد بحث ما باشد. این روشن است که به مانند اتحاد شوروی که به حاکمیت حزب کمونیست پایان داده شد در ایران نیز مردم به کم از پایان دادن به حاکمیت دستگاه دین یعنی برچیدن دستگاه اداری ولی فقیه راضی نخواهند شد. اما مانع دیگری هم وجود دارد که عموم مردم از آن نفرت دارند و آن هم سپاه پاسداران است که در سرکوب و کشتار مردم در همه این سال ها نقش داشته است. سپاه را میشود منحل نموده و بصورت فردی به استخدام ارتش در آورد. این که در شرایط پیچیده ایران چه نیروهایی می توانند نقش ایفا کنند هم یک معادله چند مجهولی است اما غیر قابل حل هم نیست. نیروهایی در درون و پیرامون حکومت به همراه نیروهای مخالف حکومت که موافق راه حل های مسالمت آمیز هستند می توانند پا پیش بگذارند، حمایت مردم را جلب نمایند و به کمک دستگاه اجرایی کشور با طرح برنامه ای روشن در راستای یک دولت ملی مسئولیت پذیرفته حل مشکلات کشور را آغاز نمایند. من در این جا به جنبه های متدیک مسئله پرداختم. این که سیاست چه باید باشد را کلی میشود مطرح ساخت.
۱. به دخالت در منطقه خاورمیانه پایان داده شود.
2. به دشمنی با اسرائیل پایان داده شده و مقدمات مناسبات عادی با اسرائیل آغاز گردد.
3. به دشمنی ۴۶ ساله با آمریکا پایان داده شود و مناسبات عادلانه و کامل بر قرار گردد.
4. پروژه هسته فعلا تعلیق گردد و زیر نظر سازمان انرژی هسته ای سازمان ملل قرار گیرد.
5. در مناسبات با چین و روسیه تجدید نظر شده و از حالت موجود بدر آمده و در چهارچوب های روشن و زیر نظارت مردم در آید.
6. طی انتخاباتی آزاد مجلس شکل گرفته و دولت ملی و مردمی بر سر کار آورده شود.
7. در پروسه وقتی کارها به روال عادی بر می گردد تدارک مجلس مؤسسان آغاز شود.
8. با اعتماد سازی با همه کشورها ایران تبدیل به عضو نرمال سازمان ملل شده تا بشود مشکلات کشور را حل نمود.
9. همه قوانین محدود کننده حقوق زنان تعلیق شود تا در مجلس مؤسسان برای حقوق برابر زنان و مردان قوانین جدید وضع شود.
10. زندانیان سیاسی آزاد شده و آزادی فعالیت تشکل های مدنی و احزاب تضمین گردد.
11. قوانین عدالت انتقالی برای محاکمه کسانی که در کشتار مردم دست داشتند وضع گردد.
